Του Μάνου Φυρογένη / info@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός τίμησε τον Γιώργο Πρίντεζη με την απόσυρση της φανέλας του με τον αριθμό “15” κι ο εμβληματικός αρχηγός των ερυθρολεύκων αποθεώθηκε κατά την είσοδό του στο γήπεδο.
Ο Πρίντεζης εμφανώς συγκινημένος, πήρε το μικρόφωνο και μίλησε τόσο για τη μεγάλη καριέρα του, το ξεκίνημα, τους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλευρό του, ενώ έκανε ειδική μνεία στον μάνατζέρ του, Γιώργο Δημητρόπουλο που έφυγε από τη ζωή το 2022.
“Σήμερα νιώθω τυχερός γιατί νιώθω σαν να παρακολουθώ τον επικήδειό μου. Ήθελα να το σπάσουμε λίγο. Τα συναισθήματα δεν εκφράζονται με λόγια. Στις 2/8/2000 πάτησε για πρώτη φορά παρκέ και το δέος που ένιωθα ήταν μεγάλο. Καθόμουν σε μία γωνία μόνος μου και προσπαθούσα να καταλάβω τι γίνεται. Ο κόσμος βλέπει μόνο έναν αγώνα, τίποτα άλλο απ’ όσα ζούμε σαν αθλητές. Είναι τα πράγματα που μου έχουν μείνει μαζί με την αγάπη του κόσμου, περισσότερο και από τίτλους. Ένα καλάθι μπορεί να μετράει πολύ για τον φίλαθλο, αλλά ο σεβασμός και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πάνω απ’ όλα. Αν με ρωτάς όταν πρωτοήρθα εδώ θα σου έλεγα ότι δεν το περίμενα. Νιώθω τυχερός που γαλουχήθηκα με τη γενιά του Ολυμπιακού το 1996-97 και τη συγκεκριμένη φουρνιά. Ίσως για αυτό μου έμειναν αυτά τα συναισθήματα και ήθελα να μείνω εδώ. Ακόμα και που έφυγα δε θα το άλλαζα, έπρεπε να γίνει για να καταλάβω ότι ανήκω εδώ”, δήλωσε αρχικά.
Και συνέχισε για τα άτομα που τον βοήθησαν στον χώρο: “Ανήκω εδώ. Είμαι τυχερός. Είμαι τυχερός γιατί συνεργάστηκα με πολλούς παίκτες και προπονητές. Θυμάμαι την τρέλα και την όρεξη των προέδρων από την πρώτη μέρα, την δίψα. Θυμάμαι με τον Μπαρτζώκα ήμουν στην Λάρισα. Με είχε βοηθήσει πάρα πολύ, στο πως να διαχειρίζομαι την αθλητικότητά μου. Με τον Κώστα Παπανικολάου έχουμε περάσει πολλά, ζήσαμε πολλά και τον αγαπάω και του εύχομαι τα καλύτερα. Είστε τυχεροί που είναι αυτός ο αρχηγός της ομάδας. Ο Σπανούλης είναι αδελφός μου. Με έπρηζε μπασκετικά πολλές φορές και τον απέφευγα, αλλά ίσως αυτό να ήταν ένα μυστικό επιτυχίας. Κάναμε ένα τρομερό δίδυμο και επικοινωνούσαμε με μία ματιά. Με τον κόουτς Σφαιρόπουλο ήρθαμε πολύ κοντά και πίστεψε απ’ την αρχή όταν ήμουν τραυματίας. Τρυπήσαμε το ταβάνι μας επί δύο χρόνια και βελτιώθηκα πολύ μαζί του στην ομάδα. Με τον Τόμιτς επίσης πολλά. Πήγαινε και μας αγόραζε νερά ο ίδιος όταν περάσαμε είχαμε προπόνηση. Αυτός κι αν είναι ψυχάρα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ήθελα να είναι εδώ ο Ντούντα (σ.σ. Ίβκοβιτς). Με πονάει που δεν είναι εδώ μαζί μας. Ήταν μεγάλη μου τιμή που συνεργάστηκα μαζί του. Με βοήθησε πολύ. Από εκεί και πέρα, θέλω να σας πω ένα τεράστιο ευχαριστώ που είστε όλοι εδώ, μέσα στη ζέστη. Μία βραδιά που δεν φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Ήθελα να είναι κάτι σαν έναυσμα στον κάθε αθλητή που ξεκινά τώρα την καριέρα του. Γενιά με γενιά μεγαλώνοντας ίσως τα θεωρούν όλα πιο δύσκολα και τα παρατούν. Πρέπει να υπάρχει πίστη και θέληση , να παλεύεις και να επιμένεις για να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό”.
Για τους γονείς του και τον κόσμο του Ολυμπιακού, ενώ στο τέλος δεν κατάφερε να κρατήσει τα δάκρυά του και λύγισε: “Οι γονείς μου με έχουν στηρίξει όσο κανείς. Πρέπει να λένε πάντα τα καλά και τα κακά με γνώμονα Νιώθω ο πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής όλων των εποχών στην Ευρώπη με την αγάπη σας“.
Για τον αείμνηστο μάνατζέρ του προσέθεσε: “Θα ήθελα να κάνω μία ξεχωριστή μνεία στον Γιώργο τον Δημητρόπουλο, τον μάνατζέρ μου που δεν βρίσκεται εδώ μαζί μας. Στα 15 το να έχει κάποιον ένα μάνατζερ ήταν πολύ ξεχωριστό και περίεργο. Ήταν ένας άνθρωπος σαν δεύτερος πατέρας μου. Μετά από πολύ καλά παιχνίδια μου έλεγε ότι έπρεπε να δουλέψω περισσότερο και να γίνω καλύτερος“.
“Ολυμπιακός & Παναθηναϊκός έχουν περισσότερα πράγματα να τους ενώνουν παρά να τους χωρίζουν”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Δεν μπορούσα να διαχειριστώ και να το ζήσω όσο ήθελα. Ήταν δύσκολο. Νιώθω πολύ μεγάλη τιμή κι ευχαριστώ πολύ την ΚΑΕ και θέλω να δώσω ένα έναυσμα η μεγαλύτερή μου χαρά στα νέα παιδιά με ό,τι κι αν ασχοληθούν να τους δώσει κίνητρο και να μην το βάζουν ποτέ κάτω“.
Και συνέχισε: “Δεν μπορώ μεμονωμένα για μία στιγμή. Είμαι εδώ πάνω από 20 χρόνοα, ο κόσμος βλέπει μόνο 2 ώρες αγώνα. Έχει κάνει τόσες ώρες προπονήσεις, έχεις ζήσει πολύ όμορφες και άσχημες στιγμές που είναι ακόμη πιο πολλές σε τόσα χρόνια που αγωνίζεσαι. Το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό είναι η πρώτη στιγμή που μπαίνεις στο παρκέ και παίζεις. Εκείνη η μέρα που έπαιξα για πρώτη φορά για τον Ολυμπιακό“.
Αν υπάρχει η σκέψη για να μείνει στον οργανισμό του Ολυμπιακού: “Υπάρχει σίγουρα αυτή η σκέψη. Ήθελα να αποφορτιστώ μετά από τόσα χρόνια στον αθλητισμό. Νιώθω ότι είναι καλό για εμένα και για τον σύλλογο, να μηδενίσω το κοντέρ και να ξεκινήσω μ’ ένα τεράστιο κίνητρο το νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Είναι δύσκολο και ό,τι κάνω θέλω να γίνει σωστά. Πρέπει να το κάνω με την ίδια μεθοδικότητα όπως κι έκανα καθ’ όλη την καριέρα μου.
Η ηθική μου υποχρέωση και ο σεβασμός απέναντι στον Ολυμπιακό, είναι ό,τι κι αν κάνω πρώτα να το μοιραστώ μαζί τους. Είναι η απόλυτη μου προτεραιότητα ο Ολυμπιακός. Πολλοί αθλητές συνήθως θέλουν να φύγουν από τον χώρο μετά την καριέρα τους. Έχω ζωή και έξω, αλλά εκεί μπορώ να προσφέρω. Θα ήταν ανούσιο και χαζό μετά από 23-24 χρόνια στο χώρο να φύγω απ’ τον χώρο. Η απόλυτη προτεραιότητά μου είναι το μπάσκετ και ο σύλλογος αυτός. Έχω ζήσει τα πάντα εδώ πέρα. Αν έρθει η στιγμή θα είναι σαν να υπάρχει μία συνέχεια.“.
Όσο για τον Ίβκοβιτς και τον πατέρα του: “Με τον Ντούντα είχαμε ιδιαίτερη σχέση. Ήταν δύσκολος άνθρωπος, αλλά ήταν απ’ τους προπονητές που άμα σε γούσταρε και σε πίστευε σαν παίκτης, η ενέργεια που έπαιρνες ήταν απίστευτη. Μακάρι όμως να με έβλεπε ο πατέρας μου, αν υπάρχει άλλη ζωή εκεί ψηλά. Όπως και ο κόουτς αλλά και ο Δημητρόπουλος“.
Για την πρόταση της Φενέρ πριν χρόνια, τη Μάλαγα και την απόφασή του για τον Ολυμπιακό: “Μία δύσκολη απόφαση ήταν όταν πήγα στη Μάλαγα, Δεν είναι σεβαστό και σωστό αυτό που λέω αλλά μέσα μου κάτι έλειπε. Έβλεπα τον Ολυμπιακό, δεν θέλω να πουλάω οπαδιλίκι, αλλά το μυαλό μου ήταν εδώ πέρα και μου βγήκε το κίνητρο απ’ τις πρώτες μέρες που πήγα στη Μάλαγα. Αυτό που προτρέπω και τους νεότερους, είναι ότι πάντα θα υπάρχουν καλοθελητές. Εγώ θεωρώ πως είχα μία αντίληψη για το μέλλον μου κι ας μου έλεγαν. Ήξερα ότι είχα περισσότερες πιθανότητες με τη Φενέρ να πάρω Ευρωλίγκα τότε. Έχω απεριόριστο σεβασμό στη Φενέρ“.
Για τον οπαδισμό: “Μικρός ναι, ήμουν οπαδός. Όταν έβγαλα τον οπαδισμό από μέσα μου και κατάφερα να είμαι ένας άνθρωπος που αγαπά την ομάδα μου, γεννήθηκαν τα ομορφότερα συναισθήματα. Δεν κρύφτηκα ποτέ, αλλά δεν ήταν και η προτεραιότητα μου να ασχολούμαι με άλλες ομάδες. Πάντα ήθελα να βλέπω τι κάνουμε εμείς. Έχω πει πολλές φορές πως Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν περισσότερα πράγματα για να τους ενώνουν παρά να τους χωρίζουν”.
Τέλος έκλεισε: “Όταν μου προτάθηκε να αγωνιστώ με τη Μακάμπι, αλλά απ’ την άλλη το ξανασκέφτηκα γιατί η κορούλα μου μου είπε ότι ήθελε να με δει να παίζω και μου άλλαξε το κίνητρο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι θα βγω ξανά με την ομάδα στο παρκέ και θα περάσουμε ωραία“.
Διαβάστε ακόμη