Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας δείχνει να επιστρέφει από το 4-4 και πλέον είναι στο 7-5, με τους Ουίλ Κλάιμπερν και Τορνίκε Σενγκέλια να κάνουν φοβερή σεζόν. Με 16 και 15,1 πόντους αντίστοιχα, οι δύο αυτοί παίκτες έχουν ”λύσει” τα χέρια του Δημήτρη Ιτούδη.
Υπάρχει και ο Αλεξέι Σβεντ όμως.
Ο Ρώσος γκαρντ άφησε την Χίμκι μετά από έξι σεζόν, για να επιστρέψει στην ομάδα, που αγωνίστηκε από το 2006 μέχρι το 2012. Για την ακρίβεια, άνηκε, καθώς δόθηκε πολλές φορές δανεικός, αφού πρώτα κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 2008.
Ο κάτοχος του ”Alphonso Ford EuroLeague Top Scorer Trophy” (2018) είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Ο ρόλος του στην Χίμκι ήταν ξεκάθαρα ηγετικός, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που το… παρατραβούσε. Πιο συγκεκριμένα, αποχώρησε από την Χίμκι το περασμένο καλοκαίρι, όντας υπεύθυνος για το 20,88% των συνολικών σουτ!
Στις πέντε σεζόν της ομάδας στην Ευρωλίγκας, είδαμε τον Σβεντ να σουτάρει 1.956 φορές (δίποντα+τρίποντα) σε 121 ματς, την ώρα που όλοι οι συμπαίκτες του είχαν 9.364 σουτ. Και μπορεί να αναφέραμε πως ο Ρώσος ήταν ο απόλυτος ηγέτης, παρόλα αυτά το ”ένα στα πέντε σουτ” είναι αρκετά υψηλό.
Ειδικά όταν βρέθηκε συμπαίκτης με παίκτες, όπως οι Ταϊρίς Ράις, Άντονι Γκιλ, Τζόρνταν Μίκι, Γιόνας Γερέμπκο, Ντάιρις Μπέρτανς και Έρικ ΜακΚόλουμ, δηλαδή ποιοτικούς και χαρισματικούς επιθετικά παίκτες.
Η Χίμκι έφτασε στην διάλυση μετά το ”εφιαλτικό” 4-30 της περσινής σεζόν και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα και κάπως έτσι, ο Αλεξέι Σβεντ βρέθηκε ελεύθερος στην αγορά. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποδέσμευσε τον Μάικ Τζέιμς και κάπως έτσι φτάσαμε στο deal.
Ο Ιτούδης, παρόλα αυτά, δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Όπως κάνει πάντα με έναν νέο παίκτη. Αφού μίλησε μαζί του αρκετές φορές, όπως αποκάλυψε, τόνισε πριν την έναρξη της σεζόν πως ο Σβεντ είναι πλέον ώριμος στο παιχνίδι του.
”Είχαμε 5-6 συζητήσεις πριν συμφωνήσουμε. Ο Αλεξέι είναι ταλαντούχος, είναι σκόρερ και δημιουργεί για τον ίδιο και τους άλλους, είναι πλέον ώριμος. Έκανε τον κύκλο του. Είναι πιο ώριμος στο μπάσκετ και στο να είναι καλός συμπαίκτης. Έχει καταλάβει τι πρέπει να κάνει καλύτερα,όχι μόνο για τις ατομικές επιδόσεις, αλλά και για την ομαδική δουλειά. Πρέπει να κάνει κάποια βήματα για να αλλάξει μερικά πράγματα.
Όλοι ξέρουμε ότι είναι πάντα στόχος στην Χίμκι, γιατί ήταν το Α και το Ω, έπαιζε 40′. Θα είναι διαφορετικά εδώ, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα παίξει και 40′. Χρειάζεσαι φρέσκους παίκτες, αν παίζεις 20-25′ κατά μέσο όρο, έτσι τους κρατάς φρέσκους. Έχει μεγάλο κίνητρο”
Και μέχρι στιγμής, δείχνει να τον δικαιώνει!
Μετά από 12 αγώνες, ο 32χρονος είναι μεν τέταρτος σκόρερ των Ρώσων με 10 πόντους, αλλά είναι πρώτος σε ασίστ με 3,8 και στα κλεψίματα με 1,3 κατά μέσο όρο. Όχι ότι προκαλεί εντύπωση κάτι τέτοιο, μιας και μιλάμε για έναν παίκτη, που ανέκαθεν μπορούσε να πασάρει και να ”κλέψει” τη μπάλα, λόγω ταλέντου και σωματοδομής.
Ενδεικτικά, σε 175 ματς στην καριέρα του, μοιράζει 4,7 ασίστ και γράφει 1,04 κλεψίματα ανά παιχνίδι . Πέρυσι, είχε 7,7 τελικές πάσες (ρεκόρ καριέρας), ενώ την σεζόν 2017/18 είχε 1,3 κλεψίματα (επίσης ρεκόρ).
”Υπήρξαν χρονιές κατά τις οποίες ήμουν ανάμεσα στους κορυφαίους στα κλεψίματα, άρα δεν νομίζω πως θα έχω πρόβλημα στο κομμάτι της άμυνας”
Η προσήλωσή του στην άμυνα είναι πλέον εμφανής, με αποκορύφωμα την εντός έδρας επικράτηση επί του Ερυθρού Αστέρα με 78-76, όταν και οδήγησε την ΤΣΣΚΑ στην ανατροπή-νίκη με επίθεση και άμυνα!
Όσο για την ευστοχία του, σουτάρει με 48,4% στα δίποντα (31/64), 31,9% στα τρίποντα (15/47) και 76,5% στις βολές (13/17), έχοντας επίσης 2,4 ριμπάουντ, 1,4 λάθη και 9,8 ranking σε 26:14′. Οι αριθμοί αυτοί μεταφράζονται σε 9,25 σουτ ανά ματς, την ώρα που στην Χίμκι είχε 16,16. Με λίγα λόγια, σουτάρει σχεδόν 7 φορές λιγότερες πλέον.
Το βασικότερο όλων είναι πως η εικόνα που βγάζει στο παρκέ ο Σβεντ δεν έχει καμία σχέση πια με το πρόσφατο παρελθόν. Δείχνει πιο ώριμος από ποτέ και συνάμα συνειδητοποιημένος. Και φαίνεται πως τα λόγια του πριν την έναρξη της σεζόν, δεν ήταν απλά λόγια.
”Προτού επιστρέψω στην ΤΣΣΚΑ, μίλησα πολλές φορές με τον προπονητή. Είμαι σίγουρος πως όλα τα πάνε καλά. Αυτός είναι επικεφαλής, αυτός αποφασίζει ποιος, πότε και πόσο θα παίξει. Εγώ απλώς κάνω.
Αν ο προπονητής υψώσει τον τόνο της φωνής του, σημαίνει πως κάτι θέλει να σου περάσει κάτι, διέκρινε κάποιο λάθος. Δε θα φωνάξει χωρίς λόγο. Κι υπάρχει και μία σύντομη περίοδος στην οποία πρέπει να δώσει εξηγήσεις με τέτοιο τρόπο που θα σε καταλάβουν οι άλλοι. Εγώ κι ο Ιτούδης επικοινωνούμε κανονικά, δε βλέπω να ανησυχώ γι’ αυτό”