Του Άρη Μπάρκα/ info@eurohoops.net
Η “Βασιλεία” της Εφές μετά από δύο συνεχόμενες κατακτήσεις της Ευρωλίγκα, τον τελικό του 2019 στη Βιτόρια και το μεγάλο “what if” του 2020 και της σεζόν που διακόπηκε λόγω του κορωνοϊού τελείωσε και επίσημα.
Όμως το αποτύπωμα που άφησε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια η τουρκική ομάδα, θα μείνει χαραγμένο για πολύ καιρό ακόμα.
Παρότι έχασε τη “χρυσή” ευκαιρία για το ιστορικό three peat η Εφές, όχι μόνο κέρδισε παρουσίασε ένα ελεύθερο μπάσκετ, με το οποίο και “τσάκισε” κάθε αντίπαλο που βρέθηκε μπροστά της.
Ο Εργκίν Αταμάν δημιούργησε ένα περιβάλλον, στο οποίο οι παίκτες του είχαν μία πρωτοφανή ελευθερία για τα παραδοσιακά δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και το αποτέλεσμα αυτού ήταν να παρακολουθήσουμε μία από τις πιο μοναδικές και εντυπωσιακές ομάδες στην ιστορία.
Ακόμα και αν δεν θέλετε να αποκαλείται δυναστεία την εποχή της Εφές, κάτι που μπορείτε να κάνετε ελεύθερα, τότε όμως δεν μπορείτε να μην παραδεχθείτε την εντυπωσιακή εικόνα της στο παρκέ και για αυτό το λόγο το Eurohoops σας θυμίζει πέντε αξέχαστα παιχνίδια της στην Ευρωλίγκα!
Μπαρτσελόνα – Εφές 68-102 (23/4/2019)
Η Μπαρτσελόνα στη σειρά των playoffs του 2019 με την Εφές της έκανε το break στο game 2 της Πόλης με 74-72 και πήρε το πλεονέκτημα έδρας στα χέρια της, όμως αυτό που συνέβη στη συνέχεια κανείς δεν το περίμενε.
Οι Τούρκοι μετά από τρία δεκάλεπτα στο τρίτο ματς στο “Palau” κέρδιζαν με +37, ο Σέιν Λάρκιν “οργίαζε” με 30 πόντους επαναλαμβάνοντας τις εκπληκτικές του εμφανίσεις στο ίδιο γήπεδο (είχε σκοράρει 37 στη RS) και απλά οι Καταλανοί δεν μπορούσαν να… συγκρατήσουν τους αντιπάλους τους.
Ήταν μία μοναδική παράσταση εκείνης της ομάδας στην οποία έκανε και επιμέρους 25-1 και όχι απλά απέδειξε ότι είναι διεκδικήτρια του τίτλου, αλλά και ότι μπορεί να αφήσει το αποτύπωμα της στη διοργάνωση.
Μπορεί η Μπαρτσελόνα να διαχειρίστηκε την κατάσταση και να έστειλε τη σειρά σε Game 5, όμως εκείνο το βράδυ στη βράδυ στη Βαρκελώνη η Εφές έδειξε τις πραγματικές της επιθετικές αρετές με 25 ασίστ, 74% στα δίποντα και 44% στα τρίποντα.
Εφές – Μπάγερν 104-75 (29/11/2019)
Η Εφές ολοκλήρωσε την αγωνιστική περίοδο 2018/19 σαν φιναλίστ της Ευρωλίγκα, όμως ο Σέιν Λάρκιν δίκαια μπορούσε να θεωρηθεί ο κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης.
Και το επιβεβαίωσε μετά από μία βραδιά, όπου πέτυχε μερικά απίθανα ρεκόρ, που δύσκολα θα δούμε να “σπάνε” σύντομα.
Ο Λάρκιν πραγματοποίησε την κορυφαία επίδοση σκοραρίσματος στην ιστορία της Ευρωλίγκα με 49 πόντους έχοντας 10 τρίποντα, 5 ασίστ και 53 στο PIR κόντρα στην Μπάγερν.
Κανείς άλλος παίκτης στη σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης δεν κατάφερε μέχρι εκείνη τη βραδιά, να σκοράρει περισσότερους από 41 πόντους, ενώ το 53 στο PIR ήταν το μεγαλύτερο μετά το 2004.
Με αυτή την εμφάνιση όχι μόνο του Λάρκιν, αλλά όλης της Εφές όλοι κατανόησαν πως δεν θα αργούσε η ώρα της στέψης. Παρεμπιπτόντως ο Εργκίν Αταμάν ακόμα και σήμερα πιστεύει, πως για εκείνη τη σεζόν, που διακόπηκε λόγω κορωνοϊού η ομάδα του ως πρωτοπόρος της κατάταξης, θα έπρεπε να πάρει ένα είδους τρόπαιο ή βραβείο για την πορεία της.
Εφές – Ρεάλ 88-84 (19/4/2021)
Αυτή ήταν η σεζόν που η Εφές τελικά κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας της στον τελικό της Κολονίας απέναντι στην Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους με τον Βασίλιε Μίτσιτς, να κάνει τη διαφορά και να οδηγεί την ομάδα του στην κορυφή.
Όμως το ματς που καθόρισε τη μοίρα και την κατάληξη εκείνης της ομάδας τη σεζόν 2020/21 δεν ήταν ο τελικός, αλλά μία άλλη κομβική αναμέτρηση λίγες μέρες νωρίτερα.
Η Εφές παρουσίαζε καλή εικόνα και κατάφερε στα playoffs, να προηγηθεί με 2-0 επί της Ρεάλ στα παιχνίδια της Πόλης και αν και αποτελούσε μεγάλο φαβορί έχασε και τους δύο αγώνες στη Μαδρίτη και το εισιτήριο για την Κολονία, θα κρινόταν σε game 5 επί τουρκικού εδάφους.
Οι Μαδριλένοι του Πάμπλο Λάσο έδειχναν έτοιμοι να διαπράξουν το… “έγκλημα”, αφού ένα λεπτό πριν το τέλος του Game 5 οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες με 80-80. Όμως σε εκείνο σημείο ο Κρούνοσλαβ Σίμον με το σουτ της ζωής του από πολύ μακριά ουσιαστικά χάρισε την πρόκριση στην ομάδα του.
Αυτό το ματς έπρεπε να συμπεριληφθεί στη λίστα, γιατί ο Σίμον αποτελούσε τον “glue guy” εκείνης της ομάδας και ίσως ο τραυματισμός του πέρυσι, που τον έθεσε και ουσιαστικά εκτός ρόστερ ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα που δεν έλυσε μέχρι και σήμερα η Εφές.
Η απουσία του άλλαξε πλήρως εντός και εκτός παρκέ τη χημεία της ομάδας, κάτι που αποδεικνύει ακόμα και στην περίπτωση της Εφές, πως το μπάσκετ παραμένει πάνω από όλα ομαδικό άθλημα.
Μην λησμονήσει κάποιος πως σε εκείνο το περιβόητο Game 5 πρώτος σκόρερ δεν ήταν ούτε ο Μίτσιτς, ούτε και ο Λάρκιν, αλλά ο Κρις Σίνγκλετον.
Εφές – Μακάμπι 109-77 (24/2/2022)
Η Μακάμπι βρισκόταν σε δύσκολη αγωνιστικά θέση, αφού μόλις είχε πάρει “διαζύγιο” από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και η Αναντολού Εφές άρχισε να βρίσκει τα γνωστά και εντυπωσιακά της πατήματα. Στα χαρτιά το ματς έμοιαζε εύκολο για τους Πρωταθλητές Ευρώπης και έτσι αποδείχθηκε και στην πράξη.
Η Εφές όμως είχε την ευχέρεια ακόμα και ένα τέτοιο είδους παιχνίδι, να το κάνει ξεχωριστό. Δεν έχει να κάνει μόνο με το αποτέλεσμα, αλλά και το πως το παίρνεις αυτό.
Οι Πρωταθλητές Ευρώπης εκείνη τη βραδιά έβγαζαν… φωτιές από το στόμα τους, αφού τελείωσαν το παιχνίδι με τη Μακάμπι με 65% στα τρίποντα και πιο συγκεκριμένα με 22/34! Τα εύστοχα μακρινά τους σουτ αποτέλεσαν ένα ακόμα ρεκόρ στην ιστορία της Ευρωλίγκα, από μία ομάδα που είχε συνηθίσει να πετυχαίνει πολλά παρόμοια στο prime της.
Ολυμπιακός – Εφές 74-77 (19/5/2022)
Η Εφές κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο στην άδεια αρένα της Κολονίας λόγω κορωνοϊού. Στο Βελιγράδι και στην εντυπωσιακή “Σταρκ Αρίνα” όμως υπήρχαν παντού φίλοι του Ολυμπιακού.
Στα αγωνιστικά του περυσινού πρώτου ημιτελικού οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να “κατεβάσουν” την επίθεση της Εφές και στα τελευταία δευτερόλεπτα, να ισοφαρίσουν σε 74-74.
Και τότε ο χρόνος σταμάτησε και όλοι στο γήπεδο μπήκαν σε μία κατάσταση, όπου τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα και η κληρονομιά είτε δημιουργείται είτε στοιχειώνεται.
O Bασίλιε Μίτσιτς πήρε την μπάλα στο κέντρο του μεγαλύτερου γηπέδου της χώρας του, ο Τόμας Ουόκαπ άλλαξε και μπροστά του βρέθηκε ο Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος αν και άπλωσε το χέρι του είδε τον Μίτσιτς να βρίσκει στόχο και δίχτυ στην εκπνοή!
Ήταν μία απίστευτη εμπειρία για όποιον την έζησε, μία ιστορία που θα αφηγείται για χρόνια και ένα από τα μεγαλύτερα σουτ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Από τη μία ειπώθηκε πως ήταν ένα κάρμα για τον Ολυμπιακό, μετά τα όσα έζησαν με σπουδαία σουτ στην εποχή των Σπανούλη – Πρίντεζη, ενώ άλλοι είπαν πως ήταν ένα πεπρωμένο για την Εφές και τον Μίτσιτς.
Προφανώς και υπήρχε τελικός στη συνέχεια, αλλά αυτό που είπαν όλοι ήταν, ότι αυτό το σουτ περίκλειε την ουσία της κληρονομιάς αυτής της ομάδας.
Μία ομάδα ατρόμητη στο παρκέ με αστείρευτο ταλέντο και σπουδαίες προσωπικότητες, όχι μόνο αυτές που αναφέρθηκαν στο κείμενο αλλά και οι Ροντρίγκ Μπομπουά, Μπράιαντ Ντάνστον, Τιμπόρ Πλάις, Ελάιζα Μπράιαντ και άλλοι, που κέρδισαν δύο συνεχόμενες φορές την Ευρωλίγκα, βασανίζοντας τους αντιπάλους και πάντα με τον δικό τους τρόπο μας αποχαιρετούν.