Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός είναι διαχρονικά μία από τις σημαντικότερες ομάδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αναπόφευκτα, την φανέλα του έχουν φορέσει κατά καιρούς μεγάλοι παίκτες. Έλληνες και ξένοι. Στην δεύτερη κατηγορία, ανήκουν ουκ ολίγα σημαντικά ονόματα. Όχι μόνο ευρωπαίοι, αλλά και Αμερικανοί. Και εκεί ακριβώς θα εστιάσουμε.
Το Eurohoops ξεχώρισε τους πέντε κορυφαίους Αμερικανούς, που είδαμε στα μέρη μας με τα ερυθρόλευκα.
Τα κριτήρια… λίγα και καλά: Η επιρροή και η επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας τους, οι τίτλοι/επιτυχίες και η αγάπη του κόσμου, με το τελευταίο να είναι πάντα ξεχωριστό.
Όπως μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει, σημαντικοί παίκτες θα έμεναν εκτός πεντάδας. Οφείλουμε να αναφέρουμε τους Ουόλτερ Μπέρι και Έισι Λο, οι οποίοι και οριακά έμειναν εκτός της λίστας μας.
Αλφόνσο Φορντ
Ο Αλφόνσο Φορντ ήταν, είναι και θα είναι πάντα μία ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Ένας πραγματικός μαχητής της ζωής, που δεν άφησε την αγάπη του για το μπάσκετ, ακόμα και όταν είχε διαγνωστεί με λευχαιμία.
Μιλάμε για έναν σκόρερ, που δύσκολα θα ξαναδούμε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Χαρακτηριστικό είναι πως το βραβείο της Ευρωλίγκας για τον πρώτο σκόρερ της σεζόν έχει πάρει το όνομά του. Όχι απλά για να τον τιμήσει. Αλλά γιατί σκόρερ=Φορντ.
Αν και αγωνίστηκε μόλις 3 σεζόν στην Ευρωλίγκα, ο Αμερικανός έχει καταφέρει να γράψει την δική του ιστορία. Μέχρι και σήμερα, έχει τον υψηλότερο μέσο όρο πόντων σε μία σεζόν, όταν με το Περιστέρι είχε 26 πόντους σε 12 ματς το 2000/01.
Και με τον Ολυμπιακό, όμως, τον οποίο ”υπηρέτησε” την σεζόν 2001/02, τα πήγε εξίσου… εντυπωσιακά με 24,8 πόντους σε 20 ματς, για το All-Time #4. Κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, όντας ο MVP του πριν αποχωρήσει για την Σιένα.
Μπορεί να ήταν τραυματίας και τιμωρημένος στα περισσότερα ματς των Τελικών της Α1, όταν η ΑΕΚ ”γύρισε” από το 0-2 για το 3-2, όμως ο Φορντ έγραψε την δική του ιστορία. Έστω και για μία χρονιά, έδωσε λίγη από την λάμψη του στον Ολυμπιακό, πριν ”φύγει” το 2004.
Και εκείνος -όπως και όλοι μας- δεν θα τον ξεχάσει ποτέ!
Ρόι Τάρπλεϊ
Ακόμα ένας τεράστιος παίκτης, που πια δεν είναι κοντά μας. Ο Ρόι Τάρπλεί δεν κέρδισε την ”μάχη” που έδινε για τη ζωή του και από το 2015, δεν είναι κοντά μας. Είναι, όμως, πάντα στις μνήμες μας.
Ο Αμερικανός ξεκίνησε από το ΝΒΑ με τους Μάβερικς και το 1988 αναδείχθηκε Καλύτερος Έκτος παίκτης. Αλλά οι καταχρήσεις ανάγκασαν τη λίγκα να τον αποβάλλει σιωπηλά το 1991, όταν και ξεκίνησε η περιπέτειά του μακριά από τις ΗΠΑ.
Το 1992, ήρθε σε συμφωνία με τον Άρη και κατέκτησαν μαζί το Κύπελλο Σαπόρτα, πριν ο Ολυμπιακός τον κάνει δικό του το καλοκαίρι του 1993. Η συνεργασία τους κράτησε μόλις μία σεζόν, η οποία και συνδυάστηκε με το νταμπλ.
Τότε ήταν που επέστρεψε για λίγο στην πατρίδα του και το Ντάλας, για να ακολουθήσουν Ηρακλής, Απόλλωνας Λεμεσού και Έσπερος Καλλιθέας, ενώ με τον ”Γηραιό” έφτασε μέχρι τον τελικό Κυπέλλου του 1996.
Ο κόσμος στην Ελλάδα τον αγάπησε από τη πρώτη στιγμή, μιας και πάντα προσπαθούσε για την εκάστοτε ομάδα του. Και γι’ αυτό μπήκε και στην λίστα μας, πέρα από το γεγονός πως ήταν φοβερός παίκτης.
Οι καταχρήσεις δεν τον άφησαν να φτάσει εκεί που πραγματικά μπορούσε. Το μπάσκετ ήταν η μεγάλη του αγάπη, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός πως έπαιζε μέχρι τα 42. Απλά δεν ήταν και η μεγάλη του προτεραιότητα στη ζωή του.
Ντέιβιντ Ρίβερς
Ποιο είναι το πρώτο πρόσωπο που σκέφτεστε, όταν ακούσετε για τον Ολυμπιακό του 1997;
Η κατά τεκμήριο πιο επιτυχημένη σεζόν στην ιστορία της ομάδας (1996/97) έχει την υπογραφή του Ντέιβιντ Ρίβερς. Ο Αμερικανός αστέρας έκανε τα πάντα και βοήθησε τους ”ερυθρολεύκους” να φτάσουν στο triple crown.
Και προφανώς, δεν αρκέστηκε απλά στις πανηγυρικές φωτογραφίες και τα πούρα, όπως βλέπετε παραπάνω. MVP στο Final Four της Ρώμης, MVP στο ελληνικό πρωτάθλημα, MVP και στο Κύπελλο, για το 3/3 της ομάδας, στο φινάλε της συνεργασίας των δύο πλευρών.
”Ήταν μια συμφωνία που τελείωσε περίεργα και παραμένει ακόμα και σήμερα ένα μυστήριο για εμένα το τι έγινε. Υπήρχε μια προφορική συμφωνία να συνεχίσουμε μαζί, υπήρχε χημεία και δέσιμο, αγαπούσα με την ομάδα και τους προπονητές. Αυτή η κατάρρευση της συμφωνίας παραμένει ακόμα και σήμερα ένα μυστήριο για εμένα πάντως”
Αυτά είχε εκμυστηρευτεί στο Eurohoops πριν μερικούς μήνες ο 56χρονος σήμερα Ρίβερς, ο οποίος βρέθηκε ξανά στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό την σεζόν 2000/01, μία εμπειρία που δεν είχε καμία σχέση με την πρώτη θητεία του στην ομάδα.
Αν κάποιος όμως, καλύπτει όλα τα κριτήρια στον μέγιστο βαθμό, τότε αυτός είναι σίγουρα ο Ρίβερς. Έγραψε ιστορία και έμεινε στην ιστορία. Τόσο απλά.