Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net Κάθε Final Four έχει τη δική του ιδιομορφία, τους δικούς του πρωταγωνιστές. Για χρόνια, οι περισσότερες θριαμβεύτριες του διημέρου στηρίζονταν σε ηγέτες γκαρντ (και μάλιστα κυρίως Ευρωπαίους) για να σηκώσουν στα χέρια τους το τρόπαιο. Η φετινή έκδοση στο Κάουνας δεν φάνηκε να αποτελεί εξαίρεση, με τον «Τσάτσο» Ροντρίγκεθ να «ενορχηστρώνει» την επίθεση της Ρεάλ και τον Σέρχιο Γιουλ να σκοράρει το νικητήριο καλάθι στον τελικό με τον Ολυμπιακό. Το βραβείο του MVP, πάντως, κατέληξε όχι απρόσμενα, αλλά όχι και συνηθισμένα, στα χέρια του Έντι Ταβάρες. What a performance by @waltertavares22 in the Final Four this past weekend 🔥 Averaging a double-double and a PIR of 29.5, he is your MVP of the Final Four 🤝#F4GLORY pic.twitter.com/TxPNkq5FDw — Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 23, 2023 Ο (ευρωπαϊκός) «νόμος» των «κοντών» Από το 2002 και την τελευταία εικοσαετία, ο τίτλος του πολυτιμότερου παίκτη κατέληξε 13 φορές στα χέρια περιφερειακού και με εξαίρεση τον Ταϊρίς Ράις (Μακάμπι, 2014), στην τροπαιοθήκη Ευρωπαίου γκαρντ. Μάλιστα, στις έξι από αυτές το βραβείο έφτασε στην Ελλάδα, με τους Θοδωρή Παπαλουκά (ΤΣΣΚΑ, 2006), Δημήτρη Διαμαντίδη (2007, 2011 με Παναθηναϊκό) και Βασίλη Σπανούλη (2009 με ΠΑΟ, 2012 και 2013 με Ολυμπιακό)! https://www.youtube.com/watch?v=vYJ1qKSpGMg Στην εκλεκτή αυτή παρέα ανήκουν ακόμη οι Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (Μακάμπι, 2005), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Μπαρτσελόνα, 2010), Νάντο Ντε Κολό (ΤΣΣΚΑ, 2016), Λούκα Ντόντσιτς (Ρεάλ, 2018) και Βασίλιε Μίτσιτς (Εφές, 2021, 2022). Το κατόρθωμα του Ταβάρες μοιάζει ακόμη πιο σημαντικό διότι οι ψηλοί MVP σε Final Four δεν είναι μία συνθήκη που αναδεικνύει συχνά το μεγάλο ραντεβού της τετράδας. Η απάντηση των ψηλών Ο σέντερ της Ρεάλ, κορυφαίος αμυντικός της σεζόν στην Ευρωλίγκα, MVP Απριλίου/Μαΐου και εξαιρετικού από τα playoffs κι έπειτα, έγινε μεν ο έβδομος ψηλός από το 1988 που κατακτά το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη και ο πρώτος μετά τον Έκπε Γιούντοχ («Φενέρ», 2017), αλλά ουσιαστικά μόλις ο τρίτος κλασικός σέντερ που κερδίζει αυτή την τιμή. Πρώτος «καθαρός» σέντερ ήταν ο Άρβιντας Σαμπόνις (Ρεάλ (1995). Τελευταίος παραδοσιακός σέντερ που είχε αναδειχθεί MVP σε Final Four ήταν ο Ζέλικο Ρέμπρατσα, με τη φανέλα του Παναθηναϊκού το 2000 στη Θεσσαλονίκη. Ο Γιούντοχ δεν ήταν η επιτομή του κλασικού σέντερ, καθώς και στην Ευρώπη και στο ΝΒΑ ήταν φόργουορντ/σέντερ. Την παραδοσιακή έννοια του «πενταριού» δεν «εξέφραζαν» ούτε οι Μπομπ ΜακΑντού (Τρέισερ Μιλάνο, 1988), Ντίνο Ράτζα (Γιουγκοπλάστικα, 1989) και Ζόραν Σάβιτς (Κίντερ Μπολόνια, 1998), που επίσης θεωρούνταν F/C. https://www.youtube.com/watch?v=s0EG83atPjg Ο Έντι Ταβάρες πρόσφερε δύο κυριαρχικές εμφανίσεις στο Final Four του Κάουνας, κυρίως στον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα. Στο νικηφόρο «Clasico» της Ρεάλ σκόραρε 20 πόντους, μάζεψε 13 ριμπάουντ και είχε 39 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης! Στον τελικό εναντίον του Ολυμπιακού κατέγραψε 13 πόντους και δέκα ριμπάουντ, με 20 βαθμούς στο PIR. Ήταν μία προσωπική υπενθύμιση της δικής του απάντησης στο αν το μπάσκετ είναι το άθλημα των ψηλών, ή όχι… https://www.youtube.com/watch?v=MBHGolPWxGA [ELF42023_opap_txt1] Διαβάστε ακόμη: Ταβάρες: Ο "γίγαντας" της Ρεάλ MVP του Final Four! Ταβάρες: Οι απίστευτες εμφανίσεις MVP στα τελευταία πέντε ματς και η αγκαλιά με τον Σάσα Βεζένκοφ Δείτε ΕΔΩ τα τελευταία νέα