Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
18 Νοεμβρίου 1969, ο Αμερικανός Κρεγκ Γκρίνγουντ του Παναθηναϊκού γίνεται ο πρώτος ξένος στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Περισσότερο από μισό αιώνα μετά οι ξένοι και δη Αμερικανοί πάνε κι έρχονται από όλες τις ομάδες ως must.
Με βάση την επιρροή και την επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας, τους τίτλους, τις επιτυχίες και την αγάπη του κόσμου, το Eurohoops ξεχώρισε πέντε Αμερικανούς που ήρθαν στον Παναθηναϊκό κι έκαναν με τον τρόπο τους τη διαφορά.
Δεκτές όλες οι ενστάσεις.
Με σειρά άφιξης στον Παναθηναϊκό:
ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΟΥΪΛΚΙΝΣ
Χρονιά στον Παναθηναϊκό: 1995-96
Διακρίσεις: x1 Πρωταθλητής Ευρωλίγκας (1996), x1 MVP του Final Four στην Ευρωλίγκα (1996), x1 Κυπελλούχος Ελλάδας (1996), x1 MVP του τελικού στο Κύπελλο Ελλάδας, x1 MVP του All-Star Game στη Basket League (1996)
Δε χωρά αμφιβολία: Ο Ντόμινικ Ουίλκινς είναι ο κορυφαίος/μεγαλύτερος/σπουδαιότερος ξένος που έχει παίξει ποτέ στην Ελλάδα κι από τους Top στην Ευρώπη. Η υποδοχή στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από 4.000 κόσμου και το “sold out” στην πρώτη του προπόνηση στο ΟΑΚΑ ήταν ανάλογα του μεγέθους του και τα λένε καλύτερα για έναν παίκτη που όταν ήρθε στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό ήταν ήδη εννιά φορές All-Star στο ΝΒΑ (1986-94), εφτά φορές της All-NBA Team (1986-89, 1991, 1993, 1994), μία φορά πρώτος σκόρερ (1986) και δις νικητής στον Slam Dunk Contest (1985, 1990).
Στο Final Four της Ευρωλίγκας το 1996 στο Παρίσι ο κόσμος είδε πραγματικά τι μπορούσε να κάνει, όταν σκόραρε 35 πόντους στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (81-71) κι άλλους 16 (double-double με 10 ριμπάουντ) στον τελικό με τη Μπαρτσελόνα (67-66) για την ιστορική, πρώτη κατάκτηση του τροπαίου από ελληνική ομάδα.
ΜΠΑΪΡΟΝ ΣΚΟΤ
Χρονιά στον Παναθηναϊκό: 1997-98
Διακρίσεις: x1 Πρωταθλητής Ελλάδας (1998)
Είχε συμβολή στη δημιουργία της δυναστείας των Λέικερς στο ΝΒΑ aka “Showtime” ως μέλος της οποίας πανηγύρισε την κατάκτηση τριών Πρωταθλημάτων (1985, 1987, 1988), έμελλε να έχει συμβολή και στην έναρξη αυτής του Παναθηναϊκού. Γιατί όταν ο Μπάιρον Σκοτ ήρθε στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός είχε να κερδίσει το Πρωτάθλημα από το 1984 κι όταν έφυγε η αναμονή είχε ήδη λάβει τέλος. Μετά από μόλις μία χρονιά, έστω την τελευταία στην καριέρα του.
Και μπορεί να ήταν 36 στα 37, αλλά το ταλέντο, η ποιότητα κι η ικανότητα υπήρχαν ακόμα σε μεγάλο βαθμό. Μόνο αυτό αρκεί: Είχε 17 πόντους μέσο όρο στη σειρά των Τελικών στα playoffs με τον ΠΑΟΚ (3-2), 23 στο Game 5.