Του Μιχάλης Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Περιγράφοντας το αγωνιστικό προφίλ του Ολυμπιακού στις δηλώσεις του πριν από το χθεσινό παιχνίδι, ο Αντρέα Τρινκιέρι έδειξε τον τρόπο που οι “ερυθρόλευκοι” θα… περνούσαν από το Μόναχο: “Έχουμε μπροστά μας μία μεγάλη ομάδα από τις καλύτερες της Ευρωλίγκας, που κυκλοφορεί εξαιρετικά την μπάλα και σε τρελαίνει με τον τρόπο που το κάνει στο παρκέ. Η συνεργασία του Σλούκα με τον Βεζένκοφ είναι μοναδική στην Ευρώπη”, επεσήμανε ο Ιταλός τεχνικός εξωτερικεύοντας ουσιαστικά και τους μεγαλύτερους φόβους του για την τύχη της αναμέτρησης.
Διότι, είναι αλήθεια, ότι όποτε οι Πειραιώτες στηρίζονται στις βασικές αρχές του επιθετικού παιχνιδιού τους, γίνονται μη αντιμετωπίσιμοι από άμυνες που δεν έχουν ακόμα φτάσει στο ανώτατο επίπεδο συνοχής και επικοινωνίας. Βλέπετε, όσο μεγάλη κι είναι π.χ. η πίεση στην μπάλα -στοιχείο που εκφράζει η Μπάγερν ιδίως στην έδρα της- δεν αρκεί ώστε να αναχαιτίσει ένα σύνολο που πασάρει γρήγορα, κρατάει τις αποστάσεις του και πάνω απ’ όλα ξέρει να παράγει σκορ με αυτοματισμούς και δράσεις χωρίς την μπάλα.
Επιπλέον, όταν ο Ολυμπιακός δείχνει συνέπεια στον ενδεδειγμένο τρόπο εκτέλεσης των κατοχών του, λειτουργεί καλύτερα και ανασταλτικά, καθώς διατηρεί την αμυντική του ισορροπία, αποφεύγει τα λάθη και κατ’ επέκταση τις κακές επιστροφές. Αντίθετα, όταν παρασύρεται σε βιαστικές αποφάσεις ή όταν μένει στατικός κι εγκλωβίζεται στο over dribbling, όχι μόνο δυσκολεύεται να σκοράρει, αλλά συνήθως μεταφέρει μια αφηρημάδα και στο δικό του γήπεδο, επιτρέποντας εύκολους πόντους στον αντίπαλο. Αρχίζει να σκέφτεται περισσότερο και να παίζει λιγότερο, γίνεται προβλέψιμος και ασφυκτιά έξω από τα νερά της τακτικής του.
Τελικά, ο Ιταλός επιβεβαιώθηκε και μαζί επιβεβαίωσε και τον… ιδιόμορφο χαρακτήρα του, αντιδρώντας για μια ακόμα φορά απρεπώς μετά από ήττα, τόσο προς στον ομόλογό του, όσο και προς την ανυποψίαστη ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου. Η ψυχραιμία δεν συγκαταλέγεται στις αρετές του κατά τ’ άλλα αξιόλογου προπονητή, ο οποίος έχει σε αρκετές περιπτώσεις παρασυρθεί σε συμπεριφορές που δεν τιμούν ούτε τον ίδιο, ούτε τη διοργάνωση. Τουλάχιστον ο Γιώργος Μπαρτζώκας διατήρησε το επίπεδο του και δεν του απάντησε, αλά …Μεσίνα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ
Αν και έκανε δώρο στους Βαυαρούς τη δεύτερη περίοδο, ο Ολυμπιακός ήταν εμφανώς ανώτερος και όποτε χρειαζόταν πατούσε απαλά το γκάζι ώστε να ανακτά την απόσταση ασφαλείας. Για ένα ακόμα παιχνίδι δεν έχασε δευτερόλεπτο το προβάδισμα και ξεπέρασε τα διαστήματα επιθετικής νευρικότητας έχοντας ως πυξίδα -όπως και με την Παρτιζάν– την ανασταλτική του λειτουργία. Με εξαιρέσεις μετρημένες στα δάχτυλα, οι “ερυθρόλευκοι” εφάρμοσαν με συνέπεια την τακτική τους, ενώ όσες φορές χρειάστηκε, προσαρμόστηκαν κι έπνιξαν τα προβλήματα που επιχείρησε να τους δημιουργήσει η Μπάγερν, πότε με τον Ομπστ, πότε με τον Μπόνγκα και πότε με τον Γκιλεσπι.
Η εξέλιξη του πρώτου ημιχρόνου θύμισε αρκετά το παιχνίδι της Βιτόρια, με το αρχικό σχήμα να οργιάζει, αλλά τη 2nd unit να μένει εκτός κλίματος, γκρεμίζοντας (ευτυχώς όχι στον ίδιο βαθμό) όσα είχαν προλάβει να χτιστούν από το υπέροχο ξεκίνημα. Ο Ολυμπιακός υπέπεσε μόλις στην πρώτη του αμυντική ολιγωρία έπειτα από εννέα ολόκληρα λεπτά αγώνα κι ολοκλήρωσε την πρώτη περίοδο (11-27), με 1-8 ασίστ, 5-9 ριμπάουντ, 6-1 λάθη, 0-3 κλεψίματα και ομαδική αξιολόγηση (PIR) 1-43! Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα αψεγάδιαστο διάστημα από τους Πειραιώτες, στην όψη της εικόνας τους κανείς φίλος τους δεν θα μπορούσε να ζητήσει κάτι περισσότερο. Ακόμα κι ο Αϊζάια Κάνααν φαινόταν να έχει… καβαλήσει το κύμα και να σερφάρει αγέρωχα μαζί με τους τέσσερις παλιούς που τον πλαισίωναν στην πεντάδα.
Προφανώς το ερυθρόλευκο αυτό …σκάνδαλο δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί, ειδικά απέναντι σε μια ομάδα που έχει αποδείξει ότι είναι σκληρή και ξέρει να μάχεται, ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ηταν δεδομένο ότι η Μπάγερν θα αντιδρούσε άμεσα ώστε να μείνει ζωντανή στο παιχνίδι και πράγματι ανέβασε την ένταση στην άμυνα, έγινε πιο επιθετική κι άρχισε να προκαλεί ρήγματα στους φιλοξενούμενους. Ο Ολυμπιακός με τους ΜακΚίσικ-Λαρεντζάκη στο ίδιο σχήμα φράκαρε δημιουργικά κι εκτελεστικά, ο Σλούκας πήρε πρωτοβουλίες αλλά ήταν άστοχος, ενώ στην άμυνα εμφανίστηκαν σημάδια χαλάρωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μηδέν επιθετικά ριμπάουντ των Βαυαρών στην πρώτη περίοδο, έγιναν επτά στη δεύτερη!
Ο Μπαρτζώκας θύμωσε τόσο, που σήκωσε τρεις παίκτες για αλλαγή μόλις 33” πριν τη λήξη του ημιχρόνου (δεν μπήκαν τελικά γιατί δεν υπήρξε διακοπή), αλλά η ουσία ήταν ότι το πετσοκομμένο +6 της ανάπαυλας είχε γυρίσει από το πουθενά την ψυχολογία τούμπα.
ΣΑΣΑ 43 ΚΑΡΑΤΙΩΝ
Η λύση για τον Ολυμπιακό ήρθε μέσα από το κλείσιμο του ροτέισον στην επανάληψη (ΜακΚίσικ, Μπλακ, Πίτερς δεν επέστρεψαν στο παρκέ, ενώ ο Κάνααν το πάτησε για 02:50) και φυσικά από την νέα επική -και ιστορική όπως αποδείχτηκε- εμφάνιση του καλύτερου παίκτη της Ευρώπης. Ο Σάσα Βεζένκοφ με μόλις επτά (!) προσπάθειες για σουτ κατέγραψε μια από τις κορυφαίες επιδόσεις στα χρονικά της Euroleague, και την κορυφαία που έχει πετύχει ποτέ παίκτης του Ολυμπιακού. Έχοντας προσθέσει για τα καλά και τη δημιουργία στο ρεπερτόριό του, γεμίζει πλέον όλες τις κατηγορίες της στατιστικής και συνεχίζει να … εκθέτει τους διοργανωτές για την απόφασή τους να μην του δώσουν το MVP Οκτωβρίου.
Ο 27χρονος φόργουορντ ήταν και στο Μόναχο ένα τρένο – φάντασμα, που εμφανίστηκε μέσα από την ομίχλη, σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του και ξαναχάθηκε στη νύχτα σαν να μην συνέβη τίποτα. Όχι με… σβησμένο αριθμό, όπως τραγουδούσαν κάποτε τα “Ξύλινα Σπαθιά”, αλλά με σβησμένη μνήμη. Για να ξεχνάει γρήγορα τις μεγάλες βραδιές, τα ρεκόρ και τις τυμπανοκρουσίες. Για να ξεκινάει κάθε φορά από την ίδια αφετηρία και να μην βάζει όρια στο ταβάνι του. Κι είναι πράγματι εξωφρενική αυτή η αίσθηση ρουτίνας που αφήνει σε κάθε μία από τις σπουδαίες παραστάσεις του.
Από κει και πέρα, ο Φαλ κυριάρχησε στο ζωγραφιστό κι ο Ουόκαπ στην περιφέρεια, σε μια βραδιά που αν δεν υπήρχε ο εξωπραγματικός Βεζένκοφ θα μπορούσαν αμφότεροι να θεωρηθούν MVP. O Παπανικολάου ήταν παρών στα καλύτερα διαστήματα της ομάδας του, προσφέροντας ισορροπία στο παιχνίδι της, ο Κάνααν ξεκίνησε καυτός, αλλά στη δεύτερη παρουσία του είχε τρεις συνεχόμενες λάθος επιλογές κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έκανε εκπτώσεις στις απαιτήσεις του για ένα σταθερό μοτίβο, το οποίο δεν θα επηρεάζεται από σχήματα και σκορ.
Μπορεί κάποιες φορές η διαχείριση του 57χρονου τεχνικού να γεννά απορίες, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η αποστολή του στην παρούσα φάση είναι διπλή: Από τη μία οφείλει να εντάξει τα νέα πρόσωπα στην ιδιαίτερα απαιτητική και καθόλου συνηθισμένη αγωνιστική φιλοσοφία του Ολυμπιακού κι από την άλλη να παίρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αφενός γιατί η δυσκολία της λίγκας το επιβάλλει σε όποιον φιλοδοξεί να προχωρήσει κι αφετέρου γιατί ο συγκεκριμένος οργανισμός αδυνατεί εκ φύσεως να λειτουργήσει ομαλά χωρίς αυτά.
Το 6-2 λέει πολλά ως προς τις εντυπώσεις και τα σχόλια που αποσπά ο Ολυμπιακός από την μπασκετική κοινότητα, αλλά ακόμα τίποτα ως προς την ουσία, υπό την έννοια ότι είναι νωρίς και οι αποστάσεις μεταξύ των περισσότερων ομάδων στην κατάταξη μικρές. Η διπλή αγωνιστική της επόμενης εβδομάδας θα δοκιμάσει σημαντικά τις αντοχές, το βάθος και το χαρακτήρα των “ερυθρόλευκων”, πρώτα σε μια από τις πιο δύσκολες έδρες της Ευρώπης (Τελ Αβίβ) κι έπειτα κόντρα σ’ έναν αντίπαλο (Άλμπα) που ξέρει να τιμωρεί οποιοδήποτε σωματικό ή πνευματικό άδειασμα.
Photo Credit Eurokinissi