Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Τα πλούτη δεν κάνουν τον άνθρωπο πλούσιο αλλά πολυάσχολο” είχε γράψει μια φορά και έναν καιρό ένας Ισπανός θεατρικός συγγραφέας στον Μεσαίωνα. Τα πλούτη του νου, όμως, και της συνεχούς απασχόλησής του σε συνδυασμό με τη σωματική διάπλαση, που σε κάποιους η φύση χάρισε απλόχερα, τον κάνουν και τα δύο. Ο συνδυασμός αυτός έχει μετατρέψει τον Μουστάφα Φαλ σε βασικό εργαλείο του Ολυμπιακού και συνάμα σε έναν εκ των πιο ακριβοπληρωμένων σέντερ στην Ευρώπη μετά την ανανέωση του συμβολαίου του με τους “ερυθρολεύκους” (πάνω από 5 εκατομμύρια σε βάθος τριετίας) και την παραμονή του στον Πειραιά ως το καλοκαίρι του 2027.
“Ουδείς αναντικατάστατος όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στη ζωή” δήλωνε σε μέσες άκρες ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο Eurohoops μετά την πρόσφατη κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας στο Ηράκλειο της Κρήτης, πριν από ένα μήνα ακριβώς (18/2) και τα… πονηρά μυαλά, τοποθετούσαν στο διπλανό κάδρο τον Κώστα Σλούκα. Το εννοούσε εις βάθος ο οσονούπω πολυνίκης προπονητής του Ολυμπιακού σε αγώνες της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, αφήνοντας πίσω του τους αείμνηστους Ιωαννίδη και Ίβκοβιτς;
Κανείς δεν βρίσκεται στο μυαλό του για να απαντήσει με σαφήνεια. Η αλήθεια όμως είναι ότι μέσω των πράξεων του, φροντίζει σε συνδυασμό με τη διοίκηση να μη φτάσει σε αυτό το σημείο όταν κάτι το θέλει πραγματικά, του είναι πολύτιμο στο οικοδόμημα που έχει χτίσει. Και τούτο φάνηκε και με την περίπτωση του Μουστάφα Φαλ.
Ο Ολυμπιακός έσπευσε να… κόψει την όρεξη στους επίδοξους μνηστήρες, προβαίνοντας σε μία γενναιότατη αύξηση στον μισθό του Γάλλου “πύργου”, δένοντάς τον για πάντα (με όποιο υστερόγραφο κι αν ακολουθεί εσαεί αυτό το για πάντα) στο Λιμάνι.
Το Eurohoops αποκρυπτογραφεί την απόφαση και των δύο πλευρών που διάγουν έναν “γάμο” ευτυχή αφού τηρούν αμφότεροι τις υποσχέσεις τους. Σαν αυτή που έδωκε το καλοκαίρι του 2022 ο “δεινόσαυρος” και έχει συμβάλει καθοριστικά στην υλοποίησή της.
“Απίστευτη πρώτη χρονιά με τον Ολυμπιακό, έρχονται πολλά περισσότερα” έγραφε ο… Μους τότε στη λεζάντα με την κούπα του πρωταθλητή αγκαλιά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα κάνει όλα και συμφέρει
Αραιά και που χαμογελά (δημοσίως τουλάχιστον) και ακόμα σπανιότερα εκτίθεται στα media κάνοντας πολύκροτες δηλώσεις. Προτιμά να βελτιώνει αυτό για το οποίο (χρυσο)πληρώνεται και ξέρει να το εξελίσσει στο πέρασμα των χρόνων. Όπως στον εργασιακό βίο και τους άγραφους κανόνες της αγοράς, τα κορνιζαρισμένα σε πολλές περιπτώσεις πτυχία και σεμινάρια καθορίζουν την οποιονδήποτε μισθολογική κλίμακα αφού σε θεωρητικό επίπεδο ξεχωρίζουν κάποιον από τους υπόλοιπους, έτσι και ο Μουστάφα Φαλ ήταν περιζήτητος. Όχι για αυτά που εξασφαλίζει κανείς και μετά τα… κοτσάρει και περιμένει πότε θα πείσουν για την αξία τους αλλά για αυτά που αποδεικνύει εμπράκτως μέρα με τη μέρα πως διαθέτει και είναι δυσεύρετα.
Ως πολυπραγμοσύνη ορίζεται μέσα σε… ανοιχτά παράθυρα, η ενασχόληση με πολλά διαφορετικά πράγματα ταυτοχρόνως. Αυτό το περίφημο multitasking που έχει γίνει viral τα τελευταία χρόνια και ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις που λένε όσο κι αν δουλεύεται και βελτιώνεται βεβαίως βεβαίως. Με κάτι τέτοιο είναι εφοδιασμένος αγωνιστικά ο “γίγαντας” του Ολυμπιακού μιας και μπορεί να προσφέρει σε πολλά διαφορετικά κομμάτια του παιχνιδιού και να ανταποκριθεί με μεγάλη συνέπεια και αξιοθαύμαστη σταθερότητα.
Ο 31χρονος ψηλός δεν είναι ή του ύψους ή του βάθους και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν θέλει ένας ζωντανός οργανισμός όπως είναι οι ομάδες, να στηριχτεί κάπου, να δημιουργήσει μία βάση ακλόνητη, μία σταθερά. Δεν θα κάνει ποτέ μία εμφάνιση που θα κλονίσει το ρεκόρ του Λάρκιν στο σκοράρισμα (49π.) ή πιθανότατα του Φώτση στα ριμπάουντ (24 από το 2007) αλλά και ούτε δείχνει μέχρι ώρας πιθανό να εξαφανιστεί. Και εξηγούμαστε…
Παρά το τεράστια μακρύ κορμί των δύο μέτρων και 18 εκατοστών, ύψος από το οποίο βλέπει τον κόσμο, ο Φαλ έχει απουσιάσει σε μόλις 13 παιχνίδια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση από τη σεζόν 2020-21 όταν και πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Βιλερμπάν. Και για το μέγεθός του, 13 (πέντε εκ των οποίων φέτος) δεν είναι πολλά, κάθε άλλο όταν την περσινή κορυφαία σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας του Λιμανιού, έλειψε μονάχα από ένα ματς και δεν είχε και τις βοήθειες που φέτος παίρνει από Μιλουτίνοφ όταν βρίσκεται στις επάλξεις, Ράιτ και ενίοτε Πετρούσεφ.
Αξιοσημείωτη σταθερότητα έχει δείξει σε αυτά τα τέσσερα χρόνια και στο σκοράρισμα. Την παρθενική του περίοδο στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ είχε 8,8 πόντους κατά μέσο όρο σε 31 ματς, τη σεζόν 2021-22 (πρώτη του στον Ολυμπιακό) είχε 8,2 πόντους, πέρυσι (2022-23) μέτρησε 7,2 και φέτος (2023-24) σημειώνει μέχρι ώρας 7,5 ανά παιχνίδι.
Ένα άλλο στοιχείο το οποίο ξεχωρίζει τον “ακρογωνιαίο αυτό λίθο” των “ερυθρολεύκων” με καταγωγή από τη Σενεγάλη είναι η οξυδέρκειά του στη δημιουργία. Κάθε χρόνο που περνάει, κάνει όλο και περισσότερο χαρούμενους τους συμπαίκτες του φτιάχνοντας παιχνίδι για εκείνους αφού βλέπει εξαιρετικά το γήπεδο και διαβάζει πρόσωπα και καταστάσεις είτε σε high-low συνθήκες είτε σε short roll είτε έπειτα από επιθετικό ριμπάουντ και σπάσιμο της μπάλας προς τα έξω ή σε κάποιο κόψιμο.
Από τις 1.8 ασίστ με τη Βιλερμπάν (ούτως ή άλλως μεγάλο νούμερο), έπεσε στις 1.1 στην πρώτη του σεζόν στο Λιμάνι και από εκεί πέρα εκτοξεύτηκε στις 2.1 ανά ματς την περσινή σεζόν και 2.6 (!) μέχρι ώρας φέτος σε 24 παρουσίες στην Ευρωλίγκα. Πάρα πολύ μεγάλο το νούμερο για τη θέση που αγωνίζεται θυμίζοντας κάτι από έναν άλλο πάλαι ποτέ σέντερ του Ολυμπιακού με διορατικότητα και μεγάλη καριέρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Νίκολα Βούισιτς φυσικά (2.7 τελικές πάσες κατά μέσο όρο σε 192 παιχνίδια στην καριέρα του) περί ου ο λόγος.
Άξια αναφοράς και μνημειώδης η ευστοχία του στα δίποντα μιας και την τρέχουσα σεζόν εκτελεί με το εξωφρενικό 79.8% (1ος στη σχετική λίστα), κάτι που δικαιολογείται από τα καρφώματα με τα οποία συχνά πυκνά τελειώνει τις φάσεις ενώ βρίσκεται και στη δεύτερη θέση διαχρονικά της εν λόγω στατιστικής κατηγορίας με 72.3% σε 132 ματς πίσω από τον Ντόντα Χολ της Μονακό που έχει όμως στην πλάτη του 28 αγώνες λιγότερους και πάνω από πέντε λεπτά μικρότερης συμμετοχής στο παρκέ.
Μια αμυντική φιγούρα αποτρεπτική
Αυτά για τα οποία όμως διαφέρει ο Μουστάφα Φαλ και λόγω αυτών ο Ολυμπιακός απέφυγε για μία ακόμα φορά τους πλειστηριασμούς κόβοντας το… βήχα σε επίδοξους διεκδικητές, είναι χαρακτηριστικά που δεν αποτυπώνονται στα αποστειρωμένα μαθηματικά.
Ο Γάλλος ψηλός δεν είναι ένας κλασσικός βαρύς, αργός seven footer που ελέγχει μόνο την εναέρια κυκλοφορία μέσα στο ζωγραφιστό όντας χρήσιμος μονάχα στα ριμπάουντ και τα μπλοκ στα οποία είναι και εκεί “βράχος” σταθερός έως και βελτιωμένος (1.2 κοψίματα έχει φέτος πάνω από το μέσο όρο του όντας τέταρτος στη σχετική λίστα μετά τους Πουαριέ, Ταβάρες και Ιμπάκα) αυτά τα τρία χρόνια παραμονής του στον Πειραιά.
Με τον Μουστάφα Φαλ παρόντα, ο Ολυμπιακός αποκτά ένα… γαλλικό κλειδί όνομα και πράγμα ΚΑΙ στην άμυνα αφού μπορεί να μαρκάρει κοντύτερους αντιπάλους αλλά και να αποτελέσει σκιάχτρο στο βάθος της ρακέτας. Ένας δείκτης αποτρεπτικός στο μυαλό κάθε αντιπάλου που παίζει σκεπτόμενος την αλλοίωση στην προσπάθειά του, λες και τη βλέπει να ‘ρχεται. Με εκείνον στο παρκέ, οι Πειραιώτες μπορούν να παίξουν άμυνα με αλλαγές ενώ και το λεγόμενο hedge out δεν είναι μία τυπική αμυντική ενόχληση αλλά κάτι περισσότερο.
Με λίγα λόγια ο Μουσταφά Φαλ αποτελεί έναν πολυπράγμονα σέντερ στα χέρια του Γιώργου Μπαρτζώκα που ξέρει στις περισσότερες των περιπτώσεων να παίρνει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων κάθε αθλητή, σκάβοντας ακόμα πιο βαθιά στον πυθμένα των ικανοτήτων και των προσόντων του καθ’ ενός.