Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Το 2022 έφυγε, το 2023 ήρθε και κάπως έτσι μπαίνουμε και στον δεύτερο γύρο της φετινής Ευρωλίγκας.
Η μέχρι τώρα σεζόν είναι για άλλους καλή και για άλλους όχι τόσο.
Στο δεύτερο σκέλος ανήκει ο Παναθηναϊκός.
Οι ”πράσινοι” ξεκίνησαν τον σχεδιασμό τους νωρίς το καλοκαίρι και φάνηκε ότι το ”χτίσιμο” του νέου ρόστερ, θα κάνει την διαφορά.
Μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες, δεν έχει φανεί στο γήπεδο αυτό.
Με αφορμή το φινάλε του πρώτου γύρου, το Εurohoops κάνει την ανασκόπησή του για τον φετινό Παναθηναϊκό.
Τι κρατάει…
Αν κάποιος παρακολουθεί τα ματς του Παναθηναϊκού, έχει δηλαδή εικόνα για τις εμφανίσεις και όχι απλά αποτελέσματα, θα καταλάβει πως δεν υπάρχουν πολλά να γράψουμε εδώ.
Το ”τριφύλλι” έχει κάνει κάποιες μεγάλες νίκες, όπως για παράδειγμα εκτός έδρας σε Ερυθρό Αστέρα και Ζαλγκίρις Κάουνας. Ειδικά στο δεύτερο ματς, είχε και καλή απόδοση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις νίκες στο ΟΑΚΑ κόντρα σε Αρμάνι και Βίρτους, ειδικά αν θυμηθούμε πως και οι δύο είχαν την τύχη του ματς στα χέρια τους.
Τι πήγε, λοιπόν, καλά; Πολλές φορές, ακόμα και με τη Μπασκόνια, οι ”πράσινοι” δεν σταμάτησαν να παλεύουν και ανέτρεψαν την σε βάρος τους κατάσταση.
Το 4-4 εντός έδρας θα μπορούσε να ήταν καλύτερο, αλλά σίγουρα είναι καλύτερο σε σύγκριση με το 2-7 μακριά από την έδρα της ομάδας.
Όπως και να έχει, αυτό που μπορεί να κρατήσει ο Παναθηναϊκός από τον πρώτο γύρο είναι η αντίδραση σε κάποια ματς, που τελικά κέρδισε.
Φυσικά, το ΟΑΚΑ έδωσε μεγάλη ώθηση, κάτι που επίσης μένει στα θετικά.
Και κάπου εδώ, έρχεται το οξύμωρο.
…και τι αφήνει
Η περιβόητη αντίδραση ήταν στα θετικά, σε συγκεκριμένα ματς. Αν πάρουμε την γενική εικόνα, όμως, τότε μάλλον δεν υπάρχει.
Δεν είναι το 6-11 στο φινάλε του πρώτου γύρου που προβληματίζει. Η φετινή Ευρωλίγκα είναι ”κόλαση”, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Για κανέναν.
Αυτό που προβληματίζει είναι ότι ακόμα και μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ με το ”βαρύ” 71-95, αλλά και την συνάντηση του Ντέγιαν Ράντονιτς με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, δεν υπήρξε αντίδραση.
Το 84-68 στο Μόναχο από τη Μπάγερν ”μιλάει” από μόνο του, σε μία εμφάνιση που ίσως ήταν και η χειρότερη φέτος για την ομάδα.
Χωρίς νεύρο, χωρίς πάθος, χωρίς πλάνο. Το ακόμα πιο ανησυχητικό ήταν ότι πολλές φορές, φάνηκε ότι δεν υπάρχει πίστη για την συνέχεια. Κάτι που, όμως, μένει να φανεί.
Γενικά, θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά σε αγωνιστικό επίπεδο για τον Παναθηναϊκό. Προτιμήσαμε, όμως, αυτόν τον πίνακα για να γίνει σαφές.
Επίθεση: 12ος
Άμυνα: 14ος
Δίποντα %: 17ος
Τρίποντα %: 8ος
Βολές %: 17ος
Ασίστ: 15ος
Ριμπάουντ: 7ος
Κλεψίματα: 7ος
Μπλοκς: 9ος
Λάθη: 15ος
PIR: 13ος
Με εξαίρεση τα λάθη, που όντως τα πηγαίνει πολύ καλά σε αυτό το κομμάτι, ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά δεν έχει κάποιο δυνατό στοιχείο στο παιχνίδι του.
Το παιχνίδι με απομόνωση έγινε το ”Α και το Ω” στις επιθέσεις της ομάδας, την ώρα που η άμυνα ειδικά κοντά στο καλάθι, πολλές φορές ούτε τα βασικά δεν μπορεί να κάνει.
Προφανώς, υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να διορθωθούν. Τον τρόπο δεν τον γνωρίζουμε εμείς. Γνωρίζουμε μόνο ότι αυτή η εικόνα δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Μην ξεχνάμε για ποια ομάδα μιλάμε.
Ο MVP (με αστερίσκο)
Ένας παίκτης έχει ακουστεί όσο ελάχιστοι στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος -προφανώς- για τον Ντουέιν Μπέικον.
Ο Αμερικανός ήρθε μεσούσης της χρονιάς και κατάφερε αμέσως να ”κλέψει” την παράσταση. Και όχι άδικα.
Μιλάμε για τον πρώτο σκόρερ όχι μόνο της ομάδας, αλλά όλης της Ευρωλίγκας με 20,9 πόντους σε 12 ματς.
Μάλιστα, ήταν ο βασικός λόγος που το ”τριφύλλι” έφτασε στο 5-2 μετά την έλευσή του, πριν έρθουν οι πέντε συνεχόμενες ήττες.
Ο Μπέικον είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Το ταλέντο του δεν αμφισβητείται από κανέναν. Μπορεί να σκοράρει 20+ πόντους σε ένα ημίχρονο.
Δεν το έχει κάνει και λίγες φορές το τελευταίο, με τον 27χρονο να… αργεί να μπει στα ματς πολλές φορές. Ακόμα και έτσι, όμως, ”γράφει” μοναδικά νούμερα.
Υπάρχει όμως ο αστερίσκος του μεσότιτλου. Έχει γίνει ήδη μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο παιχνιδιού του και το πώς επηρεάζει σε γενικές γραμμές την ομάδα.
Η αλήθεια είναι πως ουκ ολίγες φορές ο Μπέικον δεν κοιτάζει την πάσα, αλλά το πώς θα τελειώσει την φάση. Το ένστικτο του σκόρερ είναι τέτοιο, άλλωστε.
Επίσης, η αναλογία σουτ Μπέικον/σουτ Παναθηναϊκού ξεπερνάει το 25%. Με αυτόν στο παρκέ, δηλαδή, πάνω από ”ένα στα τέσσερα” σουτ θα είναι δικό του.
Παρόλα αυτά, αν η ομάδα είχε πιο γερές βάσεις, όσον αφορά το αγωνιστικό της πλάνο, δεν θα τα συζητούσαμε όλα αυτά.
Το λεγόμενο ”hero ball” είναι εδώ, αλλά ιστορικά δεν έκανε ποτέ την διαφορά σε μία ολόκληρη σεζόν.
Για την ιστορία, ο Μπέικον έχει 20,9 πόντους (43,8% δίποντα, 33,3% τρίποντα, 86,1% βολές), 4,2 ριμπάουντ, 1,3 ασίστ, 16,2 PIR σε 32:54’.
Η ”απογοήτευση”
Και φτάνουμε στα πολύ δύσκολα. Στην επιλογή, δηλαδή, του παίκτη που δεν έδωσε τα αναμενόμενα μέχρι στιγμής.
Η αλήθεια είναι πως αρκετοί παίκτες θα μπορούσαν να μπουν σε αυτή την κατηγορία.
Όχι ότι απογοήτευσαν απαραίτητα. Αλλά δεν πρόσφεραν κάτι από αυτά που περιμέναμε.
Αν πρέπει να επιλέξουμε μόνο έναν, τότε καταλήγουμε στον Μάριου Γκριγκόνις. Και εδώ, όμως, χρειάζονται αιτιολογήσεις.
Πρώτα από όλα, ο Λιθουανός έμεινε εκτός από έξι ματς μετά τον τραυματισμό του στην Φενέρ.
Δεν είναι εύκολο για κανέναν παίκτη, που είναι σε νέα ομάδα να χάνει το 1/3 της σεζόν μέχρι στιγμής.
Αυτό που χρίζει αναφοράς είναι ο ρόλος του στον Παναθηναϊκό. Για πολλούς, ήταν η κορυφαία μεταγραφή του καλοκαιριού.
Μερικούς μήνες μετά και ο ο 28χρονος μετράει 17:33’ στο παρκέ με 8,2 πόντους (43,3% δίποντα, 39% τρίποντα, 80% βολές), 1,5 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ, 5,9 PIR σε 11 ματς.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τον ερχομό του Μπέικον (έξι ματς) μετράει μόλις τέσσερα σουτ ανά ματς, αριθμός που συνολικά πάει στο 6,4 φέτος.
Είναι πασιφανές πως δεν υπάρχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, όσον αφορά τον Γκριγκόνις. Οι ρόλοι έχουν μπερδευτεί και ο ίδιος μοιάζει ”χαμένος”.
Με δεδομένο ότι είναι ξανά υγιής και ότι μιλάμε για έναν πολύ ποιοτικό παίκτη, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί και τον Γκριγκόνις εν όψει δεύτερου γύρου.
Για την ακρίβεια, θα πρέπει να σβήσει εντελώς τον πρώτο, αν θέλει. να έχει τύχη για κάτι παραπάνω στο φινάλε.