Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
O Μάικ Τζέιμς βρέθηκε καλεσμένος του Τζο Αρλάουκας στο ”The Crossover” και μίλησε για όλους και για όλα.
Ο Αμερικανός γκαρντ θυμήθηκε τα όσα έγιναν στη ΤΣΣΚΑ με τον Δημήτρη Ιτούδη, που έφεραν και το ”διαζύγιο”, ενώ αποκάλυψε πως εκείνην την περίοδο είχε χάσει τον παππού του και τον πατέρα του.
Επίσης, θυμήθηκε το πρώτο του ευρωπαϊκό ντέρμπι Παναθηναϊκός–Ολυμπιακός, αλλά το πώς θα πρέπει να σκέφτονται οι φίλαθλοι τους παίκτες.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το πρώτο ντέρμπι Παναθηναϊκός–Ολυμπιακός: ”Η πρώτη μου εμπειρία σε ντέρμπι ήταν ότι δεν έπαιξα, γιατί ήμουν τραυματίας. Και την επόμενη ημέρα, οι φίλαθλοι ήταν έξω από το γήπεδο, έξω από το λεωφορείο. Δεν μας άφηναν να πάμε στα αμάξια μας. Τους είπα ότι εγώ δεν έπαιξα καν, αφήστε με να φύγω!
Νομίζω ότι την επόμενη ημέρα απολύθηκε ο προπονητής μας, ήταν σοβαρό. Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία. Έπαιξα πρώτη φορά σε ματς Ευρωλίγκας στο ΣΕΦ, νομίζω είχαμε κερδίσει, νομίζω έπαιξα καλά”
Για την σχέση των φιλάθλων με τους παίκτες: ”Οι φίλαθλοι έχουν υπερηφάνεια, νομίζουν ότι τους ανήκει η ομάδα. Μπορούν να γίνουν πολύ καλοί, όμως. Πληρώνομαι γιατί είμαι καλός επαγγελματικά. Δεν είμαι εδώ για την προσωπική μου ζωή. Θυσιάζεις πολλά ήδη, όταν αφήνεις την πατρίδα σου. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό, όταν λέμε ότι κάποιος παίκτης δεν μπορεί να μείνει ως αργά έξω για φαγητό.
Είναι γελοίο. Ο καλύτερος ιατρός στον κόσμος βγαίνει έξω καμία φορά για να ξεφύγει. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί να μπλεχτεί κάποιος στα προσωπικά μας, επειδή πλήρωσε για με δει να παίζω. Μόλις τελειώσει το ματς, έχω την ζωή μου. Δεν πληρώνεις για με ελέγχεις”
Για τη ζωή στη Ρωσία και το ”διαζύγιο” με την ΤΣΣΚΑ: ”Δεν ήταν άσχημα στη Ρωσία κατά την διάρκεια του κορωνοϊού, γιατί δεν έκλεισαν οι δραστηριότητες σε μεγάλο βαθμό. Το κακό ήταν ότι δεν μπορούσαν να έρθουν να με επισκεφθούν. Αγόρασα έναν σκύλο για τον λόγο αυτόν. Είμαι χαρούμενος που το έκανα.
Ήταν δύσκολη περίοδος, είχε πεθάνει ο παππούς μου και μετά από 2-3 εβδομάδας πέθανε ο αδελφός μου. Ήταν δύσκολα. Με τον Ιτούδη είχαμε μία πολύ καλή σχέση. Φιλική, με μερικά θολά σημεία. Μιλούσαμε συχνά. Εκείνος αποφάσισε σαν προπονητής για μένα, εγώ ήθελα να το κάνει σαν φίλος. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που φτάσαμε εδώ. Ήταν μία κακή κατάσταση. Μακάρι να είχαμε κάνει διαφορετικά κάποια πράγματα. Δεν νιώθω άσχημα για ό,τι έκανα.
Το μπάσκετ είναι μπίζνες, ήθελα να σκεφτεί σαν φίλος, αλλά ήταν πάνω από όλα προπονητής μου. Δεν ήμουν καλά συναισθηματικά τότε. Δεν με ένοιαζε να έχω προπονητή τότε, δεν με ενδιέφερε το μπάσκετ τότε. Προσπάθησα να παίξω, αλλά ήταν χάλια, δεν ήμουν εκεί πραγματικά. Ήταν περίεργη περίοδος της ζωής μου”