Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
9.379:14, τόσα είναι τα περισσότερα λεπτά που έχει παίξει κάποιος στην ιστορία της Ευρωλίγκας (βλ. Βασίλης Σπανούλης). Εννιά χιλιάδες τριακόσια εβδομήντα εννιά και δεκατέσσερα δευτερόλεπτα, κι ολογράφως.
Πόσα είναι τα λιγότερα; Κρατήστε το τελευταίο ψηφίο. Μόνο: 4.
Κι όμως, υπάρχει παίκτης που πέρασε από τη διοργάνωση και δεν ακούμπησε. Κυριολεκτικά.
Ο λόγος για τον Νταγκάν Γιβζόρι (15 Οκτωβρίου 1985) με καριέρα σε σχεδόν μία ντουζίνα ομάδες, όλες ισραηλιτικές κι οι περισσότερες στην πρώτη κατηγορία, ανάμεσά τους η Μακάμπι Τελ Αβίβ (2015-17).
Η “ομάδα του λαού” προοριζόταν για το μεγάλο βήμα του Ισραηλινού σούτινγκ γκαρντ, προερχόμενος από τη Μακάμπι Χάιφα, ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να βρει το ρόλο και το χρόνο συμμετοχής που ονειρευόταν. Μέσα σε όλα, ούτε τις παραστάσεις που ήλπιζε, αφού δεν πέτυχε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στα καλύτερά της.
Την πρώτη του χρονιά (2015-16) η ισραηλιτική ομάδα αποκλείστηκε διαδοχικά σε Ευρωλίγκα (4-6 στην Κανονική Περίοδο) και EuroCup (2-4 στο Last 32), ενώ ο ίδιος δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο στη EL και μόλις στα μισά παιχνίδια στο EC (4,7π. σε 8:33). Ο Γκάι Γκουντές αρχικά κι ο Ζαν Τάμπακ εν συνεχεία τον χρησιμοποιούσαν κυρίως στις εγχώριες διοργανώσεις (6,6π. σε 15′ στη Super League.).
Η δεύτερή του χρονιά στην ομάδα (2016-17), από τις τρεις που είχε υπογράψει, ολοκληρώθηκε πρόωρα, μαζί κι η θητεία του σε αυτή, μετά από οχτώ παιχνίδια στη Super League (2,9π. σε 10′) κι ένα στην Ευρωλίγκα.
Σε αυτό το παιχνίδι, στην ήττα από τον Παναθηναϊκό (83-75 παρ.) στο ΟΑΚΑ (6η αγων.) στις 10 Νοεμβρίου 2016, ο Ραμί Χαντάρ, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Ερέζ Εντελστάιν, τον σήκωσε από τον πάγκο για την τελευταία άμυνα στην πρώτη περίοδο (με το #8 πάνω στον Τζέιμς Φελντέιν) και τον κάθισε ξανά αμέσως μετά. Ήταν τα πρώτα του και τελευταία του 4″ στη διοργάνωση σε ηλικία 31 ετών και 26 ημερών.
0 pts | 0 2PT | 0 3PT | 0 FT | 0 reb | 0 ast | 0 stl | 0 blk | 0 tov | 00:04 min | 1G
Όλως τυχαίως δεν έπαιξε ξανά σε ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ούτε στη Χάποελ Χολόν αμέσως μετά (2017), ούτε στη Μακάμπι Χάιφα ακολούθως (2017-18), ούτε στην Ιρονί Ναχαρίγια (2018-19), προφανώς ούτε στις μικρότερες εθνικές κατηγορίες έκτοτε.
Τουλάχιστον πρόλαβε να το χαρεί και με το παραπάνω στη Super League με 7,9 πόντους σε 342 παιχνίδια, ένα τρόπαιο Πρωταθλητή το 2010 στη Χάποελ Γκιλμπόα/Γκαλίλ κι ένα βραβείο “MVP του Final Four” το 2014 στη φιναλίστ Μακάμπι Χάιφα.
