Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
”Έλα ρε, ποιος το περίμενε;”
Πόσες φορές είπατε/ακούσατε αυτή την φράση κατά την διάρκεια ενός Final Four της Ευρωλίγκας;
Σίγουρα έστω και μία, όσο χρονών κι αν είστε.
Με τη μεγάλη ”γιορτή” του Βελιγραδίου να πλησιάζει (19-21/5), το Eurohoops είναι εδώ, για να σας θυμίσει 5+1 μεγάλες εκπλήξεις στην ιστορία του θεσμού.
Από το μακρινό 1989 μέχρι το 2014, η λίστα μας εμπεριέχει τα πάντα. Και αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που κάνει ακόμα πιο ωραίο καθετί στην ζωή: η έκπληξη!
Παρτιζάν (1992)
Μεταφερόμαστε στην Τουρκία και το Final Four του 1992. Παρτιζάν, Μπανταλόνα, Μιλάνο και Εστουδιάντες έφτασαν δύο αγώνες μακριά από το τρόπαιο, αλλά μόνο μία έκανε το 2/2 και κατέκτησε τη κορυφή.
Ο λόγος για την Παρτιζάν, η οποία έδωσε μία φοβερή ”μάχη” με τη Μπανταλόνα, αφού πρώτα είχε αποκλείσει τους Ιταλούς με 82-75.
Η άλλη φιναλίστ είχε ”πετάξει” εκτός την Εστουδιάντες με το ευρύ 91-69 και έτσι φτάσαμε στο ”θρίλερ” του τελικού.
Το 71-70 δείχνει ότι ο νικητής θριάμβευσε μετά από ένα κλειστό ματς. Για την ακρίβεια, κρίθηκε στο σουτ. Το σουτ του Σάσα Τζόρτζεβιτς (23 πόντοι) στο φινάλε.
Ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς ήταν πρώτος σκόρερ του αγώνα με 25 πόντους, με τους νικητές να έχουν μόνο Γιουγκοσλάβους παίκτες. Και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που στη πρώτη του χρονιάς ως προπονητής, έφτασε στη κορυφή.
Μέχρι και σήμερα, παραμένει μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις σε Final Four. Παρόλο που, βάσει ονομάτων, σήμερα φαντάζει κάπως… λογικό.
Μπανταλόνα (1994)
Το 1994 έμεινε στην ιστορία ως ένα εξαιρετικό Final Four με άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μονομάχησαν στο Ισραήλ, με τους ερυθρολεύκους να παίρνουν τη νίκη με 77-72 και μαζί την πρόκριση για τον τελικό.
Ο άλλος ημιτελικός ήταν ισπανικός εμφύλιος, με τη Μπαρτσελόνα να μην καταφέρνει να λυγίσει τη Μπανταλόνα, με την τελευταία να κερδίζει με 79-65.
Ζάρκο Πάσπαλιε, Μίλαν Τόμιτς, Ρόι Τάρπλεϊ, Παναγιώτης Φασούλας εναντίον των έξι Ισπανών και του ενός Αμερικανού (Κόρνι Τόμπσον) της Μπανταλόνα.
Αν και η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη ήταν το φαβορί, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και πάλι ήταν εκείνος, που χαμογέλασε στο τέλος, έστω κι αν είχε μόλις τρεις σεζόν στους πάγκους.
Το 59-57 είχε την σφραγίδα του Φερνάντο Μαρτίνεθ (17 πόντοι) και του Τζόρντι Βιγιαλάμπα (16 πόντοι), με τον Πάσπαλιε (15 πόντοι) να μην είναι αρκετός.
Παναθηναϊκός (2002)
Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες ελληνικής ομάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις/υπερβάσεις!
Ο Παναθηναϊκός έραψε το τρίτο του αστέρι το 2002 στην Ιταλία, κόντρα μάλιστα στην οικοδέσποινα του Final Four, Βίρτους των Μανού Τζινόμπιλι, Ματίας Σμόντις, Μάρκο Γιάριτς και Ετόρε Μεσίνα.
Για να φτάσουν στον τρόπαιο οι ”πράσινοι” νίκησαν και τις δυο πρωταθλήτριες Ευρώπης της προηγούμενης σεζόν (είχαμε δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις το 2000/01).
Αρχικά, επικράτησαν της Μακάμπι Τελ Αβίβ στον ημιτελικό με 93-75, παίρνοντας μια άτυπη ρεβάνς από την ήττα τους στον τελικό έναν χρόνο νωρίτερα, ενώ στο ματς τίτλου τέθηκαν απέναντι στην ομάδα του Μεσίνα, που με την σειρά της νίκησε την Μπενετόν με 90-82.
Ήδη, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί η επιτυχία αυτή του Παναθηναϊκού μπαίνει σε κάθε παρόμοια λίστα, όταν μιλάμε για εκπλήξεις.
Το τελικό 83-89 ήρθε δια χειρός Ιμπραήμ Κουτλουάι (22 πόντοι) με ΤΕΡΑΣΤΙΟ τρίποντο στο -48” (85-80), για να πανηγυρίσει τελικά μαζί με τους συμπαίκτες του, με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα να έχει 21, ενώ ο Λάζαρος Παπαδόπουλος ήταν η αποκάλυψη με 12 πόντους.
Ολυμπιακός (2012)
Και επειδή είναι δεδομένο πως το μυαλό σας πήγε αμέσως στο 2012, προφανώς και δεν θα έλειπε ο άθλος του Ολυμπιακού στη Πόλη.
Αν η λίστα αυτή είχε ένα όνομα, θα μπορούσε εύκολα να πάρει αυτό των ”ερυθρολεύκων” της Πόλης το 2012.
Ποτέ ξανά δεν έχουμε δει τελικό με μία ομάδα στο +19 στη τρίτη περίοδο κι όμως να χάνει. Αυτό κατάφερε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, σε ένα φινάλε, που μπορούσε εύκολα να έχει βγει από σενάριο ταινίας.
Πάμε από την αρχή.
Οι ”ερυθρόλευκοι” του Ντούσαν Ίβκοβιτς, με μπροστάρη τον Βασίλη Σπανούλη (21 πόντοι, 6 ασίστ) νίκησαν την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό με 68-64. Στον άλλο αγώνα της βραδιάς, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας επικράτησε του Παναθηναϊκού αρκετά δύσκολα με 66-64.
Ο τελικός έμοιαζε εύκολη υπόθεση για τους Μοσχοβίτες, οι οποίοι μάλιστα προηγήθηκαν με 53-34 στο 28′ και έδειχναν να καθαρίζουν εύκολα την υπόθεση νίκη.
Παρόλα αυτά οι Πειραιώτες με ένα εκπληκτικό ”comeback”, χάρη στην άμυνα τους και τους νεαρούς Κώστα Σλούκα, Κώστα Παπανικολάου και Βαγγέλη Μάντζαρη να έχουν κομβικό ρόλο, μπόρεσαν να φέρουν τον αγώνα στον πόντο 61-60.
Ο Ραμούνας Σισκάουσκας έχασε δυο ελεύθερες βολές στο -9,7”, ο Παπανικολάου πήρε το ριμπάουντ, ο Σπανούλης κατέβασε την μπάλα και έδωσε στον ελεύθερο Γιώργο Πρίντεζη και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Μακάμπι Τελ Αβίβ (2014)
Στο… σκοτεινό ”Mediolanum Forum”, όπως θα θυμάστε, είδαμε ένα Final Four, που θα είχε όλα. Και κυρίως, είδαμε έναν νικητή, που ελάχιστοι πίστευαν.
Από τη πρώτη στιγμή, καταλάβαμε ότι θα δούμε κάτι ξεχωριστό. Μακάμπι και ΤΣΣΚΑ ρίχτηκαν στη ”μάχη” και μέχρι το τέλος, ο ημιτελικός ήταν αμφίρροπος. Μέχρι που ο Ταϊρίς Ράις έκλεψε τη μπάλα και σκόραρε στο -6”, για το τελικό 68-67.
Για να καταλάβει κανείς τι έγινε το 2014, θυμίζουμε το σκορ του δεύτερου χρονικά ημιτελικού. 100-62!
Η Ρεάλ ισοπέδωσε τη Μπαρτσελόνα, στον ”εμφύλιο” που όλοι περιμέναμε, σε μία ολοκληρωτική εμφάνιση.
Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει για Μακάμπι και Ρεάλ. Οι δύο ομάδες πήγαιναν χέρι-χέρι στο σκορ, για να γραφτεί τελικά ο επίλογος στη παράταση.
Εκεί, με επιμέρους 25-13, η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ και του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, έφτασε στη κορυφή, μετά από το 2005, κάτι που παραμένει μέχρι και σήμερα ένα όμορφο μπασκετικό ”παραμύθι”.