Του Aρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Με την κλεψύδρα να αδειάζει για την έναρξη της Ευρωλίγκα – με δεδομένη και την πίεση χρόνου λόγου Ευρωμπάσκετ – και το Τοπ100 να γίνεται βαρετό, αποφασίσαμε να μικρύνουμε τη λίστα, ελπίζοντας πως δεν θα προκαλέσουμε περισσότερη “φασαρία” από ό,τι συνήθως.
Αποδείχτηκε πάντως πως μεταβάλλοντας το Τοπ100 σε Τοπ50, τα πράγματα γίνονται περισσότερο πολύπλοκα, καθώς έμειναν εκτός αρκετοί περισσότεροι παίκτες. Δεν το κάναμε με πρόθεση, απλά έτσι είναι το “format”.
Για αυτό το λόγο τα στατιστικά και ειδικά η περσινή αξιολόγηση των παικτών, χρησιμοποιήθηκαν πιο εμφανώς ώστε να καθορίσουμε τα τελικά “κοψίματα”, πάντα υπολογίζοντας και τα συνήθη κριτήρια.
Οπότε, κανείς παίκτες από το περσινό Τοπ25 της αξιολόγησης δεν έμεινε εκτός, αλλά επειδή δεν μιλάμε μόνο για καταμέτρηση στατιστικών, μην περιμένετε να τους δείτε με την ίδια σειρά που υπαγόρευσαν οι αριθμοί τους.
Μετά την αρχική έκδοση της λίστας, ζητήθηκε η συνεισφορά των συντακτών του Eurohoops από την Ελλάδα, την Τουρκία και την Ισπανία, ώστε να παρουσιαστεί το τελικό αποτέλεσμα που θα διαβάσετε.
Για την ιστορία, δεν συμπεριλαμβάνονται “ρούκις” καθώς δεν υπήρχε καμία ομοειδή στατιστική μέτρηση διαθέσιμη για αυτούς και δεν ήταν εύκολες οι συγκρίσεις. Το κάναμε στο παρελθόν και ξέρουμε. Για αυτό το λόγο είμαστε σίγουροι πως παίκτες όπως οι Κάρσεν Έντουαρντς, Ντάριους Τόμπσον, Τζόναθαν Μότλεϊ, Ίγκνας Μπραζντέικις, Άιζακ Μπόνγκα και Σέμι Οτζελέγιε θα έρθουν να μας… στοιχειώσουν. Θα πρέπει να ζήσουμε με αυτό.
Όπως πέρυσι, η απόφαση για την τελική κατάταξη πάρθηκε εστιάζοντας στις ατομικές εμφανίσεις κάθε παίκτη, ειδικά αν αυτές ανέβασαν την εκάστοτε ομάδα ψηλά. Αυτή τη φορά, όμως, λάβαμε υπόψη μας και τα όσα ήδη έχει καταφέρει στη λίγκα ο κάθε αθλητής και την κληρονομιά που κουβαλάει.
Ένας παίκτης ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό, αυτόματα κερδίζει την προτεραιότητα μας συγκριτικά με κάποιον άλλον με ισοδύναμα ή ακόμα και καλύτερα ατομικά στοιχεία. Όσο πιο ψηλά αξιολογούνται οι πιθανότητες διάκρισης μίας ομάδας, τόσο μεγαλύτερη ώθηση παίρνει ένας παίκτης για το ranking του. Για αυτό το λόγο θα δείτε μεγάλο αριθμό παικτών από τις λεγόμενες ισχυρές ομάδες.
Για να απλοποιήσουμε τα πράγματα, τα βασικά κριτήρια είναι τα εξής:
1) Η ατομική ποιότητα κάθε παίκτη σε συνδυασμό με την προοπτική που κουβαλάει από τη σεζόν 2021-22, συν το ρόλο και το χρόνο συμμετοχής που αναμένεται να έχει στην ομάδα του.
2) Η δύναμη και η προοπτική της ομάδας που ανήκει ο παίκτης, όπως και τα όσα έχει ήδη ο ίδιος καταφέρει.
3) Τα στατιστικά και ειδικά η αξιολόγηση (PIR) της περσινής σεζόν.
50. Κάιλ Χάινς (Αρμάνι)
Ο πιο πετυχημένος Αμερικανός στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας θα έπρεπε να αποτελεί το χρυσό κανόνα αυτού το ranking. Στην πραγματικότητα, ο Κάιλ Χάινς ήταν ο 35ος καλύτερος παίκτης πέρυσι στην Ευρωλίγκα, με μέσο όρο 11.8 PIR. Αυτό αποτελεί ακόμα ένα δείγμα αυτών που φέρνει στο παρκέ, ακόμα κι αν δεν “μετριέται” έτσι η καρδιά του.
49. Μίλος Τεόντοσιτς (Βίρτους)
Και μόνο η επιστροφή του στην Ευρωλίγκα αποτελεί είδηση. Δεν είναι νέος πια, αλλά το παιχνίδι του περιστρέφεται πάντα γύρω από το μυαλό και τις ικανότητες του κι όχι την αθλητικότητα του.
48. Ντάρουν Χίλιαρντ (Μακάμπι)
Η σεζόν του πέρυσι διακόπηκε απότομα από έναν τραυματισμό, ωστόσο παραμένει ψηλά χάρη στην ικανότητα του στο σουτ. Ειδικά σε μία ομάδα όπως η Μακάμπι, θα έχει την… άδεια να “πυροβολεί” ασταμάτητα.
47. Mάρκο Γκούντουριτς (Φενέρ)
Όπως η Φενέρ, έτσι κι ο Γκούντουριτς είχαν μία “έτσι κι έτσι” σεζόν και αυτό αποτυπώνεται στο μόλις 9.8 PIR. Θεωρητικά όμως, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα.
46. Κρις Τζόουνς (Βαλένθια)
Δεν είναι ακόμα αυτό που λέμε το “μεγάλο όνομα”, αλλά έχει τους αριθμούς (μέσο όρο 14.7 PIR ανά αγώνα πέρυσι) από την Βιλερμπάν και κατείχε πέρυσι την 16η θέση στο συνολικό ranking τη σεζόν 2021-22.
45. Μαούντο Λο (Άλμπα Βερολίνου)
Αφήνοντας πίσω του το Μόναχο, έκλεψε την παράσταση στο Βερολίνο. Και να μιλήσουμε για PIR; Ο μέσος όρος του ήταν 14.8, αρκετά υψηλός ώστε να ισοβαθμήσει με τον Κώστα Σλούκα στην 14η θέση πέρυσι και πάνω από τον Κρις Τζόουνς. Καθόλου άσχημα θα λέγαμε…