Της Eurohoops team / info@eurohoops.net
Όταν κάποιος μιλάει για την Ευρωλίγκα του 2007 το μυαλό των περισσότερων πηγαίνει στον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Ο “3D”, ο οποίος ήταν και ο MVP του Final Four της Αθήνας, κλήθηκε από την Ευρωλίγκα να μοιραστεί με τον κόσμο της αναμνήσεις του από τον τέταρτο τίτλο του Παναθηναϊκού, ο οποίος μάλιστα είναι και ο αγαπημένος του εμβληματικού αρχηγού των “πρασίνων”.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Δημήτρης Διαμαντίδης στην κάμερα της Ευρωλίγκας:
“Την σεζόν 2006/07 είχαμε μεγάλες προσδοκίες και ο στόχος μας ήταν να πάμε στο Final Four. Εβδομάδα με την εβδομάδα γινόμασταν καλύτεροι ως ομάδα και στο τέλος ήμασταν πολύ τυχεροί, αλλά όχι μόνο τυχεροί. Είχαμε και καλή ομάδα και προκριθήκαμε στο Final Four της Αθήνας.
Στον ημιτελικό αντιμετωπίσαμε την Ταού Κεράμικα, τους νικήσαμε, πήγαμε στον τελικό και εκεί αντιμετωπίσαμε μία σπουδαία ομάδα, την ΤΣΣΚΑ. Την νικήσαμε και ήμασταν πολύ χαρούμενοι για αυτό.
Για εμένα ήταν ο αγαπημένος μου τίτλος της EuroLeague από αυτούς που κατέκτησα. Ήταν ξεχωριστός. Ο κόουτς Ομπράντοβιτς είπε πριν το παιχνίδι στα αποδυτήρια ότι είναι τελικός, έχουμε άγχος, αλλά στο τέλος είναι απλώς ένα παιχνίδι. Είμαστε στην Αθήνα με τους οπαδούς μας. Ας βγούμε στο παρκέ να το απολαύσουμε και στο τέλος θα είμαστε νικητές.
Φυσικά η τακτική ήταν μέρος του αγώνα, ειδικά κόντρα σε μία ομάδα όπως η ΤΣΣΚΑ με εξαιρετικούς παίκτες και ομάδα. Επίσης είχαν ένα σπουδαίο προπονητή όπως ο Έτορε Μεσίνα. Οπότε είχαμε υπόψη όλα τα καλά σημεία της ΤΣΣΚΑ, αλλά είδαμε και τις αδυναμίες της ομάδας. Είχαμε ένα καλό παιχνίδι και νικήσαμε.
Η αγαπημένη μου φάση, δεν θυμάμαι πότε ήταν, αλλά θυμάμαι ότι ο Μάικ Μπατίστ σημείωσε ένα πολύ σημαντικό καλάθι. Ήμασταν κοντά στο σκορ και με αυτό το δύσκολο καλάθι μας έδωσε αυτοπεποίθηση ως ομάδα.
Ήμουν πολύ χαρούμενος επειδή δεν ήξερα το συναίσθημα να κατακτάς την Ευρωλίγκα. Ήμουν 27 στην Αθήνα, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι περισσότερο. Όλα ήταν τέλεια. Στην Αθήνα, το πρώτο τρόπαιο με 20.000 φιλάθλους, τι άλλο θες;
Γιόρτασα την νίκη μου αγκαλιάζοντας τους συμπαίκτες μου, τους πάντες. Αυτό έκανα. Μία ξεχωριστή ανάμνηση ήταν αυτή που έχουν όλοι έπειτα από έναν τίτλο. Πήγα στα αποδυτήρια όπου υπήρχαν σαμπάνιες και κάποιος μας έβρεξε όλους”.