Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Σακίλ ΜακΚίσικ έφτασε στον Πειραιά τον Φλεβάρη του 2020 κι από τότε δεν έλειψε ποτέ από το ρόστερ του Ολυμπιακού.
Μπορεί να είναι πλέον αρκετά χρόνια στην «ερυθρόλευκη» οικογένεια και να υποστηρίζει ότι «δεν μένουν πολλά ακόμα να μάθετε για εμένα», όμως, μιλώντας στο «WeAreOlympiacos» αποκάλυψε πολλές άγνωστες πτυχές από… τον άλλο του εαυτό!
Διαβάστε τι είπε στο διαδικτυακό περιοδικό του Ολυμπιακού.
– Αν ήσουν καρτούν, ποιο θα ήσουν και γιατί;
«Έχω αγαπημένο καρτούν, αλλά εφόσον η ερώτηση είναι ποιο καρτούν θα ήθελα να είμαι, θα επέλεγα κάτι που βλέπει ο γιος μου. Μ’ αρέσει πολύ το “Tom and Jerry” και θα ήθελα να είμαι ο Jerry γιατί μου αρέσει να “ξεγελώ” τους μεγαλόσωμους τύπους σαν τον Μους και τον Ταβάρες, κάνοντας ανόητα πράγματα, κι απλώς να σκοράρω την μπάλα».
– Αν ήσουν ζώο τι θα ήσουν και γιατί;
«Πάντα μου άρεσαν οι καμηλοπαρδάλεις. Είναι τόσο ξεχωριστές. Όταν κοιτάζεις μέσα στη ζούγκλα, κανένα άλλο ζώο δεν έχει τέτοια σωματοδομή, με αυτό τον μακρύ λαιμό και τις κηλίδες στο δέρμα. Αυτό σημαίνει ότι είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Πρέπει να συνέβη κάτι ιδιαίτερο στην αλυσίδα της εξέλιξης για να δημιουργηθεί αυτό το ζώο. Μου δίνει την αίσθηση αφηρημένης, μη συνηθισμένης κατάστασης. Είναι μοναδικές στο είδος τους».
– Αν δεν ήσουν μπασκετμπολίστας τι επάγγελμα θα έκανες;
«Θα ήμουν σίγουρα Youtuber. Αν και ήδη έχω κανάλια στο Youtube και Youtube Plugs, θα μπορούσα να επενδύσω περισσότερο χρόνο και θα ήμουν ένα μεγάλο αστέρι της πλατφόρμας. Αυτό υπάρχει στα πλάνα μου. Ή θα ήμουν παίκτης πόκερ, επειδή λατρεύω να παίζω».
– Θα έπαιζες πόκερ επαγγελματικά;
«Θα έπαιζα επαγγελματικά, ναι. Ίσως συμβεί αφότου αποσυρθώ από το μπάσκετ. Θα το σκεφτώ. Τώρα όχι, δεν έχω αρκετό χρόνο να αφοσιωθώ για να παίξω χωρίς να χάσω τα λεφτά μου. Όταν αποσυρθώ θα μπορέσω να γίνω Youtuber του πόκερ (γέλια)».
– Χωριό ή πόλη;
«Σίγουρα χωριό. Δεν είμαι άτομο που του αρέσει να ζει στην πόλη, αν και απόλαυσα τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας. Τότε ήταν η εποχή της πανδημίας και κανείς δεν ήταν έξω. Όμως, θα προτιμούσα χωριό, γιατί κάνω σχεδόν όλες μου τις δουλειές στο γραφείο μου, στον υπολογιστή. Αγαπώ τους οπαδούς όταν έρχονται να μου μιλήσουν, αλλά αγαπώ και τη φύση και το να είμαι μόνος μου».
– Τι είδος μουσικής σου αρέσει;
«Δεν μου αρέσουν τα πάντα, αλλά μου αρέσουν πολλά ποπ κομμάτια, ακούω πολύ χιπ χοπ, όχι τόσο R’n’B. Μ’ αρέσουν τα κομμάτια της ραπ που σου σε παρακινούν, μ’ αρέσουν πολύ οι χαρούμενοι ρυθμοί. Δεν θέλω να σκέφτομαι αρνητικά πράγματα, έτσι θα έλεγα ότι μου αρέσει η μουσική που ανεβάζει τη διάθεσή μου».
– Μηχανή ή αυτοκίνητο και τι μάρκα;
«Αυτοκίνητο. Υποθέτω ότι αν ήξερα να οδηγώ μηχανή θα ήταν συναρπαστικό. Είναι κάπως λυπηρό που στη ζωή μου ποτέ δεν έχω οδηγήσει μηχανή. Ίσως πρέπει να πάρω δίπλωμα και να το δοκιμάσω. Αλλά αν ζω με αυτό το mindset, τότε θα πρέπει να πάρω κι ένα δίπλωμα πιλότου και να πετάξω ένα αεροπλάνο (γέλια). Οπότε θα μείνω με το αυτοκίνητο. Όσον αφορά την μάρκα, λατρεύω την KIA».
– Βουνό ή θάλασσα;
«Βουνό. Λατρεύω τα βουνά. Θα ήθελα μια μέρα να φτιάξω ένα σπίτι στο βουνό, ίσως εδώ στην Ελλάδα».
Πιστεύεις στους εξωγήινους;
«Ναι πιστεύω. Εννοώ ότι σίγουρα δεν ξέρω πώς μοιάζουν, θα μπορούσαν να έχουν οποιαδήποτε μορφή αλλά… Έχω κάτι σαν χόμπι με τη γυναίκα μου, ανά μερικούς μήνες, παίρνουμε περίπου δύο βδομάδες και “βουτάμε” στα άδυτα του Youtube και ψάχνουμε διάφορα μυστήρια για το διάστημα, τους πλανήτες. Μετά συνερχόμαστε και λέμε δεν γίνεται να ζούμε έτσι, πρέπει να ζούμε στην πραγματικότητα, δεν ξέρουμε τι υπάρχει σε όλο το σύμπαν. Αλλά είναι ενδιαφέρον…».
– Πιστεύεις στα ζώδια;
«Όχι, αλλά όλοι γύρω μου πιστεύουν. Δεν θέλω να πω ότι είναι ανόητο. Πιστεύω ότι είναι αληθινά, αλλά όχι στο επιφανειακό επίπεδο “ας ψάξω στο ίντερνετ τι λέει το ζώδιό μου για σήμερα”. Αν είσαι αστρολόγος και πραγματικά καταλαβαίνεις τι κάνεις, το δέχομαι. Αλλά όχι τους ανθρώπους που μπαίνουν στο διαδίκτυο και ψάχνουν τι λέει το ζώδιό τους σήμερα. Αυτό όχι, δεν το καταλαβαίνω».
-Πιστεύεις στα φαντάσματα;
«Χμμμ ίσως στα πνεύματα, όχι ακριβώς στα φαντάσματα. Δεν πιστεύω στα φαντάσματα που μπορούν να… ρίξουν μια καρέκλα ή κάτι τέτοιο. Αν πίστευα στα φαντάσματα θα τρόμαζα κάθε βράδυ. Όταν ήμουν μικρός ναι, τώρα είμαι αρκετά μεγάλος για να μην τρέμω κάθε φορά που ακούω κάτι σε κάποιο άλλο δωμάτιο».
– Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι πάνω σου τι θα ήταν αυτό και γιατί;
«Δεν μου αρέσει η εμμονή μου με τo να είμαι ο καλύτερος και να πρέπει να δουλεύω τόσο σκληρά. Με οδηγεί η ανάγκη να είμαι ο καλύτερος, να κυριαρχώ και αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να απενεργοποιήσω. Είναι κάτι που έμαθα σε όλη μου τη ζωή και τώρα, που είμαι μεγαλύτερος, δεν ξέρω πώς να κλείσω τον διακόπτη. Ελπίζω όταν αποσυρθώ και απομακρυνθώ από τον επαγγελματικό αθλητισμό, να μπορώ να χαλαρώσω και να μην έχω τόσο άγχος. Δεν μου αρέσει, αλλά είναι αυτό που είναι».
– Αν θα μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω στη ζωή σου θα άλλαζες κάτι;
«Δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι. Θεωρητικά υπάρχουν πράγματα που θα ήθελα να αλλάξω, αλλά αν τα άλλαζα δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Το ότι είμαι τόσο φιλόδοξος και έχω τους στόχους που είχα, είχε ως αποτέλεσμα να χάσω χρόνο από την οικογένειά μου. Περνάς χρόνο με την οικογένειά σου, αλλά δεν είναι σταθερός. Φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο σε μένα, γιατί εγώ είμαι εξαιρετικά ευλογημένος να παίζω μπάσκετ επαγγελματικά και να έχω χρήματα. Αυτό αφορά σε όλους τους ανθρώπους, οποιοδήποτε επάγγελμα κι αν κάνουν. Και αυτοί έχουν δυσκολίες στη ζωή, οπότε δεν είμαι σε θέση να παραπονιέμαι ότι δεν έχω τόσο χρόνο με την οικογένειά μου, καθώς ο καθένας το εύχεται αυτό. Αλλά νομίζω ότι όλοι θα συμφωνούσαμε πως θα ήταν σαφώς καλύτερα αν είχαμε τη δυνατότητα να περνάμε περισσότερο χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους».
– Είσαι “μαμάκιας”;
«Δεν το πιστεύω, αλλά όλοι οι υπόλοιποι το πιστεύουν, κυρίως η γυναίκα μου (γέλια). Καταλαβαίνω γιατί το λένε, αλλά είναι διαφορετικό να είσαι “mother’s boy” από το να σε καλεί η μητέρα σου όταν χρειάζεται κάτι και εσύ να φροντίζεις για αυτό. Γιατί έτσι είμαι και “wifey’s boy”, γιατί και η γυναίκα μου έχει την ίδια μεταχείριση. Αλλά αν ρωτήσεις την Μπέριλ ή οποιονδήποτε άλλο θα σου πει σίγουρα ότι είμαι mama’s boy. Και υποθέτω ότι πάντα ήμουν».
– Τρίποντο, κάρφωμα, τάπα ή ασίστ;
«Τρίποντο… αυτή τη στιγμή, απλά και μόνο επειδή αισθάνομαι καλά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όσο πιο μακριά είσαι από το καλάθι, τόσο πιο χαρούμενος είσαι όταν σκοράρεις. Μου αρέσουν και οι ασίστ. Αλλά θα πάω με το τρίποντο, για την ώρα».
– Διασκέδαση σε νυχτερινό μαγαζί ή ταινία στο σπίτι;
«Απολαμβάνω να βλέπω ταινίες στο σπίτι. Σειρές, τηλεοπτικές εκπομπές…»
– Πες μας το πιο τρελό σου μπασκετικό όνειρο.
«Θα ήθελα να ξεκινήσω μια σχολή για τους Ευρωπαίους παίκτες να έχουν μια διέξοδο για το NBA ή και για να παίξουν στη Euroleague. Διαφορετικό, όμως, από ότι συμβαίνει τώρα. Τώρα όλες οι χώρες είναι χωρισμένες, οι top παίκτες δεν νομίζω ότι προετοιμάζονται κατάλληλα, για το τι είναι το αμερικανικό μπάσκετ. Αν θες να πας να παίξεις στο NBA, είναι πολύ σκληρό. Οι παίκτες είναι φανταστικοί, όμως, πρέπει να έχεις κότσια και δεν το βλέπω αυτό στους Ευρωπαίους παίκτες αυτήν την στιγμή. Έτσι θα ήθελα να τους προετοιμάζω καλύτερα για να γίνουν είτε εκπληκτικοί παίκτες Euroleague, είτε εκπληκτικοί παίκτες NBA».
– Πες μας το πιο τρελό σου όνειρο γενικά…
«Το να χτίσω μια διαδικτυακή “κοινότητα”. Δεν ξέρω απαραίτητα τι θα είναι αυτό, αλλά έχω αυτή τη στιγμή περισσότερους από 500 χιλιάδες followers από την μπασκετική μου κοινότητα. Έχω τη δική μου μου media company, όπου μιλάμε για NBA, ποδόσφαιρο, αλλά έχω απομακρυνθεί από αυτό. Παλαιότερα ήμουν πιο βαθιά μέσα σε αυτό. Τώρα ψάχνω μια νέα κοινότητα. Δεν ξέρω τι ακριβώς θα είναι αυτό, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα ταρακουνήσει τον κόσμο και πολλοί άνθρωποι είτε θα εμπνευστούν, είτε θα… νευριάσουν. Δεν ξέρω… Έχω πολλά πλάνα για μετά το τέλος της καριέρας μου. Πάντως, σίγουρα θέλω να κερδίσω το τουρνουά World Series of Poker».
– Εάν μπορούσες να διαλέξεις μονάχα ένα τραγούδι που θα παίζει κάθε φορά που θα μπαίνεις μέσα στο δωμάτιο για το υπόλοιπο της ζωής σου, ποιο θα ήταν αυτό;
«Έχω πολλά τραγούδια που ακούω σε επανάληψη, για μέρες, μήνες… Αν έπρεπε να διαλέξω θα σου έλεγα το High Hopes από τους Panik at the disco».
– Σε ενδιαφέρει η γνώμη των τρίτων;
«Όπως είπα συνήθιζα να μιλάω μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους στο διαδίκτυο για τις μπασκετικές μου απόψεις, σχετικά με το πώς σκέφτομαι για τους παίκτες του ΝΒΑ, και πολλοί παίκτες του ΝΒΑ μου επιτέθηκαν, οπότε δεν με νοιάζει η γνώμη των τρίτων. Έχω ακούσει να λένε τα πιο “τρελά” πράγματα για μένα οπότε ναι, δεν με ενδιαφέρει πια. Κάποτε με ένοιαζε. Έπρεπε να κάνω ένα βήμα πίσω και να συνειδητοποιήσω ότι αυτό δεν είναι η πραγματικότητα, αυτό είναι απλώς το ίντερνετ. Υπήρχε τότε πολλή πίεση πάνω μου, αλλά το ξεκαθάρισα μέσα μου και τώρα δεν με νοιάζει».
-Όταν μιλούν για σένα τρίτοι, τι θα ήθελες να λένε;
«Θα ήθελα να λένε -όχι ότι έχω μεγάλη καρδιά- αλλά ότι έχω συνείδηση. Μπορώ να βάλω τον εαυτό μου στα παπούτσια οποιουδήποτε και να καταλάβω τι βιώνει. Ακόμα κι αν απλώς οδηγώ και δω έναν άστεγο. Καταλαβαίνω από τη δική τους οπτική γωνία. Ίσως γιατί ήμουν κάποτε άστεγος. Μπορώ όμως να έρθω και στη θέση κάποιου απλού εργαζόμενου. Καταλαβαίνω πόσο τυχερός είμαι, οπότε αν κάποιος χρειάζεται κάτι, δεν είναι τίποτα για μένα να πω “ναι”. Θέλω να τους βοηθήσω. Θα ήταν γελοία μια ζωή στην οποία εγώ απλώς θα κρατούσα όλα τα χρήματα και ποτέ δεν θα βοηθούσα κανένα».
-Όταν σε σταματούν στο δρόμο και σου μιλάνε νιώθεις άβολα;
«Όχι… Για μένα είναι κάποιες στιγμές μόνο οπότε δε με νοιάζει. Είμαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, οπότε ειλικρινά δε με ενοχλεί».
-Το πιο παράξενο πράγμα που σου έχει συμβεί με οπαδούς;
«Κάνουν πολύ ωραία πράγματα όλη την ώρα, πολύ ωραίες χειρονομίες. Αυτά είναι αρκετά παράξενα για μένα, γιατί έχω συνηθίσει να κάνω εγώ πράγματα για τους άλλους ανθρώπους. Οπότε όταν ένας θαυμαστής μου, μου φτιάχνει κάτι, ειδικά όπως αφίσες ή, όπως, ένα είδος κοσμήματος ή ένα γράμμα ή κάτι που είναι εξατομικευμένο για μένα, το λατρεύω. Δεν ξέρω αν αυτό μετράει ως παράξενο, αλλά νομίζω ότι είναι παράξενο επειδή έχω συνηθίσει πάντα να δίνω. Έτσι, όταν λαμβάνω, είναι πολύ, πολύ παράξενο για μένα».
– Αν μπορούσες να διαλέξεις ανάμεσα στο να πετάς και στο να είσαι αόρατος, ποιο θα επέλεγες;
«Αόρατος! Γιατί ο κόσμος λέει ότι είμαι ένας άνθρωπος με empathy, αλλά αν ήμουν αόρατος τότε θα μάθαινα τι πραγματικά λένε».
– Τι λατρεύεις και τι «μισείς» στο επάγγελμά σου;
«Λατρεύω, το πάθος που έρχεται με το να είσαι παθιασμένος στον αγωνιστικό χώρο γιατί σχετίζεσαι και με τον κόσμο. Την ενέργεια. Όλοι τη νιώθουν. Κι αν μπορείς να κάνεις μια ολόκληρη αρένα να ξεσπάσει απλώς με το να έχεις ενέργεια είναι κάτι ισχυρό για μένα. Είναι άλλο πράγμα να βγαίνεις εκεί έξω και να σκοράρεις πολλούς πόντους. Ναι, θα πουν ότι είναι καλός σκόρερ. Φυσικά, μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι, αλλά το να αλλάζει κυριολεκτικά την ενέργεια σε έναν άνθρωπο με κάτι που κάνεις, αυτό είναι το Νο.1! Αυτό που “μισώ” είναι ότι αυτά θα τελειώσουν κάποια στιγμή… Γι’ αυτό προσπαθώ, ξέρεις, να ξεζουμίσω όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια, γιατί μπορώ να νιώσω ότι, όχι πως το τέλος είναι κοντά, αλλά μπορώ να νιώσω ότι είμαι προς το τέλος περισσότερο απ’ ό,τι στην αρχή».
– Όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα ζητάς βοήθεια ή επιλέγεις να το λύσεις μόνος σου;
«Κάθε φορά επιλέγω να το λύσω μόνος μου. Αλλά έχω επίσης ανθρώπους που είναι πολύ κοντά μου, οπότε θα απευθυνθώ σε αυτούς για να με βοηθήσουν. Και είναι καταπληκτικό όταν μπορείς να στηριχτείς σε κάποιον για βοήθεια αντί να πρέπει να τα κάνεις πάντα όλα μόνος σου».
– Αν ήσουν ζωγράφος τι χρώματα θα έβαζες στον «καμβά» της ζωής σου;
«Κόκκινο και λευκό!».
– Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;
«Πιστεύω ότι ακόμα κι αν είμαι 44 ετών, θα νιώθω ακόμα σαν παιδί γιατί είμαι πολύ youthful. Πάντα ένιωθα έτσι… όσο πιο πολύ μεγαλώνω πάντα προσπαθώ να νιώθω σαν να είμαι 21. ‘Ντάξει ίσως όχι τόσο νέος, σαν 26 ετών».
– Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
«Πιστεύω ότι όλοι φοβούνται το θάνατο. Απλά γιατί νιώθω ότι η ζωή είναι τόσο περίπλοκη, τόσο όμορφη, είναι υπέροχο που μπορείς να ξυπνάς κάθε ημέρα και να κυνηγάς τα όνειρά σου, να έχεις στόχους. Το να μην τα έχεις αυτά, είναι κάπως τρομακτικό».
-Ποιο θεωρείς πως είναι το νόημα της ζωής;
«Το νόημα της ζωής για μένα είναι… απλώς να υπάρχεις. Είναι τόσα πράγματα που μπορεί να πάνε λάθος κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας. Έτσι σημασία έχει πως ανταποκρίνεσαι σε αυτά. Και μόνο, όμως, που έχεις αυτή την ευκαιρία να τα αντιμετωπίσεις, είναι εκπληκτικό. Ξέρω ανθρώπους που είχαν πολύ δύσκολες ζωές, αλλά τα κατάφεραν. Έζησα μια δύσκολη ζωή μέχρι τώρα, αλλά πάντα τα κατάφερνα. Το ζήτημα είναι πάντα να βρίσκεις τρόπο να βγάλεις άκρη. Απλώς, λοιπόν, να συνεχίζεις να προχωράς, να επιμένεις, να υποφέρεις να ανεβαίνεις το βουνό και να φεύγουν όλα τα βάσανα μόλις φτάσεις εκεί».
Διαβάστε ακόμα