Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Δεν ήταν ακριβώς τέσσερα μπάζερ μπίτερ, αλλά ελάχιστη διαφορά κάνει με την πραγματικότητα και την ουσία του θέματος. Θα το εξηγήσουμε.
Ο Ολυμπιακός απέδειξε με αυτόν τον τρόπο- για πολλοστή φορά βεβαίως- πως είναι η ομάδα που δεν την καταβάλλει τίποτα. Εξαντλεί τα περιθώρια του, χρονικά και αριθμητικά, δεν κοιτάζει το ρολόι με άγχος αλλά έχοντας το ως σύμμαχο του. Είναι ο ορισμός της ομάδας που δεν τα παρατάει, με παίκτες συγκεντρωμένους ακόμα και στο τελευταίο εκατοστό που μπορεί να απομένει.
Αυτό το γεγονός κάτι πραγματικά μας λέει. Μας πιστοποιεί πως τίποτα δεν γίνεται συμπτωματικά, κανείς δεν μπορεί να αποδώσει αυτή του την ευχέρεια στην τύχη.
Θυμόμαστε μία μία τις φάσεις:
1η περίοδος: Ο Γιώργος Πρίντεζης μετά ένα διπλό φόλοου μειώνει σε 18-12 και δεν αφήνει την ΤΣΣΚΑ να απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο.
2η περίοδος: Ο Βαγγέλης Μάντζαρης βάζει τρίποντο και κατεβάζει τη διαφορά στους δέκα, 40-30. Ο Μίλος Τεόντοσιτς ζεστός όπως ήταν, παίρνει άλλο ένα μακρινό σουτ αλλά αυτό βρίσκει σίδερο δίνοντας έξι δευτερόλεπτα στον Ολυμπιακό. Προλαβαίνουν να πάρουν το ριμπάουντ, ο Μάντζαρης να κατεβάσει την μπάλα, να δει τον αμαρκάριστο Αγραβάνη και αυτό κυριολεκτικά ένα χιλιοστό πριν τη λήξη του ημιχρόνου βάζει το τρίποντο του αγώνα (40-33). Ως το… επόμενο.
3η περίοδος: Ο Μάντζαρης κάνει ματσάρα και με στυλ σαν τον Σπανούλη, μειώνει με τρίποντο σε 64-60 στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, στέλνοντας το μήνυμα στην ΤΣΣΚΑ πως “ερχόμαστε”!
4η περίοδος: Εδώ δεν έχουμε ακριβώς μπάζερ μπίτερ επιστροφής για τον Ολυμπιακό, αλλά εξασφάλισης της νίκης με τον Έρικ Γκριν να ευστοχεί σε δύο βολές, ένα δευτερόλεπτο πριν το τέλος. Οκ, δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο με τα κλασικά clutch σουτ, αλλά και πάλι δείχνει το χαρακτήρα των “ερυθρολεύκων” που λογικά φοράνε… πυρίμαχα γάντια και η “καυτή” μπάλα δεν τους καίει όπως τους αντιπάλους του. Τους χλωμούς από τον τρόμο και την απόγνωση παίκτες της – για μία μέρα και κάτι – πρωταθλήτριας Ευρώπης…