Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Έχουν περάσει μερικά 24ωρα από την κατάκτηση του έβδομου ευρωπαϊκού τροπαίου του Παναθηναϊκού, η “φλόγα” όμως στην ευρύτερη οικογένεια των “πρασίνων” καλά κρατεί και το sold out στο πρώτο παιχνίδι κατά την επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα, το αποδεικνύουν. Ιστορίες γύρω από το έβδομο “αστέρι” θα τραγουδιούνται και συναισθήματα έκρηξης χαράς θα μνημονεύονται για πολλά ακόμα χρόνια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο “θρόνο” του και ο τρόπος – όποιος κι αν ήταν αυτός – θα περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Πάντα το γεγονός έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα πολλώ δε μάλλον όταν διακυβεύεται η κορυφή της Ευρώπης.
Όπως και να ‘χει όμως, όταν το επίτευγμα συνοδεύεται και από μία επιστροφή, μία συνθήκη όπου έβλεπες την πλάτη του άλλου όμως κάτω δεν το έβαλες, η σημασία του γεγονότος “φουντώνει”. Στην Ελλάδα άλλωστε “διψάμε” για τέτοιες, μη τετριμμένες και άξιες ύμνων, ιστορίες. Για ιστορίες που “φτιάχνουν” φιλάθλους και αφήνουν πίσω τους μύθους.
“Κερδίσαμε ημιτελικό και τελικό με 15 πόντους, δεν έχει να πει κάνεις τίποτα, είμαστε πανάξια πρωταθλητές Ευρώπης”, είπε με το χαμόγελο στα χείλη ο MVP του Final Four στο Eurohoops, Κώστας Σλούκας, μετά το θρίαμβο επί της Ρεάλ και οι αριθμοί τον επιβεβαιώνουν.
Εξίσου σημαντικό όμως για τα “επιμύθια” είναι πως ο Παναθηναϊκός έραψε το έβδομο “αστέρι” του στο Βερολίνο με come back από διψήφια διαφορά.
Η αρμάδα του Εργκίν Αταμάν βρέθηκε πίσω στο 12′ με 41-27 και έπρεπε να ανεβεί ένα “βουνό” ολόκληρο στην προσπάθεια να φέρει την κατάσταση… τούμπα κόντρα μάλιστα στο φαβορί (βάσει κατάταξης αλλά και εικόνας στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν).
Η απόσταση δεν τρόμαξε τον Παναθηναϊκό παρά την κρισιμότητα του αγώνα. Εκεί που συνήθως τα χέρια βαραίνουν και τα πόδια τρεμοπαίζουν, οι “πράσινοι” στραγγάλισαν τη “Βασίλισσα”, συνέχισαν να εκτελούν με ρυθμό αμείωτο και όχι μόνο κάλυψαν τη διαφορά αλλά έφτασαν μέχρι το τέλος της διαδρομής με “αέρα”. Της πήρε το “στέμμα” καθαρά.
“Για μένα τα τέσσερα τελευταία λεπτά στον ημιτελικό (σ.σ κόντρα στη Φενέρ) ήταν πιο άνετα και ελπίζω να κερδίσουμε έτσι και ο Ματέο το ίδιο θα θέλει. Γιατί το να κρίνεται ο νικητής στις τελευταίες κατοχές, είναι απαίσιο για τους προπονητές.”
Λόγια του Τούρκου αναμορφωτή παραμονή του αγώνα στη Συνέντευξη Τύπου του τελικού. Βγήκε αληθινός και είχε την ευκαιρία να υψώσει τις σφιγμένες του γροθιές αρκετά νωρίτερα από το άκουσμα της “χοντρής κυρίας”.
Μοναδική στο είδος της ανατροπή σε τελικό Ευρωλίγκας; Όχι, είναι η απάντηση μιας και μία δεκαετία νωρίτερα είχε αρνηθεί ο “άσπονδος” αντίπαλός του να υποταχθεί σε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ.
Πριν τον Παναθηναϊκό ο Ολυμπιακός
Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση! Το Top-3 των μεγαλύτερων ανατροπών στην ιστορία των τελικών της Ευρωλίγκας, έχει γαλανόλευκη απόχρωση.
Η άρνηση στην υποταγή, η πίστη, η βαθιά ψυχή και όλα τα συναφή πνευματικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά, δεν θα μπορούσαν χωρίς το αγωνιστικό πλάνο και τα επιμέρους χαρίσματα να στέψουν τον Παναθηναϊκό – εν έτει 2024 – πρωταθλητή Ευρώπης και τον Ολυμπιακό παλαιότερα. Σίγουρα όμως έπαιξαν το δικό τους ρόλο.
Το -14 από οποίο επέστρεψε το “τριφύλλι”, αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη ανατροπή σε ματς τίτλου της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της “γηραιάς ηπείρου”.
Η κορυφή στην εν λόγω λίστα ανήκει στον Ολυμπιακό της Πόλης, εκεί που το “θαύμα” έλαβε χώρα. Μερικά δευτερόλεπτα αφότου το χρονόμετρο μπήκε στα τελευταία 12 λεπτά του αγώνα, οι “ερυθρόλευκοι”, οι οποίοι είχαν πετύχει μόλις 34 πόντους σε 28′ αγωνιστικά λεπτά, υπολείπονταν 19 πόντους (53-34).
Δώδεκα λεπτά αργότερα και ενώ συνέβησαν όλα αυτά τα απίθανα για να χαραχθεί ο τελικός του 2012 ως ο πιο επικός στην ιστορία, ο Γιώργος Πρίντεζης με το “πεταχτάρι” της ζωής του, διαμόρφωνε το τελικό 61-62 (τυπικά γηπεδούχος η ΤΣΣΚΑ) και ολοκλήρωνε τη μεγαλύτερη ανατροπή στα χρονικά των τελικών από αρχής καταβολής της Ευρωλίγκας (2000 και μετά).
Ένα χρόνο αργότερα, οι Πειραιώτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έφταναν ξανά στον τελικό, απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Μαδριλένοι, όπως συνέβη και στον πρόσφατο ημιτελικό του Βερολίνου, αιφνιδίασαν την ομάδα του Λιμανιού και μόλις στο 10′, προηγήθηκαν με 27-10. Παρά ταύτα, υπολόγισαν δίχως τον refuse-to-lose Ολυμπιακό, που κάλυψε σταδιακά τη διαφορά, πέρασε μπροστά στην τρίτη περίοδο και δεν ξανακοίταξε πίσω για το τελικό 100-88.
Το -17 έγινε +14 και αυτοί οι 31 πόντοι του Λονδίνου αποτελούν ρεκόρ σε τελικούς Ευρωλίγκας στην απόσταση που διανύθηκε. Οι 29 πόντοι του φετινού θριάμβου του Παναθηναϊκού (από το -17 στο +15) συντελούν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ.
Από διψήφια διαφορά (-12) είχε επιστρέψει και η Ρεάλ στο Κάουνας απέναντι στον Ολυμπιακό παίρνοντας την εκδίκησή της ενώ το ίδιο της είχε κάνει η Μακάμπι το 2014 (-11).
Διαβάστε επίσης: