Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Γόνος αθλητικής οικογένειας, με κλίση – και μάλιστα εμφανή – προς την επαγγελματική ενασχόληση της μητέρας του. Το σπορ του πατέρα του τον τρόμαζε, έστω κι αν ο πρόγονός του είχε φτάσει ψηλά. Τόσο που έμαθε και τι εστί Ολυμπιακοί Αγώνες από πρώτο χέρι.
Όπου υπάρχει καπνός – κατά συντριπτική πλειοψηφία – υπάρχει και φωτιά. Όπερ και απεδείχθη για μία ακόμα φορά στην περίπτωση του Κίναν Έβανς και του Ολυμπιακού. Ο βραχύσωμος και θρασύς αγωνιστικά 28χρονος πόιντ γκαρντ αποτελεί το τρίτο “ερυθρόλευκο χτύπημα” κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.
Ένα “όπλο” στη φαρέτρα του Γιώργου Μπαρτζώκα, το οποίο υπό… υγιείς συνθήκες, θα έχαιρε τεράστιου γκελ και απήχησης στον κόσμο της ομάδας. Το “χέρι του στη φωτιά” όμως για το μέλλον ενός χαρισματικού μεν ταλαιπωρημένου δε από συνεχείς σοβαρούς τραυματισμούς παίκτη, δεν θα έβαζε σχεδόν κανείς. Σχεδόν, διότι οι Πειραιώτες έχουν μεγάλη πίστη στο πρότζεκτ Κίναν Έβανς. Τόσο μεγάλη σε βαθμό που υπογράφουν μαζί του και ενώ ακόμα χρειάζεται 4-6 μήνες αποθεραπείας του “θρυμματισμένου” επιγονατιδικού του τένοντα, συμβόλαιο συνεργασίας τριετούς διάρκειας, με τον όρο του 1+2 γιατί δεν είναι και “κοινωφελές ίδρυμα”.
Το Eurohoops γράφει για την “πονεμένη ιστορία” του Κίναν Έβανς που στα καλά του δύναται να “διαλύσει” οποιαδήποτε άμυνα.
Ο τρόμος των αλμάτων
Στον Έβανς, από παιδί, άρεσαν οι δοκιμασίες. Οι προκλήσεις τον εξίταραν, ήθελε να ανακαλύπτει μόνος του τι του αρέσει και τι απαρνείται. Δεν του άρεσαν τα πάντα, σε ποιον αρέσουν άλλωστε; Απλώς εκείνος δεν λάτρεψε ποτέ την συγκατάβαση ούτε πορεύθηκε με εκείνη.
Τεξανός, όπως ο Ουόκαπ, γεννημένος και μεγαλωμένος εκεί ξεκίνησε την περιήγησή του στα σπορ από το ράγκμπι. Δεν τον κέρδισε. Το γύρισε στα αγωνίσματα του στίβου μπας και βρει την κλίση του.
“Δοκίμασα μερικά αγωνίσματα όπως τα 100 μέτρα μία φορά και τα εμπόδια άλλη μία, ωστόσο δεν τα ένιωσα δικά μου. Δοκίμασα και το άλμα εις μήκος για διασκέδαση όταν κάποιος έλειπε και ο προπονητής μου ζήτησε να τον αναπληρώσω. Δοκίμασα και το άλμα επί κοντώ. Αυτό ήταν ένα από τα πιο τρομακτικά πράγματα. Το άφησα” είχε πει κάποτε για τις απόπειρές του.
Εν τω μεταξύ στα 4 του χρόνια, ο πατέρας του, Κένι, εκπροσώπησε τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϋ στο άλμα εις ύψος, ενώ η μητέρα του, Σαντέλ, ασχολούνταν επαγγελματικά με το μπάσκετ.
“Μπορεί να μην θυμάμαι πολλά, αλλά όταν η μητέρα μου έπαιζε στην τότε ομάδα της, καθόμουν δίπλα στον πάγκο με τη βοηθό προπονήτρια που με πρόσεχε όσο μπορούσε και την παρακολουθούσα. Μάλιστα σε κάθε ημίχρονο έτρεχα από πίσω της ακόμη και στα αποδυτήρια”. Μέσα στην άγνοιά του λοιπόν, κόλλησε κάπως έτσι και το μικρόβιο.
Τα αξιοπρόσεκτα νούμερα στο κολλέγιο και η Ευρώπη
Ο Κίναν Έβανς πέρασε και… ακούμπησε από το κολλέγιο της γενέτειράς του (Texas Tech). Μία τετραετία γεμάτη σκορ. Νούμερα αρκετά ψηλά για να γράψει το όνομά του στα βιβλία της ιστορίας της ομάδας του Πανεπιστημίου.
Το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού αποτελεί μέλος μιας πολύ κλειστής λίστας (4 αθλητές) του προγράμματος με τουλάχιστον 1500 πόντους, 350 ριμπάουντ, 325 ασίστ και 125 κλεψίματα στα κολεγιακά του χρόνια. Διάφορες διακρίσεις σε ατομικό επίπεδο σε ολάκερη τη λίγκα στην τελευταία του χρονιά, μεταξύ αυτών και Consensus NCAA All-America Second Team.
Αφού δεν επιλέχθηκε στο draft του 2018, βρέθηκε στο Summer League των Ουόριορς, πριν οι Πίστονς τον υπογράψουν με two-way συμβόλαιο. Χώρο δεν βρήκε ποτέ, πήρε άρωμα από τη G-League μέσω της θυγατρικής των Νάγκετς πριν ανοίξει για εκείνον η πόρτα της Ευρώπης μέσω Αδριατικής λίγκας το καλοκαίρι του 2019.
Τα σκαλοπάτια στο ευρωπαϊκό στερέωμα τα ανέβαινε ένα προς ένα (Ιγκοκέα, Ηαποέλ Χάιφα) όμως οι εμφανίσεις του “κραύγαζαν” πως άνηκε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Ήταν φτιαγμένος για την Ευρωλίγκα.
Το “βάπτισμα του πυρός” το πήρε από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στην Μακάμπι. Αρκετά καλή η πρώτη αναγνωριστική και συνάμα “παρθενική” του χρονιά (8.2 πόντοι, 2.5 ριμπ. και 3.5 ασίστ) αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που θα του έδιναν το διαβατήριο και μια λευκή κόλλα χαρτί σε μια ομάδα με τις απαιτήσεις της Μακάμπι υπό τον Κάτας πλέον προπονητή, να ορίζει το τέμπο όπως εκείνος νόμιζε.
Κάουνας λοιπόν και win-win η κατάσταση. Τα νούμερά του αλλά και η επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας που μέχρι πρότινος εκπροσωπούσε, διπλασιάστηκαν. Ο Κίναν Έβανς κρατούσε τη μπαγκέτα στο χέρι και είχε την ελευθερία να αποφασίζει εκείνος στο παρκέ.
Κεφάλαιο τραυματισμοί αλλά κάτω δεν το βάζει
Στις πρώτες 16 στροφές της περιόδου 2022-23 ήταν… χάρμα ιδέσθαι (15,9 πόντους κατά μέσο όρο, 3,2 ριμπ. και 3,7 ασίστ σε 26’13” με 45,8% στο τρίποντο). Η Ευρώπη όμως τον… μάτιασε, ζήλεψε τη λάμψη του και η ατυχία του χτύπησε την πόρτα.
Ρήξη αχίλλειου στην τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου, νυστέρι και στα… πιτς μέχρι το τέλος της περιόδου. Μόλις άρχισε να φεγγοβολά το άστρο του, έχασε μπόλικη από την ισχύ του. Όχι όμως για πολύ.
Ο Κίναν Έβανς επέστρεψε πιο δυνατός, σαν θηρίο σε κλουβί. Τέτοιο ήταν άλλωστε. “Υπέγραψε” με μεγαλειώδη εμφάνιση στην πρεμιέρα της περασμένης σεζόν – σαν να μην έλειψε ποτέ – το “διπλό” με ανατροπή στη Μπολόνια.
Υπήρχαν ματς που ήταν απλά “μαγικός” (33 στην Παρτιζάν με 6/7 διπ. και 4/8 τρίποντα, 24 στον Παναθηναϊκό στο Κάουνας με 5/6 διπ. κι 4/5 τριπ., 25 πόντους και έξι ασίστ στην Stark Arena κόντρα στον Ερυθρό) κι άλλα που είχε πιο… γήινη μορφή (έξι στο ΟΑΚΑ και οκτώ άλλες τρεις φορές στον πρώτο γύρο). Η έλευση όμως του Τρινκιέρι τον… απογείωσε.
Μαζί με τον Κίναν Έβανς ανέβηκε όλη η Ζαλγκίρις και με εκείνον πρωτεργάτη, ηγέτη και σταρ επεδίωξε να προλάβει το “τρένο” των playoffs. Δεν το πρόφτασε ωστόσο ο Κίναν Έβανς ολοκλήρωσε τη χρονιά του στην Ευρωλίγκα γερός και δυνατός με 17.3 πόντους κατά μέσο όρο (4ος καλύτερος), 2.8 ριμπ., 3.9 ασίστ και 18.3 μονάδες στο PIR (πέμπτος μαζί με Μονέκε) ανά παιχνίδι. Με λίγα λόγια ήταν εκ των κορυφαίων δίχως αμφιβολία της διοργάνωσης, σε “σεληνιασμένη” κατάσταση ειδικά στο δεύτερο γύρο.
Η κακοδαιμονία όμως του χτύπησε (ξανά)την πόρτα. Κατά τη διάρκεια του τρίτου τελικού με τη Λιετκαμπέλις (νυν ομάδα ξανά του Γιώργου Καλαϊτζάκη) τραυματίστηκε, σωριάστηκε στο παρκέ και σφάδαζε στον πόνο. Είχε καταλάβει.
Στο πρόσωπό του έκδηλη η γκαντεμιά. “Γιατί ρε φίλε, γιατί…” ψέλιζε. Σοκαριστικό. Μαζί με τον επιγονατιδικό του τένοντα που έγινε κομμάτια, διαλύθηκε και ψυχολογικά.
“Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το πως νιώθω αυτή τη στιγμή, απλά είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι όλη τη σεζόν πίεζα τον εαυτό μου ώστε να επανέλθει στο ανώτερο επίπεδο. Όμως η ζωή ούτε ήταν, ούτε θα είναι δίκαιη…” είχε γράψει πριν από ενάμιση μήνα, λίγες ώρες μετά το επιτυχημένο χειρουργείο του που τον ανάγκαζε να ανέβει ξανά τον Γολγοθά της μακροχρόνιας αποθεραπείας.
Το δρόμο όσο επίπονος κι αν ήταν τον γνώριζε και τον γνωρίζει. Μάζεψε τα κομμάτια του (“όσοι με γνωρίζουν και ξέρουν τον χαρακτήρα μου, είναι σίγουροι ότι αυτό θα με πεισμώσει να είμαι ακόμα καλύτερος και πιο δυνατός”) έβαλε τις σκέψεις του σε μία τάξη και την πρόκληση του Ολυμπιακού δεν την φοβήθηκε.
Έστω κι αν γνωρίζει πως θα ξεκινήσει καθυστερημένα, με ντισαβαντάζ τη μάχη για τη θέση του στο ρόστερ, έστω κι αν έπρεπε να χάσει αρκετά χρήματα – φυσιολογικό – από τον πρώτο χρόνο του συμβολαίου του αφού αναμένεται να γυρίσει κατά το Γενάρη, είπε το “ναι”.
Την πίστη στις δυνατότητές του δεν την έχασε ποτέ. Όποτε πατάει γερά στα πόδια του και αυτά δεν βρίσκονται στον αέρα, όπως τότε μικρός στο άλμα επί κοντώ στο Τέξας που τρόμαξε και το άφησε, μπορεί να ορίζει εκείνος την μοίρα του. Και το ταίριασμα του υγιή Έβανς με τον Ολυμπιακό μοιάζει ιδανικό για να εκτοξευτούν μαζί.
Την παρτίδα θα την παίξει, αυτό έχει μάθει να κάνει…
Διαβάστε επίσης: