Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Λίγο πριν το Final Four του Βελιγραδίου (19-21/5), η Εφές είχε μία ιδιαίτερη στιγμή έξω από το Sinan Erdem.
Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε ένα μνημείο προς τιμήν της ομάδας, που πέρυσι τέτοια εποχή ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης.
Στην Korac Cup Square συγκεντρώθηκαν άνθρωποι του αθλητισμού της χώρας, όπως ο Υπουργός Αθλητισμού της χώρας, Μεχμέτ Κασαπόγλου, αλλά και όλοι οι παίκτες της ομάδας.
Εκεί και ο αρχιτέκτονας της πρωταθλήτριας ομάδας, Εργκίν Αταμάν, ο οποίος προετοιμάζεται για τη νέα πρόκληση.
«Θα προσπαθήσουμε και πάλι να πάρουμε τον τίτλο. Μας χωρίζουν δύο παιχνίδια. Στην κανονική περίοδο, κερδίσαμε μια φορά τον Ολυμπιακό και άλλη μια τη Ρεάλ. Χάσαμε μόνο από την Μπαρτσελόνα δύο φορές. Τώρα όμως είναι το Final Four και θα δούμε την κατάσταση των παικτών.
Δεν σκέφτομαι τόσο ότι θα είναι ο δεύτερος σερί τίτλος, αλλά το να τον κατακτήσουμε. Πνευματικά θα είμαστε έτοιμοι, έχουμε μια σπουδαία ομάδα, με σπουδαίους παίκτες και έχουμε κίνητρο 100% να τα καταφέρουμε ξανά», τόνισε στην ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας.
Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Ο Ολυμπιακός είναι σπουδαία ομάδα, έχει έναν εξαιρετικό προπονητή και έκαναν μια άριστη σεζόν. Θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι για μας. Γνωρίζουμε το σύστημά τους, όπως κι αυτοί το δικό μας. Δεν ξέρω τι πρόσωπο θα δείξουν οι παίκτες στο παρκέ. Θα προετοιμαστούμε για να δείξουμε το καλύτερο»
Από την πλευρά του, ο Μπράιαντ Ντάνστον μίλησε για την μεγάλη ευκαιρία που έχει η Εφές να κάνει το back to back, ενώ δεν ξέχασε και την θητεία του στον Ολυμπιακό, αλλά και τον… Σοφοκλή Σχορτσιανίτη.
Πιο συγκεκριμένα, μίλησε για:
«Όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ευρώπη, δεν υπήρχαν πολλά πικ εν ρολς. Ήταν περισσότερο σαν να “πετάξτε τη μπάλα στον μεγάλο άνδρα στο μπλοκ και να τον αφήσετε να την ανεβάσει” τύπου παιχνιδιών”. Δεν ήμουν αρκετά δυνατός για να αντιμετωπίσω μερικούς βαρείς παίκτες μετά το τέλος και έβγαινα σε μπελάδες. Ο Big Sofo έπαιζε για τη Μακάμπι και δεν έπαιζε πολύ, ίσως 14 λεπτά ανά παιχνίδι. Αλλά του πετούσαν την μπάλα κάθε κατοχή. Προσπαθούσε συνεχώς να το σκοράρει και το καθήκον μου ήταν να τον σταματήσω.
Για τις μάχες του συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω σώμα και να προσαρμοστώ σε αυτό το στυλ. Ήμουν πιο γρήγορος από τον καθένα, αλλά αν κάποιος μπορούσε να με σπρώξει έτσι, αυτό δεν σήμαινε και πολλά. Λοιπόν, πριν από τα παιχνίδια με τον Σχορτσιανίτη, έπρεπε να κοιμηθώ καλά, να φάω καλά και να έχω ένα πράγμα στο μυαλό μου όταν επιστρέφω στην άμυνα: να μην με πιέζουν γύρω από τη γραμμή των 3 πόντων.
Γιατί ήξερα ότι όταν με χτυπούσε, θα με έσπρωχναν πίσω στη γραμμή των ελεύθερων βολών και όταν με χτυπούσαμε τη δεύτερη φορά, θα ήμουν γύρω από τη ρακέτα. Μια φορά, απλώς έπεσε πάνω μου επειδή γλίστρησε και ολόκληρη η ζωή μου ήρθε στα μάτια μου σαν… αναδρομή»
Για τον Κάιλ Χάινς: «Ο Χάινς είναι ο τύπος που άνοιξε το δρόμο για μικρότερα, ταχύτερα και πιο εκρηκτικά σέντερ. Όταν ήμουν στον Ολυμπιακό, είδα αυτή τη νοοτροπία: «Αν δεν κερδίσεις τον τίτλο, δεν έχεις πετύχει τίποτα». Όπως είπα στο παράδειγμα του Big Sofo, τελικά θα μπορούσα να ταιριάξω με πολύ μεγαλύτερους παίκτες με το αυξημένο σωματικό μου βάρος. Αλλά μετά, το μπάσκετ άλλαξε ξανά. Αυτή τη φορά, ήμουν πολύ αργός!»
Για τη θητεία του στον Ολυμπιακό: «Τη δεύτερη χρονιά μου στον Ολυμπιακό, ο κόουτς Σφαιρόπολος μου ζήτησε να εμφανιστώ παίζοντας τα pick and rolls. Στην αρχή, αμφισβήτησα αυτό και ρώτησα γιατί δεν αλλάζαμε και το κάναμε αυτό. Αλλά ήταν επίμονος σε αυτό. Έπρεπε να τρέξω για το σκριν και να επιστρέψω. Για αυτό το έργο, έπρεπε να προσαρμόσω το σχήμα του σώματός μου για άλλη μια φορά»
Για τον ημιτελικό: «Είναι υπέροχο και αισθάνομαι σαν μια πλήρης στιγμή το να παίζω με τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό. Ακριβώς επειδή θα παίξω με κάποιους φίλους μου εκεί όπου έπαιξα έναν τελικό πριν. Επίσης, δούλεψα και με τον Μπαρτζώκα όταν Ήμουν εκεί. Όμως όταν η μπάλα ανέβει, δεν υπάρχουν φίλοι. Είναι μόνο οι άλλοι άνθρωποι στο γήπεδο και αυτό που έχει σημασία είναι οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής μου. Θα είναι μια σκληρή μάχη.
Ξέρω πολύ καλά τον Ολυμπιακό και τους οπαδούς του. Θα δημιουργήσουν ένα καυτό περιβάλλον. Αλλά έχουμε εμπειρία και έχουμε συνηθίσει να παίζουμε τέτοιου είδους παιχνίδια. Εστιάζουμε στον εαυτό μας και στο πώς παίζουμε»