Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Παναθηναϊκός είναι μία από τις πιο ιστορικές και επιτυχημένες ομάδες της Ευρώπης.
Κλισέ, αλλά απόλυτη αλήθεια. Ίσως η πιο λαμπερή, ειδικά στην σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας.
Πώς γράφονται οι χρυσές σελίδες στα βιβλία της εκάστοτε ομάδας; Με… χρυσό!
Καλά όλα τα άλλα, όμως δίχως τρόπαια, πολύ δύσκολα θα μείνεις στην ιστορία ως ομάδα. Σκληρό. Και πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, τι θα ήταν ο Παναθηναϊκός του 2009, αν δεν είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης στο τέλος της σεζόν;
Τι θα ήταν η -για πάρα πολλούς- καλύτερη ομάδα της Ευρώπη, αν δεν είχε επιβεβαιώσει στο παρκέ ότι όντως ήταν;
Ευτυχώς για το αφήγημα αυτό, οι πράσινοι έφτασαν στην κορυφή της Ευρωλίγκας μία τέτοια ημέρα πριν από 14 χρόνια.
Το είχε πει, άλλωστε, μετά από χρόνια και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Η καλύτερη ομάδα της καριέρας του!
”Ίσως η καλύτερη ομάδα που έχω κοουτσάρει στην καριέρα μου σε συλλογικό επίπεδο. Φοβερό ρόστερ με παιχνίδι στην ρακέτα, στην περίμετρο. Ποιοτικοί παίκτες με εμπειρία, με αλτρουισμό, κανείς δεν σκεφτόταν τον εαυτό του”
Στις 3/5/2009, το τριφύλλι ”έραψε” το πέμπτο αστέρι στη φανέλα του, πριν αυτά γίνουν έξι το 2011.
Ένα αστέρι αρκετά διαφορετικό. Αρκετά ιδιαίτερο.
Παναθηναϊκός vs. Ολυμπιακός, με έπαθλο τον τελικό
Όλα ξεκίνησαν μετά το 3-1 κόντρα στην Σιένα στα playoffs της διοργάνωσης.
Οι πράσινοι πήραν το εισιτήριο για το Final Four του Βερολίνου, μαζί με Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα.
Και η ζωή -οι διασταυρώσεις καλύτερα- τα έφερε έτσι που είδαμε ένα ”αιώνιο” ντέρμπι στα ημιτελικά του θεσμού.
Μόλις το τρίτο ματς ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό σε επίπεδο Final Four, μετά τους ημιτελικούς των 1994 και 1995.
Αυτή τη φορά, όμως, ήταν σειρά του ”τριφυλλιού” να πάρει τη νίκη-πρόκριση. Φυσικά, με φινάλε-θρίλερ!
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε πιο δυνατά με 13-21, όμως η ισορροπία επικράτησε στο μεγαλύτερο μέρος, πριν φτάσουμε στο 54-50 του Ολυμπιακού. Αυτές ήταν και οι μεγαλύτερες διαφορές των δυο ομάδων.
Ο Γιάννης Μπουρούσης έκανε το 82-82 στο 39′ με 2/2 βολές, πριν ο Νίκολα Πέκοβιτς απαντήσει για το… τελικά τελικό σκορ.
Ο Νίκολα Βούισιτς αστόχησε σε τρίποντο αμέσως μετά, πριν αστοχήσει από κοντά ο Πέκοβιτς. Όλα κρίθηκαν στα τελευταία 15”.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς κατέβασε τη μπάλα, ο Λιν Γκριν άργησε να δει τον… ξεχασμένο Μπουρούση κάτω από τη ρακέτα, πριν ο τελευταίος αστοχήσει στο σουτ της ισοφάρισης.
Το τελικό 82-84 είχε την υπογραφή των Νίκολα Πέκοβιτς με 20 πόντους, Μάικ Μπατίστ με 19, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους με 18 και Βασίλη Σπανούλη με 18.
Ο Λιν Γκριν με 18 πόντους και ο Νίκολα Βούισιτς με 14 ήταν οι πρώτοι σκόρερ για την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ο αλησμόνητος τελικός με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Ο Παναθηναϊκός βρήκε απέναντί του την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό. Το τελευταίο εμπόδιο πριν την κορυφή.
Οι Ρώσοι είχαν πάρει τη νίκη-πρόκριση στον άλλον ημιτελικό της ”O2 World” με 82-78 κόντρα στη Μπαρτσελόνα και ήταν έτοιμοι για μία ακόμα κούπα.
Η εκκίνηση ήταν εφιαλτική για την ”Αρκούδα”. Ή ονειρική για τον Παναθηναϊκό!
Το ”τέλειο ημίχρονο”, θα έλεγε κανείς, με τον Ζοτς να είναι ξεκάθαρος:
”Χωρίς ρίσκο, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Το ματς ήταν εύκολο για εμάς. Κερδίζαμε με 23 πόντους στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, αυτό ήταν το θέμα. Παίζαμε τρομερό μπάσκετ. Πιστεύω ότι αυτό το βίντεο πρέπει να το βλέπουν όλοι όσοι παίζουν”
Μπορεί το 21-16 στη πρώτη περίοδο να ήταν απλά μία καλή αρχή, με τίποτα όμως δεν ισχύει το ίδιο για το 27-12 της συνέχειας.
Ναι, οι πράσινοι πήγαν στα αποδυτήρια με +20 (48-28) και όλα έδειχναν πως το τρόπαιο θα έρθει αρκετά πιο εύκολα από το αναμενόμενο.
Όποιος έκανε το λάθος να το πιστέψει, μάλλον έτριβε τα μάτια μου με τα όσα είδε στην συνέχεια. Η ΤΣΣΚΑ δε θα άφηνε έτσι έναν τελικό. Και το απέδειξε.
Με 8-18 στη τρίτη περίοδο και ένα φοβερό σερί 17-0 (!), οι Ρώσοι έκαναν τον τελικό ”θρίλερ”. Ο Σισκάουσκας μείωσε σε 70-69 με τρίποντο στο -26′ και έβαλε ”φωτιά”.
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν ψύχραιμος από τη γραμμή των βολών για το 72-69, το ίδιο και ο Σισκάουσκας στο -8” (72-71).
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έκανε τον Ματίας Σμόντις και αρκετούς ακόμα να πανηγυρίζουν μόλις αστόχησε στη πρώτη βολή, για το +2 (73-71) της ομάδας του στο -6”.
Όλα κρίθηκαν στο σουτ. Στο σουτ του Σισκάουσκας μπροστά στον Ντρου Νίκολας. Έφτασε στην στεφάνη, αλλά δεν μπήκε ποτέ.
Και κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε την Ευρωλίγκα της σεζόν 2008/09. Είπαμε, δεν θα ήταν η καλύτερη ομάδα, αν δεν ήταν και πρωταθλήτρια.
Για την ιστορία, ο Βασίλης Σπανούλης ήταν πρώτος σκόρερ με 13 πόντους, όντας ο MVP του Final Four. Όσους είχε και ο Αντώνης Φώτσης.
Από πλευράς ΤΣΣΚΑ του Ετόρε Μεσίνα, 14 σκόραρε ο Τζέι Αρ Χόλντεν και από 13 οι Τράγιαν Λάνγκντον και Ραμούνας Σισκάουσκας.
Πολύ ωραία στιγμή ήταν και η απονομή, με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να καλεί τον εμβληματικό αρχηγό της ομάδας, Φραγκίσκο Αλβέρτη με ένα ιστορικό νεύμα, για να σηκώσουν μαζί την κούπα!
Οι… δέκα μέρες του Μπουρούση και τα χαρτονομίσματα του Γιαννακόπουλου
Λίγο πριν τον μεγάλο τελικό, είχαμε παραδοσιακά και τον μικρό. Ολυμπιακός εναντίον Μπαρτσελόνα, με τους Ισπανούς να κερδίζουν με 95-79.
Κανείς δεν θυμάται το εν λόγω ματς, αν έγινε κάποια τρομερή επίδοση ή κάτι αξιοσημείωτο. Όλοι θυμούνται μέχρι και σήμερα την κίνηση του Γιάννη Μπουρούση.
Λίγο πριν το φινάλε και ενώ η ”O2 World” είχε αρχίσει να γίνεται ”πράσινη” για τον τελικό, ο Έλληνας σέντερ απευθύνθηκε προς τους φίλους του ”τριφυλλιού”.
Όλα αυτά ενώ υπήρχαν ήδη υβριστικά συνθήματα και αποδοκιμασίες, με τον παίκτη να αντιδρά, δείχνοντας τα δέκα δαχτυλά του. Και μαζί την φράση ”θα τα πούμε”.
Η ερμηνεία είναι ότι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα έπαιζαν ξανά μετά από λίγες ημέρες, αυτή τη φορά στους Τελικούς του πρωταθλήματος.
Μόνο που η κατάληξη δεν ήταν η επιθυμητή για τον σέντερ, με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει με 3-1, παρά το μειονέκτημα έδρας και να κάνει το triple crown.
Η στιγμή αυτή, όμως, έγινε διαχρονική, ενώ δεν έλειψαν και τα αντίστοιχα συνθήματα από την πράσινη εξέδρα την επόμενη σεζόν.
Επειδή η ζωή τα φέρνει έτσι, που καμία φορά ανατρέπονται όλα, το 2016 ο Μπουρούσης έγινε παίκτης του Παναθηναϊκού, για να δηλώσει τα εξής:
”Εντάξει τώρα, να μην δικαιολογηθούμε. Ήταν μία κίνηση αρνητική προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Το έχω ξαναπεί και το έχω δηλώσει ότι ένιωθα προσβολή σαν Έλληνας επειδή έπαιζα με μια ξένη ομάδα κι επειδή έχω παίξει πολλά χρόνια στην Εθνική, δεν μπορούσα να το φανταστώ. Την ίδια χρονιά, ο Παναθηναϊκός μού έκανε πρόταση να έρθω, αλλά στο νήμα δεν ήρθα. Ο κόσμος σίγουρα έχει τις αντιρρήσεις και τις αντιδράσεις του, αλλά από εκεί και πέρα για μένα το κίνητρο είναι σε ποια ομάδα έχω έρθει.
Με είχε ρωτήσει ένας φίλαθλος γιατί το έκανα. Του απάντηση πως είμαι τυχερός που έκανα αυτό, γιατί εκείνη την στιγμή, στην ένταση, στην στεναχώρια που είχα χάσει, σκόπευα να κάνω κάτι χειρότερο. Και με βοήθησε η Παναγία να μην κάνω το χειρότερο. Την κλασσική χειρονομία. Άρα μου βγήκε. Ήταν θέμα αντανάκλασης δευτερολέπτων το ‘δέκα ημέρες’. Καμία σχέση. Εκείνη τη στιγμή πιστεύεις πως θυμόμουν ότι είχαμε αγώνα πρωταθλήματος σε 10 ημέρες; Ούτε καν. Απλά βγήκε έτσι. Από εκεί και πέρα δεν μετανιώνω. Θα μετάνιωνα βέβαια αν έκανα την άλλη χειρονομία. Γιατί θα με έβλεπαν μικρά παιδάκια”
Παρά το σκηνικό αυτό, άλλο ήταν που προκάλεσε ευρωπαϊκή αίσθηση. Και όχι άδικα όταν το διαβάσετε/θυμηθείτε.
Μπορεί ο Παναθηναϊκός να ήταν νικητής του τροπαίου, όμως οι άνθρωποι της ομάδας ήταν έξαλλοι στο τέλος.
Η ΤΣΣΚΑ είχε επιστρέψει από το -23 και παραλίγο να πάρει και τη νίκη, με την ανοχή των διαιτητών, όπως υποστήριζαν.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήταν έξω φρενών, μα κυρίως ο αείμνηστος Θανάσης Γιαννακόπουλος.
Ο τελευταίος μάλιστα αντέδρασε και πιο έντονα, πετώντας χαρτονομίσματα στο μέρος όπου βρισκόταν ο Τζόρντι Μπερτομέου!
Άνθρωποι της ομάδας τον συγκράτησαν για να μην πάρει κι άλλες διαστάσεις το επεισόδιο, με τον διαιτητή Χουάν Κάρλος Αρτεάγκα να είναι στο επίκεντρο!
”Αν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει αυτόν τον τελικό, θα μιλάγαμε για τη μεγαλύτερη κλοπή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ!”
”Αυτός ο Παναθηναϊκός θα πάει Final Four; Αστείο!”
Και επειδή όλες οι ιστορίες με happy ending έχουν τις δυσκολίες τους, ποιος μπορεί να ξεχάστει το ιστορικό ξέσπασμα του Ζοτς λίγους μήνες πριν;
Στις 14/1/09, ο Παναθηναϊκός νίκησε στο ΟΑΚΑ την Πρόκομ με 75-53, με τον Σέρβο να γίνεται έξαλλος με την προσπάθεια και εμφάνιση των παικτών του.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στα πέντε πρώτα λεπτά του ματς είχε αλλάξει όλη την αρχική πεντάδα, θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.
Μετά το τέλος, έγινε η ίσως πιο απολαυστική συνέντευξη Τύπου στην καριέρα του Ομπράντοβιτς.
Μερικές από τις ατάκες του θα σας πείσουν! (μπορείτε να θυμηθείτε εδώ όλη την δήλωση)
”Ποιος θα πάει στο Final Four; Αυτό είναι αστείο”
”Μερικοί δεν αξίζουν να φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού”
”Το όνομά μου είναι Ζέλικο Ομπράντοβιτς”
”Πόσο βλάκες είναι για να καταλάβουν… Ε, εσύ παίζεις για τον Παναθηναϊκό, είσαι βασικός στον Παναθηναϊκό… Μπορείς να το φανταστείς;”
”Είστε καλοί παίκτες, έχετε κερδίσει τα πάντα, αλλά αυτά είναι… παρελθόν!”
”Για μένα τώρα δεν είναι αρκετό να μιλάω και κάθε φορά να μου απαντούν, ναι κόουτς έχεις δίκιο. Το ξέρω ότι έχω δίκιο!”
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά τα λόγια άλλαξαν την εικόνα του Παναθηναϊκού.
Χωρίς καμία υπερβολή, τον έκαναν πρωταθλητή μερικούς μήνες αργότερα!