Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Άλλος έχει το (μικρό) όνομα και άλλος τα κάλλη να επιδείξει στα γραμμένα.
Ο Παναθηναϊκός έραψε στο Βερολίνο το πολυπόθητο έβδομο αστέρι στη φανέλα. Περίμενε 13 χρόνια για αυτή τη στιγμή και όπως ήταν λογικό έβγαλε μαζικά τον κόσμο της ομάδας από τα σπίτια του. Πέρα όμως από το παλμαρέ του “τριφυλλιού” που φώτισε ακόμα περισσότερο με επτά ευρωπαϊκά τρόπαια της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της μπασκετικής γηραιάς ηπείρου τοποθετημένα στη σειρά, χώρο έκαναν και οι πρωταγωνιστές στη δική τους ντουλάπα με εκθέματα.
Μπορεί η συνεισφορά κάποιων να είναι μεγαλύτερη και πιο κομβική σε μια συλλογική επιτυχία, παρόλα αυτά και ως προς το “χειροπιαστό” του ζητήματος στον ομαδικό αθλητισμό, όλοι ανταμείβονται το ίδιο.
Από τον MVP του Final Four Κώστα Σλούκα και τους Κέντρικ Ναν, Ματίας Λεσόρ που συμπεριελήφθησαν στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης και βοήθησαν τα μέγιστα και στο Βερολίνο (μαζί με τον Γκραντ) μέχρι τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ που αγωνίστηκε μόλις 1’22” σε όλη τη σεζόν φέτος (πρώτος γύρος στη Βαρκελώνη) και τον Δημήτρη Μωραΐτη, όλοι λογίζονται ως πρωταθλητές Ευρώπης και είναι τέτοιοι.
Ο καθένας από τη δική του τη “σκοπιά” έβαλε το δικό του… λιθαράκι για να επιτευχθεί ο “άθλος” αυτός και να έρθει ένας τίτλος που θα τους ακολουθεί σε όλη τους της ζωή.
Η διαφορά στην περίπτωση του Κώστα Αντετοκούνμπο με τους υπόλοιπους είναι πως έχει δει τι εστί κορυφή και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με τους Λος Άντζελες Λέικερς το 2020.
Υπό το βλέμμα του σούπερ σταρ αδερφού του Γιάννη, ο αλτικός σέντερ των “πρασίνων” έγινε ο πρώτος Έλληνας και 13ος συνολικά που έχει πατήσει και στις δύο… βουνοκορφές. Πρωταθλητής και στις δύο κορυφαίες λίγκες της μπασκετικής ομήγυρης.
