Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Πριν από έναν μήνα, στις 19/5 βρέθηκα στο πρώτο Final Four της ζωής μου.
Το Eurohoops είχε σημαντική παρουσία στο Κάουνας και προσπάθησε να κάνει το καλύτερο δυνατό για εσάς.
Ανάμεσα στους απεσταλμένους και ο καλός συνάδελφος, Alex Molina της ισπανικής έκδοσής μας.
Θα καταλήξω κάπου, μην αγχώνεστε!
Γνωριστήκαμε στο γήπεδο την ημέρα των ημιτελικών. Κάτσαμε μαζί στα δημοσιογραφικά, για την ακρίβεια.
Με τον πρώτο αγώνα να έχει τελειώσει και τον Ολυμπιακό να έχει θριαμβεύσει, τελείωσε για εμάς και η… πολλή δουλειά.
Για τον Alex, μιας και ακολουθούσε το ισπανικό ντέρμπι, τότε ξεκινούσε. Είχαμε, όμως, την ευκαιρία να τα πούμε.
Και φτάνουμε στο ”ζουμί” της υπόθεσης.
Αν και μεσολαβούσαν ακόμα οι δυο μεγάλοι τίτλοι της χρονιάς (Ευρωλίγκα, ACB), η θέση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μόνο σίγουρη δεν ήταν.
Και εκεί έρχεται η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: ”Πρέπει να μείνει ο Σάρας στην ομάδα;”
Η αντίδραση-απάντηση του συναδέλφου με έκανε να απορήσω: ”Δίχως αμφιβολία. Δες πού ήταν η ομάδα όταν την πήρε και πού είναι τώρα”.
Αρκετά απλουστευμένη τοποθέτηση, αλλά και με δόση αλήθειας. Συγκρίνοντας το ”πριν” και το ”μετά” μπορεί να βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα.
Όμως, μιλάμε για μία ιστορική ομάδα, που δεν συμβιβάζεται με τίποτα άλλο πέραν της κορυφής. Και έδωσε πολλά λεφτά για να το προσπαθήσει.
Μόνο η έλευση του Νίκολα Μίροτιτς από το ΝΒΑ με ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ συμβόλαιο, αρκεί για την οικονομία του λόγου.
Τρία χρόνια μετά την έλευση του Σάρας στην ομάδα, τα πράγματα άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό στην ομάδα της Βαρκελώνης.
Σε αυτή την τριετία, η Μπαρτσελόνα κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Ισπανίας και δυο κύπελλα Ισπανίας.
Όλα αυτά, ενώ είχε μείνει εκτός #1 στην ACB από το 2014, έχοντας μόλις δυο παρουσίες σε Τελικούς!
Πάμε και στην περιβόητη αποτυχία της Ευρωλίγκας. Σε καμία περίπτωση, δεν θέλουμε να τονίσουμε μόνο τη μία πλευρά. Αυτήν υπέρ του προπονητή.
Όμως, η Μπάρτσα είχε τρεις συνεχόμενες παρουσίες στο Final Four, ενώ μόνο το 2021 προκρίθηκε στον τελικό, για να χάσει εκεί το τρόπαιο.
Η σεζόν 2013/14 ήταν, επίσης, η τελευταία της ομάδας με παρουσία στην καλύτερη τετράδα της ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Καθόλου άσχημα για μία ομάδα που είχε… ξεχάσει να είναι εκεί, στα μεγάλα ραντεβού για τίτλους.
Και μπορεί ο απολογισμός να μην ικανοποιεί πολλούς, ειδικά λόγω Ευρωλίγκας, όμως μην ξεχνάμε πως ο δρόμος για την κορυφή δεν είναι εύκολος.
Και σίγουρα, δεν είναι δεδομένος. Χρειάζονται ικανότητα, πλάνο, υπομονή και όχι απλά χρήματα. Ας σταθούμε στην υπομονή.
Σε αυτήν την τριετία, η Μπαρτσελόνα σίγουρα μεγάλωσε. Καθιερώθηκε ξανά. Και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την κορυφή.
Όλα αυτά, σε γενικές γραμμές, ήταν τα επιχειρήματα του Alex, πριν σταματήσουμε για να συνεχίσουμε την δουλειά μας.
Πάντως και μετά την ήττα-αποκλεισμό από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ, μου είπε ακριβώς τα ίδια.
Για να φτάσουμε στο 3-0 επί των Μαδριλένων στους Τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος.
Και την -διαφαινόμενη- παραμονή του Γιασικεβίτσιους στον πάγκο της Μπαρτσελόνα.
Διαβάστε επίσης