Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Θα είναι μάλιστα και η μοναδική μαζί με τη Φενέρ (όπως κι αν έρθουν τα αποτελέσματα στα εναπομείναντα παιχνίδια) κι αυτό από μόνο του αποτελεί παράσημο για τον κόουτς Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του.
Από τη μαζική νωθρότητα εντός παρκέ και την υπερβολική νευρικότητα στον πάγκο, μέχρι την εντελώς ξένη προς το dna του συλλόγου ουδετερότητα της εξέδρας, όλα χθες στο ΣΕΦ “έδειχναν” εξ’ αρχής ήττα. Μόλις τη δεύτερη μέσα στο 2025, για ένα σύνολο που διέλυσε τον ανταγωνισμό στην regular season κι εξασφάλισε τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος της το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs.
Για ένα σύνολο που, πλέον, έχει την άνεση, αλλά και την υποχρέωση να χρησιμοποιήσει τις επόμενες 30 μέρες, με τέτοιο τρόπο ώστε να ετοιμάσει, να φρεσκάρει, να επαναφέρει και πάνω απ’ όλα να “φτιάξει” σε πνευματικό επίπεδο τους παίκτες του για τις μεγάλες και τελικές μάχες της σεζόν.
Τίποτε άλλο δεν χρειάζεται να αποδείξει στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός, έχοντας ήδη πετύχει τον πρωταρχικό του στόχο, αλλά κι έχοντας αναγκάσει το σύνολο τον αντιπάλων του ν’ αναγνωρίσουν ότι παίζει το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη. Και είναι η χθεσινή εικόνα που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο συνηγορεί με την ανάγκη μιας προσεκτικής διαχείρισης από εδώ και πέρα, αφού ειδικά φέτος, κανείς δεν πρόκειται να αρκεστεί στις εντυπώσεις που προσφέρουν οι επιδόσεις, ο αριθμός των νικών και οι ατομικές διακρίσεις. Μοναδικό ζητούμενο είναι η ουσία, δηλαδή ο τερματισμός, γι’ αυτό και πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι “ερυθρόλευκοι” θα τρέξουν την τελική ευθεία οπλισμένοι με όλες τους τις δυνάμεις.
Απέναντι στους Σέρβους που ετοίμασαν κι εκτέλεσαν ένα εξαιρετικό πλάνο, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε ψυχολογικά άδειος, ασύνδετος, με έλλειψη ενέργειας και κινήτρου. Η απουσία του Γκος που ήρθε να προστεθεί σε εκείνη του Ουόκαπ, αποδείχτηκε δυσβάσταχτη, η επιλογή του Ερυθρού Αστέρα να μη δώσει βοήθειες στον Φαλ περιόρισε τα κενά, ενώ η ταχύτητα των πεντάδων του δημιούργησε προβλήματα. Το παραδοσιακά δυνατό πρώτο δεκάλεπτο εξελίχθηκε σε εφιάλτη και η συνέχεια του αγώνα μετατράπηκε σε βουνό για τους “γηπεδούχους”. Έχαναν εύκολα καλάθια, η απογοήτευση βάραινε τις επιστροφές τους στην άμυνα, δέχονταν σωρηδόν πόντους στον αιφνιδιασμό, πήγαιναν δεύτεροι στην μπάλα, αδυνατούσαν να ελέγξουν το ρυθμό και γενικότερα ήταν αγνώριστοι.
Δικαίωμά τους.
Έπειτα από τέτοια διαδρομή σε μια Ευρωλίγκα που διαρκώς μας υπενθυμίζει τον υψηλότατο βαθμό δυσκολίας της, που έχει τους πάντες στην τσίτα και κρατάει ομαδάρες εκτός 6άδας και 10άδας, θα ήταν παράλογο για τον άνετο Ολυμπιακό να μην αναγκαστεί σε κάποιου είδους παύση. Όσο κι αν η συνέπεια μιας ομάδας παραπέμπει σε λειτουργία… μηχανής, το ανθρώπινο στοιχείο δεν μπορεί ποτέ να αφαιρεθεί από το κάδρο της κι έτσι, το μικρό burnout που συνέβη στην προκειμένη περίπτωση ήταν φυσιολογικό, αναμενόμενο, έως και επιβεβλημένο.
Ο Φουρνιέ έχει ανάψει αλάρμ εδώ και καιρό, ο Μιλουτίνοφ έπαιζε με τενοντίτιδα, ο Βιλντόζα δεν ήταν απόλυτα έτοιμος και στην άκρη του πάγκου με πολιτικά καθόταν μια πεντάδα αξίας μεγαλύτερης των 5εκ. ευρώ. Ακόμα και το ρομπότ που ακούει στο όνομα Σάσα Βεζένκοφ και σημειωτέο είχε αγωνιστεί 28 λεπτά κόντρα στο Μαρούσι, άρχισε να χάνει στροφές, λέι απ και βολές. Δεν πτοήθηκε, όμως. Επέστρεψε δριμύτερος από την ανάπαυλα και μαζί με τον εξαιρετικό Παπανικολάου, τον Λι και τον κορυφαίο του Ολυμπιακού ΜακΚίσικ, βρήκαν τον τρόπο να φέρουν την κατάσταση σε απόσταση ενός σουτ, αλλά ήταν φανερό ότι το ρεζερβουάρ δεν είχε αποθέματα για κάτι περισσότερο.
Με την την έναρξη της 4ης περιόδου, ο καυτός από την περιφέρεια Ερυθρός Αστέρας πήρε μεγάλα σουτ από Ντος Σάντος, Νέντοβιτς, Κάνααν και δεν ξανακοίταξε πίσω του. Το ματς χάθηκε, αλλά το πλεονέκτημα έδρας κλειδώθηκε και στην τελική αυτό είναι το μόνο που μετράει στην κανονική περίοδο.
Αμέσως μετά την λήξη, ο Γιώργος Μπαρτζώκας χαρακτήρισε την ομάδα του “κακομαθημένη”, αλλά αν το καλοσκεφτούμε, μάλλον είναι εκείνη που μας έχει… κακομάθει στα νικηφόρα σερί και τις επιβλητικές εμφανίσεις, σε σημείο που δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε ακόμα και μια ήττα με μηδενικό κόστος. Ο Ολυμπιακός έχει φέτος, στα 100 του χρόνια, ένα σημαντικό ραντεβού με την ιστορία και το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να εμφανιστεί μπροστά της ευδιάθετος, ήρεμος και ενωμένος. Ξέρει τι διακυβεύεται και πόση πίεση θα πέσει στην πλάτη του, αλλά επίσης ξέρει ότι μπορεί να την σηκώσει…
Διαβάστε ακόμα
Ολυμπιακός: Οκτώ ήττες φέτος, οι μισές από…Φενέρ & Ερυθρό Αστέρα
Μπαρτζώκας για Φουρνιέ: “Αν δεν παίζει καλά, αυτομάτως επηρεάζει την ομάδα πάρα πολύ”