Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Ο όρος “όπου γη και πατρίς” θα ήταν υπερβολή. Δυο μπασκετικές πατρίδες είχε ο Γιώργος Μπόγρης καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του ασχέτως αν σε αυτές δεν έμεινε μονάχα στο… αγροτικό του. Παρόλα αυτά μόνο για τα “μάτια” μιας ομάδας επέστρεψε. Και αυτή δεν βρισκόταν στα του οίκου μας αλλά στο εξωτικό νησί της Τενερίφης.
Ο συμπαθής του ελληνικού κοινού “Μπογρίνιο” στα 34 του υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με το νεοφώτιστο Μαρούσι που γύρισε στα “σαλόνια” και ποντάρει σε έμπειρη… αεροπορία, με γαλόνια για να παραμείνει σε αυτή. Δίπλα στον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα που λίγο έλειψε να γυρίσει τον κόσμο με μία ροκ μπάντα, ο Γιώργος Μπόγρης θα γίνει και πάλι κάτοικος Αθηνών μετά από ενάμιση χρόνο απουσίας. Και οι περιπέτειές του… Γκιούλιβερ συνεχίζονται, βάζοντας το Νο15 στην πλούσια καριέρα του.
Τα πρώτα χρόνια
“Μαθουσάλας” ακόμα δεν έχει γίνει. Υπάρχει ακόμα… ψωμί στις μπασκετικές αποθήκες αυτού του χαμογελαστού ψηλού που ευχαριστιέται αυτό που επέλεξε να κάνει. Ο δρόμος του τον έφερε από τη Θήβα και τον Κάδμο στην πρωτεύουσα. Οι δύο μεγάλοι της Θεσσαλονίκης εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους όμως το ταξίδι του έμελλε να ξεκινήσει από τα Ιλίσια. Εκεί μάζεψε τις πρώτες του εμπειρίες σε επίπεδο ανδρών, αν και έφηβος ακόμα, στην Α2 συνυπάρχοντας με τον έτερο, ακόμα μεγαλύτερο “γυρολόγο” (χωρίς καμία υποτιμητική έννοια που ενίοτε χρησιμοποιείται) των ελληνικών γηπέδων, Γιάννη Αθηναίου. Οι εμφανίσεις του με τον Ηλυσιακό και την Εθνική Νέων αποτέλεσαν το διαβατήριό για το μεγάλο άλμα.
Ο Γιώργος Μπόγρης έζησε τον Παναθηναϊκό στην μετά Αλβέρτη εποχή. Ο 20χρονος τότε από τις Θεσπιές βίωσε τις τελευταίες ένδοξες ευρωπαϊκές μέρες του “τριφυλλιού”, πήρε δύο πρωταθλήματα, μάζεψε εμπειρίες, εικόνες, παραστάσεις υψηλού επιπέδου, με αποκορύφωμα φυσικά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας το 2011 στη Βαρκελώνη. Με 6’15” συνολικά στη σεζόν με το έμβλημα του Παναθηναϊκού στο πέτο και χωρίς να μπορέσει να βρει το δρόμο προς το καλάθι, ο Γιώργος Μπόγρης έγινε πρωταθλητής Ευρώπης στα 22 του και έκλεισε ιδανικά έναν κύκλο γεμάτο θύμησες πριν ανοίξει τα φτερά του.
Με το Περιστέρι δεν πρόλαβε να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα (δύο γεμάτες εμφανίσεις στο Κύπελλο) και με την αρωγή της ΕΟΚ, δικαιώθηκε δικαστικά για να ανηφορίσει εν τέλει στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη. Στους “κίτρινους” έμεινε μια σεζόν πριν φορέσει τη φανέλα του Πανιωνίου, δείχνοντας πως μπορούσε να σταθεί σε υψηλό επίπεδο. Η πρώτη εκτόξευση ωστόσο ήρθε με την περίοδο 2013-14 όταν αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ.
Το πετυχημένο ισπανικό πείραμα
Ο Μπόγρης διπλασίασε τους μέσους όρους του (10.7 κατά μέσο όρο) στο σκοράρισμα βοηθώντας τα μέγιστα το “δικέφαλο” να τερματίσει στην 3η θέση της Α1. Οι γεμάτες του εμφανίσεις άνοιξαν το δρόμο μιας νέας περιπέτειας, εκτός των συνόρων αυτή τη φορά. Η ACB τον καλούσε και ο “Μπογρίνιο”, δεν την άφησε παραμονεμένη.
Ανδόρα, Μπιλμπάο, Τενερίφη. Η Ισπανία του… πήγε και με το παραπάνω. Οι μπασεκτικές στέγες άλλαζαν όχι όμως και η συνεισφορά του Μπόγρη στις ομάδες που αγωνιζόταν. Πρόσφερε σταθερά πάνω από επτά πόντους κατά μέσο όρο και 4 ριμπάουντ σε κάθε παιχνίδι για να κλείσει ο κύκλος αυτός με τον πλέον ιδανικό τρόπο.
Με τον Μάριους Γκριγκόνις συμπαραστάτη και σε μεγάλα κέφια στον τελικό του νεοσύστατου BCL, ο Μπόγρης – 10ος κορυφαίος σκόρερ στη θέση του στη διοργάνωση – βοήθησε την Τενερίφη να ανέβει στην κορυφή και τον ίδιο να προσθέσει ένα ακόμα ευρωπαϊκό στην τροπαιοθήκη του.
Το ταξίδι συνεχίζεται
Ο δρόμος του τον έφερε ξανά στην πατρίδα με το κάλεσμα του Ολυμπιακού και το δέλεαρ της Ευρωλίγκας. Τον Πειραιά ο Μπόγρης τον αγάπησε και αγαπήθηκε. Κάθε που πατούσε το παρκέ έδινε ό,τι είχε και δεν είχε, γεγονός που αναγνωρίστηκε από τον κόσμο των “ερυθρολεύκων”. Τα χειροκροτήματα συνεχή. Κάποιο τίτλο μπορεί να μην πανηγύρισε όμως πρόσθεσε έναν ακόμα λαμπερό σταθμό στην πλούσια καριέρα του. Πέρασμα από όλους τους “μεγάλους” που ολοκληρώθηκε φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ (2021), έστω και για μικρό διάστημα.
Στο μεσοδιάστημα έζησε ένα εξάμηνο στην Πάτρα και τον Προμηθέα πριν γυρίσει στην Ισπανία και τα Κανάρια Νησιά για να μεγαλώσει το παλμαρέ του με μία κούπα διεθνής εμβέλειας. Η Τενερίφη κατέκτησε το διηπειρωτικό Κύπελλο, στο higlight της επιστροφής του Μπόγρη στην Ισπανία. Ένα come back που δεν εξελίχθηκε με την ίδια επιτυχία σε σύγκριση με την προηγούμενη απόπειρά του, σε μια δύσκολη είναι η αλήθεια περίοδος.
Πριν λοιπόν εμφανιστεί το Μαρούσι στον μπασκετικό του βίο, πρόσφερε τις υπηρεσίες του για ενάμιση χρόνο στον Απόλλωνα Πατρών και την αρμάδα του Νίκου Βετούλα, έχοντας προ πολλού ανοίξει τους τομείς ενασχόλησής του και με τις επιχειρήσεις.
Διαβάστε επίσης: