Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Πολύς ντόρος γίνεται και πολλές συζητήσεις πλατειάζουν ως προς τη μετακίνηση ενός Ευρωλιγκάτου (συνήθως Ευρωπαίου) στην αντίπερα όχθη του ωκεανού ώστε να παίξει μπάσκετ στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, το NBA. Για τις δυσκολίες και τα εμπόδια ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Το ζόρικο μονοπάτι του Σάσα Βεζένκοφ, ο ανήφορος των πρώτων μηνών του Βασίλιε Μίτσιτς και άλλων πολλών κατά στο παρελθόν. Αναλύσεις επί αναλύσεων για τις αιτίες και τους λόγους όπου ένα… πάντρεμα που έμοιαζε να έχει αρκετές πιθανότητες επιτυχίας, καταλήγει μερικές φορές σε μαρτύριο.
Η αντίστροφη όμως διαδρομή γιατί θεωρείται πιο ασφαλής; Τα παραδείγματα των “γάμων” όπου γι’ αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν, πολλά.
Στους τόσους και τόσους Αμερικανούς (και ήταν πολλοί το περασμένο καλοκαίρι) ή Αμερικανοθρεμμένους που πέρασαν τον Ατλαντικό για να παίξουν μπάσκετ και να καταπλήξουν τη “γηραιά ήπειρο”, λίγοι είναι εκείνοι που δικαίωσαν, πολλώ δε μάλλον εξέπληξαν. Ένας από αυτούς που αποδεικνύεται (περίπου) ό,τι αναμενόταν, είναι ο Κέντρικ Ναν του Παναθηναϊκού.
Ένας ταλαντούχος κόμπο γκαρντ με έντονη τη “φονική” αίσθηση. Ένας παίκτης που μπορεί να βάλει τη μπάλα μέσα στη στεφάνη με όποιο τρόπο θέλει. Σίγουρα δεν έχει – όπως και κανένας άλλωστε – το… αλάθητο του Πάπα, όμως δεν χωρά αμφιβολία, κάτι που αποτυπώνεται δηλαδή και στην κατάταξη, πως η έλευση του “φρέσκου” στην ευρωπαϊκή ήπειρο Κέντρικ Ναν, έχει αλλάξει επίπεδο τον Παναθηναϊκό.
Το κοντέρ συνεχίζει να σβήνει και να γράφει διαρκώς μεγαλύτερα νούμερα για έναν παίκτη που δεν χαμπαριάζει κανέ-Ναν (14.8 π., 2.4 ριμπ., 3 ασίστ αλλά και 3.1 λάθη ανά ματς).
Με αφορμή λοιπόν τον επικίνδυνο για κάθε άμυνα γκαρντ του “τριφυλλιού”, το Eurohoops ξεχώρισε τις 5+1 περιπτώσεις παικταράδων που “κέρδισαν” την Ευρώπη και έλαμψαν με το… καλημέρα.