Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Και ενώ οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν μία συγκεκριμένη είδηση, που θα αφορούσε την επανένωση της ομάδας με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, τελικά…
Η είδηση ”έσκασε” το απόγευμα της Δευτέρας (2/1) και μπορεί να αποδειχθεί ακόμα πιο ηχηρή, αλλά δεν αφορά τον ομογενή γκαρντ.
Ο Σάσα Βεζένκοφ επέκτεινε την συνεργασία του με τον Ολυμπιακό μέχρι το 2025!
Η διοίκηση της ομάδας έδωσε νέο συμβόλαιο στον φόργουορντ και μαζί κοιτάζουν με μία ακόμα πιο αισιόδοξη ματιά το μέλλον του Ολυμπιακού.
Σε καμία περίπτωση, δεν χρειάζεται ανάλυση για την βαρύτητα της κίνησης αυτής. Όποιος παρακολουθεί, γνωρίζει τα πολλά οφέλη.
Η τακτική των αδελφών Αγγελόπουλων φαίνεται πως άλλαξε για τα καλά τα τελευταία χρόνια.
Πλέον, δεν περιμένουν την λήξη του συμβολαίου και το καλοκαίρι για να κάνουν την κίνησή τους.
Έτσι και τώρα, για δεύτερη φορά μάλιστα όσον αφορά τον Βεζένκοφ, με την βάση του ρόστερ να μένει σταθερή.
Ας επικεντρωθούμε στον παίκτη.
Η πορεία του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έφτασε στην ελίτ της Ευρώπης και στα ραντάρ των ομάδων του ΝΒΑ, ανεβαίνοντας βήμα-βήμα.
Κι όμως, για όποιον δεν θυμάται, ο Βεζένκοφ έκανε το ”μπαμ” με το καλημέρα. Δεν περίμενε να πάρει την ευκαιρία.
Την δημιούργησε μόνος του!
Εκκωφαντική εκκίνηση
Το μπάσκετ υπήρχε στην ζωή του Αλέξανδρου (για τους φίλους Σάσα) από τη πρώτη στιγμή.
Ο πατέρας του, Σάσο, έπαιξε επαγγελματικά για πολλά χρόνια, κυρίως στην Βουλγαρία και την Κύπρο. Έχει υπάρξει μάλιστα και αρχηγός της Εθνικής Βουλγαρίας.
Έμεινε στην Κύπρο για πολλά χρόνια και κάπως έτσι ο Σάσα γεννήθηκε εκεί το 1995. Έτσι προέκυψε και το κυπριακό διαβατήριο.
Από τη πρώτη στιγμή, ”έφτιαξε” το όνομά του και σε πολύ μικρή ηλικία είχε ήδη τραβήξει τα βλέμματα της Ευρώπης.
Ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του ΑΠΟΕΛ και το 2009 πήρε την απόφαση να πάει στις ομάδες νέων του Άρη.
Κάπου εδώ, οφείλουμε να αναφέρουμε πως με τις ”μικρές” Εθνικές ομάδες της Βουλγαρίας σάρωσε σε ατομικό επίπεδο.
Στο ευρωπαϊκό U16 του 2011, στο ευρωπαϊκό U18 του 2013 και στο ευρωπαϊκό U20 του 2014 ήταν πρώτος σκόρερ με 27,1, 22,4 και 19,3 πόντους αντίστοιχα.
Το 2011, ήρθε η πρώτη κομβική στιγμή. Ενώ είχε αποφασίσει να ταξιδέψει στην Αμερική για σπουδές (και μπάσκετ) με τους Xavier Musketeers, τελικά έμεινε στον Άρη.
Για να γράψει ιστορία!
Από τη πρώτη στιγμή έδειξε ότι έχει όλα τα προσόντα για να φτάσει ψηλά. Βέβαια, ποιος να περίμενε ότι θα μιλάμε σήμερα για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη;
Πόσους ξέρετε, όμως, να αναδεικνύονται MVP σε εγχώριο πρωτάθλημα στα 20 μόλις χρόνια τους;
Αυτό κατάφερε ο Βεζένκοφ στη Basket League την σεζόν 2014/15, ”γράφοντας” 16,8 πόντους-7,3 ριμπάουντ-1,6 ασίστ σε 37 ματς!
Ήταν επίσης πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ, Πιο Βελτιωμένος Παίκτης και φυσικά στη Καλύτερη Πεντάδα. Πέρα από το βραβείο του Καλύτερου Νέου, που έπαιρνε σταθερά από το 2012/13.
Η πρώτη μεγάλη στιγμή της καριέρας του είχε έρθει σε πολύ νεαρή ηλικία με μία ιστορική ομάδα. Είχε έρθει η ώρα για την επόμενη.
Κεφάλαιο ”Μπαρτσελόνα”
Αυτή δεν ήταν το ΝΒΑ, καθώς αποσύρθηκε από την διαδικασία του Draft το 2015. Όμως, η Ευρωλίγκα τον είχε ήδη μάθει.
Η Μπαρτσελόνα χτύπησε την πόρτα του Άρη και αφού πλήρωσε το σχετικό buy-out, φόρεσε ξανά μία ιστορική και βαριά φανέλα. Επίτευγμα και παράσημο από μόνο του.
Όλα αυτά, ενώ στα τέλη του 2015 είχε πάρει το ελληνικό διαβατήριο, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ίσως ήταν ο λόγος, που δεν είχαν ασχοληθεί τότε με την περίπτωσή του Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός.
”Από την μία, με παραξένευσε. Από την άλλη, επειδή δεν έχω ακόμα το ελληνικό διαβατήριο και πιάνω θέση ξένου, ίσως να μην ήθελαν να ρισκάρουν υπογράφοντας έναν όχι και τόσο έμπειρο. Δεν το βρίσκω παράλογο. Ίσως σκέφτηκαν ότι χρειάζονται κάποιον παίκτη με περισσότερες παραστάσεις.
Είναι δεδομένο ότι οι δύο μεγάλοι του ελληνικού μπάσκετ δεν ασχολήθηκαν όσο το έκανε ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου, όπως η Μπαρτσελόνα. Νομίζω ότι έκανα την καλύτερη δυνατή επιλογή”
Τα πράγματα ήταν αρκετά… περίεργα στην Μπαρτσελόνα εκείνης της περιόδου (μετά το 2014).
Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο ήταν στις τελευταίες σεζόν του, οι παίκτες με μεγάλα συμβόλαια δεν βοήθησαν όπως αναμενόταν, όπως και οι τραυματισμοί. Όλα αυτά οδήγησαν την ισπανική ομάδα μόνο σε έναν τίτλο, αυτόν του Σούπερ Καπ το 2015, ενώ στην Ευρωλίγκα η πορεία δεν ήταν ιδανική.
Παρόλα αυτά, με τον Τσάβι Πασκουάλ στον πάγκο, ο Βεζένκοφ πήρε άμεσα χρόνο συμμετοχής. Στην Ευρωλίγκα έπαιξε σχεδόν 9’ (8:53’) με 2,7 πόντους-1,2 ριμπάουντ σε 22 ματς. Ενώ και στην ACB, είχε 15’ συμμετοχής με 4,3 πόντους-2,5 ριμπάουντ σε 43 ματς.
Την σεζόν 2016/17, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα πια προπονητή της ομάδας, τα νούμερά του ανέβηκαν. Έφτασε τους 7,5 πόντους-3,2 ριμπάουντ σε 30 ματς Ευρωλίγκας (18:23’), ενώ στην Ισπανία είχε 8,7 πόντους-3,1 ριμπάουντ σε 35 ματς (21’).
Τότε ήταν που έγινε και pick από τους Νετς ατο NBA Draft του 2017 στην θέση 57. Το ΝΒΑ δεν… τον απασχόλησε, μέχρι το καλοκαίρι του 2022, όπως μπορεί να θυμάστε.
Το 2017/18 ήταν και η τελευταία χρονιά του στην Βαρκελώνη, καθώς ο τέταρτος χρόνος στο συμβόλαιό του δεν ενεργοποιήθηκε.
Ένας τραυματισμός δεν του επέστρεψε να παίξει σε πάνω από 13 ματς Ευρωλίγκας (3,5 πόντοι-2,5 ριμπάουντ). Στο πρωτάθλημα, είχε 25 συμμετοχές με 6,9 πόντους-3,3 ριμπάουντ, πριν πει το ‘’αντίο’’ και επιστρέψει στην Ελλάδα.
Το… λιμάνι (του)
Μπορεί πολλοί να πιστεύουν ότι ο Βεζένκοφ δεν ”έπιασε” στην Μπαρτσελόνα, όμως αυτό μάλλον είναι λανθασμένο. Ή έστω υπερβολικό.
Η ισπανική ομάδα δεν ήταν σε καθόλου καλή περίοδο, με τον Βεζένκοφ να ξεχωρίζει στον βαθμό που μπορούσε. Βρήκε τον χώρο και τον χρόνο και μάλιστα το 2017 μπήκε στην Καλύτερη Πεντάδα Νέων του ισπανικού πρωταθλήματος.
Όμως, ο ”μικρός” είχε μεγαλώσει. Η μεγάλη ώρα έφτασε για τον ίδιο. Και αφορούσε τον Ολυμπιακό. Τον Ολυμπιακό, που δεν τον είχε κοιτάξει το 2015.
Άλλες εποχές, άλλοι καιροί, άλλες συγκυρίες.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ ήταν εκείνος που μίλησε πολλές φορές με τον παίκτη και την πλευρά του προτού τελικά υπογράψει μέχρι το 2020.
Κανείς τότε, όμως, δεν είχε προβλέψει τι θα ακολουθούσε.
Η σεζόν 2018/19 ήταν προβληματική για τον Ολυμπιακό. Οι πολλές προσφαθαιρέσεις δεν βοήθησαν σε τίποτα την ομάδα και φυσικά τον Βεζένκοφ.
Σε 28 ματς Ευρωλίγκας και 10:24’ μέτρησε 3,8 πόντους-2,2 ριμπάουντ. Η επόμενη σεζόν, αυτή του κορωνοϊού, τελείωσε άδοξα για όλους με τον Βούλγαρο να έχει 7,1 πόντους-2 ριμπάουντ σε σε 26 ματς και 13:38’.
Όλα άλλαξαν το 2020, όταν υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τον ομάδα, δείγμα της εμπιστοσύνης που υπήρχε προς το πρόσωπό του. Και της εξέλιξής του.
Κάπως έτσι, έφτασε στους 11,5 πόντους-5,4 ριμπάουντ σε 31 ματς (23:55’). Η εκτόξευση είχε έρθει.
Με 13,7 πόντους-5,9 ριμπάουντ σε 38 ματς (30:11’) ο Βεζένκοφ είχε καθιερωθεί όχι μόνο στον Ολυμπιακό, αλλά και σε όλη την Ευρωλίγκα.
Έφτασε στο Final Four με τους Πειραιώτες και παρόλο που έκανε το χειρότερο ματς εκείνης της σεζόν στον ημιτελικό με την Εφές (5 πόντοι με 2/10 σουτ), είχε στείλει ήδη το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.
Για όποιον δεν είχε καταλάβει ακόμα, ο Βεζένκοφ είχε αλλάξει επίπεδο. Είχε πάει σε άλλο επίπεδο.
Δεν είναι μόνο οι 19,2 πόντοι-7,2 ριμπάουντ που έχει σε 15 ματς (29:35’). Είναι η ευκολία με την οποία (φαίνεται να) σκοράρει σε κάθε σχεδόν φάση, είτε από μακριά είτε κοντά στη ρακέτα.
Με 25,3 πόντους στο σύστημα αξιολόγησης και 70,9% δίποντα, 44,9% τρίποντα, 88,1% βολές (συν 2 ασίστ και 1,3 κλεψίματα), ο ίδιος μπορεί πλέον να πει το πασιφανές:
Μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης!
Ακόμα και έτσι, πολλοί θα αμφισβητήσουν την παραπάνω τοποθέτηση. Προφανώς, δεν ξεχάσαμε τον Βασίλιε Μίτσιτς, τον Μάικ Τζέιμς ή όποιον άλλον θέλετε.
Σίγουρα, όμως, ο Βεζένκοφ αξίζει να είναι στην συζήτηση αυτή. Και σίγουρα σε αυτή για τον φετινό MVP.
Κάπως έτσι, φτάσαμε στο σήμερα.
Ο Βεζένκοφ έχει νέο (και σαφώς βελτιωμένο) συμβόλαιο στα χέρια του και ο Ολυμπιακός πλέον μπορεί να λέει ότι έκανε το κομμάτι που του αναλογούσε.
Τώρα, η μπάλα είναι στα χέρια του παίκτη, μιας και το ΝΒΑ δεν σταμάτησε να υπάρχει στο τραπέζι, ειδικά μετά το περσινό μπάσιμο των Κινγκς.
Οι άνθρωποι της ομάδας έχουν πει ουσιαστικά ότι θα επιστρέψουν και πλέον μιλάμε για ένα σήριαλ, που σύντομα θα έχε νέο επεισόδιο.
Ο Ολυμπιακός, οι φίλοι του, αλλά και η Ευρωλίγκα γενικά, ελπίζουν να είναι το τελευταίο. Και να έχει happy end.