Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Στις 12/5 του 2013 ο Ολυμπιακός έγραψε τη δική του ιστορία: έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα με back to back κατακτήσεις στην Ευρωλίγκα και ταυτόχρονα κατάφερε κάτι που μόνο η Μακάμπι πέτυχε στη σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης, τη διετία 2004-05!
Μετά το έπος της Πόλης, την τεράστια ανατροπή επί της ΤΣΣΚΑ και την επιστροφή του Ολυμπιακού στην κορυφή για πρώτη φορά μετά το 1997, ήρθε η σειρά για το θαύμα του Λονδίνου.
Αυτή τη φορά όλοι περίμεναν τον Ολυμπιακό. Δεν ήταν μία ομάδα που ήρθε ως το απόλυτο αουτσάιντερ και τα σάρωσε όλα στο διάβα της. Το 2013 ο Ολυμπιακός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης και δεν χωρούσε ο παράγοντας “έκπληξη”.
Και πάλι, όμως, αουτσάιντερ ήταν. Η ΤΣΣΚΑ ήταν και πάλι μπροστά του, η Ρεάλ ανέβαινε τότε, η Μπαρτσελόνα προσπαθούσε να κρατήσει κάτι απόν την ισχύ της των προηγούμενων ετών και ειδικά του 2010. Ο Ολυμπιακός προσπέρασε (και πάλι) την ΤΣΣΚΑ, έκανε ακόμα μία ανατροπή στον τελικό κατά της Ρεάλ από το -17 αυτή τη φορά και κατέκτησε το τρίτο του τίτλο στην Ευρωλίγκα, το δεύτερο στη σειρά!
Υπάρχουν ιστορίες που συνοδεύουν αυτήν την επιτυχία, πολλές από αυτές γνωστές, αλλά κι αρκετές άγνωστες. Συντάκτες του Eurohoops βρίσκονταν τότε στην αγγλική πρωτεύουσα πριν γίνει το… Eurohoops και σας μεταφέρουμε μερικές από αυτές τις ιστορίες, πριν το φάιναλ φορ και κατά τη διάρκεια αυτού.
ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Λίγες εβδομάδες πριν το ταξίδι του Ολυμπιακού στην αγγλική πρωτεύουσα, έπαιξε με την Έφες για την πρόκριση στο φάιναλ φορ. Ο Ολυμπιακός είχε αβαντάζ έδρας, ξεκίνησε τη σειρά με 2-0, αλλά η τουρκική ομάδα απάντησε. Στο δεύτερο ματς της Πόλης, μάλιστα, κέρδισε στο τέλος και έδωσε παράταση στην αγωνία.
Η ήττα αυτή δεν άρεσε καθόλου. Σε ποιον αρέσει άλλωστε να χάνει και να ρισκάρει ένα ολόκληρο φάιναλ φορ; Στα αποδυτήρια υπήρχε ένταση και παρότι στεκόμασταν αρκετά μέτρα μακριά από αυτά, δεν ήταν δύσκολο να καταλάβουμε ότι ακούγαμε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να φωνάζει εντονότατα. Μη ρωτάτε να σας πούμε τι έλεγαν στα αποδυτήρια. Αυτά δεν … ακούστηκαν, αλλά οι φήμες λένε πως εκείνο το βράδυ ήταν βαρύ.
Ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση στο πέμπτο ματς. Ο Σπανούλης έκανε “παπάδες” στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής με τίτλο στην Ευρωλίγκα! Ό,τι και να έγινε εκείνο βράδυ στην Τουρκία για… καλό ήταν.
ΤΟ ΤΣΑΡΤΕΡ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ
Συνήθως λέμε για τσάρτερ της χαράς όταν μία ομάδα επιστρέφει στη βάση της μετά την κατάκτηση ενός μεγάλου τίτλου και στην πτήση γίνεται το… έλα να δεις.
Στον Ολυμπιακό … αεροπλάνο της χαράς ήταν και αυτό που έστειλε την αποστολή της ομάδας στο Λονδίνο. Όλοι – πλην Σπανούλη– είχαν φέρει τα παιδάκια τους (όσοι είχαν τότε), φωνές, κακό, κλάματα ενίοτε. Χαβαλές, χαμόγελα. Πού το κακό; Πουθενά! Όλοι τους ξεκίνησαν κεφάτοι το ταξίδι για το Λονδίνο και την υπεράσπιση του τίτλου τους. Κανείς δεν αντέδρασε αρνητικά, ούτε ο κόουτς Μπαρτζώκας όπως ίσως περίμεναν πολλοί, κανείς. Θα έλεγες πως το φάιναλ φορ κερδήθηκε μέσα στο αεροπλάνο! Υπερβάλλουμε βεβαίως, αφού ήταν απίστευτη η δουλειά που έριξαν τότε οι προπονητές κι οι παίκτες του Ολυμπιακού.
Λέμε όμως πως υπήρχε ένα τόσο καλό κλίμα αισιοδοξίας, ένα ξεχωριστό κέφι και χαμόγελο που προφανώς έδειχνε μία ομάδα απαλλαγμένη από το άγχος που πήγε στην Αγγλία για να παίξει και πάλι ως αουτσάιντερ και να κυριαρχήσει απόλυτα.
Η ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΗΣ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ
Αν γράψουμε ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας είναι οξύθυμος, νευρικός στις αντιδράσεις του και φωνακλάς, σίγουρα δεν θα διεκδικήσουμε δάφνες πως … ανακαλύψαμε την Αμερική. Στις κάμερες άλλωστε το έχετε διαπιστώσει και μόνοι σας.
Έτσι ήταν και την πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό. Ουδέποτε αμφισβητήθηκε η προπονητική του αξία, αλλά πολλές φορές οι αντιδράσεις του προκαλούσαν σχόλια. Στο Λονδίνο, όμως, λες κι ήταν… άλλος άνθρωπος. Ποιος ξέρει; Ίσως το βρετανικό… φλέγμα να τον ηρέμησε. Οκ κόουτς, σόρι αστειευόμαστε.
Είναι πάντως αλήθεια πως και στα δύο παιχνίδια του φάιναλ φορ, ζήτημα να είδαμε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να “ξεφεύγει” πάνω από μία φορά. Ήρεμος, συγκεντρωμένος, χωρίς πολλές πολλές διαμαρτυρίες κατά των διαιτητών, ο Έλληνας κόουτς παρέδωσε μαθήματα προπονητικής, πήρε τις ταυτότητες του Μεσίνα και του Λάσο και γύρισε στη χώρα μας θριαμβευτής.
Η ΓΝΩΣΤΗ ΒΟΛΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ
Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους. Κάθε φορά η στρατηγική πριν τους αντίστοιχους νικηφόρους τελικούς ήταν η ίδια: μία βόλτα στη θάλασσα, σε λίμνη, σε νερό γενικά.
Το 1997 ήταν η βόλτα στην Όστρια, στην παραλία έξω από τη Ρώμη. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πρωτοτύπησε κι αντί να στείλει την ομάδα του για πρωινή προπόνηση-ξεμούδιασμα, αποφάσισε να πάνε να πετάξουν βοτσαλάκια στη θάλασσα. Χαλαράααααα.
Το 2012 ήταν και πάλι ο Ντούντα στο τιμόνι. Η Κωνσταντινούπολη είναι γεμάτη υγρό στοιχείο, οπότε η κρουαζιέρα στον Βόσπορο επιβαλλόταν. Μέχρι και ένα… ψαρεματάκι πήγε να κάνει ο Πρίντεζης, αλλά τελικά αυτό που… ψάρεψε ήταν ένα ακόμα Ευρωπαϊκό!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ίσως και να πιέστηκε λιγάκι να κάνει το ίδιο. Ο προορισμός ήταν το Χάιντ Παρκ, ένας πρωινός καφές εκεί στην τεχνητή λιμνούλα που υπάρχει στο περίφημο λονδρέζικο πάρκο.
Η βολτίτσα κανονίστηκε, οι “ερυθρόλευκοι” έκαναν την πλάκα τους με τον Κώστα Παπανικολάου να… σερβίρει καφέδες, το κλίμα ήταν έτσι κι αλλιώς καλό κι έγινε ακόμα καλύτερο. Ο βραδινός τελικός με τη Ρεάλ πιστοποίησε για μία ακόμα φορά πως δεν είναι ανάγκη να λιώνεις στο γήπεδο για να νικήσεις σε ένα μεγάλο παιχνίδι. Έλιωναν όλη τη χρονιά για αυτό το λόγο…
ΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΣΤΑ ΚΑΛΑΘΙΑ ΤΩΝ… ΆΛΛΩΝ
Ο Βασίλης Σπανούλης θα θέλει, και ίσως να το έχει ήδη κάνει, να ξεχάσει το πρώτο ημίχρονο του τελικού. Δεν έβρισκε στόχο με τίποτα και για αρκετή ώρα έκατσε στον πάγκο. Έκατσε; Ο αρχηγός ήταν… αρχηγός. Τον “συλλάβαμε” σε τουλάχιστον τρία σουτ να σηκώνεται την ώρα που έφευγε η μπάλα σε σουτ συμπαικτών του (δύο του Περπέρογλου σίγουρα) και να πανηγυρίζει με τα δύο χέρια υψωμένα πριν αυτή η καταλήξει στο καλάθι της Ρεάλ όταν ο Ολυμπιακός γύρισε το ματς στο δεύτερο 10λεπτο.
Ο Σπανούλης ηρέμησε στα αποδυτήρια, συγκεντρώθηκε, είχε την αμέριστη συμπαράσταση του πάγκου και των συμπαικτών και έβαλε 22 πόντους στο δεύτερο 20λεπτο με πέντε τρίποντα, κερδίζοντας στο τέλος και τον τίτλο του MVP, για τρίτη φορά στην καριέρα του!
ΤΟ ΜΠΟΥΓΕΛΟ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
Είναι αλήθεια πως οι πανηγυρισμοί των παικτών του Ολυμπιακού ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις συγκριτικά με εκείνους στην Πόλη. Θα πει κανείς πως ήταν λογικό. O τελικός στο “Σινάν Ερντέμ” εξελίχθηκε σε θρίλερ που κρίθηκε στην εκπνοή. Ο Ολυμπιακός ήρθε από το πουθενά μέσα στη σεζόν για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα, ανατρέποντας διαφορά 19 πόντων. Οι “ερυθρόλευκοι” περίμεναν 15 χρόνια να ζήσουν μία τέτοια στιγμή και ήταν λογικό να ξεσπάσουν σε έξαλλους πανηγυρισμούς.
Στο Λονδίνο ήταν αλλιώς: ο Ολυμπιακός είχε πάει ως πρωταθλητής Ευρώπης. Ανατροπή έκανε και με τη Ρεάλ αλλά πλέον είχε γίνει… συνήθεια. Ο τίτλος πανηγυρίστηκε φυσικά, αλλά ο τελικός δεν είχε την ίδια αγωνιώδη εξέλιξη.
Στα αποδυτήρια είδαμε … χαλαρά πράγματα. Πραγματικά νόμιζες πως δεν κατέκτησε ο Ολυμπιακός μία Ευρωλίγκα, αλλά πως νίκησε σε ένα μεγάλο παιχνίδι.
Κάτι τέτοιο αισθάνθηκε κι ο Κώστας Παπανικολάου. Ξαφνικά πετάγεται και φωνάζει: ρε μ…ες. Την Ευρωλίγκα κατακτήσαμε. Πάμε να κάνουμε … πάρτι στη συνέντευξη Τύπου! Κι όντως, πήρε μαζί του 2-3 συμπαίκτες του, όρμησαν στην αίθουσα όπου ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε δηλώσεις, τον… έλουσαν με νερό μαζί και κάποιους δημοσιογράφους, φώναξαν και αποχώρησαν.
“Έτσι κερδίσαμε το φάιναλ φορ”
Μερικές εβδομάδες μετά το θρίαμβο του Λονδίνου, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Χρήστος Μαρμαρινός βρέθηκαν σε ένα σεμινάριο του Σ.Ε.Π.Κ. και μπροστά στους συναδέλφους του εξήγησαν πως ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Ευρωλίγκα.
Δεν είπαν συνηθισμένα πράγματα. Η τακτική του Ολυμπιακού για τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, αλλά και τους υποψήφιους αντιπάλους του στον τελικό (Ρεάλ, Μπάρτσα), στηρίχθηκε σε πράγματα που τότε δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα. Τα advanced stats μέσω Synergy δεν ήταν τότε το 2013 τόσο ανεπτυγμένα μεταξύ των προπονητών. Κάτι που τώρα θεωρείται δεδομένο και … παιχνιδάκι, το 2013 ο Ολυμπιακός το ανέπτυξε και το έκανε… επιστήμη.
Μπαρτζώκας και Μαρμαρινός εξήγησαν στους συναδέλφους τους την τακτική. Από το πως πιέζεται ο Μίλος Τεόντοσιτς όταν κατεβάζει την μπάλα με το αριστερό χέρι, άλλα τέτοια … εξωγήινα ίσως για την εποχή τους. Στο τέλος του σεμιναρίου, όλοι οι συμμετέχοντες προπονητές έσπευσαν να δώσουν το χέρι στους δύο κόουτς του Ολυμπιακού, να τους συγχαρούν και να ακούσουν ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες για κάτι το οποίο ακολούθως έγινε καθεστώς.