Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού βρίσκεται στην 6η θέση της λίστας του Στάνκοβιτς, ενώ ο Δημήτρης Ιτούδης είναι στη 10η θέση της σχετικής λίστας. Στην κορυφή δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς!
Η συγκεκριμένη λίστα περιλαμβάνει προπονητές οι οποίοι έχουν συμμετάσχει από το 1988 και έπειτα και αυτός είναι ο λόγος που απουσιάζουν ονόματα όπως οι Αλεξάνταρ Νίκολιτς, Πέντρο Φεράντιθ και Αλεξάνταρ Γκομέλσκι. Για να καταλήξει πάντως σε αυτό το Top10 o Στάνκοβιτς δεν υπολόγισε μόνο τους τίτλους, αλλά και τις συμμετοχές τους σε Final-4.
Αναλυτικά η λίστα του Βλάντιμιρ Στάνκοβιτς:
10. Δημήτρης Ιτούδης (γεννημένος το 1970)
Ο νεότερος της ελίτ αλλά ήδη στην τρίτη του χρονιά ως προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο Δημήτρης Ιτούδης έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο τρίτο του Final-4 ενώ ένα χρόνο πριν κέρδισε τον τίτλο (2016).
Αυτή τη σεζόν έχει την ευκαιρία να επαναλάβει τη μεγάλη περσινή επιτυχία. Για 13 χρόνια ήταν κάτι παραπάνω από βοηθός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό, οδηγώντας τους “πράσινους” σε 5 Ευρωλίγκες. Ένας παθιασμένος προπονητής μπάσκετ, μοντέρνος και με σαφείς ιδέες. Έχει επαναφέρει την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
9. Ντέιβιντ Μπλατ (1959)
Ο μόνος προπονητής που εργάστηκε τόσο στα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, όσο και στο ΝΒΑ (Καβαλίερς). Κατέκτησε το τρόπαιο με τη Μακάμπι το 2014 και αναδείχθηκε όπως είναι λογικό κορυφαίος προπονητής της χρονιάς.
Επιπλέον, οδήγησε τη Μακάμπι μέχρι το Final-4 του 2001 και του 2004 ενώ τη φετινή σεζόν κάθισε στον πάγκο της Νταρουσάφακα επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά που ήθελαν την τουρκική ομάδα να βρίσκεται στα πλέι οφ. Σε Εθνικό επίπεδο κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ με τη Ρωσία το 2007 και ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
8. Πάμπλο Λάσο (1967)
Έχει περάσει όλη του την προπονητική καριέρα στην Ευρωλίγκα με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στα έξι χρόνια του στη “βασίλισσα” κέρδισε τον τίτλο το 2015, ενώ ηττήθηκε στον τελικό του 2013 και του 2014 έχοντας μόνιμη παρουσία στην ελίτ.
Ως παίκτης, ήταν ένας εξαιρετικός πόιντ γκαρντ και ένας πολύ καλός πασέρ. Όπως αγωνιζόταν ως παίκτης, το ίδιο παιχνίδι του αρέσει να παίζει και ως προπονητής. Γρήγορο και απολαυστικό μπάσκετ με αρκετή ελευθερία για τους παίκτες του κυρίως στο δημιουργικό κομμάτι.
7. Αΐτο Γκαρσία Ρενέσες (1946)
Ένας άνθρωπος του μπάσκετ που βρίσκεται στο άθλημα για πάνω από 50 χρόνια. Ένας προπονητής που δεν έχει κατακτήσει τον τίτλο της Ευρωλίγκας, αλλά έχει πανηγυρίσε ένα Κύπελλο Κυπελούχων, δύο Κύπελλα Κόρατς (με την Μπαρτσελόνα), ένα ULEB cup και ένα Eurocup (με την Μπανταλόνα).
Για κάποιους οι 6 συμμετοχές σε Final-4 χωρίς τίτλο είναι αποτυχία, αλλά την ίδια στιγμή μπορούμε να το δούμε και από μία άλλη οπτική γωνία. Ο Ρενέσες ανακάλυψε τους Πάου Γκασόλ, Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Ρούντι Φερνάντεθ, Ρίκι Ρούμπιο και Κρίσταπς Πορζίνγκις. Ήταν επίσης φιναλίστ το 2008 στο Πεκίνο με την Εθνική Ισπανίας.
6. Τσάβι Πσκουάλ (1972)
Ακόμη ένα μέλος της νέας γενιάς προπονητών, με παρουσία τα τελευταία 10 χρόνια στην Ευρωλίγκα, με έναν τίτλο (το 2010 με την Μπαρτσελόνα) και 5 παρουσίες σε Final-4.
Μετά από 8 χρόνια στην Μπαρτσελόνα επέλεξε να εργαστεί για πρώτη φορά εκτός συνόρων, και πιο συγκεκριμένα στον Παναθηναϊκό, εκεί όπου τα πηγαίνει πολύ καλά. Κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδας και έφτασε με τους “πράσινους” στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Είναι ένας προπονητής που δεν του αρέσει ιδιαίτερα να ρισκάρει αλλά πάντα θέλει να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες του.
5. Ντούσαν Ίβκοβιτς (1943)
Ένας βετεράνος προπονητής, ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε πέρυσι μετά από μία μακρά και πετυχημένη καριέρα. Κέρδισε δύο Ευρωλίγκες με τον Ολυμπιακό (το 1997 και το 2012) και έφτασε σε 8 Final-4 με τρεις διαφορετικές ομάδες: τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει κατακτήσει όλων των ειδών τα Ευρωπαϊκά τρόπαια, κερδίζοντας το Κύπελλο Σαπόρτα με την ΑΕΚ και το ULEB cup με τη Ντιναμό Μόσχας. Ήταν επίσης τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας.
4. Πίνι Γκέρσον (1951)
Αν υπολογίσουμε και τη SuproLeague το 2001, ο Γκέρσον ήταν τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και έχει 5 συμμετοχές σε Final-4.
Δεν είναι ένας συνηθισμένος προπονητής, έχοντας πολύ έντονο ταπεραμέντο. Οι ομάδες του έπαιζαν πάντα γρήγορο μπάσκετ και ελκυστικό. Είναι επίσης ένας προπονητής που αγαπήθηκε από τα ΜΜΕ, αφού ότι είχε να πει το έλεγε στα ίσα, χωρίς μισόλογα.
3. Μπόζινταρ Μάλκοβιτς (1952)
Είναι ο πρώτος προπονητής που κατάφερε να πετύχει με την Γιουγκοπλάστικα το repeat (1989, 1990) από την εποχή που η Ευρωλίγκα επέλεξε το σύστημα του Final-4 ενώ το 1991 ήταν φιναλίστ στη Βαρκελώνη.
Έγινε ο πρώτος προπονητής που κατέκτησε τίτλους με τρεις διαφορετικές ομάδες, όταν κέρδισε το στέμμα με τη Λιμόζ το 1993 και με τον Παναθηναϊκό το 1996 (πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε Ευρωλίγκα). Είχε ακόμα τρεις συμμετοχές σε Final-4 και θεωρείται ο ιδανικός κόουτς για να προσαρμόσει τα πλάνα του στο στυλ της ομάδας και των παικτών που έχει στη διάθεση του.
2. Ετόρε Μεσίνα (1959)
Ένας από τους πιο χαρισματικούς προπονητές, τέσσερις φορές πρωταθλητής Ευρώπης: Δύο με τη Βίρτους Μπολόνια και δύο με την ΤΣΣΑ Μόσχας, ενώ έφτασε συνολικά 11 φορές σε Final-4.
Βοήθησε τον Μανού Τζινόμπιλι να σηκώσει με την Μπολόνια το τρόπαιο του 2001 και τώρα βρίσκονται μαζί στους Σαν Αντόνιο Σπερς, εκεί όπου ο Μεσίνα είναι ο βοηθός του Γκρεγκ Πόποβτς. Ήταν επίσης ο προπονητής που επανέφερε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην κορυφή της Ευρώπης (2006) έπειτα από 35 χρόνια. Μετράει 400 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα στον πάγκο των Βίρτους, Μπενετόν, ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ Μαδρίτης, την ώρα που σε Εθνικό επίπεδο έφτασε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ (1997) με την Ιταλία.