Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Το καλοκαίρι του 2019, η ΑΕΚ έκανε την προετοιμασία της για την σεζόν 2019/20 στην Πορταριά του Πηλίου.
Αυτή ήταν και η πρώτη μου αποστολή σαν αθλητικός συντάκτης. Ευτυχώς, όλα κύλησαν ομαλά.
Είχε βοηθήσει σε αυτό ο Κιθ Λάνγκφορντ.
Ο Αμερικανός είχε πάρει την απόφαση εκείνον τον καιρό να υπογράψει στην ΑΕΚ, έχοντας ολοκληρώσει την θητεία του στον Παναθηναϊκό.
Ήταν λογικό να τραβήξει όλα τα βλέμματα. Όλοι θέλαμε μία δήλωσή του, ένα τετ α τετ.
Εκείνος με γυαλιά ηλίου στον κήπο του ξενοδοχείου, έβλεπε τους δημοσιογράφους να περνούν από το τραπέζι του σαν… πρώτα ραντεβού.
Πάντα χαμογελαστός, όμως, περίμενε μέχρι όλοι να τελειώσουν την δουλειά τους. Επαγγελματίας, θα έλεγε κανείς.
Αμέσως μετά, πήγαμε στο κλειστό της Πορταριάς, για να δούμε την προπόνηση της ομάδας. Μάλιστα, πριν αρχίσει, μπορέσαμε να πατήσουμε και παρκέ.
Πήρα το θάρρος και μαζί μία μπάλα για να κάνω 2-3 σουτάκια. Ο Λάνγκφορντ πρώτος στο παρκέ. Επαγγελματίας, ξανά.
Έχοντας κάνει μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη λίγο πριν, με ρώτησε αν παίζω. Του είπα ”ναι”, θέλοντας να το… παρατραβήξω.
Του ”πέταξα” ότι είμαι καλός στις βολές. Ότι δεν έχω χάσει από κανέναν μέχρι τότε. Χαμογέλασε και μου έδειξε ”πέντε” και τη μπασκέτα.
It is on.
Του είπα ότι θέλω 2-3 δοκιμαστικές για να ”ζεσταθώ”. Τα αναπολώ τώρα και γελάω. Πήγα να παίξω βολές τον Κιθ Λάνγκφορντ; Τι σκεφτόμουν;
Δεν τα πήγα καθόλου άσχημα. 4/5 βολές από μέρους μου. Πήρε θέση και προφανώς δεν έχασε καμία.
Ακολούθησαν ένα ”respect” και ένα high-five από μέρους του, πριν αποχωρήσω ηττημένος, αλλά χαρούμενος.
”Πολύ ωραίος τύπος”, σκεφτόμουν για το υπόλοιπο της ημέρας. Το ίδιο (ξανα)σκέφτομαι και όσο γράφονται κι αυτές οι αράδες.
Δεν ήταν μόνο αυτό στα σχεδόν 18 χρόνια, που έπαιξε επαγγελματικά. Ήταν ένας απίστευτος σκόρερ.
Παρελθοντικός χρόνος, μιας και την Πέμπτη (4/5) ο 39χρονος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Έτσι, το Eurohoops θυμίζει μερικά από τις καλύτερες στιγμές στην τεράστια καριέρα του. Και εγώ την… ήττα από τα χέρια του!
Ο χαμένος τελικός του NCAA και οι δυο αγώνες στο ΝΒΑ
Ο Λάνγκφορντ είχε καταλάβει από πολύ νωρίς πως το μπάσκετ είναι το πεπρωμένο του.
”Τη πρώτη φορά που κράτησα μπάλα μπάσκετ ήταν 7-8 χρονών. Έψαχνα τη ντουλάπα του πατέρα μου. Έπαιζε μπάσκετ στο κολέγιο, οπότε εγώ και ο αδελφός μου φορούσαμε φανέλες του και παίζαμε έξω από το σπίτι.
Έπαιξα πρώτη φορά όταν ήμουν 11. Ήμουν στη δεύτερη ομάδα της τάξης και επειδή πολλοί φίλοι μου δοκίμαζαν σε tryouts, το έκανα και εγώ. Και σταδιακά ξεκίνησα να ερωτεύομαι το άθλημα”
Η πορεία του στο άθλημα ξεκίνησε το 2005 από το πανεπιστήμιο του Κάνσας, στο οποίο έμεινε μέχρι το 2005.
Μάλιστα, το 2003 έχασε ιστορική ευκαιρία να κατακτήσει το πρωτάθλημα του NCAA, όταν η ομάδα του ηττήθηκε στον τελικό με το Σίρακιουζ στις 7/4.
Ο Καρμέλο Άντονι ήταν πρώτος σκόρερ του αγώνα με 20 πόντους και 10 ριμπάουντ, την ώρα που ο Λάνγκφορντ ήταν ο κορυφαίος των ηττημένων με 19 πόντους
Μια μικρή παρένθεση: ο Λάνγκφορντ κατάφερε να πάρει τελικά το πτυχίο του το 2021, φαινόμενο πολύ συχνό για επαγγελματίες αθλητές.
Το καλοκαίρι του 2005 δεν βρήκε θέση στο ΝΒΑ μέσω του Draft, για να διεκδικήσει μία ευκαιρία μέσω της G-League και τους Fort Worth Flyers.
Το αποτέλεσμα ίδιο, πριν αποφασίσει. έρθει στην Ευρώπη με την Κρεμόνα, για να παίξει μία και τελευταία φορά στο ΝΒΑ την σεζόν 2007/08.
Μόλις δυο συμμετοχές με τους Σπερς με μέσο όρο 1 πόντο και 1 ριμπάουντ, πριν συνεχίσει στην θυγατρική του Σαν Αντόνιο.
Το πεπρωμένο του ήταν… ευρωπαϊκό
Το 2008 έκανε ξανά το υπερατλαντικό ταξίδι, αυτή τη φορά για να μείνει για… πάντα. Σχεδόν.
Προς το φινάλε της σεζόν 2007/08, υπέγραψε την ιταλική Αντζέλικο Μπιέλα, πριν έρθει το καλοκαίρι του 2009 η Βίρτους.
Με τη Μπολόνια κατέκτησε το EuroChallenge, όντας ο MVP του Final Four. Είχε ήδη αρχίζει να δείχνει ποιος είναι.
To 2009, ήρθε το πρώτο μεγάλο deal και συμβόλαιο της καριέρας του, με την Χίμκι να του προσφέρει δυο χρόνια και ισάριθμα εκατομμύρια δολάρια.
Μαζί, κατέκτησαν την VTB League του 2011, με τις δυο πλευρές να δίνουν τα χέρια για νέο συμβόλαιο τετραετούς διάρκειας.
Όμως, η συμφωνία δεν έγινε ποτέ πράξη ουσιαστικά, καθώς κάποιοι τραυματισμοί δεν επέτρεψαν στον γκαρντ να είναι ετοιμοπόλεμος.
Με την ρωσική ομάδα, είχε 16,8 πόντους τις σεζόν 2009/10 και 2010/22 στην Ευρωλίγκα, στην πρώτη του παρουσία στην διοργάνωση.
Και το 2011/12 ήταν ξανά στα μεγάλα σαλόνια, αυτή τη φορά με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Στο τέλος της χρονιάς, είχε κατακτήσει την Αδριατική λίγκα, όντας ο MVP του τελικού.
Πέτυχε και το νταμπλ στο Ισραήλ, ενώ στην Ευρωλίγκα είχε 10,8 πόντους-2 ασίστ σε 20 ματς.
Το 2012, έχοντας ήδη ένα ισχυρό όνομα στην ευρωπαϊκή αγορά, η Αρμάνι Μιλάνο κατάφερε να αποσπάσει την υπογραφή του Λάνγκφορντ.
Μέχρι το 2014 στην Ιταλία, ο Αμερικανός κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, με τον ίδιο να κάνει την πρώτη πραγματικά μεγάλη χρονιά του σε ατομικό επίπεδο.
Στο τέλος της σεζόν 2013/14, είχε αναδειχθεί Πρώτος Σκόρερ της Ευρωλίγκας, μπαίνοντας και στην Καλύτερη Πεντάδα της.
Σε 25 ματς, είχε 17,6 πόντους σε 25 ματς με 3,4 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ σε 29:54′ συμμετοχής.
Η Ρωσία βρέθηκε ξανά στον δρόμο του το 2014 μέσω της Ούνικς Καζάν και κάπου εκεί για δυο σεζόν τον… χάσαμε από την Ευρωλίγκα, λόγω EuroCup.
Και προφανώς και εκεί, ο Λάνγκφορντ έκανε πλάκα. Το 2015, μπήκε στην Δεύτερη Καλύτερη Πεντάδα με 17,8 πόντους σε 9 ματς.
Έναν χρόνο μετά (2015/16), αναδείχθηκε Πρώτος Σκόρερ με 19,7 πόντους (2,4 ασίστ) σε 16 αγώνες. Το ίδιο και στην VTB με 21 πόντους σε 28 ματς.
H σεζόν 2016/17, η τελευταία του στο Καζάν και πρώτη στην Ευρωλίγκα με το υπάρχον format.
Στο φινάλε, ήταν ξανά Πρώτος Σκόρερ της λίγκας με 21,8 πόντους (3,7 ασίστ) σε 28 συμμετοχές.
Μέχρι και σήμερα, είναι μόλις ένας από τρεις παίκτες (Ιγκόρ Ρακόσεβιτς, Αλεξέι Σβεντ) με δυο τουλάχιστον κατακτήσεις του Alphonso Ford EuroLeague Top Scorer Trophy.
Κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι το 2015 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική ΗΠΑ στους Παναμερικανικούς Αγώνες.