Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Έλληνας προπονητής μίλησε για μία σειρά από ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το δίδυμο Ντε Κολό – Τεόντοσιτς, το ελληνικό μπάσκετ, την Εθνική Ομάδα και τον Παναθηναϊκό.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Δημήτρη Ιτούδη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ»
Τρίτη χρονιά στην τεχνική ηγεσία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τρεις χρονιές γεμάτες επιτυχίες: τις δύο πρώτες στο φάιναλ φορ, πέρυσι πρωταθλητής Ευρώπης και φέτος στο δρόμο προς την Κωνσταντινούπολη. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας coach και ποιες αλλαγές έχετε προωθήσει στην ομάδα σε αυτό το διάστημα;
«Κατ΄ αρχάς, μπορούμε να μιλήσουμε για επιτυχίες ή μη τις δύο προηγούμενες χρονιές. Η φετινή χρονιά έχει προφανώς αρκετό δρόμο μπροστά της. Ναι μεν, έχουμε εξασφαλίσει αρκετά νωρίς το πλεονέκτημα έδρας και την πρόκρισή μας στα πλέι οφ, αλλά από εκεί και πέρα μόνο εύκολος δεν θα είναι ο δρόμος για την Κωνσταντινούπολη. Οπότε όποια κι αν είναι η ομάδα, με την οποία θα διασταυρωθούμε στην 7η θέση, θα έχει και αυτή υψηλούς στόχους, δηλαδή να πάει κι αυτή στο φάιναλ φορ. Μιλάμε, λοιπόν για μία φάση η οποία θα είναι μακρά και επίπονη, με δύσκολα παιχνίδια.
Όσον αφορά τις δύο προηγούμενες σεζόν, και οι δύο σεζόν είχαν έναν κοινό παρονομαστή, δηλαδή ότι αυξήσαμε λίγο την ταχύτητά μας όσον αφορά το τεχνικό μας κομμάτι. Είμαστε μία ομάδα που πρόπερσι, πέρυσι αλλά και φέτος μπορούμε να τρέξουμε καλύτερα, αλλά φέτος δεν τρέχουμε τόσο όσο μπορούσαμε να τρέξουμε. Ίσως να έχει να κάνει με την καταπόνηση και την ποσότητα των παιχνιδιών που έχει να αντιμετωπίσει ο αθλητής. Θεωρώ, όμως πως είμαστε ένα 30% παραπάνω στην παραγωγή των πόντων από τον πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.
Η ΤΣΣΚΑ είναι μία ομάδα, η οποία ?τουλάχιστον βάσει της δικής μου φιλοσοφίας- έχει ως γνώμονα να κυκλοφορήσει καλά την μπάλα και να βρούμε το κατάλληλο σουτ. Προφανώς, έχουμε διάτρητους ρόλους με αθλητές οι οποίοι δημιουργούν και αυτοί είναι στην περιφέρεια ως επί το πλείστον, τόσο με πρόσωπο όσο και με πλάτη στο καλάθι, προερχόμενοι από τη θέση «3», τη θέση «2» και ακόμη και τη θέση «1», σε σχέση με το ρόστερ που έχεις πάντα. Γιατί υπάρχουν άλλες ομάδες που μπορεί να δημιουργούν από το «4» ή το «5». Γενικότερα το ευρωπαϊκό μπάσκετ (ανοίγουμε ένα καινούριο κομμάτι βέβαια σε αυτή τη συζήτηση) δεν έχει την πολυτέλεια που είχε τα προηγούμενα χρόνια να διαλέξει τους αθλητές από μία μεγάλη γκάμα, γιατί οι περισσότεροι εξ αυτών με μία άλφα ποιότητα φεύγουν στην Αμερική. Αναμφίβολα, το ευρωπαϊκό μπάσκετ πτωχεύει (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την έκφραση) όσον αφορά το ταλέντο και την ποιότητα αθλητών που μπορούν να έχουν στις τάξεις τους αυτές οι ομάδες».
Μου δίνετε πάσα για την επόμενη μου ερώτηση! Μίλος Τεόντοσιτς και Νάντο ντε Κολό: Δύο παίκτες που έχουν συνειδητά επιλέξει την Ευρώπη και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Πόσο δύσκολο είναι να διαχειρίζεσαι δύο τόσο μεγάλους περιφερειακούς παίκτες; Εξάλλου, είχατε και την εμπειρία με τους Διαμαντίδη, Σπανούλη στον Παναθηναϊκό (που τελικά ίσως δεν χώρεσαν στην ίδια ομάδα). Νιώθετε ευλογημένος;
«Προφανώς είναι ευλογία να συνεργάζεσαι με αθλητές όπως είναι ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Μπατίστ, νωρίτερα ο Μπόντιρογκα, ο Ρέμπρατσα, ο Πέκοβιτς, ο Αλβέρτης και όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν μία λαμπρή πορεία στο ευρωπαϊκό, αλλά και στο παγκόσμιο στερέωμα αφού αρκετοί από αυτούς αγωνίστηκαν και στο ΝΒΑ.
Όσον αφορά τους Τεόντοσιτς και Ντε Κολό είναι σημαντικοί αθλητές για το δικό μας rotation, αρκετά πράγματα περνούν από τα χέρια τους, γιατί έχουν και τη δημιουργία αλλά και την εκτέλεση και είναι κομμάτι του παζλ μίας επιτυχημένης ομάδας, η οποία εργάζεται στο σύνολο για να μπορεί να αναδείξει μέσα από αυτό ακριβώς το σύνολο και αυτούς τους δύο αθλητές. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι; Προφανώς, το κάλεσμα να ηγηθείς τεχνικά της ΤΣΣΚΑ έχει μόνο απαιτήσεις και είναι κάτι, το οποίο συνάδει και συμβαδίζει με τα δικά μου δεδομένα και τις δικές μου φιλοδοξίες. Αναμφίβολα είναι πρόκληση και η συνεργασία μας έχει αρκετούς τομείς που μπορούσαμε να αναφέρουμε: Και ο Νάντο και ο Μίλος είναι αθλητές οι οποίοι βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Ο Νάντο προερχόμενος από το ΝΒΑ δεν ήρθε εδώ ως MVP, ως πρώτος σκόρερ ή έχοντας κατακτήσει την Ευρωλίγκα πριν από την ΤΣΣΚΑ. Το ίδιο και ο Μίλος!
Μαζί, λοιπόν, με το σύνολο αυτών των αθλητών που ανέφερα πριν και οι δύο αυτοί αναδείχτηκαν και ανέδειξαν την ομάδα σε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η πορεία τους είναι ανοδική και είναι στα καλύτερά τους χρόνια ηλικιακά στην καριέρα ενός αθλητή».
Coach, στη Μαδρίτη το 2015 βρήκατε απέναντί σας τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τη Φενέρ στον άχαρο «μικρό τελικό». Στο Βερολίνο το 2016, νικήσατε τον δάσκαλό σας στον τελικό με 101-96 στην παράταση και οδηγήσατε την ΤΣΣΚΑ στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Τώρα είναι πιθανό το σενάριο η Φενερμπαχτσέ να είναι 7η και να παίξετε απέναντί της στα πλέι οφ. Γνωρίζω πως δεν σας αρέσει να απαντάτε σε υποθετικές ερωτήσεις αλλά… αποτελεί κίνητρο για εσάς να τον αποκλείσετε από το φάιναλ φορ;
«Απαντήσατε μόνη σας την ερώτηση. Να αρχίσω να κάνω κι εγώ υποθέσεις και υποθετικούς σχεδιασμούς; Έχουμε ακόμη μία αγωνιστική και όταν θα τελειώσει αυτή, θα έχουμε τη διάθεση να μιλήσουμε για το ποιοι θα είναι αντίπαλοι. Όποιος κι αν είναι αντίπαλός μας, όμως, είτε είναι η Φενερμπαχτσέ, είτε είναι η Εφές, είτε είναι η Νταρουσάφακα, θα έχει υψηλές βλέψεις και υψηλό κίνητρο να παίξει εναντίον μας. Οπότε, προφανώς αυτά τα παιχνίδια θα είναι δύσκολα. Είναι πέντε παιχνίδια, οπότε όταν θα γίνει αυτή η σειρά θα μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα».
Μόνο 6 προπονητές, συμπεριλαμβανομένου του Ντούσαν Ίβκοβιτς, έχουν κατακτήσει 2 τίτλους Euroleague. Πόσο υψηλό είναι το κίνητρο για εσάς να το πετύχετε και να γίνετε ο πρώτος Έλληνας τεχνικός που κατακτά back2back τίτλους;
«Κι αυτά όλα είναι υποθετικά, αλλά μπορώ να απαντήσω γιατί αυτό είναι ένας στόχος. Ένας στόχος που μόνο εύκολος δεν είναι. Μοιάζει να είναι κοντινός, αλλά είναι αρκετά μακρινός ακόμη. Έχεις να παίξεις μία ακόμη αγωνιστική στην κανονική περίοδο, έχεις να παίξεις μία σειρά πλέι οφ στις 3 νίκες και αν βρεθείς στο φάιναλ φορ, εκεί σε περιμένουν δύο τελικοί! Άρα όσο κοντά κι αν ακούγεται, είναι ακόμη πολύ μακριά. Είναι μέσα στους στόχους μας να θέλουμε να βρεθούμε εκεί. Δεν το κρύβουμε! Αυτές είναι οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις και η πρόκληση, όταν εργάζεσαι σε έναν μεγάλο σύλλογο όπως η ΤΣΣΚΑ, με υψηλούς στόχους. Θέλουμε να μείνουμε υγιείς και στο σώμα, αλλά και στο μυαλό και να είμαστε όλοι μαζί, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους αντιπάλους που θα βρεθούν μπροστά μας. Εχουμε το σθένος, έχουμε τη θέληση, έχουμε τη γνώση, προφανώς χρειαζόμαστε ένα πολύ υψηλό κίνητρο και υψηλή συγκέντρωση γιατί όταν είσαι πρωταθλητής Ευρώπης οι αντίπαλοί σου έχουν ένα επιπλέον κίνητρο να κερδίσουν τον πρωταθλητή Ευρώπης.
Αναφέρατε τους back2back τίτλους: Νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλη πρόκληση. Μόνο λίγες ομάδες ανά τον κόσμο έχουν κατορθώσει να πάρουν διαδοχικά πρωταθλήματα είτε στο ΝΒΑ, είτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων. Προφανώς, είναι κάτι που εξιτάρει όχι μόνο εμένα, αλλά και τους αθλητές μας!»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ 30 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ
Μία αγωνιστική πριν την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου γνωρίζετε πως θα είστε οριστικά στη δεύτερη θέση, με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Ποια είναι τα συμπεράσματά σας για αυτή την καινοτομία των 30 αγωνιστικών στη Euroleague;
«Είναι ένας Μαραθώνιος, ένα πολύ ισχυρό πρωτάθλημα, με 16 πολύ καλές ομάδες. Πιστεύω πως και οι 16 είχαν στόχο στην αρχή της κανονικής περιόδου -αν μη τι άλλο- την πρόκριση στις 8 πρώτες για τα πλέι οφ».
Πόσο δύσκολο είναι για τον προπονητή να προετοιμάσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης για τόσους συνεχόμενους αγώνες;
«Το ερώτημά σας είναι σύνθετο με την έννοια ότι δεν έχει να κάνει με την προετοιμασία όλων των ομάδων σε σχέση με τα τοπικά τους πρωταθλήματα, γιατί προφανώς η ισχύ των πρωταθλημάτων δεν είναι η ίδια. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς… το ισπανικό πρωτάθλημα, το τουρκικό πρωτάθλημα ή η VTB League δεν έχουν την ίδια ισχύ με το πρωτάθλημα της Ελλάδας και με τα ταξίδια που έχεις να αντιμετωπίσεις ή με την ποιότητα των ομάδων που έχεις να αντιμετωπίσεις.
Άρα λοιπόν, όλα αυτά σε έναν συνδυασμό με την καταπόνηση των παικτών είχαμε και αρκετούς τραυματισμούς σε αρκετές ομάδες- μας βγάζει έναν παρονομαστή πως οι προπονητές έχουν επιπλέον πίεση. Όσο δε πορευόμαστε προς το μέλλον, αυτή η πίεση θα αυξάνεται γιατί οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές. Γι’ αυτό χρειάζεσαι να έχεις ετοιμοπόλεμους αθλητές (τουλάχιστον 15-16 στο ρόστερ σου), έτσι ώστε να μπορείς να αναπληρώσεις ανά πάσα στιγμή κάτι που μπορεί να σου συμβεί. Από την άλλη, πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε -ειδικά αν οι ομάδες αυξηθούν από 16 σε 20- να παίζουμε στην Ευρωλίγκα, αλλά στα εθνικά πρωταθλήματα να μπαίνουμε ίσως από τη φάση των πλέι οφ (αρκετές ομάδες εξ ημών θα αναγκαστούμε), αν μπορώ να προβλέψω κάτι το οποίο μπορεί να ισχύσει σε 2, 3 ή 4 χρόνια!».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Αφήνοντας το κεφάλαιο ΤΣΣΚΑ και περνώντας στο ελληνικό μπάσκετ, του οποίου εσείς ο ίδιος αποτελείτε την καλύτερη διαφήμιση στο εξωτερικό και μας κάνετε όλους τους Έλληνες υπερήφανους: Περιμένατε πως και οι δύο ομάδες μας, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα μπορούσαν να τερματίσουν στην πρώτη τετράδα της κανονικής περιόδου; Σε καιρό βαθιάς οικονομικής ύφεσης, θεωρείτε πως αυτές οι επιτυχίες είναι προϊόν των παρελθόντων ετών και θα έχουν ημερομηνία λήξης ή πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα βγάζει πάντα ταλέντα;
«Έχετε βάλει χίλιους δύο παράγοντες! Πιστεύω πως η Ελλάδα θα βγάζει ταλέντα. Πιστεύω πολύ στον Έλληνα αθλητή και στον Έλληνα προπονητή! Όμως, οι ελληνικές ομάδες που αναφέρατε, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, δεν αποτελούνται μόνο από Έλληνες παίκτες. Αποτελούνται και από ξένους παίκτες. Άρα, λοιπόν δεν έχει να κάνει μόνο με την παραγωγή Ελλήνων παικτών, αλλά και με το ποιους ξένους παίκτες φέρνεις, πόσο μπορούν να δεθούν με την ομάδα. Βάλατε ένα άλλο κομμάτι που έχει να κάνει με τις προσπάθειες των ανθρώπων που ηγούνται αυτών των ομάδων: Τις οικογένειες Γιαννακόπουλων και Αγγελόπουλων, οι οποίοι σε αυτούς τους καιρούς έχοντας να οικοδομήσουν πάνω σε υψηλά αμειβόμενους αθλητές με υψηλές φορολογίες είναι μόνο επίτευγμα ότι διατηρούν τις ομάδες τους σε αυτό το επίπεδο. Και τους αξίζουν συγχαρητήρια! Και στις δύο οικογένειες!
Από εκεί και πέρα έχει να κάνει με το συνδυασμό, με τη δουλειά που γίνεται εκεί, προφανώς δεν είναι τίποτα τυχαίο, έχει να κάνει με την κληρονομιά που έχουν οι δύο ομάδες! Ο Παναθηναϊκός έχει να πάει σε φάιναλ φορ από το 2012. Άρα, δεν έχει να κάνει με το παρελθόν, έχει να κάνει με το σχεδιασμό και τη δουλειά. Ο Ολυμπιακός απουσίασε μόνο την περυσινή σεζόν. Απόδειξη της συστηματικής δουλειάς και πολλών παραγόντων που συντελούν στο να έχει επιτυχίες μία ομάδα».
Στη Μόσχα έχετε πάρει κοντά σας αρκετούς Έλληνες συνεργάτες και βέβαια τον Ντάριλ Μίντλετον. Δεν έχετε, όμως πάρει κάποιον Έλληνα παίκτη; Είναι απόρροια συγκυριών ή επιλογής;
«Έχει να κάνει με θέμα επιλογής και συγκυριών! Δηλαδή υπάρχουν Έλληνες με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ και έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν, αλλά αυτή τη στιγμή έχουν ή συμβόλαιο, ή έχουν επιλέξει κάτι άλλο ή δεν είναι στη θέση στην οποία ψάχνουμε εμείς. Αν κάποια στιγμή το φέρει το timing και η κατάσταση να συνεργαστούμε, θα είμαι πολύ χαρούμενος να συνεργαστώ και με έναν Έλληνα αθλητή. Άλλωστε έχω συνεργαστεί με πολύ υψηλού επιπέδου Έλληνες αθλητές στα 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό, είτε στον ΠΑΟΚ, είτε στον Πανιώνιο νωρίτερα που ήμουν νωρίτερα.
Όσον αφορά τους συνεργάτες μου, ήταν άμεση επιλογή και του Ανδρέα (σ.σ. Πιστιόλης) και του Κώστα (σ.σ. Χατζηχρήστος) και του Ντάριλ (σ.σ. Μίντλετον). Είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν και πορευόμαστε έχοντας μία αγαστή συνεργασία προσαρμοσμένη στις εδώ συνθήκες δουλειάς. Έχουμε πολύ καλές συνθήκες δουλειάς, η ομάδα είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα και μας δίνει όλα τα εχέγγυα, έτσι ώστε να μπορούμε να εργαστούμε σε αυτό το επίπεδο. Πρέπει κι εμείς να είμαστε υγιείς ψυχή τε και σώματι για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες αυτές».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Στα μέσα του Φεβρουαρίου σας έγινε πρόταση από την ΕΟΚ για τη θέση του Ομοσπονδιακού. Με δήλωσή σας τότε είχατε αποδώσει στο βαρύ πρόγραμμα και των δύο ομάδων την αδυναμία να αναλάβετε. Τι ακριβώς όμως συνέβη; Ισχύει ότι η διοίκηση της ΤΣΣΚΑ είπε «όχι»;
«Νομίζω ότι ήταν ξεκάθαρη και η δήλωση του προέδρου μας, του κυρίου Αντρέι Βατούτιν και η δική μου. Το κομμάτι της ανακοίνωσής μου τότε είναι ξεκάθαρο: Για μένα είναι τιμή και ταυτόχρονα υποχρέωση να ηγείσαι της εθνικής ομάδας. Δράττομαι της ευκαιρίας να πω ξανά ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη σκέψη, την πρόταση και την τιμή που μου έκανε ο κύριος Βασιλακόπουλος ερχόμενος και εδώ για να συζητήσουμε την ενδεχόμενη συνεργασία μας.
Πραγματικά, αποτελεί διακαή πόθο για μένα η εθνική ανδρών και πιστεύω πως σε ένα καλύτερο timing στο μέλλον, αν έχουμε την ίδια διάθεση και την υγεία, κάποια στιγμή θα συνεργαστούμε. Παραμένω στο πλευρό της εθνικής ομάδας και όλα αυτά τα χρόνια άλλωστε, και στον Παναθηναϊκό όταν ήμουν, προσέφερα τις υπηρεσίες μου χωρίς να χρειάζεται να διαφημιστεί αυτό, αλλά και τώρα παραμένω ένας μεγάλος οπαδός, φίλαθλος και συμπαραστάτης της εθνικής ομάδας!
Έτσι όπως θα πρέπει να είναι όλοι οι Έλληνες, οι οποίοι ασχολούνται ή δεν ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό. Είμαι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της σαν καθρέφτης που -αν θέλεις- αντικατοπτρίζει την ποιότητα που έχει ο Έλληνας αθλητής και ο Έλληνας μπασκετμπολίστας. Θεωρώ ότι είμαστε σε ένα μεταίχμιο και η επόμενη ημέρα για την εθνική θα είναι μόνο καλύτερη».
Μόλις προχθές, ήσασταν στην Αθήνα, στο ΟΑΚΑ, περιτριγυρισμένος από πολλούς φίλους που κάνατε στα 13 χρόνια θητείας σας στον Παναθηναϊκό. Οι φίλαθλοι σας υποδέχτηκαν θερμά κι εσείς τους ανταποδώσατε την αγάπη σας στις δηλώσεις σας. Μπορούν να ευελπιστούν πως θα σας δουν μια ημέρα στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού;
«Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ήταν εξαιρετικοί. Προφανώς, τα 13 χρόνια που έχουμε ζήσει μαζί είναι γραμμένα ανεξίτηλα και στις δικές τους καρδιές, αλλά και στη δική μας ψυχή και καρδιά. Τους ευχαριστώ για το ειλικρινές χειροκρότημα που βγήκε αυθόρμητα από μέσα τους. Επαναλαμβάνω για ακόμη μία φορά, ξέρουν ότι τους αγαπώ και τους ευχαριστώ για την υποδοχή όχι μόνο σε εμένα, αλλά σε όλα τα μέλη του τεχνικού τιμ. Αυτή τη στιγμή και ο Παναθηναϊκός, αλλά κι εγώ έχουμε τις επαγγελματικές μας πορείες, αλλά και τις επαγγελματικές μας δεσμεύσεις. Ξέρουν πολύ καλά όλοι ότι εγώ επέστρεψα προχθές στο σπίτι μου, εκεί όπου είχα εργαστεί 13 χρόνια.
Τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις είναι πολύ ισχυρές. Αλλά είμαστε όλοι επαγγελματίες και πρέπει να κάνουμε το καλύτερο για την ομάδα στην οποία εργαζόμαστε. Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει έναν πολύ καλό προπονητικό τιμ, έναν εξαιρετικό προπονητή και πορεύεται σε ανταγωνιστικό επίπεδο στην Ευρώπη.»