Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Άλλος ένας Αμερικανός που η Ευρώπη αποτέλεσε διέξοδο για εκείνον. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Όμως ο Μπράιαντ Ντάνστον στα “κιτάπια” του μπάσκετ της “γηραιάς ηπείρου” δεν αποτελεί έναν ακόμα Αμερικανό, δεν βρίσκεται στη μάζα.
Στην Ευρώπη ρίζωσε, ήρθε νιος και γέρασε. Έβγαλε άσπρες τρίχες στα μούσια. “Σημασία δεν έχει η Ιθάκη αλλά το ταξίδι” είχε αφήσει την πένα του να γράψει ο Καβάφης και από τότε έχει πετάξει το… σπίρτο στο δοκησίσοφο λαό να διχάζεται. Όχι πως θέλει και πολύ.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το λόγο του και ο αείμνηστος Κόμπι Μπράιαντ στην τελετή της απόσυρσης της φανέλας του από το δεύτερο “σπίτι” του, τους Λος Άντζελες Λέικερς. Ένας άλλος Μπράιαντ, δοσμένος με το όνομα αυτό, βούτηξε για πρώτη φορά στα… αχαρτογράφητα για εκείνον νερά της Ευρώπης από τη σκοπιά του Θερμαϊκού το 2010.
“Είχα σοκαριστεί από το ποσό όμορφη ήταν η Ελλάδα και ποσό δύσκολο το μπάσκετ. Ποσό παθιασμένοι ήταν οι οπαδοί… Όμορφες αναμνήσεις και στιγμές” τα λόγια του αφήνοντας τις θύμησες να ξεπροβάλουν διά της οπτικοακουστικής μεθόδου. Έτσι ισχυροποιείται το βίωμα.
Το ταξίδι του Ντάνστον στον κόσμο της “σπυριάρας” στην Ευρώπη ξεκίνησε με τη φανέλα του Άρη. Στη Θεσσαλονίκη πήρε άρωμα από EuroCup, στην προτελευταία χρονιά των “κιτρίνων” στη δεύτερη τη τάξει διασυλλογική διοργάνωση της ηπείρου πριν αρχίσει το αραιά και που.
Από τότε κοντεύει να περάσει μία 15ετία στο προσκήνιο. Τα σκαλιά τα ανέβηκε ένα ένα. Με την πρώτη του απόπειρα όμως στην Ευρωλίγκα (2013-14 με τον Ολυμπιακό) έδειξε ότι είναι φτιαγμένος για εκεί. Σαν έτοιμος από καιρό.
Κάθε που αντικρίζει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παίρνει μια βαθιά ανάσα και… “αναπολώ τις ωραίες στιγμές που είχαμε τα 2 χρόνια που ήμουν εδώ.” Αποκορύφωμα φυσικά της “ερυθρόλευκης” πνευματικής ανασκαφής, η πρώτη του παρουσία σε Final 4, το 2015 στη Μαδρίτη.
Άλλο ένα κερδισμένο στοίχημα του Γιώργου Μπαρτζώκα που “έχει κάνει αρκετά θαυμάσια πράγματα με διαφορετικές ομάδες” από τότε που ο κοινός τους δρόμους χώρισε σε δυο φαρδιά μονοπάτια.
“Παρελθόν είναι, τι το σκαλίζεις” λέει το υποσυνείδητο. Το… ψαχουλεύεις γιατί γεννά ιστορίες. Ιστορίες όπως “σίγουρα θα ήθελα να μείνω” σε ερώτηση για την απάντηση που θα είχε δώσει στους αδερφούς Αγγελόπουλους αν του είχαν κάνει πρόταση πρόωρης ανανέωσης όπως είθισται να κάνουν πλέον σε όποιον “καίγονται” να δέσουν στο Λιμάνι. Πλέον “πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”, όχι και τότε όμως με την ίδια συχνότητα.
Όταν πρόκειται ωστόσο για σενάρια υποθετικά; “Πολλοί λένε ότι «εγώ δεν θα το έκανα» αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν δεν βρεθείς σε αυτήν την θέση”. Στον πνευματικό του πατέρα αναφέρεται, τον Κώστα Σλούκα. Ο νυν αρχηγός του Παναθηναϊκού, με τον οποίο γνωρίζονταν από την εποχή του Άρη, είχε… βαφτίσει το 2018 στο Φανάρι τον Μπράιαντ Ντάνστον ώστε να θρησκευτεί χριστιανός ορθόδοξος και να παντρευτεί με παππά και κουμπάρο την – ήδη με πολιτικό γάμο – σύζυγό του Άννα Καβάσιλα.
“Όλοι έμειναν έκπληκτοι. Πήρε την απόφαση που θεωρούσε καλύτερη για εκείνον και την οικογένειά του” συνέχισε να ισχυρίζεται στο Eurohoops καθήμενος σε μια καρέκλα στο φαληρικό στάδιο παραμονές του αγώνα της Βίρτους Μπολόνια με τον Ολυμπιακό για την 28η στροφή της Ευρωλίγκας.
Αφού παραδέχθηκε τις αρκετές διαφορές ανάμεσα σε Αταμάν και Μπαρτζώκα χωρίς όμως να τις κατονομάσει αφού προτίμησε να σταθεί στα κοινά τους στοιχεία και δη τη… φροντίδα που δείχνουν για τους παίκτες τους, έδωσε μία εξήγηση για το λόγο που συχνά ο Τούρκος τεχνικός με τον οποίο συμβίωσε για πέντε χρόνια στην Εφές Αναντολού και στέφθηκαν μαζί δις πρωταθλητές Ευρώπης (2021, 2022), πορεύεται με κλειστό ροτέισον. Ένα φαινόμενο που έχει “σηκώσει” κουβέντα και τους πρώτους του μήνες στον Παναθηναϊκό.
“Όταν κάποιος αστοχεί σε ορισμένες προσπάθειες, τον βγάζει από το παιχνίδι και να τον… ξεχνά. Είχε συμβεί και σε μένα” είπε κάπως γλαφυρά. Ένας αμυντικός ογκόλιθος που έχει κατακτήσει δυο φορές το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της Ευρωλίγκας (2014, 2015) και… βλέπει αυτό να καταλήγει την τρέχουσα περίοδο σε Ουόκαπ ή Γκραντ, μεταξύ άλλων.
Πολλά και ενδιαφέροντα από τον Μπράιαντ Ντάνστον, ο οποίος αφού γλίτωσε από του “χάρου τα δόντια” τέτοια περίοδο πέρυσι με μερικές εκδορές και μικροτραυματισμούς, άλλαξε περιβάλλον έπειτα από 8 χρόνια στην Εφές και τέθηκε στη διάθεση του Eurohoops.
Χαμογελαστός και ευδιάθετος έχει ήδη ξεπεράσει τα περσινά του νούμερα σε επιθετική συνεισφορά (5.1 πόντους, 3.6 ριμπ., 1 ασίστ) και χρόνο συμμετοχής (20’30” μένει στο παρκέ φέτος), όντας ένας από τους λόγους – στα 37 του χρόνια – της θεαματικής πορείας της Βίρτους Μπολόνια στην φετινή Ευρωλίγκα. Με την εμπειρία του και την ηγετική του φυσιογνωμία, γνωρίζοντας πολύ καλά πως να βάλει το κορμί του για να δυσκολέψει κάθε αντίπαλη απειλή.
🎥 Κάμερα & μοντάζ: Κωνσταντίνος Δημητρίου
Αναλυτικότερα η συνέντευξη
Ποια είναι τα συναισθήματά σου επιστρέφοντας για μία ακόμα φορά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας; Τι έρχεται στο μυαλό σου πρώτα;
“Κάθε φορά που έρχομαι εδώ παίρνω μια βαθιά ανάσα και αναπολώ τις ωραίες στιγμές που είχαμε τα 2 χρόνια που ήμουν εδώ. Είχαμε κάποιες πολύ καλές μάχες με την ομάδα απ’ όταν έφυγα. Έχω μόνο καλές αναμνήσεις. Επικοινωνώ ακόμα με ανθρώπους από την ομάδα”.
Πριν μιλήσουμε για μπάσκετ, πριν ένα χρόνο είχες ένα σοκαριστικό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ποιες οι σκέψεις σου σχετικά με αυτό; Έχει διαφοροποιηθεί ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα ή το πως ζεις;
“Όχι, απλά αισθάνομαι τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Ξέρω αρκετούς ανθρώπους που ζουν παρόμοιες καταστάσεις κάθε μέρα και το γεγονός ότι στάθηκα τυχερός και τα κατάφερα αποφεύγοντας κάποιον σοβαρό τραυματισμό ή πρόβλημα, πράγματι με κάνει πολύ τυχερό. Κάθε μέρα αφιερώνω λίγο χρόνο και σκέφτομαι ότι ποτέ δεν πρέπει να παίρνεις τα πράγματα ως δεδομένα και να εκτιμάς την κάθε σου στιγμή.”
Η Βίρτους Μπολόνια μοιάζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη έκπληξη αυτή τη χρονιά στην Ευρωλίγκα, τόσο σταθερή ομάδα. Τι πιστεύεις ότι σας έχει φέρει στις θέσεις των play offs από το δεύτερο παιχνίδι και μετά;
“Πιστεύω ότι έχουμε αθλητές με πολλή εμπειρία στην ομάδα. Άτομα που καταλαβαίνουν πως παίζεται το παιχνίδι, έναν προπονητή που κατανοεί πως πρέπει να μας διαχειριστεί, ότι πρέπει να γυρίζουμε διαρκώς τη μπάλα και αυτό μας κάνει πολύ επικίνδυνους. Πρέπει να συγκεντρωθούμε στην άμυνα γιατί αυτό θα κάνει το παιχνίδι μας πιο εύκολο. Προσπαθούμε να σκεφτόμαστε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, να μην υπερεκτιμούμε κανέναν και μέσω της προπόνησης να βελτιωνόμαστε.”