Της Eurohoops team / info@eurohoops.net
Ο Τζέιμς Γκιστ μίλησε στο “amerikanos24” για την φάση που τον… στοιχειώνει, τα επτά χρόνια στο ΟΑΚΑ, τον Κέντρικ Ναν, τον Βασίλη Σπανούλη και τη σχέση του με τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Για τα τρίποντα του Σπανούλη: “Αυτό που σκέφτομαι ακόμα και σήμερα είναι αυτό που έβαλε πάνω από τον Διαμαντίδη. Για μένα, αυτό ήταν σαν μαχαίρι στην καρδιά. Ήταν σαν το πέρασμα του στέμματος, επειδή ο Μήτσος αποσύρθηκε μετά, θα έμπαινε σε σύνταξη μετά από αυτό και ο Σπανούλης είχε αρχίσει να κυριαρχεί. Νομίζω ότι ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί στην ιστορία, αλλά κοιτάζοντας πίσω, είμαι στην κορυφή του τριπόντου ακριβώς δίπλα του.
Όμως είναι ο Μήτσος. Είναι σαν να ξέρω ότι το έχει. Ξέρω ότι είναι ένας προς έναν μαζί με τον Σπανούλη, Ξέρω ότι μπορεί να το χειριστεί αυτό. Ξέρω ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με αυτό. Και εκείνη τη στιγμή που ο Σπανούλης κάνει πλάι βήμα, δεν νομίζω ότι έκανε πλάι βήμα δεξιά. Έφυγε προς τα αριστερά, που ήταν περισσότερο προς το μέρος μου.
Για τη φάση και την άμυνα πάνω στον Βασίλη Σπανούλη: “Ήμουν πάντα υπερήφανος για την άμυνά μου. Πάντα ήμουν υπερήφανος από τότε που ήμουν στο πανεπιστήμιο, παίζοντας για το πανεπιστήμιο του Maryland. Πάντα ήμουν περήφανος για τις αλλαγές μου πάνω σε μικρότερους guards ή guards που ήταν πραγματικά αποτελεσματικοί επιθετικά, που έπαιρναν την μπάλα για clear outs έτοιμοι να πάνε ένας εναντίον ενός. Το λατρεύω αυτό. Μου αρέσει αυτό γιατί ξέρω ότι θα είμαι δύσκολος για να προσπαθήσουν να σκοράρουν. Ξέρω ότι εννέα φορές στις 10, δεν πρόκειται να σκοράρουν. Ο Σπανούλης για τον Ολυμπιακό, ήταν τα πάντα. Αν ο Σπανούλης δεν είχε καλό παιχνίδι, Ο Ολυμπιακός δεν έκανε καλό παιχνίδι. Αυτό ήταν το θέμα.
Ο Πρίντεζης ήταν ένας μάγος στο post. Ο Πεδουλάκης έλεγε ότι ήταν Έλληνας χορευτής. Είναι σαν να χορεύεις. Απλά, είναι εκεί κάτω και πρέπει να είσαι σε θέση να κινηθείς μαζί του, επειδή την ίδια στιγμή είναι απλά τόσο καλός, έχει αυτό το άγγιγμα, αυτό το σπρώξιμο, είναι σχεδόν αδύνατο να το μαρκάρεις.
Θα μπορούσε να σουτάρει από οπουδήποτε στο το παρκέ, αυτοί είναι δύο δύσκολοι παίχτες για να παίξεις εναντίον τους, αλλά ήταν απλά κίνητρο για μένα επειδή ήμουν αμυντικός. Μου άρεσε. Δεν είχε σημασία ποιον θα αντιμετώπιζα, αν ήταν ο Σπανούλης ή κάποιος άλλος. Λατρεύω αυτές τις αλλαγές. Μου άρεσε πολύ.
Ήταν για μένα. Ήξερα ότι αν συνεχίσεις να με επιτίθεσαι σε περίπου τέσσερις ή πέντε κατοχές, θα γίνεις αλλαγή γιατί ο προπονητής σου είπε να σταματήσεις να μου επιτίθεσαι. Απλά ξέρω ότι αυτό θα συμβεί. Έχω βγάλει πολλούς παίχτες από το παιχνίδι επειδή πήγαν ενάντια στο σχέδιο του παιχνιδιού. Και αυτό ήταν ένα από αυτά τα πράγματα που παίρνω πολλή υπερηφάνεια μέχρι και αυτή την ημέρα. Εξακολουθώ να είμαι περήφανος γι’ αυτό. Μου αρέσει ακόμα να παίζω άμυνα. Ακόμα μου αρέσει αυτή η ευκαιρία. Θέλω να πω, με παίχτες σαν τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη, φίλε, είναι τόσο καλοί ως παίκτες που είναι μόνο σεβασμός που μπορώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό απέναντί τους, και να είμαι σε θέση να μοιράζομαι το παρκέ με εκείνους, έκανε όλα πολύ πιο ξεχωριστά και ουσιαστικά, επειδή ήταν αυτοί που ήταν. Κέρδισαν πολλές Ευρωλίγκες. Θα μείνουν ως οι καλύτεροι παίκτες που έπαιξαν ποτέ και είχα την ευκαιρία να τους ανταγωνιστώ“.
Για τον Κέντρικ Ναν: “Δεν θα τον σύγκρινα με τον Mike James, αλλά θα ήθελα απλά ας πούμε γενικά, όπως για κάποιον σαν τον Kendrick Nunn, ο οποίος έχει παίξει στο ΝΒΑ. Έχει βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο, και ήταν αποτελεσματικός στο υψηλότερο επίπεδο και αυτό τον τρόπο ζωής, όλα όσα έρχεται μαζί με το ΝΒΑ, να είναι στο Μαϊάμι, νομίζω ότι ήταν στο LA για λίγο, όταν είσαι εκτεθειμένος σε αυτό, αυτό είναι αυτό που θέλεις ως παίκτης του μπάσκετ, ειδικά όταν προέρχονται από την Αμερική. Το θέλεις αυτό. Αυτό που βιώνει τώρα είναι ότι δεν είναι μόνο το ΝΒΑ όπου μπορείς να νιώσετε έτσι αυτή τη στιγμή. Βρίσκεστε στην Αθήνα, Ελλάδα. Παίζοντας για μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης όπου έχεις τους οπαδούς πίσω σου αυτή τη στιγμή, το ΟΑΚΑ βουίζει αυτή τη στιγμή. Νιώθεις αυτή την ενέργεια. Είστε στην κορυφή της Ευρωλίγκας αυτή τη στιγμή. Και βλέπετε ότι σε λατρεύουν όσο κερδίζετε, βάζεις νικητήρια καλάθια, Και είσαι σαν τον LeBron James αυτή τη στιγμή. Όλοι μιλάνε για σένα έτσι. Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ όπου μπορείς να αισθανθείς έτσι. Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ. Μπορείς να αισθάνεσαι έτσι. Μπορείς να λατρεύεσαι έτσι στην Ευρώπη, είτε είσαι στον Παναθηναϊκό, είτε είσαι σε μια ομάδα όπως τον Ολυμπιακό, Partizan, Fenerbache, και όλες τις άλλες ομάδες που έχουν οπαδούς όπως αυτοί, που υποστηρίζουν τις ομάδες τους και είναι πραγματικά πίσω από τις ομάδες τους και ομάδες που έχουν τα χρήματα για να είναι σε θέση να σε πληρώσουν καλά για αυτό που προσφέρεις στο τραπέζι. Το βιώνει αυτό αυτή τη στιγμή. Και νομίζω ότι είναι κάτι που αν συνειδητοποιήσει ότι θα μπορούσε πραγματικά να ζήσει από αυτό και να το πιστέψει, όλα είναι πιθανά, είναι ένας πραγματικά καλός παίκτης, στην πρώτη του γεύση της Ευρωλίγκας, κάνει πραγματικά καλή δουλειά, εξαιρετική δουλειά. Και μου αρέσει να το βλέπω αυτό, μου αρέσει να τον βλέπω να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες.
Μου αρέσει να τον βλέπω να στέκεται ψηλά, ειδικά για τον Παναθηναϊκό. Αλλά νομίζω ότι αυτή τη στιγμή αυτό που συνειδητοποιεί είναι ότι αυτό είναι διαφορετικό από το ΝΒΑ και σχεδόν κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να είναι καλύτερο, επειδή τα γήπεδα του NBA και οι οπαδοί του ΝΒΑ δεν είναι έτσι. Δεν είναι σαν τον Παναθηναϊκό, δεν περπατάς στο ΟΑΚΑ, δεν θα μπεις σε καμία αρένα στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι σαν το ΟΑΚΑ. Στο υπόσχομαι αυτό, οπότε για αυτόν να βρίσκεται στην κορυφή και στην θέση του οδηγού αυτήν τη στιγμή, νομίζω ότι είναι τεράστιο.
Νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να καθίσει και να το σκεφτεί πραγματικά, Όταν είσαι 28, μόλις τώρα φτάνεις στα δύο χρόνια της ακμής σου. Από το 28 στο 32, τουλάχιστον για τις επόμενες τέσσερις ή πέντε χρονιές, θα είναι σε κορυφαίο επίπεδο. Θα κάνει πράγματα που θα εκπλήσσουν τον εαυτό του και θα μπορούσε ενδεχομένως να το κάνει για τον Παναθηναϊκό. Θα μπορούσε να το κάνει για μια κορυφαία ομάδα στην Ευρωλίγκα, και να πληρώνετε πολύ καλά χρήματα με μια πολύ καλή βάση οπαδών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί. Θέλεις να επιστρέψεις στο ΝΒΑ όπου δεν θα είσαι ο πρωταγωνιστής; Θα πληρωθείς καλά, αλλά δεν θα είσαι ο πρωταγωνιστής. Το κάνεις μόνο και μόνο για το λογότυπο ή επειδή αγαπάς πραγματικά το μπάσκετ. Αν αγαπάς πραγματικά το μπάσκετ, εγώ νομίζω ότι θα έπρεπε να παραμείνεις στην Ευρωλίγκα“.
Για την κορυφαία στιγμή στον Παναθηναϊκό: “Νιώθω ότι εκείνη τη χρονιά που ο Ολυμπιακός κέρδισε την Ευρωλίγκα και καταλήξαμε να τους κερδίζουμε στον ελληνικό τίτλο και τους σαρώσαμε 3-0. Ένιωθα ότι αυτή η Ευρωλίγκα ήταν δικιά μας για να την κερδίσουμε. Χάσαμε από την Μπαρτσελόνα. Πήγαμε στο πέμπτο παιχνίδι. Νομίζω ότι είχαμε το τέταρτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, για να το κλείσουμε. Και χάσαμε αυτό το παιχνίδι, δυστυχώς και έπρεπε να επιστρέψει στη Βαρκελώνη. Αλλά σαν ομάδα, ένιωσα ότι φτάσαμε στο αποκορύφωμά μας ίσως μια εβδομάδα πολύ αργά. Είναι όλα σχετικά με το συγχρονισμό. Και ξέραμε ως παίκτες και ως ομάδα στα αποδυτήρια, ξέραμε ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα εκείνη τη χρονιά και αξίζαμε αυτόν τον τίτλο της Ευρωλίγκας.
Έτσι, όταν είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε τον Ολυμπιακό, ξέραμε ότι ήταν η δική μας στιγμή για να δείξουμε και να αποδείξουμε ότι δεν είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Πολλοί άνθρωποι ήταν αναστατωμένοι. Έλεγαν «Ω, ο Ολυμπιακός κέρδισε τον τελικό. Είναι η καλύτερη ομάδα». Και είναι σαν, όχι, αυτό είναι καλύτερο για μας, γιατί ξέρουμε ότι ήμασταν έτοιμοι να κερδίσουμε το ελληνικό πρωτάθλημα αυτή τη στιγμή. Οπότε, αυτό ήταν κάτι σαν λύτρωση. Ήμασταν σε θέση για να κάνουμε μια δήλωση ότι είχαμε μια πραγματικά καλή ομάδα και ότι αν συνεχίσουμε να χτίζουμε γύρω από αυτή την ομάδα, θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο στο μέλλον. Τη χρονιά που επιστρέψαμε, νομίζω ότι ο Φράνκι ήταν ο προπονητής.
Ίσως να ήταν ο προπονητής εκείνη τη χρονιά. Και γυρίσαμε πίσω και είχαν νομίζω πλεονέκτημα έδρας στο ΣΕΦ. Ή ίσως είχαμε εμείς πλεονέκτημα έδρας. Δεν μπορώ να θυμηθώ. Αλλά αυτή ήταν μια πολύ δύσκολη σειρά, γιατί, ήμασταν με την πλάτη στον τοίχο. Κέρδισαν ένα σημαντικό παιχνίδι και έπρεπε να πάμε εκεί μέσα και να κερδίσουμε για να επιστρέψουμε στο OΑΚΑ. Ένιωθες ανακουφισμένος μετά από αυτή τη σειρά. Ένιωθες σαν να κατάφερες κάτι πραγματικά. Δεν ήταν τόσο απλό το πρώτο πρωτάθλημα που πήραμε. Δεν λέω ότι αυτό ήταν ένα απλό πρωτάθλημα, αλλά κυριαρχήσαμε σε αυτή τη σειρά. Αυτή η σειρά ήταν πολύ διαφορετική. Και εννοώ, η αντιπαλότητα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δεν πρόκειται ποτέ να εξαφανιστεί. Αυτά τα πράγματα, είναι δύσκολο να ξεπεραστούν. Αλλά για να πω ποια ήταν καλύτερη, ίσως πρέπει να πάω με την επιστροφή.
Και στο μυαλό μου, σκεφτόμουν να πάω να βοηθήσω για να προσπαθήσω να τον ενοχλήσω. Αλλά επίσης δεν ήθελα να να δώσω μια ευκαιρία σε κάποιον άλλον παίκτη για το buzzer beater βοηθώντας τον Μήτσο, που είναι εξαιρετικός αμυντικός. Ήμουν κάπως κολλημένος σε δύσκολη θέση με αυτή την απόφαση. Και ενστικτωδώς θα έπρεπε μάλλον να είχα πάει γιατί ίσως να ενοχλούσε αυτό το σουτ. Αλλά όταν έβαλε αυτό το σουτ, άλλαξαν τα πάντα. Το σκέφτομαι αυτό μέχρι σήμερα. Για το σουτ που έβαλε και έκρινε το ματς της Ευρωλίγκας στο ΣΕΦ… και πάλι, όπως είπα, βγάζεις το καπέλο σου σε μεγάλους παίκτες όταν κάνουν σπουδαίες φάσεις. Νομίζω ότι μπορεί να είχε έξι πόντους σε όλο το παιχνίδι. Δεν σκόραρε τίποτα, αλλά στην τέταρτο περίοδο, με δύο, τρία λεπτά ακόμα, ο Billy, ο Kill Bill, για χρόνια, ήταν γνωστός ως ο πιο επικίνδυνος παίκτης στα τελευταία τέσσερα λεπτά του αγώνα. Δεν με νοιάζει τι έκανε με το υπόλοιπο παιχνίδι. Ήταν αυτό που θα έκανε στα τελευταία τέσσερα λεπτά. Ήταν τόσο καλός. Τράβηξε αυτό το σουτ μέσα στο ΣΕΦ και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να γελάσω. Χαμογέλασα. Δεν το περίμενα να το τραβήξει τόσο γρήγορα. Νόμιζα ότι θα έπαιρνε μια-δυο ακόμα τριπλές για να φτάσει στη γραμμή των τριών πόντων. Το σούταρε από πολύ μακριά, πολύ καλό ένστικτο από μέρους του“.
Ίσως πρέπει να πάω με την επιστροφή. Αυτή η χρονιά της επιστροφής ίσως ήταν καλύτερη. Ήμασταν με τις πλάτες στον τοίχο και αυτό το κάνει λίγο πιο γλυκό. Μπαίνοντας στα αποδυτήρια, ο κόουτς είχε βάλει αποκόμματα εφημερίδων του Ολυμπιακού να μιλάνε ήδη για το τι θα κάνουν μόλις πάρουν το πρωτάθλημα και όλα αυτά. Και τσαντίστηκα, φίλε. Τσαντίστηκα, έσκισα όλες τις εφημερίδες από τους τοίχους. Έμενα δεν με ένοιαζε. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τι λένε. Δεν πρέπει να μας νοιάζει τίποτα που συμβαίνει έξω από τα αποδυτήριά μας. Το μόνο πράγμα για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε είναι τι συμβαίνει στα αποδυτήριά μας και τι θα φέρουμε στο παιχνίδι. Και όλοι με κοίταξαν λες και ήμουν τρελός. Αλλά εκείνη τη στιγμή, ήμουν. Ήμουν τσαντισμένος που μιλούσαμε γι’ αυτούς. Όλοι μιλούν γι’ αυτούς. Γιατί; Έχουμε ακόμα παιχνίδια να παίξουμε. Πάμε εκεί μέσα και νικάμε και έχουμε άλλο ένα παιχνίδι, η σειρά είναι διαφορετική. Και, νομίζω ότι βοήθησε την ανατροπή, σε αυτή τη σειρά, αλλά πήγαμε εκεί μέσα και ήμασταν συγκεχυμένοι“.
Για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: “Ο DPG είναι σπουδαίος τύπος, φίλε. Είναι σπουδαίος τύπος. Ξέρεις, είναι κάποιος που έχω κατάφερε να χτίσω μια σχέση κατά τη διάρκεια την εποχή που ήμουν στο Παναθηναϊκό όπου ήμασταν στην ίδια σελίδα, όταν είχα κάποια θέματα με την κόρη μου, πίσω στην Αμερική, είχα κάποια νομικά προβλήματα. Πραγματικά στάθηκε δίπλα μου κατάλαβε ότι η οικογένειά μου ήταν πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο. Για το DPG είναι το ίδιο. Η οικογένειά του είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο, και οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες με τον Παύλο και τον θείο του και ο πατέρα του, που είχαν τον Παναθηναϊκό ως οικογένεια. Είναι μια οικογένεια, και αυτό είναι που αισθάνεται για την ομάδα. Έτσι αισθάνεται για τον οργανισμό, είναι το πώς αισθάνεται για την εξουσία γενικά. Και αυτό ήταν κάτι που μπορούσαμε να σχετίζουμε με, γιατί όταν έρχεται στην οικογένεια, τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Και η καρδιά, ο ιδρώτας, τα δάκρυα, το αίμα που βάζει στην ομάδα, περιμένει από όλους να έχουν το ίδιο πάθος γι’ αυτό.
Θα έλεγα ότι είναι πολύ αντιδραστικός, οι άμεσες αντιδράσεις του μπορεί σίγουρα να είναι εκτός τοίχου μερικές φορές, αλλά μετά αυτός κάθεται πίσω και το σκέφτεται και, επιστρέφει κάτω και τώρα κάνει ίσως καλύτερες αποφάσεις σε αυτές τις καταστάσεις, αλλά σε γενικές γραμμές, είναι πραγματικά ένας σπουδαίος άνθρωπος, είναι ο ιδιοκτήτης που σίγουρα θέλεις να έχετε στο πλευρό σου. Δεν θέλεις να τον έχεις εναντίον. Και ότι έχει κάνει τα τελευταία δύο χρόνια, προσπαθώντας να ανανεώσει το ΟΑΚΑ και τι είναι ο Παναθηναϊκός, ανοίγοντας το budget, φέρνοντας περισσότερους ανθρώπους, που προσπαθούν να ξαναφτιάξουν το ΟΑΚΑ έτσι ώστε να είναι πιο φιλικό προς τους οπαδούς. Ότι γίνετε με τον οργανισμό, απλά δείχνει, πόσο αφοσιωμένος είναι για την ομάδα και στο να κάνει τα πάντα σχετικά με αυτό. Και με τα χρόνια, φίλε μου, ήταν τόσο κοντά στο να φέρει πίσω αυτά τα πρωταθλήματα για τον Παναθηναϊκό σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Ήμασταν τόσο κοντά. Ήμασταν κοντά όταν πήγαμε στο πέμπτο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα.
Ήμασταν κοντά με το πέμπτο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ. Ήμασταν κοντά, εκείνη τη χρονιά που είχαμε τη Ρεάλ Μαδρίτης και την καταστρέψαμε το πρώτο παιχνίδι, αλλά μετά χάσαμε τα επόμενα δύο παιχνίδια. Ήμασταν κοντά σε πολλές από αυτές τις στιγμές. Αλλά ποτέ δεν ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο. Και έτσι γι’ αυτόν, που είναι τόσο παθιασμένος, φίλε, το αξίζει. Το αξίζει. Η ομάδα το αξίζει. Οι οπαδοί το αξίζουν. Έχει περάσει αρκετός καιρός, αρκετός καιρός. Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει έξι τίτλους. Είναι μια σεβαστή ομάδα στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ένα πράγμα που οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν, οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο Παναθηναϊκός, αρκεί να έχουν τους οπαδούς πίσω τους, αρκεί να συμμετέχουν παίκτες που είναι πρόθυμοι να παίξουν, όπως είπε ο Θανάσης για τη φανέλα, όχι για το όνομα που γράφει το πίσω μέρος, αλλά για το τριφύλλι, αυτό σημαίνει τα πάντα όταν βάζεις αυτό μπροστά και είσαι εδώ, είμαστε εδώ ως ομάδα.
Είμαστε εδώ ως οικογένεια όταν παίζεις έτσι. Και αυτό είναι που ο Παναθηναϊκός κάνει αυτή τη στιγμή. Αυτή η ορμή που αυτοί οι παίχτες έχουν, είναι μια ομάδα. Είναι μια ομάδα αυτή τη στιγμή. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτές τις σειρές playoff είναι ότι είναι ενωμένοι. Η χημεία είναι ισχυρή και ότι μπορούν να διατηρήσουν αυτή τη δυναμική γιατί αυτό είναι που θα τους προωθήσει και ο DPG έχει κάνει μια σπουδαία δουλειά όσον αφορά την οικοδόμηση μιας ομάδας και βάζοντάς την προς αυτή την κατεύθυνση. Κάνει το σωστό πράγμα. Και ο Σλούκας, θα ήθελα να προσθέσω ότι προσθέτοντας έναν παίχτη με εμπειρία και το διαμέτρημα που κερδίζει σαν τον Σλούκα είναι εξίσου σημαντικό“.
Για την ιστορία με το πούλμαν και την επιστροφή στην Αθήνα: “Μετά από την ήττα μας, όλοι ήταν τσαντισμένοι, φίλε. Δεν φεύγουμε εκείνο το βράδυ. Μετά το παιχνίδι, προφανώς φεύγουν την επόμενη ημέρα. Ξέραμε ότι είχαμε πτήση την επόμενη μέρα. Σηκωνόμαστε το πρωί. Πιστεύω ότι η πτήση μας δεν ήταν μέχρι το μεσημέρι, ίσως στη μία, δύο η ώρα. Οπότε σηκωθήκαμε ίσως γύρω στης Και καθώς ξυπνάτε το πρωί, αυτό είναι όταν, το Twitter είναι πραγματικά ενεργό. Instagram, όλα αυτά τα πράγματα. Όλοι αρχίζουμε να λαμβάνουμε μηνύματα στα τηλέφωνά μας, όλη την ίδια στιγμή. Όλοι λένε, “Ελπίζω να σας αρέσει. τη διαδρομή πίσω στην Αθήνα.” Όλα αυτά τα πράγματα, αυτά είναι τα μηνύματα που λαμβάνουμε. Εγώ, ο Καλάθης, ο Kenny Gabriel, ο Chris Singleton, όλοι κοιτάζουν το τηλέφωνό τους. Αυτά τα τηλέφωνα απλά βουίζουν και λένε ότι εσείς παιδιά θα οδηγήσετε πίσω. Ελπίζω ότι θα απολαύστε το περπάτημα της επιστροφής στην Αθήνα.
Όλα αυτά τα μηνύματα. Καθόμαστε στο ξενοδοχείο. Είμαστε στο πρωινό και κανείς δεν λέει τίποτα για τη διοίκηση. Είχαμε τον γενικό διευθυντή εκεί, ο προπονητής μας ήταν εκεί, όλοι είναι εκεί, όλοι μιλάμε και κανείς δεν λέει κάτι για το ταξίδι μας. Καθόμαστε στο τραπέζι και ο Nick λέει “κανείς δεν θα πει τίποτα για όλα αυτά τα μηνύματα; Αυτά τα μηνύματα που βλέπουμε αυτή τη στιγμή λένε ότι δεν θα επιστρέψουμε αεροπορικώς στην Αθήνα; Τι είναι αυτό;”, οπότε ο GM και προπονητής σηκώνονται όρθιοι, έρχονται στο τραπέζι και λένε, ξέρετε, ο Γιαννακόπουλος ακύρωσε την πτήση. Παραγγείλαμε ένα λεωφορείο να φύγει από εδώ και θα επιστρέψουμε οδικώς στην Αθήνα. Και ήταν μια από αυτές τις στιγμές όπου όλοι κάθονται και λένε είστε σοβαροί; Και λένε, πόσο διαρκεί αυτή η διαδρομή; Και είμαστε σαν, περιμένετε. Ας το σκεφτούμε αυτό. Έχουμε μια πτήση που θα μπορούσε να είναι 45 λεπτά, μια ώρα, ίσως πίσω στην Αθήνα και μας λέτε ότι η πτήση ακυρώθηκε και πρέπει να μπούμε σε αυτό το λεωφορείο. Και έλεγε επίσης ότι όποιος δεν πάρει το λεωφορείο της επιστροφής το συμβόλαιό του θα είναι επρόκειτο να διακοπεί αμέσως. Και όλοι σκεφτόμασταν τι θα κάνουμε αυτή τη στιγμή; Μόλις είχα ξεπεράσει έναν τραυματισμό. Τραυματίστηκα νωρίτερα εκείνη τη σεζόν. Έκανα χειρουργική επέμβαση και ήρθα πίσω νωρίτερα αυτή τη σεζόν.
Οπότε σκεφτόμουν πραγματικά να μην πάρω το λεωφορείο. Γιατί δεν μπορούσα να κάτσω ακίνητος για τόσες ώρες εκείνη την περίοδο, αλλά ήμουν επίσης εν μέσω διαπραγμάτευσης συμβολαίου να παραταθεί για δύο ακόμη έτη. Οπότε ήμουν σε δύσκολη θέση. Αν δεν μπω σε αυτό το λεωφορείο. Οι διαπραγματεύσεις μάλλον τελείωσαν. Δεν πρόκειται να μιλήσουμε για αυτό ξανά. Μερικά από τα παιδιά αποφάσισαν να μην πάρουν το λεωφορείο. Κάποιοι από τους παίχτες έλεγαν, κοίτα, πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Και αυτό ήταν μόνο το τέλος της Ευρωλίγκας. Είχαμε ακόμα το υπόλοιπο του ελληνικού πρωταθλήματος να παίξουμε. Είχαμε ακόμα παιχνίδια σεζόν να παίξουμε. Έπρεπε ακόμα να πάμε στα playoffs του ελληνικού πρωταθλήματος και να προσπαθήσουμε να νικήσουμε τον Ολυμπιακό στο τέλος του χρόνου. Ήταν κάποιες αποφάσεις που πραγματικά έπρεπε να γίνουν εκείνη τη στιγμή. Και ήμουν ένας από τους τύπους που κατέληξε να πηγαίνει με το λεωφορείο με την υπόλοιπη ομάδα.
Δεν ήμουν ένας από τους παίχτες που πέταξε από το αεροδρόμιο. Αλλά εκείνη τη στιγμή, όταν πήγαμε πίσω στην Αθήνα, έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση επειδή το είχε κάνει σαφές ότι όποιος δεν θα πήγαινε με το λεωφορείο δεν επρόκειτο να παίξει με την ομάδα το υπόλοιπο της χρονιάς. Και αυτοί ήταν ο Kenny Gabriel, ο Αντώνης Φώτσης, ο Chris Singleton και ο Mike James. Αποκλείεται να μπούμε στα playoffs χωρίς αυτούς τους παίκτες. Νομίζω εκεί ήταν που ο Xavi ήρθε μέσα και όσο σπουδαίος προπονητής κι αν ήταν, στάθηκε για την ομάδα και αυτό έπρεπε. Προκειμένου να κρατηθεί η ομάδα μαζί, πρέπει να το κάνουμε αυτό. Σχεδόν εγγυήθηκε ότι θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό. Εννοώ, τον τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος. Και αν το κάναμε αυτό, νομίζω ότι ήταν υπό την προϋπόθεση ότι όλοι θα επιστρέψουν. Γιατί νομίζω ότι αν χάναμε αυτή την σειρά ότι ολόκληρο το ρόστερ θα είχε φύγει σε εκείνο το σημείο. Αλλά ήταν μια από αυτές τις στιγμές. Ναι, ξυπνήσαμε, φίλε. Και κυριολεκτικά ανακαλύψαμε μέσα σε λίγες ώρες ότι δεν παίρναμε πλέον πτήση. Θα πάμε με το λεωφορείο και αυτό ήταν 17 ώρες. Ίσως η μεγαλύτερη διαδρομή με λεωφορείο“.