Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Επιστροφή στο ΟΑΚΑ, με γενναία ένεση ψυχολογίας για τον Παναθηναϊκό που υποδέχεται τη Ζαλγκίρις Κάουνας στο πλαίσιο της 8ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας.
Δύο ομάδες με βαθιά στο χρόνο παράδοση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και αρκετούς κοινούς παρονομαστές. Από το σήμερα (Μάριους Γκριγκόνις) μέχρι μια 15ετία πίσω, Παναθηναϊκός και Ζαλγκίρις έχουν “μοιραστεί” 10 στο σύνολο παίκτες – ερχόμενους από τη “Λιέτουβα” και μη – που έχουν συνδέσει άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο το όνομά τους με την ιστορία των δύο συλλόγων.
Λίγες ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ (15/11, 21:15), όπου μία από τις δύο ομάδες θα σκαρφαλώσει στο 4-4, το Eurohoops θυμάται και υπενθυμίζει τα πεπραγμένα των διπλών “πρακτόρων”.
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (2007-2010, 2011-12)
Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2008, 2009, 2010), 3 Κύπελλα Ελλάδας (2008, 2009, 2012), 1 Ευρωλίγκα (2009)
Αν και Λιθουανός, ο Σάρας φόρεσε τη φανέλα της ομάδας από το Κάουνας στη δύση της επαγγελματικής του καριέρας και λίγο πριν πιάσει το… πινακάκι (2013-14). Βέβαια, στη γενέτειρά του έκανε τα πρώτα του βήματα με κοστούμι, εκτοξεύοντας τόσο τις δικές του μετοχές όσο και εκείνες του συλλόγου με αποκορύφωμα την περίοδο 2017-18 και την παρουσία του στο Final Four.
Στον Παναθηναϊκό βέβαια ο Γιασικεβίτσιους λατρεύτηκε σαν Λιθουανός “θεός”. Πριν καν φορέσει τη πράσινη φανέλα πετώντας το κασκόλ του Ολυμπιακού από πάνω του, ο Σάρας “κέρδισε” τους φίλους της ομάδας, προσφέροντας τα μέγιστα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μέλος της υπερ-ομάδας του 2009 που τα… σάρωσε όλα στο διάβα της (14π., 3.5ρ., 4.5ασ., 0.5κλ., 0.5κοψ., 1.5λ. σε 21:37 στο Final Four της Ευρωλίγκας).
Ρομπέρτας Γιαβτόκας (2006-07)
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας, 1 Κύπελλο Ελλάδας, 1 Ευρωλίγκα
Η περιήγησή του στα ευρωπαϊκά γήπεδα πριν επιστρέψει στην πατρίδα για χάρη της Ζαλγκίρις το 2011 και κλείσει σε αυτήν την πλούσια καριέρα του, ξεκίνησε από το “τριφύλλι”.
Ο Παναθηναϊκός έκανε δικό του τον “Καρχαρία” μετά από εξαιρετική σεζόν στην Ευρωλίγκα, όμως η πολυκοσμία στην πράσινη ρακέτα του Ζοτς, δεν τον χωρούσε. Με 2.6π., 1.6ρ., 0.1ασ., 0.3κλ., 0.5 κοψ., 0.7λ. σε μόλις 8’47” συμμετοχής, ο Γιαβτόκας αποτέλεσε γρήγορα παρελθόν (1+1 το συμβόλαιό του). Η συνέχεια για τον MVP των τελικών του EuroCup (2005) τον βρήκε στη Ρωσία με τη φανέλα των Ντιναμό Μόσχας (2007-09), Χίμκι (2009-10) και την Ισπανία για τη Βαλένθια (2010-11) πριν επαναπατριστεί για το καμάρι του Κάουνας.
Ίαν Βουγιούκας (2010-12, 2017-21)
Τίτλοι: 5 πρωταθλήματα Ελλάδας, 3 Κύπελλα Ελλάδας, 1 Ευρωλίγκα
Παρότι στον Ολυμπιακό διέκριναν πρώτοι το ταλέντο του Ιάν Βουγιούκα, ο “αιώνιος” ήταν εκείνος που έδωσε στον απόφοιτο του Σετν Λούις, ψήφο εμπιστοσύνης επί του πρακτέως (3 σεζόν στο Λιμάνι, τις δύο δανεικός).
Την πρώτη του σεζόν με τα πράσινα, ο Βουγιούκας στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδος με 4.1 πόντους και 1.1 ριμπ. σε 4.1 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα ενώ την αμέσως επόμενη είδε το χρόνο του να αυξάνεται και συνεπώς και τα στατιστικά του (7.2 π., 2.2 ριμπ. σε 12’04”). Μεταξύ άλλων είχε 20 πόντους με 6/9 δίποντα και 8/10 βολές στον πρώτο τελικό με τον Ολυμπιακό.
Στη Λιθουανία βέβαια πραγματοποίησε την πιο γεμάτη χρονιά του στην κορυφαία τη τάξει διασυλλογική διοργάνωση. Στο Κάουνας στην πρώτη σεζόν του Σάρας ως πρώτος προπονητής (2015-16), ο… Εγγλέζος σημείωσε 11.1 πόντους και μάζεψε 4.7 ριμπάουντ σε 20 γεμάτα λεπτά συμμετοχής.
Τον Ιούλιο του 2017 γύρισε στην Ελλάδα μετά από μία περιοδεία 5 ετών για τον Παναθηναϊκό ξανά. Ο Ίαν δεν ήταν το πρώτο… βιολί στη frontline αλλά συμπληρωματικός στο ροτέισον με την επιδραστικότητά του να μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου όμως το παλμαρέ του να έχει την αντιστρόφως ανάλογη πορεία.
Γιόνας Ματσιούλις (2012-14)
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 Κύπελλα Ελλάδας
Το ρίσκο που ελλόχευε η επιλογή του Αργύρη Πεδουλάκη το καλοκαίρι του 2012 ήταν μεγάλο και οι προσδοκίες σαφώς μικρότερες απ’ όσα στην ουσία κέρδισε ο Παναθηναϊκός από τον Ματσιούλις και ο Ματσιούλις από τον Παναθηναϊκό (9,1π., 4,1ρ. μεταξύ άλλων σε 54/56 ως βασικός στην Ευρωλίγκα και τις δύο χρονιές).
Ο ορισμός του value for money παίκτη, κάτι που αναγνώρισε ακόμα και η Ρεάλ κρατώντας τον στη Μαδρίτη επί μία τετραετία (2014-18). Ο Λιθουανός φόργουορντ που έκανε την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του, έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην ομάδα της πόλης του, Ζαλγκίρις (2004-2009).
Κ. Σ. Ρίβερς (2016-18)
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 1 Κύπελλο
Μία γλυκιά πράσινη ανάμνηση κυρίως για τις επιδόσεις του απέναντι στον Ολυμπιακό (26 πόντους το Γενάρη του 2017 για το πρωτάθλημα, κομβικός στους τελικούς και των δύο περιόδων) και το… φαρμακερό του σουτ. Ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης κατέφθασε το καλοκαίρι του 2016 στο Μαρούσι και ξεχώρισε μαζί με τους Σίνγκλετον και Μάικ Τζέιμς σε μια αγαπημένη Αμερικανική τριάδα (9.7 πόντοι με 2.6 ριμπ. και 39% στο τρίποντο).
Έφυγε από τα του οίκου μας με δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο για να συνεχίσει την περιήγηση στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Μεταξύ του ταξιδιού του στον κόσμο, στάση υπήρξε και στο Κάουνας (2019-20) σε μια περίεργη σεζόν με σκαμπανεβάσματα και τραυματισμούς που ακόμα και εκεί έδειξε σε ορισμένες περιπτώσεις την αξία του (9.3 πόντους με 41.2 στο τρίποντο).
Λούκας Λεκαβίτσιους (2017-19)
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας. 1 Κύπελλο Ελλάδας
Μια ζωή Ζαλγκίρις, για πάντα Ζαλγκίρις. Και ενδιάμεσα Παναθηναϊκός. Ο Λούκας Λεκαβίτσιους δοκίμασε την τύχη του εκτός Λιθουανίας για χάρη των “πρασίνων” και μπορεί με το “τριφύλλι” να μην έγινε ποτέ πρωταγωνιστής, ωστόσο βοήθησε την ομάδα να πετύχει τους στόχους της με τις… μπομπίτες του και τα τρίποντά του.
Οι εμφανίσεις του σε ένα ευρω-ντέρμπι “αιωνίων” (14π.) στο ΣΕΦ (62-70) την πρώτη χρονιά και σε άλλο ένα (17π.) στο ΟΑΚΑ (93-80) τη δεύτερη (1+1 το συμβόλαιό του), μαζί με το παρατσούκλι “Skywalker” (βλ. Star Wars) που του… κόλλησε ο μετέπειτα προπονητής του, Ρικ Πιτίνο (2018-19), είναι ό,τι έχει να θυμάται κανείς από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό.
Ο “Λέκα” βέβαια για τους Λιθουανούς είναι ένας ζωντανός θρύλος, η ζωντανή ιστορία του συλλόγου μαζί με τον Ουλάνοβας, παίρνοντας πολλές προσπάθειες στις πλάτες του και ενορχηστρώνοντας την επίθεση της Ζαλγκίρις.