![[364373] EUROLEAGUE 2023-2024 / ΟΣΦΠ - ΠΑΡΤΙΖΑΝ Β. (KLODIAN LATO / EUROKINISSI)](https://images.eurohoops.net/2023/10/c0ccd5e3-olympiacos-larentzakis-950x500.jpg)
Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Για την ώρα, οι “ερυθρόλευκοι” κάνουν ακριβώς αυτό που έθεσε ως άμεσο στόχο ο προπονητής τους: Επιβιώνουν.
Μπορεί να υποφέρουν, να τρεκλίζουν, ίσως και να παραπατούν, αλλά δεν πέφτουν. Στέκονται όρθιοι, προσφέροντας πολύτιμο χρόνο στον οργανισμό τους να επουλώσει τις πληγές και να παρουσιάσει την πραγματική εκδοχή του. Όποια κι αν είναι αυτή…
Για μια ομάδα που σε νορμάλ συνθήκες χρησιμοποιεί τα λιγότερα σχήματα από κάθε άλλη στην Ευρωλίγκα και βασίζει τη δυναμική της στη συνοχή, τη συνήθεια, την ομοιογένεια και το συγχρονισμό, δεν υπάρχει χειρότερο σενάριο από το να εμφανίζεται σε κάθε παιχνίδι όχι απλά με διαφορετική σύνθεση, αλλά και με παίκτες που είτε είναι ανέτοιμοι, είτε δεν έχει καταστεί δυνατό να ενταχθούν στη φιλοσοφία της.
Με σχήματα που καλούνται να συνεργαστούν σε συνθήκες αγώνα, ενώ δεν το έχουν κάνει ακόμα σε συνθήκες προπόνησης. Και φυσικά με τις απαιτήσεις να μην τους… χαρίζονται για κανέναν λόγο, διότι ως γνωστόν η ψυχοσύνθεση του συγκεκριμένου συλλόγου είναι βαθιά ριζωμένη στη γοητευτική ουτοπία του “Ι want it all and I want it now”.
Αυτή η έμφυτη άρνηση στην αποδοχή της ήττας, άλλωστε, πρέπει να λειτούργησε εκεί στο 53-67 της χθεσινής μάχης με την Παρτιζάν, αφού τίποτα ρεαλιστικό δεν φαινόταν ικανό να βάλει φρένο στον κατήφορο. Το κρεσέντο του Σμάιλαγκιτς (κυρίως μέσα από δράσεις pick & pop) είχε κάνει την πρώτη μεγάλη ζημιά στους Πειραιώτες, οι οποίοι εκτός της αμυντικής τους αδράνειας, είχαν αρχίσει να επιδίδονται και σε ένα φλύαρο onball τρόπο επίθεσης, εγκαταλείποντας την κίνηση και τις συνεργασίες και επιχειρώντας μέσα από μια πιο στατική και κουραστική διαδικασία να περάσουν την μπάλα στον ψηλό.
Η άμυνα των φιλοξενούμενων προσαρμόστηκε εύκολα και κράτησε τον Ολυμπιακό μόλις στους 10 πόντους στην τρίτη περίοδο, αν και αργότερα πλήρωσε ακριβά το τίμημα της συγκεκριμένης επίδοσης. Στο διάστημα αυτό, οι “ερυθρόλευκοι” μπορεί να μην έβρισκαν πόντους από το ζωγραφιστό, κατάφεραν, όμως, να φθείρουν σημαντικά την front line της Παρτιζάν κι όταν πλέον επέστρεψαν στο παιχνίδι, ο Μιλουτίνοφ δεν είχε αντίπαλο…
Τα πράγματα θα μπορούσαν να μην είχαν φτάσει ποτέ σε τόσο οριακό σημείο, αν οι γηπεδούχοι είχαν εκμεταλλευτεί περισσότερο την εμφανή ανωτερότητά τους στο πρώτο ημίχρονο. Παρότι τα δύο γρήγορα φάουλ του εξαιρετικού Πίτερς και στη συνέχεια του Λαρεντζάκη ανάγκασαν τον Γιώργο Μπαρτζώκα να χρησιμοποιήσει σχήματα με τρεις γκαρντ και τον Παπανικολάου στο “4”, ο Ολυμπιακός είχε εξαιρετικά διαστήματα. Αν, μάλιστα, είχε αποφύγει κάποια αβίαστα λάθη ή είχε σταθεί λίγο πιο τυχερός στα ουκ ολίγα τραβηγμένα σουτ των αντιπάλων του, θα πήγαινε στην ανάπαυλα με διπλάσια διαφορά. Ακόμα κι έτσι, πάντως, βρήκε τον τρόπο να φτιάξει άλλη μια δυνατή ιστορία, από εκείνες που κάθε τόσο τον συντροφεύουν και προσθέτουν βάρος στη φανέλα του.
Ο Λαρεντζάκης έπιασε χαρτί και μολύβι κι άρχισε να την γράφει, τοποθετώντας -για πρώτη φορά ίσως- το ένστικτό του όχι κόντρα στη λογική, αλλά δίπλα της. Έπειτα από μια κάκιστη βραδιά στο Μιλάνο, η σπουδαία του εμφάνιση στη χθεσινή τελευταία περίοδο ήρθε ως δήλωση ωριμότητας, διότι δεν στηρίχθηκε στην τρέλα και την άγνοια κινδύνου, αλλά σε σωστές αποφάσεις και μεγάλες άμυνες.
Ο 40λεπτος Παπανικολάου ανέλαβε τη βιβλιοδεσία της από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, ο ασταμάτητος Μιλουτίνοφ την υποστήριξε όσες φορές χρειάστηκε, ο Ουόκαπ την διέσωσε και της χάρισε μοναδικές κορυφώσεις με δύο μεγάλες άμυνες κι ένα τρίποντο χρυσάφι. Κι ο Νάιτζελ Ουίλιαμς – Γκος την υπέγραψε μ’ έναν υπέροχο επίλογο, τον οποίο δεν συνόδευσε με κάποιον πανηγυρισμό, όπως θα έκανε ο καθένας, αλλά με μια χειρονομία αυτοκριτικής…
Σημαντικοί παράγοντες της αναμέτρησης ήταν και οι Κάνααν, Φαλ, Πίτερς, οι οποίοι έλαμψαν στο εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού, αλλά είχαν και αρκετές κακές στιγμές στο σερί της Παρτιζάν που έφερε τα πάνω κάτω. Κατά την προσφιλή του συνήθεια ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήγε ως το τέλος με εκείνους που ουσιαστικά του γύρισαν το παιχνίδι, δίνοντας αξία στο μομέντουμ. Ως εκ τούτου έβγαλε όλη την τέταρτη περίοδο και την παράταση με την ίδια τετράδα, συν τους δύο σέντερ που χρησιμοποιήθηκαν εναλλάξ, με τον Σέρβο να κλείνει τελικά το ματς με κυριαρχικό τρόπο.
Η ζωή στον κόκκινο πλανήτη θα συνεχιστεί για ένα ακόμα διάστημα στο ίδιο μοτίβο μέχρι το κλίμα να σταθεροποιηθεί και να δούμε την εικόνα ολοκληρωμένη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τις υπάρχουσες συνθήκες και τις διαρκείς μεταβολές, το ρόστερ δεν μπορεί να αξιολογηθεί με ασφάλεια κι όποιος επιχειρήσει να το κάνει κινδυνεύει να οδηγηθεί σε λάθος συμπεράσματα. Εντυπώσεις υπάρχουν, σκέψεις και σημειώσεις επίσης, αλλά σοβαρή κρίση δεν είναι εφικτό να γίνει ακόμα.
“Δικαίωμα” στην πόκα ζητάει ένας παίκτης όταν χρειάζεται χρόνο να αποφασίσει την επόμενη κίνησή του. Αν θα “μπει” ή θα πάει πάσο. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει ότι το… πάσο δεν θα αποτελέσει ποτέ επιλογή του, όμως έχει κερδίσει το δικαίωμα να “ζυγίσει” με ψυχραιμία τα χαρτιά που κρατάει στα χέρια του, πριν αποφασίσει αν του αρκούν για να παίξει τα ρέστα του, αν θα πρέπει να τραβήξει φύλλο ή να βγάλει κανέναν άσσο απ’ το μανίκι.
Γνωρίζει, επίσης, ότι τον χρόνο που χρειάζεται θα τον βρει μόνο στα θετικά αποτελέσματα, γι’ αυτό και το χθεσινό, που κατά κάποιο τρόπο ήρθε κόντρα στην μπασκετική λογική, χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα της σεζόν.