Του Βαγγέλη Ιωάννου/ info@eurohoops.net
Στο «ας περιμένουν οι γυναίκες» , η περίφημη στιχομυθία περί …πέναλτι καταλήγει ως εξής:
– «Ηρθαν οι αγροκαλλιεργητές από τη Λακωνία να μας πουν τι είναι πέναλτι»…
– «Ηταν πέναλτι κύριε Πάνο;»
– «Ο ορισμός του πέναλτι , κυρία μου»!!!
Στην περίπτωσή μας σε δυο φάσεις, μία στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη (3/11) και μία στο ΣΕΦ την Παρασκευή ( 4/11) είναι ο ορισμός του «πέναλτι και αποβολή», όπως θα λέγαμε στο ποδόσφαιρο.
Θυμίζω τις δυο φάσεις:
* Στο ΟΑΚΑ ο Έξουμ κάνει μόνο φάουλ στον Μπέικον, πάνω σε προσπάθεια για κάρφωμα, οι διαιτητές αποφασίζουν non call.
* Στο ΣΕΦ, στην τελευταία φάση του ματς με το σκορ στον πόντο υπέρ της Βαλένθια, πρώτα ο Κλαβέρ κάνει φάουλ χτυπώντας το (δεξί) χέρι ισορροπίας του Σλούκα την ώρα που αυτός προσπαθεί να εκτελέσει με το αριστερό (για αυτό κάνει έρμπολ) και στη συνέχεια ο Πίτερς -που προσπαθεί με ριμπάουντ και κοντινό λέι απ να σκοράρει- δέχεται πεντακάθαρο φάουλ σε δυο χρόνους από τον Ουέμπ: Πρώτα του κάνει φάουλ ψηλά χτυπώντας με πολύ δύναμη την μπάλα και το αριστερό του χέρι και στη συνέχεια (το χρονόμετρο δεν έχει μηδενιστεί) τον παρασέρνει και με το σώμα του και τον ρίχνει στο παρκέ. Οι διαιτητές αποφάσισαν non call εις διπλούν (πρώτα στον Σλούκα και μετά στον Πίτερς).
Θα κέρδιζε ο Παναθηναϊκός εάν είχε δοθεί εκεί το καραμπινάτο φάουλ στον Μπέικον; Δεν το ξέρω. Πάντως το ματς κρίθηκε στους δύο πόντους…
Θα κέρδιζε ο Ολυμπιακός εάν είχε δοθεί το φάουλ στον Σλούκα (ο οποίος νωρίτερα είχε δυο φορές, μάλιστα, 1/2 βολές!!!), ή στον Πίτερς; Πάλι δεν το ξέρω.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι κάτι δεν πάει καλά και με τους περισσότερους διαιτητές της Ευρωλίγκας. Διαβάστε τι έγραψαν ο Κώστας Δήμου και άλλοι μεγάλοι της ελληνικής διαιτησίας και θα καταλάβετε περισσότερα…
Πρέπει να σταθούν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός μόνο στα διαιτητικά λάθη; Ασφαλώς και όχι. Αλλά δεν πρέπει να τα αφήνουν να περνάνε στο ντούκου. Το κακό έχει παραγίνει…
Στα…αμιγώς μπασκετικά τώρα. Για τον Παναθηναϊκό τα έγραψα την επομένη του δικού του αγώνα. Για τον Ολυμπιακό θα σταθώ σε μερικά σημεία που άλλαξαν την ισορροπία του τόσο στον αγώνα με τη Μονακό, όσο – κυρίως- κόντρα στη Βαλένθια.
* Πρώτον, στο δεύτερο ημίχρονο και ειδικά στην τελευταία περίοδο με τις «νυχτερίδες» παρουσιάστηκε έλλειμα ενέργειας, κόπωση σωματική και -το χειρότερο – πνευματική. Ο Ολυμπιακός που είχε διαφορές +16 (22′), +13 (30′) και + 9 (35′) βιαζόταν να τελειώσει το ματς. Χωρίς λόγο. Οι ίδιοι παίκτες του έχασαν ένα ματς δικό τους (επειδή έχασαν το μυαλό και τη συγκέντρωσή τους), πριν το…χάσουν από τους διαιτητές.
* Δεύτερον, οι παίκτες του Μπαρτζώκα έκαναν 20 λάθη. Τα περισσότερα αβίαστα. Κι έτσι ακύρωσαν το 52% στα τρίποντα, τις 24 ασίστ και τα 11 περισσότερα ριμπάουντ που είχαν. Απαράδεκτο. Κι αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα λάθος (από τα είκοσι εξόφθαλμα) που άλλαξε το μομέντουμ, χωρίς αμφιβολία είναι το λάθος του Παπανικολάου. Ο Παπ μπαίνει 2.49 πριν από το τέλος στη θέση του Λαρεντζάκη (ο οποίος με μία βολή έχει διαμορφώσει το 80-74), δέκα δευτερόλεπτα μετά κλέβει την μπάλα στο χάι ποστ (2.39) και αμέσως μετά (στο 2.36 προ του τέλους) αντί να κρατήσει την μπάλα και να την κατεβάσει ή να την δώσει στον πλέι μέικερ, κάνει λάθος πάσα στον αιφνιδιασμό. Στην επόμενη επίθεση η Βαλένθια βάζει τρίποντο (80-77). Το ματς έχει πάει στις ειδικές καταστάσεις. Κι εκεί παίζουν όλοι. Ακόμη και οι διαιτητές…
Με ρωτάνε πάρα πολλοί εάν έχει διαφοροποιηθεί το παιχνίδι του Ολυμπιακού τις τελευταίες εβδομάδες. Η απάντηση είναι ένα ξερό «όχι».
Οι νταμπλούχοι ακολουθούν το ίδιο πλάνο στα τελευταία δυο ματς Ευρωλίγκα , όπως και στα πρώτα τέσσερα.
Είναι η ομάδα που -με βάση τα αναβαθμισμένα στατιστικά- εκτελεί:
* Το 14,2 % των πικ εκ ρολ με τον χειριστή της μπάλας.
* Το 21% των επιθέσεών της με catch and shoot
* Το 10% των επιθέσεών της είναι από transition
* To 9% είναι με catch and drive
* To 8% είναι με κοψίματα από τη δυνατή και την αδύνατη πλευρά.
Χοντρικά, αυτά κάνει ο Ολυμπιακός από την πρώτη μέρα της σεζόν. Και όλα τα actions που έχει δουλεύουν. Και δουλεύουν καλά. Θα ήταν τέλεια, εάν δεν υπήρχαν τα λάθη, η κόπωση, κάποιες περίεργες αποφάσεις των διαιτητών και σίγουρα μία ακόμη λύση στα γκαρντ.
Με τη Μονακό και με τη Βαλένθια ο Κάνααν δεν μπόρεσε να βοηθήσει, όσο πρέπει να βοηθάει ένας Αμερικανός στη συγκεκριμένη θέση. Και είναι προφανές ότι τις βραδιές που ο Λαρεντζάκης δεν παίζει και για αυτόν, τότε υπάρχει πρόβλημα στο «2»…
Το 4-2 δεν είναι καθόλου άσχημο ρεκόρ μέχρι στιγμής για τον Ολυμπιακό. Το πράγμα θα στραβώσει εάν δεν νικήσει και την Παρτιζάν.
ΥΓ: Πολύ σωστή η απόφαση του Μπαρτζώκα να κάνει φάουλ στο τέλος. Δεν αφήνεις περιθώριο για τρίποντο, όταν ο αντίπαλος έχει αποδεδειγμένα καλούς σουτέρ.
YΓ1: Στο 1.06” το φάουλ του Σλούκα είναι για δυο βολές. Ούτε αυτό το είδαν οι διαιτητές. Αλλά κι αυτό με το Σλούκα να χάσει τις δυο κρίσιμες βολές, το λες και…κακό μάτι για έναν παίκτη που είχε 33/34 μέχρι εκείνο το σημείο!!!
ΥΓ2: Ο Βεζένκοφ έκανε φάουλ για τρεις βολές. Ο Τζόουνς έχει προλάβει κι έχει γραπώσει την μπάλα. Το φάουλ έπρεπε να γίνει πιο νωρίς.
ΥΓ3: Ο Μουμπρού έκανε τζάλεντζ για το φάουλ του Φαλ πάνω στον Τζόουνς, εξ αυτού του λόγου πήγαν οι διαιτητές στο άμεσο ριπλέι.
ΥΓ4: Ο Μπαρτζώκας δεν μπορούσε να κάνει τσάλεντζ στο τέλος. Αυτό το δικαίωμα το έχει ο προπονητής μόνο εάν σφυριχθεί κάποιο φάουλ (προφανώς για να ζητήσει αναβάθμιση, αντιαθλητικό για βίαιη δράση κτλ). Στα non call δεν υπάρχει η δυνατότητα για τσάλεντζ. Τελεία και παύλα.