Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Ένας από τους μακροβιότερους, άρα και σημαντικότερους ξένους στην ιστορία των “ερυθρόλευκων” υπήρξε -είτε λόγω τραυματισμού, είτε μη ετοιμότητας- σχεδόν θεατής στο πρώτο μισό της σεζόν, αναγκάζοντας τον προπονητή του να βγει από νωρίς στην αγορά για να καλύψει το κενό του. Στις εγχώριες διοργανώσεις δεν λαμβάνει μέρος, ενώ στην Ευρωλίγκα έχει πάρει σοβαρό χρόνο συμμετοχής σε όχι πάνω από 10-12 παιχνίδια. Αν ψάξεις, δε, για τις πραγματικά καλές εμφανίσεις του, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Παρότι, όμως, η ανταγωνιστική φύση του συλλόγου υποχρέωσε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να προχωρήσει χωρίς τον Αμερικανό, ποτέ δεν έπαψε να τον περιμένει. Χωρίς να τον πιέζει, αλλά και χωρίς να του χαρίζεται εις βάρος του συνόλου, προσπαθούσε να του δίνει ευκαιρίες και να τον κρατάει ζεστό δείχνοντάς του ότι συνεχίζει να τον θεωρεί σημαντικό συστατικό της συνταγής του. Κι εκείνος, ξέροντας ότι βρίσκεται σ’ έναν οργανισμό που δεν “πετάει τους ανήμπορους στον Καιάδα” κι από τον ψυχρό κυνισμό, προτιμά την κατανόηση, συνέχισε να δουλεύει και να ανοίγει το βήμα του για να προλάβει τους υπόλοιπους.
Στη Μαδρίτη έστειλε το πρώτο ηχηρό μήνυμα και στο Μόναχο είχε ουσιαστική συνεισφορά στο αποτέλεσμα. Στη Βαλένθια ήταν από τους βασικούς παράγοντες της νίκης και έβαλε τον προπονητή του σε σοβαρές σκέψεις να τον συμπεριλάβει στο ρόστερ που θα διεκδικούσε το κύπελλο στην Κρήτη. Τα στενά περιθώρια αλλαγών έως το τέλος της σεζόν εμπόδισαν τη συγκεκριμένη εξέλιξη, όμως ήταν πλέον φανερό ότι ο Σακ είχε ανακτήσει πολλές από τις δυνάμεις του.
“Σακ Ατάκ”
Οι απουσίες των Ουίλιαμς-Γκος, Ναζ Μήτρου-Λονγκ και Γιαννούλη Λαρεντζάκη από την κομβικής σημασίας έξοδο στο αναθεματισμένο Κάουνας, δεν του πρόσφεραν απλώς μία ακόμα ευκαιρία, αλλά την υποχρέωση πια να βγει μπροστά και σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να ρίξει κι εκείνος νερό στο μύλο της πρόκρισης που εδώ και και κάμποσες εβδομάδες γυρίζει ακατάπαυστα. Και πράγματι, αυτό έκανε. Ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογούσε με ωριμότητα, έφερε εις πέρας την αποστολή του κι άφησε πίσω του ένα από τα κορυφαία highlight της σεζόν, υπενθυμίζοντάς μας ποιος είναι.
Με μια εμφάνιση βγαλμένη από τις πιο φορμαρισμένες περιόδους στην καριέρα του, ο ΜακΚίσικ δεν “ξεχρέωσε” φυσικά το… φετινό λογαριασμό, αλλά επιβεβαίωσε ότι αρχές όπως η επιμονή, η εμπιστοσύνη και η αφοσίωση, τις οποίες τόσο θερμά ασπάζεται ο Ολυμπιακός, σπάνια δεν οδηγούν σε κάτι καλό. Όταν τον Νοέμβριο ο Γιώργος Μπαρτζώκας παραδεχόταν ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αγορά, αλλά ταυτόχρονα τόνιζε ότι δεν θα “πουλήσει” έναν παίκτη με την προσφορά του 34χρονου γκαρντ/φόργουορντ, δεν εννοούσε ότι θα τον βάζει να παίζει χωρίς να το αξίζει, ούτε ότι δεν θα υπογράψει κάποιον στη θέση του. Εννοούσε ότι δεν θα τον ξεγράψει. Ότι δεν θα σταματήσει να πιστεύει σ’ αυτόν και στη διάθεση του να ξαναγίνει χρήσιμος για την ομάδα.
Ουόκαπ, το Α και το Ω
Φυσικά, για να στηθεί το εντυπωσιακό σκηνικό του χθεσινού αγώνα δεν αρκούσε μόνο η παρουσία του ΜακΚίσικ. Το Α και το Ω του Ολυμπιακού δεν ήταν άλλος από τον ανυπέρβλητο Τόμας Ουόκαπ, το μοναδικό ίσως παίκτη της εποχής μας που συνδυάζει τόσο αρμονικά το ρόλο του ηγέτη μ’ εκείνον του εργάτη. Ο ελληνοποιημένος γκαρντ έχει κληθεί κάμποσες φορές φέτος να “βγάλει” την παράσταση χωρίς ουσιαστικό παρτενέρ, αλλά ο χθεσινός του “μονόλογος” ήταν μακράν ο πιο καθηλωτικός. Όταν ο Ουόκαπ εκτελεί όσο συνετά και αποτελεσματικά αμύνεται, τότε ο Ολυμπιακός μετατρέπεται σε… πρόβλημα για πολύ δυνατούς λύτες.
Ο Άλεκ Πίτερς εκτέλεσε σιωπηλά και οικονομικά τη λιθουανική άμυνα, ενώ το μαγικό τετράλεπτο του Μόουζες Ράιτ στα μέσα της τρίτης περιόδου έφτανε και περίσσευε για να τον κατατάξει ανάμεσα στους διακριθέντες. Έτσι κι αλλιώς η έλευση του στον Πειραιά σηματοδότησε τη μεγάλη βελτίωση των “ερυθρόλευκων”, την αύξηση της ταχύτητας και της παραγωγικότητάς τους και φυσικά την ισορροπία μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης πεντάδας τους. Ο Ολυμπιακός μοιάζει πιο συμπαγής από κάθε άλλο σημείο της σεζόν, εκπέμπει σιγουριά στο παιχνίδι του και καταφέρνει να είναι αληθινά πολυμορφικός, προσθέτοντας κάθε φορά δίπλα στις σταθερές αξίες του και νέους συμπρωταγωνιστές.
Μιλώντας στους συμπαίκτες του ΜακΚίσικ έδωσε το σύνθημα για απόλυτο νικών μέχρι το τέλος της regular season κι άσχετα με το αν μπορεί να επιβεβαιωθεί στην πράξη ένα τόσο ακραίο ενδεχόμενο, η αγωνιστική κατάσταση του Ολυμπιακού το κάνει να μοιάζει περισσότερο ρεαλιστικό σενάριο, παρά με όνειρο θερινής νυκτός. Ο ανήφορος εξακολουθεί να υφίσταται και οι ισορροπίες μεταξύ της πρώτης τετράδας και της 7ης θέσης που οδηγεί στα play in να είναι ακόμα ιδιαίτερα λεπτές, όμως, πλέον έχουν όλοι αντιληφθεί ότι οι “ερυθρόλευκοι” δεν αστειεύονται.
Ακολουθούν δύο κρισιμότατες μάχες στο διψασμένο ΣΕΦ εναντίον της Βίρτους και του Παναθηναϊκού, δύο ισχυρών ομάδων που έχουν αποδείξει με τη μέχρι τώρα πορεία τους ότι δικαίως βρίσκονται εκεί που βρίσκονται. Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει αυτό το 2/2, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και τις επιμέρους ισοβαθμίες, τότε ανεξαρτήτως άλλων αποτελεσμάτων θα πατήσει στην πρώτη τετράδα. Κι αν πατήσει στην πρώτη τετράδα, τότε θα είναι πια δουλειά των αντιπάλων του να τον ρίξουν από ‘κει…