Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Κάθε καλοκαίρι η θερμοκρασία ανεβαίνει κυριολεκτικά και μεταφορικά. “Μεταφορικά” όσο αφορά τον “πυρετό” στη μεταγραφική αγορά. Παίκτες πάνε κι έρχονται κάθε φορά κι έρχεται η στιγμή που το ρόστερ κλείνει. Εξαιρούνται οι αναγκαίες προσθαφαιρέσεις στη συνέχεια κυρίως λόγω τραυματισμών.
Ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός χρειάστηκαν κι έκαναν ελάχιστες αυτή την offseason.
Περιττό να τονίσει κανείς τη σημασία του περιορισμένου αριθμού αλλαγών στο ρόστερ για μία ομάδα που έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρωλίγκας και μία που έφτασε για τρίτη διαδοχική φορά στο Final Four της διοργάνωσης.
“Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει” ο Παναθηναϊκός
Από τους 12+1 παίκτες και το νέο προπονητή το 2023 ο Πρωταθλητής Ελλάδας κι Ευρωλίγκας Παναθηναϊκός συνέχισε με το μίνιμουμ απαραίτητο.
Ο Λορένζο Μπράουν ήταν η πρώτη “πράσινη” μεταγραφή και τον ακολούθησε ο Ομέρ Γιουρτσεβέν που αποτέλεσε τη δεύτερη και τελευταία. Οι αποχωρήσεις ήταν εξίσου ελάχιστες και θα παραμείνουν τόσες ακόμη και στο ντόμινο “Ομέρ Γιουρτσεβέν–Όλεκ Μπαλτσερόφσκι“. Όποια άλλη υπογραφή έπεσε είχε να κάνει με επέκταση κι όχι ανανέωση.
Στα… γνωστά ο Ολυμπιακός
Ο Ολυμπιακός ούτως ή άλλως είχε περιορίσει τις αλλαγές στο ρόστερ τα τελευταία χρόνια, προχώρησε κι αυτός σε λίγες και (πολύ) καλές.
Η αρχή έγινε με τη μεταγραφή του μέχρι πρότινος “πράσινου” Λούκα Βιλντόζα, ακολούθησε η επιστροφή του Τάιλερ Ντόρσεϊ, το (διαφοροποιημένο) deal με τον τραυματία Κίναν Έβανς και, φυσικά, το μεγάλο comeback του Σάσα Βεζένκοφ. Από τις αποχωρήσεις ξεχωρίζει αυτή του Αϊζέια Κάνααν, αλλά κι αυτές μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.