Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο πολύπειρος Ιταλός κόουτς της Αρμάνι Μιλάνο παραχώρησε συνέντευξη στο Discovery, μιλώντας για την τεράστια επιβάρυνση που υφίσταται η μεγαλύτερη πλειοψηφία των παικτών, ειδικά των διεθνών που έχουν ελάχιστο χρόνο ξεκούρασης και αρκετοί από αυτούς τραυματίζονται με τις Εθνικές τους ομάδες και όχι μόνο.
“Παίζουν 80-90 ματς. Έπειτα πολλοί από αυτούς πηγαίνουν να παίξουν στις Εθνικές τους ομάδες. Οι Ομοσπονδίες θέλουν το χώρο τους, τα εθνικά πρωταθλήματα το ίδιο, όπως και η Ευρωλίγκα. Αν όλοι θέλουν το χώρο τους, αυτοί που δεν έχουν καθόλου είναι τελικά οι παίκτες”, λέει ο Έτορε Μεσίνα και συνεχίζει:
“Ο αριθμός των τραυματιών έχει ανέβει πάρα πολύ. Θα προσθέσω ένα ακόμα θέμα. Είναι η πρώτη χρονιά με εξαίρεση την εποχή του COVID, που οι ομάδες θα έχουν την ευκαιρία – επιτέλους- να κάνουν προετοιμασία με όλους τους παίκτες αφού οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα ολοκληρωθούν στα μέσα Αυγούστου.
Μέχρι φέτος, πολλές ομάδες της Ευρωλίγκας είχαν μεγάλες απώλειες αφού πολλοί παίκτες και προπονητές άφηναν τα κλαμπ τους για τις Εθνικές ομάδες.
Χτίζεις ένα σημαντικό ρόστερ, ξοδεύεις πολλά χρήματα και μετά κάποιοι παίκτες λείπουν τον Σεπτέμβριο. Δεν μπορείς, λοιπόν, να προετοιμάσεις ολόκληρη την ομάδα. Περιμένουμε τη μέρα που θα λυθεί αυτό το πρόβλημα”.
Όλοι θα πρέπει αναγκαστικά να αφήσουν κάτι πίσω τους, ώστε να υπάρξει μία πιο ισορροπημένη κατάσταση. Αυτό θα σημαίνει λιγότεροι τραυματισμοί, πιο ξεκούραστοι παίκτες και συνεπώς ένα βελτιωμένο προϊόν σε όλες τις διοργανώσεις”.
“Μόλις 30-35 παίκτες στην ελίτ”
Ο Ιταλός κόουτς μίλησε και για άλλα πράγματα που επηρεάζονται από το πολύ γεμάτο και σφικτό πρόγραμμα.
“Ένα άλλο πρόβλημα πέρα από αυτό της σωστής προετοιμασίας, είναι η έλλειψη παικτών στην αγορά.
Πολλές ομάδες ψάχνουν για προσθήκες στο ρόστερ τους υπογράφοντας παίκτες από τα κατώτερα επίπεδα του μπάσκετ.
Ο αριθμός των ήδη καταξιωμένων παικτών είναι περίπου 30-35, που έχουν μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας και κοστίζουν πολλά. Φταίει και το γεγονός ότι το ΝΒΑ “ψαρεύει” πολλούς.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι… στοίχημα.
Κάποιοι τα πάνε καλά, κάποιοι όχι. Υπάρχουν χρονιές που οι αποφάσεις μας αποδεικνύονται σωστές κι άλλες λιγότερο. Γίνονται λάθη στο σκάουτινγκ, στις συνομιλίες, στις πληροφορίες και δεν μπορούμε να τους βρούμε στο τέλος”.