Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Πώς να εξηγηθεί διαφορετικά το γεγονός ότι δύο ευρωπαϊκοί τελικοί της Ευρωλίγκα κρίθηκαν στον πόντο με buzzer beater, δύο από τα πιο σπουδαία καλάθια στη διοργάνωση όλων των εποχών…
Αν, δε, προσθέσουμε στα έπη της Παρτίζαν και του Ολυμπιακού την ανατροπή του αιώνα από τη Λίβερπουλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2005 απέναντι στη Μίλαν όταν έχανε με 0-3 και το γύρισε μέσα σε 11’ επικρατώντας τελικά στα πέναλτι, ε, τότε δεν μπορεί: αυτή η πόλη, η Πόλη με κεφαλαίο όπως τη λέμε εμείς οι Έλληνες, αποπνέει κάτι το συγκλονιστικό, κάτι από δράμα όπως ακριβώς και η πολύπαθη αλλά και ένδοξη ιστορία της ως πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας!
Ο «βασιλιάς» Αλέξανδρος Τζόρτζεβιτς
Η Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς (με τον Ίβκοβιτς σε αθέατο ρόλο συμβούλου) ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ στο φάιναλ φορ του «Αμπντί Ιπεκτσί» το 1992. Η Μπανταλόνα ήταν ισχυρή, πολύ περισσότερο από το 1994 όταν σόκαρε τον Ολυμπιακό στο Τελ Αβίβ. Η αφρόκρεμα του ισπανικού μπάσκετ ανήκε στο ρόστερ της με τα αδέλφια Γιοφρέσα, τον Βιγιακάμπα, τον Μοράλες και τους Αμερικανούς Πρέσλι και Κόρνι Τόμπσον. Ναι, ο ίδιος χοντρούλης που είχε «εκτελέσει» τον Ολυμπιακό δύο χρόνια αργότερα.
Ο θρίαμβος επί της Εστουδιάντες στον ημιτελικό (91-69) μαρτυρούσε τη δύναμη της, αλλά την ίδια ώρα η Παρτίζαν έριχνε την προειδοποιητική της βολή αφού η παρέα του Τζόρτζεβιτς, του 22χρονου Ντανίνοβιτς και του 20χρονου Ρέμπρατσα (σε πιο μικρό ρόλο) απέκλεισε τη μεγάλη Ολίμπια Μιλάνο του Αντονέλο Ρίβα και του συχωρεμένου πλέον Ντάριλ Ντόκινς που στον ημιτελικό είχε 21 πόντους και 19 ριμπάουντ! Δεν έφταναν όμως.
Στον τελικό η Παρτίζαν προηγήθηκε με 40-34 στο ημίχρονο, με τους Τζόρτζεβιτς και Ντανίλοβιτς να πρωταγωνιστούν. Τέλειωσαν το ματς με 23 και 25 πόντους αντίστοιχα, αλλά ο Σάσα είχε 20 μέχρι και τα τελευταία δύο δευτερόλεπτα του αγώνα.
Ο Τόμας Γιοφρέσα με ένα κοντινό σουτάκι που θύμιζε Γκάλη έκανε το 70-68 με λιγότερο από δέκα δευτερόλεπτα στο χρονόμετρο. Τότε βέβαια δεν σταματούσε ο χρόνος, οπότε η Παρτίζαν έπρεπε να κάνει γρήγορα την επαναφορά. Ο Τζόρτζεβιτς διέσχισε το γήπεδο υπό την πίεση του clutch Ισπανού γκαρντ (18π., 20 ο Πρέσλι), πάτησε γερά από τα 6.25μ. και με ένα τρίποντο που θα θυμόμαστε για πάντα έδωσε το Ευρωπαϊκό στην Παρτίζαν!!!
Δείτε το εδώ και θυμηθείτε οι παλιοί (και να μάθετε οι νέοι) πως τέλειωσε εκείνος ο συγκλονιστικός τελικός…
Το έπος του Ολυμπιακού
Είκοσι χρόνια μετά, το φάιναλ φορ φιλοξενήθηκε ξανά στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όχι στο “Αμπντί Ιπεκτσί” μα στο υπερσύγχρονο “Σινάν Ερντέμ”. Όπως καλή ώρα τώρα. Ο Ολυμπιακός πήγε στην Τουρκία περίπου όπως η Παρτίζαν το 1992. Στο ρόλο της “Σταχτοπούτας” δηλαδή, αφού η ζάμπλουτη ΤΣΣΚΑ έδειχνε πανίσχυρη, η Μπαρτσελόνα το ίδιο και ο Παναθηναϊκός πήγαινε για να υπερασπιστεί τον τίτλο που είχε κατακτήσει την προηγούμενη σεζόν, τον έκτο της ιστορίας του.
Και ο Ολυμπιακός; Μία ομάδα που κόντεψε να διαλυθεί το προηγούμενο καλοκαίρι, με τον Σπανούλη να την οδηγεί ως το τέλος του δρόμου όμως χάρη και στη βοήθεια του Πρίντεζη, τη συνεισφορά των Λο και Ντόρσεϊ που το χειμώνα “ψαρεύτηκαν” από την Παρτίζαν (σύμπτωση…) και τα αζήτητα της Λαμποράλ και μαζί τα τρομερά πιτσιρίκια του Ντούσαν Ίβκοβιτς (Σλούκας, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Κατσίβελης, Κέσελι).
Στον ένα ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ νίκησε στο τέλος τον Παναθηναϊκό, ενώ ο Ολυμπιακός έχασε μόλις μία φορά το προβάδισμα από την Μπαρτσελόνα που είναι αλήθεια πως την τετραετία από το 2009 ως το 2012 έμοιαζε πανίσχυρη μέσα στο γήπεδο. Το είχε νιώσει και ο Ολυμπιακός το 2010 στο Παρίσι. Πήρε όμως την εκδίκηση του στον ημιτελικό.
Ακόμα και έτσι όμως, όλοι πίστευαν πως τα θαύματα είχαν πλέον σωθεί για τον Ολυμπιακό και η ΤΣΣΚΑ ως το 28ο λεπτό φρόντιζε να το επιβεβαιώνει με προβάδισμα 19 πόντων (53-34). Ποιος θα ξεχάσει τον αμερικάνικο πανηγυρισμό του Σβεντ στο τάιμ άουτ που πήρε εκείνη τη στιγμή ο Ντούντα. Το τάιμ άουτ που άφησε εποχή…
Ο Ίβκοβιτς έριξε μέσα την πιτσιρικαρία και τους είπε απλά να… παίξουν. Ούτε φωνές, ούτε τίποτα. Και ω του θαύματος, μέσα σε ελάχιστα λεπτά η διαφορά είχε πέσει στους πέντε πόντους με το μοναδικό τρίποντο του Κέσελ στο παιχνίδι!
Υπήρχε όμως δρόμος πολύς ακόμα. Ο Παπανικολάου δεν αστοχούσε από πουθενά, ο Πρίντεζης είχε βρει ρυθμό αλλά το προβάδισμα ανήκε στην ΤΣΣΚΑ. Και πήγαμε στα τελευταία δευτερόλεπτα. Πρώτα ο Μίλος χάνει μία βολή, ο “Παπ” απαντάει και όλοι έριξαν τα βλέμματα (και τα… βουντού τους) στον Σισκάουσκας. Δύο έξω. Ποιος το πιστεύει; Η μπάλα στα χέρια του Σπανούλη, ασίστ στον Πρίντεζη και το “πεταχτάρι” μίας ζωής, μίας καριέρας, μίας ιστορίας που γράφτηκε τότε μπαίνει μέσα.
Μετά 20 χρόνια στην Πόλη επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Δείτε το καλάθι-μύθος του Πρίντεζη σε τετραπλή περιγραφή διαφορετικών γλωσσών όπως ξέρουμε πως το αγαπάτε περισσότερο…