Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Ο κύβος ερρίφθη και το όνομα αυτού… Μόουζες Ράιτ. Ο σοβαρός, όπως αποδείχθηκε, τραυματισμός του Νίκολα Μιλουτίνοφ και το βαρύ πλήγμα στη ρακέτα του Ολυμπιακού, ανάγκασαν το Γιώργο Μπαρτζώκα να βγει στη γύρα μεσούσης της σεζόν για να… μπαλώσει την τρύπα.
Το μεσημέρι της Παρασκευής (26/1), οι “ερυθρόλευκοι” ανακοίνωσαν την έναρξη της συνεργασίας τους μέχρι το τέλος της σεζόν και με οψιόν από πλευράς τους για έναν ακόμα χρόνο, με έναν ψηλό tweener (μπορεί να παίξει και στο “4” και στο “5”) με προοπτική. Το ρίσκο μεγάλο και οι δυνατότητες ακόμα μεγαλύτερες καθώς δεν επέλεξαν μια δοκιμασμένη λύση με… ταβάνι αλλά ποντάραν στη “δίψα” και την ουρανοκατέβατη ευκαιρία για αποδείξεις του Αμερικανού.
Μωυσής το όνομά του, “αυτός που ανασύρθηκε από το νερό” κατά τας γραφάς. Θα αποδειχθεί και τέτοιος στην ομάδα του Λιμανιού;
Το Eurohoops σκάλισε την περίπτωση του 25χρονου που αμφιταλαντεύτηκε σαν νεανίας με το μέλλον του στον αθλητισμό και ήρθε στην Ευρώπη προσφάτως για να καλύψει το κενό που άφησε ο Οτούρου.
‼️ Olympiacos has a deal with Moses Wright (25, 2.06) and the official announcement will come during Friday (26/1)
✍️ More on @eurohoopsGR, @Eurohoopsnet
— StavrosBarbarousis (@sta_ba11) January 25, 2024
Πολυαθλητής
Από μικρό παιδί είχε κλήση στο αθλητισμό. Μέχρι όμως να ψηλώσει, να καταλήξει και να κολλάει τη μπάλα στο ταμπλό, κάνοντας poster τους αντιπάλους του, διέπρεπε στα γήπεδα του τένις και τις πισίνες της Βόρειας Καρολίνας.
Η μητέρα του ήθελε να τον βλέπει στο νερό και ήλπιζε πως θα συνδυάσει τις σπουδές του στο κολλέγιο με την κολύμβηση ωστόσο ένας προπονητής YMCA (Young Men’s Christian Association) ομάδας στα 13-14 του, τον έπεισε να δοκιμάσει τη “σπυριάρα” για πρώτη φορά.
“Είμαι στην ομάδα μπάσκετ και ο προπονητής θέλει να σου μιλήσει” είπε στη μητέρα του που μόλις είχε πληρώσει για τη συνδρομή στην πισίνα. Η ιδέα όμως είχε σφηνωθεί στο μυαλό του Μόουζες.
Την περίοδο πριν ανακαλύψει το μπάσκετ, ο εκλεκτός του Ολυμπιακού έχασε τον πατέρα του, ο οποίος έπαιζε τένις, από καρδιακή προσβολή στα 56 του χρόνια. Σοκ και ο αθλητισμός… διέξοδος.
“Το να τον κρατάω σε εγρήγορση με τον αθλητισμό, προσγειωμένο ήταν πολύ σημαντικό για μένα να βεβαιωθώ ότι δεν θα τον έχανα” σημείωσε σε μια συνέντευξή της η μητέρα του και τότε επήλθε η συμφωνία. Ο Μόουζες Ράιτ δεν θα έπαιζε σε αγώνα μέχρι να ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να τον ετοιμάσει και κυρίως να μην παρασυρθεί υπό την έλλειψη της πατρικής φιγούρας. Πλήρωσε προπονητή και ρίχτηκαν στη δουλειά για να καλύψουν το χαμένο έδαφος και τις βάσεις που δεν μπήκαν σε πρότερη ηλικία.
Τα αθλητικά του χαρακτηριστικά, του έδωσαν μία θέση στη μπασκετική ομάδα του Enloe High School όμως η συμφωνία ήταν συμφωνία. Και αυτή άξιζε τον κόπο.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ
Ο Μόουζες Ράιτ που βλέπει τον κόσμο από τα 2 μέτρα και έξι εκατοστά, στη senior σεζόν του σημείωσε 21.5 πόντους, κατέβασε 13,5 ριμπάουντ και φιλοδωρούσε με 1,5 μπλοκ ανά ματς.
Στο λύκειο ψήλωσε απότομα και από όταν άγγιξε την “πορτοκαλί θεά”, αυτή έγινε προέκταση του χεριού του. Αν και ο Ράιτ είχε σπουδαίους αριθμούς, η έλλειψη μπασκετικής εμπειρίας στο γυμνάσιο δεν τον τοποθετούσαν σε περίοπτη θέση στα μάτια των recruiters και έτσι δέχτηκε πρόταση μονάχα από το κολλέγιο του Georgia Tech.
Έπεσε κατευθείαν στα βαθιά από την πρώτη του σεζόν λόγω τραυματισμών και κάθε χρονιά που περνούσε, η εξέλιξη του ήταν αλματώδης. Μέχρι που την τελευταία του (2020-21) με τα “Yellow Jackets” μέτρησε 17,4 πόντους, 8 ριμπάουντ, 2,3 ασίστ, 1,5 κλεψίματα και 1,6 τάπες σε 35,3 λεπτά συμμετοχής.
Τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά για να επιλεγεί στο ντραφτ, ωστόσο δεν τα παράτησε. Με τους Πέλικανς το καλοκαίρι του 2021 είχε καλή παρουσία στο Summer League (7,2 πόντοι, 4,4 ριμπάουντ και 1,4 τάπες ανά αγώνα) όμως δεν βρήκε εγγυημένο χρόνο στο “μαγικό κόσμο” παρά μόνο two-way συμβόλαια.
Έτσι περιορίστηκε σε τέσσερις εμφανίσεις στο ΝΒΑ με 1,3 πόντους σε 3,5 λεπτά ανά αγώνα με Κλίπερς και Μάβερικς και ένα εντυπωσιακό κάρφωμα που φανερώνει τις δυνατότητές του. Στην G-League ωστόσο ήταν εντυπωσιακός.
Σε 29 αγώνες “έγραψε” 19,7 πόντους, 9,3 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ και 1,8 τάπες σε 32 λεπτά ανά αγώνα, αριθμοί που αποτέλεσαν το διαβατήριο για ένα πολύ καλό συμβόλαιο στην Κίνα.
Στη “χώρα του μεταξιού” είθε να ανοίξει τα φτερά του και να φτιάξει σιγά σιγά το όνομά του και μακριά από τη γυάλα του αμερικανικού μπάσκετ.
Στους Ζετζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς είχε 12,1 πόντους, 6,8 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ, 1,3 κλεψίματα και 1 μπλοκ σε 49 αγώνες ενώ σειρά πήραν οι Σανξί Λονγκς, επίσης στην Κίνα. Σε έξι ματς μέτρησε 12,8 πόντους, 6,5 ριμπάουντ και 1,5 ασίστ.
Η χαραμάδα της Ευρώπης μέσω… Οτούρου
Ένας 25χρονος με τις δυνατότητές του, δεν θα έμενε εσαεί στην Κίνα. Η “επιδημία” που χτύπησε την Εφές μέσα στο Δεκέμβρη, δημιούργησε το ντόμινο. Ο Ντάνιελ Οτούρου, που έχει ανταποκριθεί πολύ καλά έως τώρα στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, “υποχρέωσε” την Μερκεζεφέντι να ψάξει για τον αντικατάστασή του και τον βρήκε στο πρόσωπο του νέου παίκτη του Ολυμπιακού.
Από το Δεκέμβρη που άνοιξε την… πόρτα της Τουρκίας, κάνει πράματα και θάματα στα πέντε παιχνίδια που έχει αγωνιστεί.
Τα νούμερα του είναι άκρως εντυπωσιακά σε μία απαιτητική λίγκα – με πολλά ανά τα χρόνια “λαυράκια” – μετρώντας ως τώρα 26.4 πόντους (!) με 57,6% στα δίποντα, 25% στα τρίποντα και 70% στις βολές.
Προσθέτει επίσης 8.4 ριμπάουντ, συν 1.4 μπλοκ κι άλλα τόσα κλεψίματα σε 33’50” συμμετοχής κατά μέσο όρο. Από τα νούμερα του φαίνεται η έφεσή του στο παιχνίδι πάνω από τη ρακέτα αλλά και η συνέπειά του και στις δύο πλευρές του παρκέ σε μια ομάδα που παλεύει για να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Οι επιδόσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους “ερυθρολεύκους”, στο πρόσωπό του οποίου αναγνώρισαν το κομμάτι που λείπει για να ενισχύσει τη γραμμή ψηλών. Έναν παίκτη, με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους υπάρχοντες – τραυματίες και μη – του ρόστερ της ομάδας του Λιμανιού.
Τα συν και τα πλην
Δεν χωρά αμφιβολία πως πρόκειται για ένα κομμάτι του παζλ που έλειπε στον Ολυμπιακό. Ένας αθλητικός ψηλός που ήρθε για να προσφέρει στο “5”, όμως αν πείσει δεν αποκλείεται να μην εξαφανιστεί με την επιστροφή των Φαλ και Μιλουτίνοφ, προσφέροντας κάποια λεπτά στο “4”, αφού μπορεί να αγωνιστεί και εκεί. Βέβαια η βασική του θέση και αυτή που έπαιζε στην Μερκεζεφέντι είναι σέντερ, όσο ρευστή κι αν είναι η έννοια της θέσης στο σύγχρονο μπάσκετ.
Μπορεί το μπόι του να μην είναι το δυνατό του χαρακτηριστικό για κάτω από τη ρακέτα (2,05μ.) ωστόσο έχει μεγάλο άνοιγμα χεριών και… ελατήρια στα πόδια που υπερκαλύπτουν το υψομετρικό του έλλειμα.
Θιασώτης του pik n roll, με μεγάλο διασκελισμό και καλό χειρισμό της μπάλας για το ύψος του. Το δυνατό του χαρακτηριστικό δεν είναι το παιχνίδι με πλάτη, έχοντας ωστόσο την ικανότητα να γυρίσει και να τελειώσει τη φάση και από τις δύο πλευρές.
Ένας σέντερ που δεν φοβάται να σουτάρει και από μακριά (41,4% στην τελευταία του χρονιά στο κολλέγιο, 39,5% στην G League, 24% στην Κίνα και 25% στην Τουρκία). Δεν έχει το χάρισμα του Φαλ στην παραγωγή για τους συμπαίκτες του όμως το πολύ καλό επιτόπιό του άλμα, τον καθιστούν ικανότατο μπλοκέρ.
Ο Μόουζες Ράιτ έχει αγωνιστικό ρυθμό και καλά πρωτογενή χαρακτηριστικά που μπορούν να γίνουν ακόμα καλύτερα σε έναν οργανισμό που έχει αποδείξει ανά τα χρόνια πως μπορεί να αναδείξει παίκτες άγνωστους στο ευρύ κοινό.
Ωστόσο αποτελεί αίνιγμα ο βαθμός προσαρμοστικότητάς του και πόσο γρήγορα μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο από τη στιγμή που δεν έχει βρεθεί ποτέ σε ανταγωνιστικό επίπεδο, παίζοντας με το… μαχαίρι στα δόντια και την ανάγκη για αποτέλεσμα, επιτακτική.
Photo credit: Getty Images
Διαβάστε επίσης: