Ο Πρίντεζης για ΠΑΝΤΑ στον Ολυμπιακό: Το εμβληματικό #15 στον ουρανό του ΣΕΦ (video)

2024-09-06T21:58:30+00:00 2024-09-06T23:58:34+00:00.

admin69

06/Sep/24 21:58

Eurohoops.net

Ήταν η βραδιά του, η στιγμή του. Το εμβληματικό Νο15 του Ολυμπιακού θα κοσμεί για πάντα τον “ουρανό” του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Εκεί που μεγαλούργησε και αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι.

Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net

Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.

Ένα κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για εκείνον, μονάχα για εκείνον. Πρώην συμπαίκτες, φίλοι, οπαδοί μετέτρεψαν τη βραδιά-γιορτή του σε ένα “φυλαχτό” που θα έχει πάντα μαζί του. Ήταν όλοι τους εκεί για έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία του Ολυμπιακού, όπως σημείωσε ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Τον Γιώργο Πρίντεζη.

Όπως πάντα εκεί, στο φαληρικό στάδιο, θα είναι και η φανέλα με το #15 να κάνει συντροφιά στο #7 του Βασίλη Σπανούλη. Δύο “άστρα” που έγιναν “γαλαξίες” για τον οργανισμό του Ολυμπιακού και άλλαξαν τον ρου της ιστορίας των “ερυθρολεύκων”.

Δεν έπεφτε “καρφίτσα” στο φαληρικό στάδιο για το πιο μεγάλο “ευχαριστώ” στον άνθρωπο των μεγάλων σουτ, εκείνον που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τους “ερυθρόλευκους”, μεγάλωσε μαζί τους, έγινε κομμάτι αναπόσπαστο του αφηγήματός του. Έναν ζωντανό “θρύλο” του “Θρύλου”

Η ΚΑΕ Ολυμπιακός είχε ετοιμάσει την “Moment to Remember” για τον μακροβιότερο αθλητή στην ιστορία του συλλόγου και αναμφίβολα αυτήν θα τη θυμάται εσαεί.

Αφού οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Κώστας Παπανικολάου, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και ο Μίλαν Τόμιτς τον αποθέωσαν ως του άρμοζε, το λόγο πήρε το τιμώμενο πρόσωπο.

Από αμηχανία μάλλον και αισθανόμενος μία πηγαία ανάγκη να ευχαριστήσει αρκετούς κοντινούς του ανθρώπους που συνέβαλαν για να γίνει αυτός που έγινε, ο Γιώργος Πρίντεζης δεν άφηνε το μικρόφωνο.

Όταν αυτό συνέβη και στο παρκέ μπήκαν οι γυναίκες της ζωής του, το συναισθηματικό φορτίο μεγάλωσε.

Παρέα με τη μητέρα του, τη σύζυγό του και την κόρη του, πάτησαν το buzzer και η φανέλα με το #15 άρχισε να ξεδιπλώνεται.

Όπως είχε προβλέψει ο καλός του φίλος και παλιός του συνοδοιπόρος στα παρκέ, Βασίλης Σπανούλης, λύγισε. Ήδη από το φινάλε του λόγου του είχε… σπάσει, όταν όμως η εμβληματική φανέλα του πήρε θέση δίπλα στο “θρυλικό” Νο7, λύγισε.

 

Πρίντεζης: Συγκίνησε ο λόγος του… “τυχεροί που έχετε αρχηγό τον Κώστα”

Συγκίνησε όμως και στο λόγο του ο Γιώργος Πρίντεζης που μίλησε τόσο για τη μεγάλη καριέρα του, το ξεκίνημα, τους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλευρό του, ενώ έκανε ειδική μνεία στον μάνατζέρ του, Γιώργο Δημητρόπουλο που έφυγε από τη ζωή το 2022.

“Σήμερα νιώθω τυχερός γιατί νιώθω σαν να παρακολουθώ τον επικήδειό μου. Ήθελα να το σπάσουμε λίγο. Τα συναισθήματα δεν εκφράζονται με λόγια. Στις 2/8/2000 πάτησε για πρώτη φορά παρκέ και το δέος που ένιωθα ήταν μεγάλο. Καθόμουν σε μία γωνία μόνος μου και προσπαθούσα να καταλάβω τι γίνεται. Ο κόσμος βλέπει μόνο έναν αγώνα, τίποτα άλλο απ’ όσα ζούμε σαν αθλητές. Είναι τα πράγματα που μου έχουν μείνει μαζί με την αγάπη του κόσμου, περισσότερο και από τίτλους.

Ένα καλάθι μπορεί να μετράει πολύ για τον φίλαθλο, αλλά ο σεβασμός και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πάνω απ’ όλα. Αν με ρωτάς όταν πρωτοήρθα εδώ θα σου έλεγα ότι δεν το περίμενα. Νιώθω τυχερός που γαλουχήθηκα με τη γενιά του Ολυμπιακού το 1996-97 και τη συγκεκριμένη φουρνιά. Ίσως για αυτό μου έμειναν αυτά τα συναισθήματα και ήθελα να μείνω εδώ. Ακόμα και που έφυγα δε θα το άλλαζα, έπρεπε να γίνει για να καταλάβω ότι ανήκω εδώ”, δήλωσε αρχικά.

Και συνέχισε για τα άτομα που τον βοήθησαν στον χώρο:Ανήκω εδώ. Είμαι τυχερός. Είμαι τυχερός γιατί συνεργάστηκα με πολλούς παίκτες και προπονητές. Θυμάμαι την τρέλα και την όρεξη των προέδρων από την πρώτη μέρα, την δίψα. Θυμάμαι με τον Μπαρτζώκα ήμουν στην Λάρισα. Με είχε βοηθήσει πάρα πολύ, στο πως να διαχειρίζομαι την αθλητικότητά μου. Με τον Κώστα Παπανικολάου έχουμε περάσει πολλά, ζήσαμε πολλά και τον αγαπάω και του εύχομαι τα καλύτερα. Είστε τυχεροί που είναι αυτός ο αρχηγός της ομάδας.

Ο Σπανούλης είναι αδελφός μου. Με έπρηζε μπασκετικά πολλές φορές και τον απέφευγα, αλλά ίσως αυτό να ήταν ένα μυστικό επιτυχίας. Κάναμε ένα τρομερό δίδυμο και επικοινωνούσαμε με μία ματιά. Με τον κόουτς Σφαιρόπουλο ήρθαμε πολύ κοντά και πίστεψε απ’ την αρχή όταν ήμουν τραυματίας. Τρυπήσαμε το ταβάνι μας επί δύο χρόνια και βελτιώθηκα πολύ μαζί του στην ομάδα. Με τον Τόμιτς επίσης πολλά. Πήγαινε και μας αγόραζε νερά ο ίδιος όταν περάσαμε είχαμε προπόνηση. Αυτός κι αν είναι ψυχάρα.

Ήθελα να είναι εδώ ο Ντούντα (σ.σ. Ίβκοβιτς). Με πονάει που δεν είναι εδώ μαζί μας. Ήταν μεγάλη μου τιμή που συνεργάστηκα μαζί του. Με βοήθησε πολύ. Από εκεί και πέρα, θέλω να σας πω ένα τεράστιο ευχαριστώ που είστε όλοι εδώ, μέσα στη ζέστη. Μία βραδιά που δεν φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Ήθελα να είναι κάτι σαν έναυσμα στον κάθε αθλητή που ξεκινά τώρα την καριέρα του. Γενιά με γενιά μεγαλώνοντας ίσως τα θεωρούν όλα πιο δύσκολα και τα παρατούν. Πρέπει να υπάρχει πίστη και θέληση , να παλεύεις και να επιμένεις για να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό”.

Για τους γονείς του και τον κόσμο του Ολυμπιακού, ενώ στο τέλος δεν κατάφερε να κρατήσει τα δάκρυά του και… λύγισε: “Οι γονείς μου με έχουν στηρίξει όσο κανείς. Πρέπει να λένε πάντα τα καλά και τα κακά με γνώμονα Νιώθω ο πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής στην Ευρώπη με την αγάπη σας“.

Για τον μάνατζέρ του: “Θα ήθελα να κάνω μία ξεχωριστή μνεία στον Γιώργο τον Δημητρόπουλο, τον μάνατζέρ μου που δεν βρίσκεται εδώ μαζί μας. Στα 15 το να έχει κάποιον ένα μάνατζερ ήταν πολύ ξεχωριστό και περίεργο. Ήταν ένας άνθρωπος σαν δεύτερος πατέρας μου. Μετά από πολύ καλά παιχνίδια μου έλεγε ότι έπρεπε να δουλέψω περισσότερο και να γίνω καλύτερος“.

Διαβάστε επίσης:

Διαβάστε εδώ τα τελευταία νέα

×