Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Αντίθετα, η ομάδα που υπολείπεται αγωνιστικά οφείλει να κάνει τις απαραίτητες προσαρμογές πάνω στα χαρακτηριστικά του αντιπάλου ώστε να αμφισβητήσει την υπεροχή του και να παρουσιαστεί ανταγωνιστική.
Ό,τι ακριβώς έχει συμβεί έως τώρα μεταξύ Ολυμπιακού και Φενέρ, δηλαδή. Οι “ερυθρόλευκοι” χωρίς να αλλάξουν τίποτα από τον τρόπο παιχνιδιού τους έχουν καταφέρει -παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο τακτικό κομμάτι- να διατηρήσουν το αβαντάζ της έδρας, για το οποίο μόχθησαν στο σπουδαιότερο παιχνίδι της σεζόν.
Οι πρωταθλητές Τουρκίας έχουν επίσης πετύχει το βασικό τους στόχο. Χρησιμοποιώντας μια σειρά από επιμέρους σχέδια που είχαν απτά αποτελέσματα πάνω σε σημαντικά όπλα του αντιπάλου τους, κατάφεραν να δώσουν χαρακτήρα πολύ κλειστής μάχης στη σειρά και θα έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν την πρόκριση σε μια παρτίδα 40 λεπτών.
Ξεκινώντας από την αδιάκοπα… αυτοκόλλητη άμυνα στον Βεζένκοφ που του έχει στερήσει σε μεγάλο βαθμό το off ball παιχνίδι του καθώς και την επίθεση στο close out, και συνεχίζοντας με την προκλητικά under άμυνα στον Ουόκαπ που παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που την αντιμετωπίζει, μοιάζει να τον έχει βραχυκυκλώσει, η Φενέρ έχει περιορίσει το επιθετικό plan A του Ολυμπιακού. Στο χθεσινό ματς κατάφερε να προσαρμοστεί και στον οίστρο του Κώστα Σλούκα, που την “σκότωσε” την Τετάρτη, τοποθετώντας επάνω του τον Ντεσόν Πιερ.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός παίρνει επίσης εξαιρετικό βαθμό στην αμυντική του προσέγγιση και παρά τα εμπόδια που του έχει βάλει η Φενέρ στην κυκλοφορία της μπάλας και τη δημιουργία, εξακολουθεί να παράγει τόσες ορθολογικές επιθέσεις όσες χρειάζονται για να κερδίσει την έτσι κι αλλιώς σκληρή, νευρική και αμυντικογενή φετινή διαδικασία. Με εξαίρεση, όμως, το Game 1 αποδεικνύεται ιδιαίτερα άστοχος από την περίμετρο, γεγονός που δεν του επιτρέπει να βρει διάρκεια στην επίθεση και να πετύχει καίρια χτυπήματα στην τουρκική ομάδα σε στιγμές που φαίνεται έτοιμη να υποκύψει.
Το γεγονός, πάντως, ότι οι “ερυθρόλευκοι” έμειναν να διεκδικούν και τις δύο αναμετρήσεις της Πόλης (και τελικά να φύγουν με μια χρυσή νίκη) με ποσοστά λίγο πάνω ή λίγο κάτω από 20%, λέει πολλά για τη δυναμική τους και τις δυνατότητες τους να ανταπεξέλθουν στις πιο δύσκολες συνθήκες. Για την ακρίβεια πέτυχαν ένα μικρό άθλο.
Την Τετάρτη είχαν 3/21 τρίποντα μέχρι την ομοβροντία των τελευταίων λεπτών από Βεζένκοφ και Σλούκα, ενώ χθες ολοκλήρωσαν το ματς με 7/25 στην χειρότερη επιθετική συγκομιδή του Ολυμπιακού στη σειρά, παίρνοντας μάλιστα 3/4 από τον όχι και τόσο… κλασικό σουτέρ Σακίλ ΜακΚίσικ. Αυτή τη φορά Βεζένκοφ και Σλούκας είχαν μαζί μόλις 5 πόντους με 0/6 τρίποντα, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου δεν κατάφερε να συνδεθεί από μακριά σε καμία από τις δύο αναμετρήσεις της Ulker Arena (0/7). Πρόκειται ασφαλώς για επιδόσεις που ουδεμία σχέση έχουν με τα στάνταρ των “ερυθρόλευκων”. Aυτά, όμως, έχουν τα playoffs.
Σημασία έχει το αποτέλεσμα, δηλαδή το εισιτήριο της πρόκρισης κι αυτό ο Ολυμπιακός θα έχει την πολυτέλεια να το σφραγίσει στο δικό του σπίτι όπως σχεδίαζε όλη τη χρονιά. Όπως έκανε πέρυσι και όπως έχει πετύχει τόσες φορές στο παρελθόν. Τέτοια ώρα ούτε η υπερανάλυση θα βοηθήσει κανέναν, ούτε σοβαρές αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού μπορούν να γίνουν. Ας σκεφτεί ο Δημήτρης Ιτούδης ποιο άλλο χαρτί έχει να παίξει. Οι γηπεδούχοι δεν έχουν να σκεφτούν τίποτα. Γιατί ακριβώς, η σκέψη δεν είναι σύμμαχος τους. Πρέπει απλώς να εκφράσουν τον εαυτό τους στο παρκέ.
Το 5ο ματς είναι πάνω απ’ όλα θέμα αποφασιστικότητας, εμπειρίας και πνευματικής ετοιμότητας. Είναι ο ιδρώτας επτά μηνών μαζεμένος σε ένα σφουγγάρι που τώρα πρέπει να στραγγίξει μέχρι και την τελευταία του σταγόνα. Είναι τα τελευταία μέτρα του μαραθωνίου και πρέπει απλά να γίνουν, όπως έγιναν και τα χιλιάδες προηγούμενα. Κι ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να τα κάνει με τον δικό του τρόπο και το δικό του παιχνίδι. Με το μπάσκετ που τον έφτασε ως εδώ, με τους παίκτες που τον σήκωσαν στις πλάτες τους και με τον κόσμο του, που ξέρει να διώχνει της αμφιβολίες. Κι όπως πολύ γλαφυρά το έθεσε ο Οικονομίδης στο «Μικρό Ψάρι»: «Την Τρίτη μπαίνουμε…».
ΥΓ. Το γεγονός ότι τρία από τα τέσσερα ζευγάρια οδηγούνται σε game 5 επιβεβαιώνει την δυσκολία της διοργάνωσης και κυρίως τις μικρές αποστάσεις μεταξύ των ομάδων. Ως τώρα οι εκτός έδρας νίκες είναι περισσότερες από τις εντός όμως έστω και περνώντας από 40 κύματα Ολυμπιακός, Ρεάλ και Μονακό κατάφεραν να διατηρήσουν το πλεονέκτημα έδρας τους και τώρα θα έχουν την μεγάλη ευκαιρία να το εκμεταλλευτούν.
Η Ρεάλ είδε το περιστατικό με το ξύλο να εξελίσσεται υπέρ της, αλλά και την επιστροφή του Ταβάρες -είχε αγωνιστεί μόνο στο πρώτο ημίχρονο από τα τέσσερα που παίχτηκαν στην Μαδρίτη- να αλλάζει τις ισορροπίες. Η επιστροφή Πάντερ και η απουσία Ντεκ στο 5ο ματς, όμως, δημιουργεί νέα δεδομένα.
Η Μονακό από την άλλη, αντέδρασε ακαριαία στο πρώτο ματς το Τελ Αβίβ ανακτώντας το προβάδισμα, αλλά η συντριβή από τη Μακάμπι δύο μέρες μετά, της στέρησε κάθε αίσθηση ανωτερότητας. Το Gaston Medecin δεν γίνεται έδρα κι αν γίνει θα είναι από τους φιλοξενούμενους και φαίνεται ότι η ομάδα του Κάτας μοιάζει αυτή τη στιγμή ως η επικρατέστερη υποψήφια να σπάσει αυτό το πανίσχυρο 15-0 υπέρ των γηπεδούχων στα game 5.