Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Αμφότεροι μεγαλούργησαν στα χρόνια τους στον Παναθηναϊκό ως παίκτες και τον βοήθησαν, όσοι βοηθήθηκαν κι οι ίδιοι, να είναι αυτό που είναι σήμερα. Πλέον προσφέρουν από κοινού στην ομάδα από το πόστο του γενικού διευθυντή σε μία εποχή που ο Παναθηναϊκός δεν είναι στα καλύτερα του, παραμένει, όμως, πάντα Παναθηναϊκός.
“Στον Παναθηναϊκό πέρασα το 85% της καριέρας μου” είπε ο Δημήτρης Διαμαντίδης στην τηλεόραση της Ευρωλίγκας.
“Είναι τέλειο. Έζησα τόσο όμορφα χρόνια εδώ, κέρδισα τίτλους”.
“Κέρδισα τρεις Ευρωλίγκα. Απίθανο. Το 2007 στην Αθήνα, εδώ στο ΟΑΚΑ. Σπουδαίο συναίσθημα, απίθανο, χαρούμενο. Το 2009 στο Βερολίνο, όπου είχαμε μία εξαιρετική ομάδα. Και το 2011 στη Βαρκελώνη. Νομίζω πως μετά από τα παιχνίδια με τη Μπαρτσελόνα στα playoffs αισθανόμασταν τόσο σίγουροι κι αισιόδοξοι ως ομάδα πως θα κερδίζαμε τον τίτλο”.
“Είχα απίστευτη σχέσεις με τους συμπαίκτες και τους ανθρώπους που περιβάλλουν την ομάδα, ήταν απίθανα, τέλεια. Κι είμαι χαρούμενος που παραμένω μέλος αυτού του συλλόγου ακόμη και τώρα”.
“Δεν είμαι ο κλασικός γενικός ή αθλητικός διευθυντής, είμαι κάποιος που προσπαθεί να βοηθήσει τους παίκτες. Μαζί με τον Φραγκίσκο, μέσα από όλα αυτά τα χρόνια που περάσαμε ως παίκτες κι όλες αυτές τις εμπειρίες που ζήσαμε, προσπαθούμε να βοηθήσουμε κάπως τους παίκτες” πρόσθεσε ο “Μήτσος”, στη δεύτερή του χρονιά στην ομάδα ως παράγοντας.
Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης είναι πιο παλιός σε όλα.
“Στον Παναθηναϊκό έχω περάσει τα 2/3 της ζωής μου. Κάτι σημαίνει αυτό. Δεν είναι απλώς μπάσκετ, είναι τρόπος ζωής”.
“Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου, όλοι είναι σαν οικογένεια για εμένα. Ζήσαμε τόσες όμορφες στιγμές μαζί που μιλάμε για κάτι το διαφορετικό, κάτι άλλο. κάτι πολύ δυνατό”.
“Είμαι πολύ τυχερός γιατί δεν αισθάνθηκα ποτέ την ανάγκη να αλλάξω περιβάλλον κι ομάδα. Είχα τη χαρά να είμαι παρών στα καλύτερα χρόνια αυτής της ομάδας, να βρίσκομαι σε μία κατάσταση που άλλοι δεν είχαν την ευκαιρία να είναι, να παλεύουμε πάντα για κάτι και τα καταφέραμε τόσες πολλές φορές που έγινε κομμάτι του εαυτού μου. Ακόμη παλεύουμε παρότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές, αλλά στο πίσω μέρος του κεφαλιού ονειρευόμαστε να επιστρέψουμε εκεί”.
“Έχω περάσει πολλά χρόνια μαζί με τον Δημήτρη, ως συμπαίκτες, τον είχα και παίκτη ως προπονητής. Έχουμε την ίδια νοοτροπία, την ίδια οπτική, 99,9% συμφωνούμε σε όλα, τι να κάνουμε, τι να κάνουμε. Είναι μεγάλη βοήθεια να έχει ο ένας τον άλλον”.