Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Έχουν περάσει μερικά 24ωρα από την κατάκτηση του έβδομου ευρωπαϊκού τροπαίου του Παναθηναϊκού, η “φλόγα” όμως στην ευρύτερη οικογένεια των “πρασίνων” καλά κρατεί και το sold out στο πρώτο παιχνίδι κατά την επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα, το αποδεικνύουν. Ιστορίες γύρω από το έβδομο “αστέρι” θα τραγουδιούνται και συναισθήματα έκρηξης χαράς θα μνημονεύονται για πολλά ακόμα χρόνια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο “θρόνο” του και ο τρόπος – όποιος κι αν ήταν αυτός – θα περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Πάντα το γεγονός έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα πολλώ δε μάλλον όταν διακυβεύεται η κορυφή της Ευρώπης.
Όπως και να ‘χει όμως, όταν το επίτευγμα συνοδεύεται και από μία επιστροφή, μία συνθήκη όπου έβλεπες την πλάτη του άλλου όμως κάτω δεν το έβαλες, η σημασία του γεγονότος “φουντώνει”. Στην Ελλάδα άλλωστε “διψάμε” για τέτοιες, μη τετριμμένες και άξιες ύμνων, ιστορίες. Για ιστορίες που “φτιάχνουν” φιλάθλους και αφήνουν πίσω τους μύθους.
“Κερδίσαμε ημιτελικό και τελικό με 15 πόντους, δεν έχει να πει κάνεις τίποτα, είμαστε πανάξια πρωταθλητές Ευρώπης”, είπε με το χαμόγελο στα χείλη ο MVP του Final Four στο Eurohoops, Κώστας Σλούκας, μετά το θρίαμβο επί της Ρεάλ και οι αριθμοί τον επιβεβαιώνουν.
Εξίσου σημαντικό όμως για τα “επιμύθια” είναι πως ο Παναθηναϊκός έραψε το έβδομο “αστέρι” του στο Βερολίνο με come back από διψήφια διαφορά.
Η αρμάδα του Εργκίν Αταμάν βρέθηκε πίσω στο 12′ με 41-27 και έπρεπε να ανεβεί ένα “βουνό” ολόκληρο στην προσπάθεια να φέρει την κατάσταση… τούμπα κόντρα μάλιστα στο φαβορί (βάσει κατάταξης αλλά και εικόνας στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν).
Η απόσταση δεν τρόμαξε τον Παναθηναϊκό παρά την κρισιμότητα του αγώνα. Εκεί που συνήθως τα χέρια βαραίνουν και τα πόδια τρεμοπαίζουν, οι “πράσινοι” στραγγάλισαν τη “Βασίλισσα”, συνέχισαν να εκτελούν με ρυθμό αμείωτο και όχι μόνο κάλυψαν τη διαφορά αλλά έφτασαν μέχρι το τέλος της διαδρομής με “αέρα”. Της πήρε το “στέμμα” καθαρά.
“Για μένα τα τέσσερα τελευταία λεπτά στον ημιτελικό (σ.σ κόντρα στη Φενέρ) ήταν πιο άνετα και ελπίζω να κερδίσουμε έτσι και ο Ματέο το ίδιο θα θέλει. Γιατί το να κρίνεται ο νικητής στις τελευταίες κατοχές, είναι απαίσιο για τους προπονητές.”
Λόγια του Τούρκου αναμορφωτή παραμονή του αγώνα στη Συνέντευξη Τύπου του τελικού. Βγήκε αληθινός και είχε την ευκαιρία να υψώσει τις σφιγμένες του γροθιές αρκετά νωρίτερα από το άκουσμα της “χοντρής κυρίας”.
Μοναδική στο είδος της ανατροπή σε τελικό Ευρωλίγκας; Όχι, είναι η απάντηση μιας και μία δεκαετία νωρίτερα είχε αρνηθεί ο “άσπονδος” αντίπαλός του να υποταχθεί σε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ.