Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε”. Αν όχι τώρα τότε πότε στην περίπτωση της Μακάμπι Τελ Αβίβ που έχει το κίνητρο και του Ερυθρού Αστέρα που δεν έχει τον Μίλος Τεόντοσιτς και πάλι.
Ο πόλεμος που μαίνεται στη Μέση Ανατολή έχει “αναγκάσει” τον αθλητισμό να υποχωρήσει αρχικώς όπως ήταν φυσικό και επόμενο και σίγουρα να προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες. Οι ομάδες από το Ισραήλ βιώνουν μία ιδιαίτερη συνθήκη, ούσες αναγκασμένες να δίνουν τα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια μακριά από την πατρίδα τους.
Φυσικά κάτι τέτοιο έχει αποτελέσει σημαντική πληγή από κάθε άποψη για τους συλλόγους αφού τόσο οικονομικά έχουν υποστεί ζημιές όσο και στην ουσία έχουν χάσει τη δύναμη ισχύος της έδρας τους και το δέσιμο με τον κόσμο τους. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ όσο μεγάλο μέγεθος κι αν αποτελεί για το μπάσκετ της χώρας αλλά και ολόκληρης της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από όλο αυτή τη θλιβερή για όλους κατάσταση.
Η “ομάδα του λαού” παλεύει για να τα βγάλει πέρα, να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο με το όποιο αγωνιστικό roller coaster έχει βιώσει η αρμάδα του Κάτας μέσα στη σεζόν.
Το θετικό πρόσημο (15-13) με το οποίο ρίχνεται στη μάχη της 29ης στροφής την θέτει ως ξεκάθαρο φαβορί για μία θέση στα play-in αν και γι’ αλλού ξεκίνησε. Ακόμα πιο απογοητευτικά έχει κυλήσει η σεζόν – ευρωπαϊκά – για τον αντίπαλό της Ερυθρό Αστέρα.
Οι “ερυθρόλευκοι” του Βελιγραδίου μπήκαν στο μαραθώνιο με μπόλικες φιλοδοξίες οι οποίες θράφηκαν από τα πολλά χρήματα που ξοδεύτηκαν για να ενισχυθεί το καλοκαίρι και να προχωρήσει στη διοργάνωση όμως κάπου στην πορεία χάθηκε ο προσανατολισμός όντας ουσιαστικά εκτός συναγωνισμού ακόμα και για μία θέση στα play-in έπειτα από το 0-4 από το Φλεβάρη και μετά.
Χωρίς τον Μίλος Τεόντοσιτς (έχει να παίξει από τις 2/2), η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου πονάει και το… τρένο έχει πλέον χαθεί. Ακόμα και έτσι όμως έχει έναν λόγο να πιστεύει περισσότερο στη νίκη το βράδυ της Πέμπτης (14/3, 20:00). Και αυτός έχει να κάνει με τον… αέρα που έχει πάρει στη Μακάμπι.
Το Βελιγράδι και η παραδοσιακή έδρα του Ερυθρού Αστέρα, το… πατρικό του ουσιαστικά (Aleksandar Nikolic Hall) αποτελούν το δεύτερο “σπίτι” των Ισραηλινών τους τελευταίους μήνες. Δύο ομάδες που μοιράζονται τον ίδιο ουρανό του Βελιγραδίου από το Νοέμβριο και έπειτα. Ένας τόπος φιλοξενίας πλέον, ο οποίος όμως εξελισσόταν σε μαρτύριο για τη Μακάμπι κάθε που τον επισκεπτόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Πάνε 3.759 μέρες
Τόσο διάστημα έχει περάσει απ’ όταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ πανηγύρισε στην πρωτεύουσα της Σερβίας στο πλαίσιο της Ευρωλίγκας κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα.
Ήταν 28 Νοέμβρη του 2013 η τελευταία νίκη των Ισραηλινών στο Βελιγράδι (76-78). Με τον Ράντονιτς στον πάγκο οι Σέρβοι και τον “δεινόσαυρο” Μόμπαν Μαριάνοβιτς στη frontline, ο οποίος τα είχε βρει – εκείνος και οι υπόλοιποι ψηλοί – σκούρα απέναντι στον ασταμάτητο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη που είχε σημειώσει 22 πόντους σε 16’29” για την ομάδα του Μπλατ που είχε φτάσει τότε μέχρι το τέλος της διαδρομής για το τελευταίο της ευρωπαϊκό.
Από τότε έχουν μεσολαβήσει επτά νίκες του Ερυθρού Αστέρα αλλά και η αναμέτρηση του πρώτου γύρου όταν οι Σέρβοι παρά το καλό μομέντουμ των αντιπάλων τους (μετρούσαν 4 νίκες και μία ήττα), αισθάνθηκαν σαν στο… σπίτι τους όντας τυπικά φιλοξενούμενοι σε άδειες κερκίδες φυσικά (92-98).