Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Κάθε Final Four της Ευρωλίγκας διαθέτει τη δική του ξεχωριστή ιστορία, αλλά η αλήθεια είναι πως οι πιο απολαυστικές και αξέχαστες στιγμές τους αφορούν τις ομάδες που τα κατάφεραν, κατακτώντας το τρόπαιο ως το απόλυτο αουτσάιντερ και εκείνες τις ομάδες που προκρίθηκαν ως τα αδιαφιλονίκητα φαβορί και στο τέλος… απέτυχαν πέφτοντας θύμα εκπλήξεων.
Στο Final Four της Κολωνίας δεν υπάρχουν ομάδες που να αποτελούν μεγάλα φαβορί και αουτσάιντερ και για το τρόπαιο θα αναμετρηθούν Μπαρτσελόνα, Εφές, Μιλάνο και η πρωταθλήτρια του 2019 ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όμως στο παρελθόν σε πολλά Final Four της διοργάνωσης έχουμε δει ομάδες να πηγαίνουν με τον… αέρα της σίγουρης επικράτησης αλλά να μην τα καταφέρνουν.
Το Eurohoops με αφορμή το επικείμενο Final Four της Κολωνίας (28-30/5) σας θυμίζει τις τέσσερις ομάδες που θεωρήθηκαν αποτυχημένες, αφού δεν κατάφεραν να κατακτήσουν το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης!
2002 Μπολόνια: ΚΙΝΤΕΡ ΜΠΟΛΟΝΙΑ (2η θέση)
Η Κίντερ Μπολόνια του Έτορε Μεσίνα αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ στα τέλη των 90’ς και στις αρχές της νέας χιλιετίας έχοντας κατακτήσει την Ευρωλίγκα το 1998 και το 2001 κόντρα σε ΑΕΚ και Ταού αντίστοιχα, ενώ το 2002 φιλοξένησε το Final Four στην έδρας της ως το απόλυτο φαβορί για τη κατάκτηση του τίτλου.
Η ιστορική ιταλική δεν ήταν το μεγάλο φαβορί μόνο και μόνο επειδή φιλοξένησε το Final Four, αλλά κυρίως για τη ποιότητα της αφού διέθετε ένα εκπληκτικό ρόστερ με παίκτες όπως οι Τζινόμπιλι, Μπετσίροβιτς, Άντερσεν, Ριγκοντό, Σμόντις και Γιάριτς.
Στον ημιτελικό εκείνου του Final Four είχε μπροστά της τον δύσκολο “εμφύλιο” με την Μπενετόν Τρεβίζο και τα κατάφερε σχετικά άνετα με 90-82, πανηγυρίζοντας τη πρόκριση στο τρίτο τελικό της μέσα σε πέντε χρόνια και στο δεύτερο συνεχόμενο.
Αντίπαλος εκεί βέβαια ήταν ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του Ντέγιαν Μποντιρόγκα που δεν διέθετε καμία πίεση και κανένα άγχος για τη κούπα, αφού ήδη είχε πετύχει μία αγωνιστική υπέρβαση εκείνη τη σεζόν. Ο MVP Ντέγιαν, ο καθοριστικός Κουτλουάι και η εξαιρετικά σημαντική συμβολή των Μίντλετον – Παπαδόπουλου στη ρακέτα, αλλά φυσικά και το εντυπωσιακό διάβασμα του Ζοτς απέναντι στον Μεσίνα ολοκλήρωσαν τη πράσινη ραψωδία μέσα σε ένα κατάμεστο γήπεδο από Ιταλούς και έφεραν τη κούπα στην Αθήνα και στη Μπολόνια την… αποτυχία με το τελικό 89-83 που “σφράγισε” το τρίτο ευρωπαϊκό αστέρι του “τριφυλλιού”!
2005 Μόσχα: ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ (4η θέση)
Η αγωνιστική περίοδος 2004/05 για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποτέλεσε μία χρονιά που είχε όλα τα φόντα, ώστε να κατακτήσει δια περιπάτου το ευρωπαϊκό τρόπαιο. Πρώτον το Final Four της Ευρωλίγκα είχε εκείνη ως οικοδέσποινα, στην άκρη του πάγκου της βρισκόταν ο σπουδαίος Ντούσαν Ίβκοβιτς, ενώ το ρόστερ της περιλάμβανε σταρ όπως οι Παπαλουκάς, Άντερσεν, Μπράουν, Χόλντεν, Ντικούδης και Μόνια.
Το εντυπωσιακό με εκείνη την ΤΣΣΚΑ ήταν πως όλη τη σεζόν πήγε πραγματικά… τρένο στην Ευρωλίγκα, αφού μέχρι και τον αλησμόνητο ημιτελικό του Final Four κόντρα στην Ταού Κεράμικα -νυν Μπασκόνια– είχε συνολικό ευρωπαϊκό ρεκόρ 21 νικών και μόλις 1 ήττα στο Top-16 από την Μπαρτσελόνα!
Όμως στο μεγάλο τριήμερο στην έδρα της εμφανίστηκε μία εντελώς διαφορετική ομάδα στο παρκέ, το άγχος την κυρίευσε απέναντι στους Βάσκους κάτι που φάνηκε από τα ποσοστά της (10/28 βολές, 8/30 τρίποντα) και αυτό βοήθησε τα μέγιστα την Ταού να πανηγυρίσει μία τεράστια πρόκριση με 85-78 (Ματσιγιάουσκας 23 πόντους, 3 ασίστ) και να πραγματοποιήσει μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις -μέχρι τότε- στην ιστορία των Final Four…
Μάλιστα σαν μην έφταναν όλα αυτά στην ΤΣΣΚΑ με τον αποκλεισμό από τα ημιτελικά, έχασε και το παιχνίδι του Μικρού Τελικού, από τον Παναθηναϊκό που είχε αποκλειστεί από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Μακάμπι, μετά από δύο παρατάσεις με 94-91 και τον Μπατίστ να “διαλύει” τους Ρώσους με 28 πόντους, 10 ριμπάουντ και 4 ασίστ.
2012 Κωνσταντινούπολη: ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ (2η θέση)
Μία από τις πιο πλήρεις και δυνατές ομάδες που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην Ευρωλίγκα ίσως ήταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του 2012. Με προπονητή τον Γιόνας Καζλάουσκας και με παίκτες στο ρόστερ της όπως οι Κιριλένκο, Σισκάουσκας, Τεόντοσιτς, Σβεντ, Κρίστιτς, Χριάπα, Γκόρντον και Λαβρίνοβιτς αποτέλεσε από το ξεκίνημα της σεζόν όχι μόνο το μεγάλο φαβορί για μία θέση στο Final Four που επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη ξανά μετά το 1992, αλλά και για την κατάκτηση του τροπαίου.
Οι Ρώσοι προκρίθηκαν στο μεγάλο ραντεβού της Πόλης με συνολικό ρεκόρ σε regular season, Top-16 και playoffs 18-2 (1 ήττα από Γαλατά και Μπιλμπάο), ενώ στον μεγάλο ημιτελικό υπήρξε η ιστορική “τιτανομαχία” με τον Παναθηναϊκό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς -τελευταία πράσινη παρουσία σε Final Four- όπου σε ένα ματς που ξεσήκωσε πολλή κουβέντα λόγω διαιτησίας η ΤΣΣΚΑ προκρίθηκε στον τελικό στο τέλος με 66-64.
Εκεί αντίπαλος της αποτέλεσε η μεγάλη έκπληξη της χρονιάς ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς, των πιτσιρικάδων (Παπανικολάου, Μάντζαρης, Σλούκας, Κατσίβελης), των άσημων Αμερικανών (Χάινς, Λο, Ντόρσεϊ) και των Σπανούλη – Πρίντεζη.
Οι πιθανότητες για να γίνει στο ματς τίτλου μία μεγάλη έκπληξη ήταν απειροελάχιστες λόγω της διαφοράς δυναμικότητας και εμπειρίας, κάτι που αποδείχθηκε και στο παρκέ, αφού στο 29′ η διαφορά ήταν στο +19 (53-34) και όλα έδειχναν να είχαν τελειώσει.
Τελικά αυτό που βίωσαν όσοι είδαν και θυμούνται εκείνο το τελικό στα 11′ τελευταία λεπτά του δεν θα το ξεχάσουν ποτέ, αφού αντίκρισαν την μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, με τον Ολυμπιακό με συνολικό επιμέρους σκορ 28-8 και ένα απίθανο buzzer beater καλάθι του Πρίντεζη κατέκτησε το τρόπαιο με 62-61!
“Αυτοκτονία” και όχι απλά αποτυχία ίσως είναι ο σωστός τίτλος για εκείνη την ΤΣΣΚΑ Μόσχας…