Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Ο δεύτερος Παναθηναϊκός παρακολουθούσε το βράδυ της Τρίτης (16/4) ξέγνοιαστος πλην όμως όχι αδιάφορος τη νεοσύστατη διαδικασία των play-in στην Ευρωλίγκα να παίρνει σάρκα και οστά. Τα “πράσινα” βλέμματα είχαν κεντράρει το Βελιγράδι και όπως περίμεναν οι περισσότεροι, η Μακάμπι Τελ Αβίβ επιβεβαίωσε τα προγνωστικά κόντρα στη Μπασκόνια και ξεπρόβαλε στο δρόμο του “τριφυλλιού” για τα playoffs της Ευρωλίγκας.
Οι ξενιτεμένοι Ισραηλινοί παρά τις δυσκολίες της τρέχουσας περιόδου έμειναν συνεπείς – έστω και κατ’ αυτόν τον τρόπο – στο ραντεβού της 8άδας και ευελπιστούν πως θα κατορθώσουν να κόψουν τη φόρα και την ακόμα μεγαλύτερη προσμονή του “τριφυλλιού” για επιστροφή σε Final Four Ευρωλίγκας μετά από 12 χρόνια (το 2020 δεν πραγματοποιήθηκε λόγω Covid-19).
Παναθηναϊκός 2nd seed, Μακάμπι 7th seed και ένα κλάσικ ζευγάρι στη διοργάνωση γενικότερα στα προσεχώς. Το Eurohoops ξεψαχνίζει τις αναμετρήσεις τους, δίνοντας φυσικά μεγαλύτερη βαρύτητα στη μία και μοναδική φορά που έχουν παίξει για τα playoffs της Ευρωλίγκας υπό την τωρινή της μορφή με άλλο φυσικά φορμάτ (2012).
Μία αλησμόνητη σειρά που κρίθηκε σε ένα δραματικό Game 5 όπου ο Δημήτρης Διαμαντίδης “οργίασε”, στέλνοντας τους “πράσινους” στο τελευταίο Final Four όπου έχουν παρευρεθεί.
Ως προς τα… φρέσκα κουλούρια, η Μακάμπι έχει στο 2-0 τον Παναθηναϊκό αν και πολλά έχουν αλλάξει από τις μεταξύ τους αναμετρήσεις.
Οι τρεις τελικοί
Στην αλλαγή της εποχής και την έλευση της νέας χιλιετίας, Παναθηναϊκός και Μακάμπι μεσουρανούσαν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Οι Ισραηλινοί ύστερα από μία τριετία στο δεύτερο μισό των 80’s που έφταναν στην… πηγή αλλά δεν έπιναν νερό λόγω των τότε υπερδυνάμεων (Τρέισερ Μιλάνο, Γιουγκοπλάστικα), δεν μπόρεσαν να σπάσουν ούτε το 2000 στη Θεσσαλονίκη το “ρόδι”. Και γι’ αυτό ευθυνόταν ο Παναθηναϊκός που έραψε το δεύτερο αστέρι του.
Στην παρθενική σεζόν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο της ομάδας μπροστά σε 8.000 και πλέον Έλληνες που είχαν κατακλύσει την Πυλαία, το “τριφύλλι” επιβεβαίωσε και στο Final Four την ανωτερότητα που έδειξε καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς. Με κορυφαίο τον νυν προπονητή της Μακάμπι, Οντέντ Κάτας που είχε 17 πόντους (0/1δ., 2/3τρ., 11/14β., 2ασ.), ο Παναθηναϊκός ανέβηκε στην κορυφή του… Έβερεστ (73-67) μέσω ενός τελικού για γερά νεύρα.
“Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο” λένε και η Μακάμπι το πρόσφερε στους “πρασίνους” που είχαν πάει σε μια αγαπημένη τους πόλη (Παρίσι) για το κατά τι back-to-back.
Σε μια περίεργη χρονιά όπου το μπάσκετ είχε διχαστεί σε Ευρωλίγκα και Σουπρολίγκα, η “ομάδα του λαού” δεν χάλασε το χατίρι των ανυπόμονων φίλων της να την καμαρώσουν πρωταθλήτρια στην πέμπτη απόπειρα.
Στο παρκέ του “Παλέ ντε Μπερσί” όπου ο Παναθηναϊκός είχε κατακτήσει το πρώτο του ευρωπαϊκό το 1996, η ανώτερη τη σεζόν εκείνη Μακάμπι τον λύγισε με 81-67. Μόνος και έρημος ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα με 27πόντους και 8 ριμπάουντ. Αν και πιθανότατα δεν το χρειαζόταν αφού όλα έδειχναν ότι θα ήταν η δική της σειρά, έβαλαν το χεράκι τους τόσο οι διοργανωτές (ευνοϊκές ώρες προπονήσεων) όσο και οι διαιτητές γι’ αυτό. O μοναδικός τελικός της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στον οποίο έχει φτάσει και έχει ηττηθεί ο Παναθηναϊκός.
Δέκα χρόνια αργότερα από εκείνες τις θύμησες και έχοντας διασταυρωθεί δύο φορές από τότε σε ημιτελικούς Final Four (2001-02 και 2004-05 με το ταμείο να δείχνει… μία σου και μία μου), είχε έρθει η ώρα Παναθηναϊκός και Μακάμπι Τελ Αβίβ να παίξουν πάλι για το Κύπελλο της Ευρώπης.
Στη Βαρκελώνη, στο “πράσινο” μεταίχμιο. Εκεί που η “χρυσή” εποχή της κορυφαίας ομάδας του τρέχοντος αιώνα βάσει κατακτήσεων, έδινε τη σκυτάλη στην μετά Ομπράντοβιτς κατάσταση και ό,τι αυτή έφερε.
Το έκτο ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού έμελλε να κατακτηθεί στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, το καμάρι της οποίας είχε αποκλείσει στα προημιτελικά (με break). O απόλυτος θρίαμβος του ομαδικού πνεύματος και της νοοτροπίας νικητή που είχε νοτίσει τα χρόνια εκείνα τους διαδρόμους του ΟΑΚΑ και οι “πράσινοι” την κουβαλούσαν πάντοτε μαζί τους.
Ο πιο ώριμος από ποτέ Δημήτρης Διαμαντίδης έκανε τα… μαγικά του, ο Νικ Καλάθης πρόσφερε χείρα βοηθείας όπως και ο πρώτος σκόρερ του τελικού Μάικ Μπατίστ για να έρθει η τελευταία κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου του Παναθηναϊκού (78-70) κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη.
Οι τελευταίες τους παραστάσεις σε μια αξέχαστη σειρά
Μπορεί οι σειρές, οι στιγμές, οι τελικοί και οι αγώνες να έρχονται και να παρέρχονται παρόλα αυτά υπάρχουν “μάχες” που μένουν αναλλοίωτες στο χρόνο όπως εκείνη της περιόδου 2011-12. Ένα πραγματικό μπρα ντε φερ που κρίθηκε στις λεπτομέρειες με break στο break.
Η μοναδική σειρά που διασταυρώθηκαν οι δυο τους και έπαιξαν για την πρόκριση σε Final Four επί εποχής Ευρωλίγκας (ευτυχής η κατάληξη και το 95-96 στη φάση των “8” και σε best-of-three σειρά στο δρόμο για το πρώτο αστέρι στο Παρίσι) και σήμανε την τελευταία παρουσία στην 4άδα.
Τα τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια που παίχθηκαν τότε, ήταν θρίλερ. Το “αεράτο” 1-0 των “πρασίνων” (93-73) με κορυφαίο τον Δημήτρη Διαμαντίδη (15π., 8 ασ., 2 κλ.), ακολούθησε η ηχηρή απάντηση της αρμάδας του Ντέιβιντ Μπλατ.
Σε ένα συγκλονιστικό ματς στο Κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων δύο μέρες αργότερα, ο περίπατος έγινε… Γολγοθάς. Το 83-83 της κανονικής διάρκειας (ισοφάριση με βολές Καϊμακόγλου) άφησε ανοικτούς λογαριασμούς για το έξτρα πεντάλεπτο και εκεί “μίλησε” ξανά ο clutch Ντέβιντ Μπλου.
Με ένα πολύ μεγάλο τρίποντο στα 31” για το φινάλε, έκανε το 92-93 και έβαλε σε θέση οδηγού τη Μακάμπι. Ο Σάρας δεν μπόρεσε να στείλει το παιχνίδι σε μία ακόμα παράταση και o Παναθηναϊκός στριμώχτηκε στα σχοινιά.
Η κατάσταση έγινε ακόμα δυσκολότερη όταν και το δεύτερο θρίλερ κατέληξε στους Ισραηλινούς. Η Μακάμπι είχε τα ηνία διαρκώς στο Game 3 (είχε προηγηθεί και με 41-26 στο 19′) όμως οι “πράσινοι” ψαλίδισαν την απόσταση μέχρι το τέλος, φέρνοντάς τη στη μικρότερη δυνατή τιμή της (61-60 στο 38′) με τον Περπέρογλου. Ο Χέντριξ “μηδένισε” το δύσκολο καλάθι του “3D” για το 65-62 στα 15”.
Ο Μπλατ αποφάσισε να μην κάνει φάουλ, ο Καλάθης πήρε την ευθύνη αφού ο ψηλός έπαιξε εξαιρετική άμυνα πάνω στο Διαμαντίδη, η μπάλα δεν βρήκε στόχο και το 2-1 ήταν γεγονός.
Το Game 4 ήταν όλη ή τίποτα για τον Παναθηναϊκό και με αυτό το mindset παρουσιάστηκε. Το “τριφύλλι” ήξερε ότι έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο και πως χρειαζόταν πάση θυσία το “διπλό” για να φέρει ξανά τη σειρά στο ΟΑΚΑ και να μείνει ζωντανός στο κυνήγι της πρόκρισης στο Final Four της Πόλης.
Το παιχνίδι ήταν στην κόψη του ξυραφιού με το σύνολο του Ζοτς βέβαια να βρίσκεται σε θέση οδηγού στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Παρότι ο Ελιγιάχου έβαλε μπροστά τη Μακάμπι με 65-64, 4’20” πριν ακουστεί η “χοντρή κυρία”, η ελληνική ομάδα δεν αγχώθηκε.
Σε ένα τόσο κρίσιμο χρονικά σημείο έπαιξε σεμιναριακή άμυνα για 4 λεπτά, επέτρεψε μόλις δύο πόντους και αυτούς από βολές του Μπλου και παίζοντας με υπομονή και σύνεση στην επίθεση, απέδρασε από το Ισραήλ (69-78).
Το φινάλε μίας τέτοιας σειράς που είχε κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον δεν θα μπορούσε να μην ήταν επικό. Ήταν γραφτό της να αφήσει ιστορία με παιχνίδια αυστηρώς ακατάλληλα για καρδιακούς.
Το +9 στο 37’37” υπέρ του Παναθηναϊκού στο Game 5 με τις βολές του Βουγιούκα, έγινε σε χρόνο ντε τε… καπνός. Δύο μεγάλα τρίποντα από Πνίνι και τον μετέπειτα “πράσινο” Λάνγκφορντ, έφεραν την απόσταση στο -4 και λίγο αργότερα στο -2 (81-79) με τις βολές του Αμερικανού στα 53” για το τέλος.
Ο Καϊμακόγλου πήγε στη “γραμμή της φιλανθρωπίας” όμως μόνο ως τέτοια δεν αποδείχθηκε για τον Παναθηναϊκό (0/2) και οι Ισραηλινοί είχαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν ή ακόμα και να περάσουν μπροστά. Το λέι απ του Λάνγκφορντ όμως δεν βρήκε στόχο. Ο Διαμαντίδης με κρύο αίμα δεν συγχώρησε από τη γραμμή των βολών (83-79), ο Μπλου απάντησε με γκολ-φάουλ αλλά ο “3D” ήταν ξανά ψύχραιμος (85-82).
Αποστολή “αυτοχειρίας” στο ΟΑΚΑ με τον Πνίνι να κερδίζει φάουλ στην προσπάθειά του για τρίποντο. Όλες μέσα και ισοφάριση (85-85). Ο Χέντριξ “έφαγε” τη σταυρωτή του Διαματίδη και τον σταμάτησε αντικανονικά στα 5”, εκείνος έβαλε 1/2, άπλωσε όμως τα “πλοκάμια” του και έκρυψε κάθε επιλογή στον Μπουρστέιν που έκανε λάθος και ο Παναθηναϊκός πήρε το εισιτήριο για την Κωνσταντινούπολη.
Ο Διαμαντίδης σε εκείνο το παιχνίδι ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ με 25 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Εμφάνιση ρεκόρ σε PIR στις 278 παρουσίες του με τα “πράσινα” στην Ευρωλίγκα (34 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης).
Εκείνη η σειρά μνημονεύεται ακόμα από τους φίλους της ομάδας και μένει να φανεί κατά πόσον αποτελεί και οιωνός πρόκρισης σε Final Four μετά από μία δεκαετία και βάλε.
Διαβάστε επίσης: