Του Aρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Με την κλεψύδρα να αδειάζει για την έναρξη της Ευρωλίγκα – με δεδομένη και την πίεση χρόνου λόγου Ευρωμπάσκετ – και το Τοπ100 να γίνεται βαρετό, αποφασίσαμε να μικρύνουμε τη λίστα, ελπίζοντας πως δεν θα προκαλέσουμε περισσότερη “φασαρία” από ό,τι συνήθως.
Αποδείχτηκε πάντως πως μεταβάλλοντας το Τοπ100 σε Τοπ50, τα πράγματα γίνονται περισσότερο πολύπλοκα, καθώς έμειναν εκτός αρκετοί περισσότεροι παίκτες. Δεν το κάναμε με πρόθεση, απλά έτσι είναι το “format”.
Για αυτό το λόγο τα στατιστικά και ειδικά η περσινή αξιολόγηση των παικτών, χρησιμοποιήθηκαν πιο εμφανώς ώστε να καθορίσουμε τα τελικά “κοψίματα”, πάντα υπολογίζοντας και τα συνήθη κριτήρια.
Οπότε, κανείς παίκτες από το περσινό Τοπ25 της αξιολόγησης δεν έμεινε εκτός, αλλά επειδή δεν μιλάμε μόνο για καταμέτρηση στατιστικών, μην περιμένετε να τους δείτε με την ίδια σειρά που υπαγόρευσαν οι αριθμοί τους.
Μετά την αρχική έκδοση της λίστας, ζητήθηκε η συνεισφορά των συντακτών του Eurohoops από την Ελλάδα, την Τουρκία και την Ισπανία, ώστε να παρουσιαστεί το τελικό αποτέλεσμα που θα διαβάσετε.
Για την ιστορία, δεν συμπεριλαμβάνονται “ρούκις” καθώς δεν υπήρχε καμία ομοειδή στατιστική μέτρηση διαθέσιμη για αυτούς και δεν ήταν εύκολες οι συγκρίσεις. Το κάναμε στο παρελθόν και ξέρουμε. Για αυτό το λόγο είμαστε σίγουροι πως παίκτες όπως οι Κάρσεν Έντουαρντς, Ντάριους Τόμπσον, Τζόναθαν Μότλεϊ, Ίγκνας Μπραζντέικις, Άιζακ Μπόνγκα και Σέμι Οτζελέγιε θα έρθουν να μας… στοιχειώσουν. Θα πρέπει να ζήσουμε με αυτό.
Όπως πέρυσι, η απόφαση για την τελική κατάταξη πάρθηκε εστιάζοντας στις ατομικές εμφανίσεις κάθε παίκτη, ειδικά αν αυτές ανέβασαν την εκάστοτε ομάδα ψηλά. Αυτή τη φορά, όμως, λάβαμε υπόψη μας και τα όσα ήδη έχει καταφέρει στη λίγκα ο κάθε αθλητής και την κληρονομιά που κουβαλάει.
Ένας παίκτης ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό, αυτόματα κερδίζει την προτεραιότητα μας συγκριτικά με κάποιον άλλον με ισοδύναμα ή ακόμα και καλύτερα ατομικά στοιχεία. Όσο πιο ψηλά αξιολογούνται οι πιθανότητες διάκρισης μίας ομάδας, τόσο μεγαλύτερη ώθηση παίρνει ένας παίκτης για το ranking του. Για αυτό το λόγο θα δείτε μεγάλο αριθμό παικτών από τις λεγόμενες ισχυρές ομάδες.
Για να απλοποιήσουμε τα πράγματα, τα βασικά κριτήρια είναι τα εξής:
1) Η ατομική ποιότητα κάθε παίκτη σε συνδυασμό με την προοπτική που κουβαλάει από τη σεζόν 2021-22, συν το ρόλο και το χρόνο συμμετοχής που αναμένεται να έχει στην ομάδα του.
2) Η δύναμη και η προοπτική της ομάδας που ανήκει ο παίκτης, όπως και τα όσα έχει ήδη ο ίδιος καταφέρει.
3) Τα στατιστικά και ειδικά η αξιολόγηση (PIR) της περσινής σεζόν.
50. Κάιλ Χάινς (Αρμάνι)
Ο πιο πετυχημένος Αμερικανός στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας θα έπρεπε να αποτελεί το χρυσό κανόνα αυτού το ranking. Στην πραγματικότητα, ο Κάιλ Χάινς ήταν ο 35ος καλύτερος παίκτης πέρυσι στην Ευρωλίγκα, με μέσο όρο 11.8 PIR. Αυτό αποτελεί ακόμα ένα δείγμα αυτών που φέρνει στο παρκέ, ακόμα κι αν δεν “μετριέται” έτσι η καρδιά του.
49. Μίλος Τεόντοσιτς (Βίρτους)
Και μόνο η επιστροφή του στην Ευρωλίγκα αποτελεί είδηση. Δεν είναι νέος πια, αλλά το παιχνίδι του περιστρέφεται πάντα γύρω από το μυαλό και τις ικανότητες του κι όχι την αθλητικότητα του.
48. Ντάρουν Χίλιαρντ (Μακάμπι)
Η σεζόν του πέρυσι διακόπηκε απότομα από έναν τραυματισμό, ωστόσο παραμένει ψηλά χάρη στην ικανότητα του στο σουτ. Ειδικά σε μία ομάδα όπως η Μακάμπι, θα έχει την… άδεια να “πυροβολεί” ασταμάτητα.
47. Mάρκο Γκούντουριτς (Φενέρ)
Όπως η Φενέρ, έτσι κι ο Γκούντουριτς είχαν μία “έτσι κι έτσι” σεζόν και αυτό αποτυπώνεται στο μόλις 9.8 PIR. Θεωρητικά όμως, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα.
46. Κρις Τζόουνς (Βαλένθια)
Δεν είναι ακόμα αυτό που λέμε το “μεγάλο όνομα”, αλλά έχει τους αριθμούς (μέσο όρο 14.7 PIR ανά αγώνα πέρυσι) από την Βιλερμπάν και κατείχε πέρυσι την 16η θέση στο συνολικό ranking τη σεζόν 2021-22.
45. Μαούντο Λο (Άλμπα Βερολίνου)
Αφήνοντας πίσω του το Μόναχο, έκλεψε την παράσταση στο Βερολίνο. Και να μιλήσουμε για PIR; Ο μέσος όρος του ήταν 14.8, αρκετά υψηλός ώστε να ισοβαθμήσει με τον Κώστα Σλούκα στην 14η θέση πέρυσι και πάνω από τον Κρις Τζόουνς. Καθόλου άσχημα θα λέγαμε…
44. Μάριους Γκριγκόνις (Παναθηναϊκός)
Αναμένεται να είναι ο ηγέτης του Παναθηναϊκού και παρότι η περσινή του σεζόν διακόπηκε απότομα στην ΤΣΣΚΑ (αλλά και λόγω τραυματισμών) λόγω της αποβολής της από την Ευρωλίγκα, οι “πράσινοι” θα είναι χαρούμενοι αν ο Γκριγκόνις φτάσεις στα επίπεδα των εμφανίσεων του με τη Ζαλγκίρις.
43. Λουκ Σίκμα (Άλμπα)
Σε έναν ιδανικό κόσμο, μία μεγαλύτερη ομάδα θα επένδυε στον Σίκμα και θα τον βλέπαμε ως διεκδικητή τίτλων. Παρόλα αυτά, ο ίδιος και η Άλμπα είναι χαρούμενοι κι ο Σίκμα παίρνει επιτέλους το σεβασμό που κέρδισε ο ίδιος με τη σταθερότητα του. Πέρυσι είχε 14.1 PIR (22ος καλύτερος στη λίστα).
42. Μουσταφά Φαλ (Ολυμπιακός)
Στερεοποίησε τη φήμη του φέτος, είχε το 27ο PIR στη λίγκα (13.2) και αναδείχθηκε σε μία πραγματική δύναμη στο “ζωγραφιστό”.
41. Ντάνιελ Χάκετ (Βίρτους)
Στα 34 του έχει αποκτήσει μία αξιοθαύμαστη ωριμότητα και ηγετικά στοιχεία. Έχοντας την εμπειρία από ομάδες όπως ο Ολυμπιακός και η ΤΣΣΚΑ, ο Χάκετ φέρνει πολλά στο “τραπέζι” προς όφελος της Βίρτους.
40. Τζέιμς Νάναλι (Παρτίζαν)
Ένας “θανατηφόρος” σουτέρ που δημιούργησε ένα εξίσου “θανατηφόρο” δίδυμο με τον Σκότι Ουίλμπεκιν στη Μακάμπι και είχε μέσο όρο 15.1 PIR που είναι κάτι παραπάνω από στιβαρό. Σημαντική υποσημείωση: ο Ουίλμπεκιν είχε ακριβώς την ίδια αξιολόγηση.
39. Νεμάνια Νέντοβιτς (Ερυθρός Αστέρας)
Είναι 31 ετών και ακόμα αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν ήταν λίγο πιο τυχερός και υγιής. Παρόλα αυτά, είχε μία αξιομνημόνευτη σεζόν στον Παναθηναϊκό με 13.2 PIR, κάνοντας ακόμα πιο αξιοσημείωτη τη μετακίνηση του στον Ερυθρό Αστέρα.
38. Ντζάναν Μούσα (Ρεάλ)
Δεν είναι ρούκι στην Ευρωλίγκα, αλλά μάλλον θα ήθελε καλύτερα να ξεχάσει τα παιχνίδια του στην Έφες μόλις επέστρεψε από το ΝΒΑ. Είναι ο MVP της περσινής Liga Endesa και το επίπεδο του είναι αρκετά υψηλό ώστε να βρίσκεται σε αυτήν τη θέση.
37. Νίκολα Κάλινιτς (Μπαρτσελόνα)
Ο απόλυτος παίκτης-κόλλα, με βάση τα νούμερο, βρίσκεται ακριβός σε αυτή τη θέση, ήταν δηλαδή ο 37ος σε αξιολόγηση παίκτης (11.7), κρατώντας όσο μπορούσε τον Ερυθρό Αστέρα. Με την Μπαρτσελόνα ο πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλότερα.
36. Σέρχιο Ροντρίγκεθ (Ρεάλ)
Με αξιολόγηση στο 9.1 PIR σε μία “υπερφορτωμένη” ομάδα όπως η Αρμάνι, δεν ήταν τόσο εντυπωσιακός πέρυσι. Απέδειξε όμως στους τελικούς της Legabasket ότι ακόμα μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ τον Τοπ πόιντ γκαρντ στην Ευρώπη.
35. Νίκο Λαπροβίτολα (Μπαρτσελόνα)
Μιλώντας για πόιντ γκαρντ, δεν μπορείς να ξεχάσεις εύκολα τη σεζόν που είχε πέρυσι ο Αργεντινός και την επιρροή του στο παιχνίδι της Μπάρτσα. Για την ακρίβεια, μάλιστα, είχε καλύτερο μέσο όρο αξιολόγησης (9.8) από ότι ο “Τσάτσο”.
34. Μπράντον Ντέιβις (Αρμάνι)
Αυτό είναι λίγο περίπλοκο. Βάσει των δεδομένων του, ο Ντέιβις είχε μία μέτριας αποδοτικότητας σεζόν με 10.3 PIR και μένει να δούμε αν η αλλαγή σκηνικού θα τον επαναφέρει στα πιο ψηλά στρώματα του Ranking. Και πάλι… όμως, είναι τόσο καλός.
33. Έλι Οκόμπο (Μονακό)
Ξεκίνησε εντυπωσιακά, στη συνέχεια ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και τελείωσε τη σεζόν δυναμικά χαρίζοντας το πρωτάθλημα Γαλλίας στη Βιλερμπάν, πριν μετακομίσει στη φιναλίστ Μονακό. Προσθέστε στην εξίσωση ένα στιβαρό 13.5 PIR, που ήταν αρκετό για να του δώσει την 23η θέση στην περσινή αξιολόγηση των παικτών της Ευρωλίγκας.