Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Τα Euroleague scores της φετινής σεζόν ανοίγουν το δρόμο για ένα από τα πιο συναρπαστικά και αμφίρροπα τουρνουά, στην πρόσφατη ιστορία της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
Μπορεί επίσης να καταλήξει να είναι μια από τις πιο δραματικές σεζόν που έχουμε παρακολουθήσει, με μερικές τεράστιες απογοητεύσεις, αλλά και με κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις.
Όσον αφορά τις μεγάλες απογοητεύσεις, έτσι όπως έχουν τα πράγματα τώρα, ένα όνομα ξεχωρίζει πάνω από όλα, η Αρμάνι Μιλάνο. Μια πλούσια ομάδα, με σούπερ ρόστερ, που άργησε να πάρει μπρος. Όταν πια οι Ιταλοί αποφάσισαν να πάρουν μέρος στο πάρτι, “τα ποτά είχαν τελειώσει“ και ήταν πλέον αργά. Οι Μιλανέζοι, με μερικά μεγάλα ονόματα όπως τον προπονητή Έτορε Μεσίνα στον πάγκο και τους Σαβόν Σιλντς, Νικολό Μέλι και Μπράντον Ντέιβις στο γήπεδο, είχαν ένα φρικτό ξεκίνημα στη σεζόν και αυτό στο τέλος ήταν πολύ δύσκολο για να το ανατρέψουν. Ωστόσο, είχαν την ευκαιρία να ονειρευτούν ένα επικό come-back τις τελευταίες εβδομάδες, όταν πέτυχαν έξι συνεχόμενες νίκες, μεταξύ του τέλους Ιανουαρίου και της ήττας τους στη Μαδρίτη στα μέσα του Μάρτη.
Η Αναντολού Εφές από την άλλη, θα μπορούσε να γίνει μία ακόμη πιο δυσάρεστη έκπληξη, αν και οι πρωταθλητές Ευρώπης του 2021 και του 2022 έχουν ακόμα χρόνο να διεκδικήσουν μια θέση μεταξύ των 8 κορυφαίων ομάδων και να συνεχίσουν να ονειρεύονται ότι θα μπορέσουν να υπερασπιστούν τον τίτλο τους, μετά από μια αρκετά κακή σεζόν, όπως έκαναν πέρυσι. Με τους Βασίλιε Μίτσιτς, Σέιν Λάρκιν και Ουίλ Κλάιμπερν να ηγούνται σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά ρόστερ των τελευταίων ετών στην Ευρώπη, δεν θα αποτελούσε έκπληξη αν κατάφερναν τελικά να προκριθούν στα προημιτελικά. Αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει ο περισσότερος κόσμος είναι πώς μια τέτοια ομάδα βρέθηκε σε τόσο δεινή θέση.
Μιλώντας για τις θετικές εκπλήξεις, η Παρτιζάν σίγουρα θα πρέπει να πάρει το χρυσό μετάλιο, έχοντας κερδίσει το δικαίωμα να ονειρεύεται να διατηρήσει την τρέχουσα θέση της για τα πλέι-οφς μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, μετά την εντυπωσιακή νίκη της επί της Εφές στην Κωνσταντινούπολη, αλλά με πολύ λίγα περιθώρια για λάθη. Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα τόσο αμφίρροπο τουρνουά, σημαίνει ότι οι Σέρβοι θα μπορούσαν εύκολα να “πέσουν” από τις θέσεις των πλέι-οφ ή και να “σκαρφαλώσουν” λίγο περισσότερο στην κατάταξη.
Η Μονακό πρέπει επίσης να θεωρείται μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν. Στην προσπάθεια να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας στους προημιτελικούς, η ομάδα των Μονεγάσκων αντιμετωπίζει κάποια εξωγηπεδικά προβλήματα με τον αρχηγό της, τον Μάικ Τζέιμς, ο οποίος δεν είναι ξένος σε αυτές τις καταστάσεις, καθώς είναι προς το παρόν εκτός ομάδας, μετά από καυγά με τον προπονητή Σάσα Ομπράντοβιτς. Οι δυνατότητες της ομάδας χωρίς τον πρώην NBAer παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες, καθώς ο Τζέιμς έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια στη φετινή σεζόν μέχρι να συμβούν τα εν λόγω γεγονότα, αλλά παρόλα αυτά, η γαλλική ομάδα δείχνει αναμφίβολα πολύ πιο σταθερή από τις προηγούμενες σεζόν.
Αν συνεχίσουμε να κοιτάμε την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, υπάρχει μια ομάδα που ξεχωρίζει και είναι πρωτοπόρα, ο Ολυμπιακός, κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη καθώς έπαιξε στο περσινό Final Four. Δεν περίμεναν πολλοί από τους Έλληνες να έχουν τόσο σταθερή απόδοση σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικά σταθερός όλο το χρόνο, θριαμβεύοντας στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη και έχει μια σταθερή αντίληψη της κορυφής που πραγματικά του αξίζει. Ο Βεζένκοφ με τη φοβερή εξέλιξη του καθοδήγησε την ομάδα – που κοουτσάρει με αριστοτεχνικό τρόπο ο κόουτς Μπαρτζώκας – ένας αληθινός ηγέτης μιας ομάδας που έχει καθιερώσει μεγάλη κυριαρχία στον ελληνικό χώρο έναντι του μεγάλου αντιπάλου του Παναθηναϊκού.
Τη δεύτερη και τη τρίτη θέση κατέχουν οι ισπανικοί γίγαντες Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, οι οποίοι πηγαίνουν χέρι – χέρι και ανταγωνίζονται επίσης άλλες ομάδες, στην προσπάθεια να διατηρήσουν το πλεονέκτημα έδρας και να πάρουν την καλύτερη δυνατή θέση στην τελική κατάταξη. Καμία από της δύο δεν δείχνει τόσο δυνατή όσο στις προηγούμενες σεζόν, αλλά είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος ένα Final Four χωρίς καμία από τα δύο παραδοσιακές δυνάμεις της Ισπανίας. Η Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Πάμπλο Λάσο να έχει φύγει και τον Τσους Ματέο να έχει αναλάβει το τιμόνι, δεν έχει αλλάξει πολύ, αλλά αυτή η σπίθα που τους έκανε να διαφέρουν δεν φαίνεται πουθενά στα περισσότερα παιχνίδια τους, και έχουν παίξει μερικά παιχνίδια που πραγματικά αξίζει να ξεχάσουν.
Το ίδιο και η Μπαρτσελόνα, αφού η ομάδα φαίνεται η πιο αδύναμη από ποτέ μετά την άφιξη του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Η Μπάρτσα έπρεπε να ξεπεράσει την παρατεταμένη απουσία του σούπερ σταρ της, Νίκολα Μίροτιτς, τους πρώτους μήνες της σεζόν. Εάν ο πρώην σταρ του ΝΒΑ προλάβει να φτάσει σε τοπ φόρμα στα βασικά παιχνίδια που ακολουθούν, ίσως αποτελέσει μια κομβική λεπτομέρεια για μια ομάδα με τρομερές δυνατότητες, η οποία όμως αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει προβλήματα από τη γραμμή των τριών πόντων που οφείλονται, εν μέρει, στον μικρό χρόνο συμμετοχής του Κάιλ Κούριτς τις τελευταίες εβδομάδες.
Με τα σημερινά δεδομένα, λίγοι μπορούν να προβλέψουν ποιες θα είναι οι οκτώ ομάδες που θα προκριθούν στα προημιτελικά. Η Αναντολού Εφές και η Παρτιζάν παραμένουν στο παιχνίδι, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τις Μακάμπι, Βαλένθια, Μπασκόνια και Ζαλγκίρις.