Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ένα σκορ που μάλλον… αδικεί τη Ρεάλ που απλά κατέβασε στο μηδέν την ταχύτητα της στα τελευταία πέντε λεπτά.
Η Ρεάλ έγινε η πρώτη ομάδα που φτάνει τις 17 νίκες στην Ευρωλίγκα και κρατάει μόνη πρώτη την κορυφαία θέση με ρεκόρ 17-3, έχοντας μάλιστα κι ένα παιχνίδι λιγότερο από τη 2η Μπαρτσελόνα (16-5)! Πέτυχε μάλιστα, την έκτη σερί νίκη της και την 12η στα τελευταία 13 παιχνίδια της, όχι δηλαδή ότι έχει χάσει και… πολλά.
Ήταν τέτοια η διαφορά μέσα στο γήπεδο που πραγματικά δεν μπορούσες να πιστέψεις πως η Ούνιξ βρίσκεται τόσο ψηλά στη βαθμολογία, πραγματοποιώντας εξαιρετική πορεία ως τώρα.
Αυτή η νίκη πρόσφερε χαμόγελο στους Μαδριλένους αλλά και προς… Πειραιά μεριά, αφού ο Ολυμπιακός ισοβαθμεί με την Ούνιξ και τώρα μπορεί να την αφήσει πίσω της στη “μάχη” που δίνουν για μία θέση στην πρώτη τετράδα της κανονικής περιόδου.
Η εξέλιξη του αγώνα
Με 10-5 προηγήθηκε η Ούνιξ στο ξεκίνημα του αγώνα κυρίως χάρη στον Λορέντζο Μπράουν που ήταν αλάνθαστος στην 1η περίοδο (8π., 2/2τριπ., 1/1διπ.), αλλά η ομάδα του Περάσοβιτς κόλλησε. Κι αυτό γιατί “πνίγηκαν” στην άμυνα της Ρεάλ σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της, με Χεζόνια και Κάνααν να μένουν στο μηδέν. Αντίθετα ο Σέρχιο Γιουλ ξεκίνησε με 3/3 τρίποντα (9π.), είχε βοήθειες από πολλούς και διάφορους και έτσι η γηπεδούχος Ρεάλ τέλειωσε το 10λεπτο με 21-14 και με επί μέρους σκορ 19-4 (!), ξέφυγε με δέκα (24-14)!
Η απογείωση του Μάριο Χεζόνια (με δόση κυριολεξίας αφού έκανε ένα φοβερό κάρφωμα) στους δέκα πόντους, κράτησε ζωντανή την Ούνιξ που μείωσε στους οκτώ (36-28 στο 15′), αλλά η ομάδα του πάντα είχε πρόβλημα… μονόπλευρης παραγωγικότητας σε σχέση με τον πλουραλισμό της Ρεάλ που είχε τους “γερόλυκους” Γιούλ και Ρούντι σε καλή βραδιά (από 9).
Ως εκ τούτου, η Ούνιξ είχε στο παρκέ … μόνο τους Λορέντζο Μπράουν και Μάριο Χεζόνια (11+10), ενώ όλοι όσοι έπαιξαν από τους παίκτες του Λάσο σκόραραν (πλην Ερτέλ) και η “Βασίλισσα” τέλειωσε το ημίχρονο σαρωτικά μπροστά με 47-31 (9/18τριπ.).
Το βασιλικό… πάρτι συνεχίστηκε για τη Ρεάλ και απέκτησε περισσότερο “κέφι” στην τρίτη περίοδο. Στο 27′ η διαφορά ξεπέρασε τους 30 πόντους (!), καθώς η γηπεδούχος ξέφυγε με 69-38 και δεν χωρούσε πλέον συζήτηση για τον τελικό νικητή.
Η Ρεάλ είχε σε εκείνο το σημείο 13/23 τρίποντα (!), με τον Γιαμπουσέλε να ξεπετάγεται στο σκοράρισμα με 13 – με 3/4 τρίποντα- και τον Ταβάρες να “χτυπάει” μέσα από το ζωγραφιστό (12π.). Ο Λορέντζο Μπράουν έμοιαζε να παλεύει μοναχός του (13π., 8ασ., 2κλ.) αφού σίγησε ξανά ο Χεζόνια και το εξ αναβολής ματς βάφτηκε στα άσπρα. Σαν τη χώρα μας ένα πράμα.
Ό,τι και να πεις για την τέταρτη περίοδο δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Ήταν καθαρά διαδικαστικού χαρακτήρα με την Ούνιξ να προσπαθεί να περισώσει την αξιοπρέπεια της περισσότερο παρά για να διεκδικήσει κάτι άλλο. Μα τι να κάνεις στο -30. Μείωσε σε 78-55 στο 34:30 αλλά και μόνο που έβλεπες τον Πάμπλο Λάρο αραγμένο στον πάγκο του να μασάει την τσιχλίτσα του, καταλαβαίνεις πως δεν υπήρχε ουσιαστικό ενδιαφέρον. Το μόνο τελικά που έγινε ήταν να μειώσει τη διαφορά και τίποτα παραπάνω.
Παίκτης-κλειδί:
Εδώ θα δυσκολευτούμε. Γιατί πολύ απλά η Ρεάλ μοίρασε τόσο πολύ το παιχνίδι της, είχε τόσους πολλούς πόλους που δεν μπορείς να πεις ότι ξεχώρισε κάποιος σε μεγάλη έκταση. Άντε να πεις ότι ο Ταβάρες κυρίως, με τον Γιαμπουσέλε ήταν αυτοί που είχαν πιο ιδιαίτερη παρουσία.
Που κρίθηκε:
Τα πάντα ξεκαθάρισαν στο 15λεπτο μεταξύ 5ου και 20ου λεπτού. Η Ρεάλ έπαιξε σούπερ άμυνα, είχε λύσεις από παντού (και σημειωτέων δεν έπαιζαν οι Χάνγκα, Κοζέρ, Ντεκ αλλά… who cares με τέτοιο ρόστερ) και η διαφορά εκτοξεύθηκε τόσο που δεν επιδεχόταν αμφισβήτησης η κυριαρχία της γηπεδούχου.
Δεκάλεπτα: 21-14, 26-17, 27-14, 11-23
ΡΕΑΛ: Ουίλιαμς-Γκος 5, Ράντολφ 3, Ερτέλ 6 (4ας.), Ρούντι 9 (2/6τριπ., 4ας.), Αμπάλντε 11, Αλοθέν, Πουαριέ 5, Ταβάρες 14π. (11ρ.), Γιουλ 11 (3/5τρ.), Γιαμπουσέλε 13 (3/4τρ.), Τόμπκινς 5, Τέιλορ 3.
ΟΥΝΙΞ: Σπίσου 3 (3ας.), Τζον Μπράουν 4 (4κλ.), Κάνααν 6 (0/3τρ.), Λορέντζο Μπράουν 13 (8ας., 2κλ.), Μπράντλεϊ 3, Χεζόνια 10 (2/4τριπ.), Ουζίνσκι 3, Τζεκίρι 13 (2 μπλοκ), Μέιο 10 (2/3τριπ.), Βορόντσεβιτς 3